Natrafiłem na dowód na jedną z właściwości modelu ARCH, który mówi, że jeśli , to jest stacjonarny iff gdzie model ARCH to:{ X t } ∑ p i = 1 b i < 1
Główną ideą dowodu jest pokazanie, że można zapisać jako proces AR (p), a jeśli jest prawdziwe, wówczas wszystkie pierwiastki charakterystycznego wielomianu leżą poza jednostką koło i stąd jest nieruchomy. Następnie mówi, że stąd jest stacjonarny. Jak to się dzieje? ∑ p i = 1 b i < 1 { X 2 t } { X t }
Odpowiedzi:
Z sekcji podano rozumiem, jak można zobaczyć, że stacjonarności implikuje stacjonarności ale faktycznie to tylko zakłada stałą wariancję . X t X tX2t Xt Xt
Autorzy tego dowodu używali stacjonarności aby uzupełnić argument, który rozpoczęli wcześniej, patrząc na bezwarunkowe momenty X tX2t Xt
Przywołaj warunki stacjonarności rzędu :2nd
Warunek 1 został udowodniony przezE(Xt)=E(E(Xt|Ft−1))=0
Warunek 3 został udowodniony przezE(XtXt−1)=E(σtϵtσt−1ϵt−1)=E(E(σtϵtσt−1ϵt−1)|Ft−1)=E(σtσt−1E(ϵt−1ϵt)|Ft−1))=0
Ale aby udowodnić drugi warunek, musieli udowodnić stałą bezwarunkową wariancjęXt
To prowadzi do założenia stacjonarności którym wspomniałeś, że używa swojej formy . W skrócie: Jeśli X ^ 2_t jest nieruchome, wówczas pierwiastki wielomianu leżą poza okręgiem jednostki, a To umożliwia pisać:X2t AR(p)
źródło