Odniesienie do historii o pobieraniu próbek z książki telefonicznej

Rozmawiałem dzisiaj z kimś o pobieraniu próbek i niejasno pamiętam historię o bardzo szanowanym statystyce, który zaleca systematyczne pobieranie próbek z książki telefonicznej w konkretnej sprawie prawnej. Pamiętam historię, która opowiadała coś jak sędzia w sądzie, mówiąc coś do niego: „Nie wiem wiele o statystykach, ale wiem, że pobieranie próbek co 100. imię jest nieprawidłowe”, a potem musiał wyjaśnić sędziemu, że tak naprawdę to zalecił.

Czy ktoś wie, skąd pochodzi ta historia lub czy dobrze pamiętam? Chciałbym odświeżyć moją pamięć kontekstu. Czuję się jak coś, co przeczytałem we wspomnieniach Mostellera, ale sprawdziłem i tam nie znalazłem. Ponadto, ktoś z naszego działu powiedział, że to brzmi znajomo i pomyślał, że mógł to być Cochran, a ktoś inny pamiętał George'a Cobba opowiadającego podobną historię, ale to też nie pomogło w moich poszukiwaniach.

W swoim artykule Damned Liars and Expert Witnesses (JASA 81: 394, s. 269–276, 1986) Paul Meier pisze

(William G.) Cochran lubił opowiadać o okazji, kiedy został wezwany do przeprowadzenia kontroli wyrywkowej, jak sądzę, klasy sklepów detalicznych, i poinstruował, że próba składa się z co dziesiątego zakładu tego rodzaju wymienionego na liście na żółtych stronach. Sędzia, jak powiedział, z zadowoleniem przyjął swoje zeznanie jako doświadczenie edukacyjne i zauważył, po tym, jak Cochran został zaprzysiężony: „Cieszę się, że mogę usłyszeć profesora Cochrana i dowiedzieć się o tym naukowym biznesie pobierania próbek, ponieważ praktycznie nic o nim nie wiem. Prawdę mówiąc, jedyne, co wiem, to to, że nie powinieneś zaczynać od początku, a potem co 10. ”

(na str. 270, w prawym górnym rogu).

Meier nie podaje żadnego odniesienia i nie mogę znaleźć czegoś takiego w wyszukiwaniu spraw sądowych w Google Scholar.