Patrzę na podróż lądową w Ugandzie, około 14 dni. Nie mam nic przeciwko biwakowaniu, ale nie jestem bardzo zainteresowany rodzajem biwakowania „wykopać własną dziurę”. Chciałbym to zrobić nieco taniej i nie potrzebuję hoteli każdej nocy. Czy jest jakieś wyrażenie, którego szukam, które jest między tymi dwoma skrajnościami, gdy szukam operatorów? Jest kilka, które wydają się być miłe, ale nie jestem pewien, czy chcę też gotować na całe przyjęcie.
11
Odpowiedzi:
Jeśli chcesz to zrobić tanio, najlepiej byłoby podróżować samemu (z przewodnikiem Lonely Planet, prawdopodobnie optymalna wielkość grupy wynosi 4).
Znalazłem środki transportu publicznego w Ugandzie, które można rozsądnie wykorzystać między głównymi miastami (choć niezbyt wygodne), aw parkach narodowych zawsze możesz wynająć faceta z napędem 4x4 (aby się poruszać i jeździć samochodem).
Jeśli chodzi o biwakowanie, możliwe jest biwakowanie w większości (nie sprawdziłem wszystkich) parków narodowych (co jest BARDZO rozsądne, jeśli masz niski budżet) oraz w hostelach zorientowanych na turystów. Zwykle jest to przyjemniejsze niż spanie w tanim hotelu, który według zachodnich standardów jest zwykle zaniedbany i brudny.
Jeśli chcesz zobaczyć goryle, musisz je zorganizować na kilka miesięcy przed podróżą (próbowaliśmy za późno).
źródło
Śledzenie goryli jest wyczerpującym zajęciem i powinieneś być fizycznie sprawny, aby cieszyć się trekkingiem goryla. Wykwalifikowani przewodnicy będą towarzyszyć grupom, ale nie są dostępni tragarze do noszenia rzeczy osobistych, a minimalny wiek to piętnaście lat. Każdy z objawami chorób zakaźnych, takich jak kaszel lub katar, nie będzie mógł wędrować.
Chociaż posiadanie zezwolenia na goryl jest gwarancją trekkingu, nie jest gwarancją znalezienia. Jednak szansa na znalezienie jest wysoka - 95% lub więcej. Maksymalny dozwolony czas z gorylami to jedna godzina w minimalnej odległości 7 metrów.
źródło
W Ugandzie, poza głównymi ośrodkami miejskimi, trudno jest znaleźć zakwaterowanie o rozsądnym stosunku jakości do ceny. Albo to jest bardzo drogie (i niezłe), albo wyjątkowo tanie (i całkiem złe, jeśli nie bardzo złe). Lub nic nie ma.
Camping na terenie parków narodowych nie stanowi większego problemu, ale będziesz musiał uiścić opłaty parkowe, które dla obcokrajowców są strome, a zazwyczaj również za noc za rozbicie namiotu. Chciałbyś rozbić namiot w wyznaczonym miejscu, zwykle oznaczającym blisko hotelu lub strażnika w parku.
Nie radziłbym biwakować na wolności. To znaczy gdzieś na poboczu drogi. I w ogóle nie radziłbym tego, jeśli jesteś sam. Jednym ze sposobów jest znalezienie hoteli z własnym terenem i spytanie, czy możesz rozbić namiot na ich terenie. Nie oczekuj jednak, że będziesz mógł to zrobić za darmo.
Kilku organizatorów wycieczek w Ugandzie oferuje wycieczki samochodowe, zarówno z własnym samochodem, jak i zorganizowane. Są świetnymi sposobami na zobaczenie Ugandy („perły Afryki”), ale nie są tanie.
Oto kilka, które są dobrze oceniane (miałem również dobre osobiste doświadczenia ze wszystkimi trzema):
http://www.roadtripuganda.com
http://www.walterstours.com
http://www.kombitours.com
źródło
W Ugandzie jest wiele możliwości biwakowania, szczególnie jeśli chcesz obniżyć koszty. Jeśli jesteś zainteresowany zwiedzaniem Parku Narodowego Królowej Elżbiety, możesz skorzystać z Domu Słoni lub Obozu Małego Słonia, obozu safari Simba, rekolekcji Kasenyi Lake. Wydalibyście w przybliżeniu maks. 25 USD za noc.
Wodospady Murchison, Kibale, Kalinzu oferowałyby kemping na różnych kempingach, a tanie hotele / motele mają prawie podobne stawki jak w Parku Narodowym Królowej Elżbiety.
Z Kidepo, Bwindi, Lake bunyonyi musiałbyś wydać około 50 $ za noc minimum za stosunek jakości do ceny.
Jeśli chodzi o touroperatorów, odeślij mnie, aby uzyskać więcej informacji. Należy pamiętać, że większość parków pobiera opłatę za wstęp do parku za osobę około 40 dolarów, jeśli nie masz zezwoleń (zezwolenia na trekking dla goryli i szympansów)
źródło