Instalowanie aplikacji ze źródła

Zastanawiałem się nad ogólnymi instalacjami wszystkich aplikacji w systemie Linux. A co to znaczy? Cóż, kiedy korzystałem z systemu Windows, wiedziałem, że jeśli chcę zainstalować aplikację, dwukrotnie klikam plik .exe, a następnie następny, następny, następny.

W Linuksie zrozumiałem, że może istnieje powszechny (nie ogólny) sposób instalowania dowolnej aplikacji. Może instalujesz ze źródła? Czy istnieje metoda krok po kroku, której można użyć do zainstalowania aplikacji, takiej jak w systemie Windows, czy nie?

Pytam, bo nie chcę pytać google, jak to zrobić? Więc udało mi się ostatnio zainstalować ze źródła Freecad z tego przewodnika i myślę, że byłby to bardzo dobry początek jako powszechna metoda, prawda?

Ale chodzi o to, gdzie znaleźć właściwe źródło i kiedy aplikacja ma bardzo unikalną metodę instalacji!

Instrukcje instalacji różnią się w zależności od programu, chociaż istnieją dobrze znane narzędzia, takie jak narzędzia automatyczne (w tym automake i autoconf) i cmake.

Ponieważ programy mogą być dostępne w różnych językach programowania, trudno jest podać ogólne polecenia pasujące do wszystkich pakietów. Na przykład Python często ma skrypty setup.py, w których programy C często używają autotools lub przynajmniej Makefile.

Zawsze zaczynam od znalezienia plików INSTALL, README lub podobnych. Jeśli potrzebujesz skompilować program ze źródła, prawdopodobnie potrzebujesz build-essentialpakietu, który zależy od kompilatorów i innych ogólnych pakietów programistycznych.

W zależności od programu, który próbujesz skompilować, może być konieczne zainstalowanie innych zależności. Sprawdź ./configureplik README dla tego lub wyniku skryptu (plik wykonywalny znajduje się w katalogu głównym wyodrębnionego źródła). Na przykład, jeśli mówi, że potrzebujesz „nagłówków programistycznych x11”, spróbuj znaleźć „x11-dev” lub „libx11-dev” w repozytoriach (w tym przypadku jest tolibx11-dev to, czego szukasz).

Dystrybucje źródłowe zbudowane za pomocą autoconf / automake można wyodrębnić i skonfigurować za pomocą:

tar xf foo-1.0.tar.gz
cd foo-1.0
./configure
make
sudo make install

Użyj ./configure --helpdla dostępnych opcji. Domyślnie pliki są często instalowane, /usr/localco jest całkowicie w porządku. O ile nie zamierzasz spakować pliku do pliku .deb, nie zmieniaj tego prefiksu na, /usrponieważ może to powodować konflikt z systemem zarządzania pakietami (dpkg).

makema zacząć kompilować wszystko, gdzie make installinstaluje pliki w wyznaczonych lokalizacjach ( sudojest to konieczne do zapisu w uprzywilejowanych lokalizacjach, takich jak /usr/local). Aby go później odinstalować, uruchom z katalogu źródłowegosudo make uninstall (pod warunkiem, że pakiet jest poprawnie skompilowany z autoconf / automake, za co odpowiedzialny jest programista, a nie ty, użytkownik!

Jeśli chcesz tylko skompilować pakiet z centrum oprogramowania na swoim komputerze, kontynuuj (odpowiednio zamień packagei wersję):

sudo apt-get build-dep package
apt-get source package
cd package-1.0
dpkg-buildpackage -b -uc -us

Więcej informacji na temat poleceń można znaleźć na odpowiednich stronach podręcznika. (np. działa man dpkg-buildpackagew terminalu). Po wykonaniu tych poleceń będziesz mieć plik .deb w katalogu nadrzędnym. W miarę możliwości zaleca się korzystanie z pakietów z repozytoriów Ubuntu. Powyższe kroki są pokazane ze względów edukacyjnych, ale generalnie chcesz zmodyfikować niektóre pliki przed zbudowaniem pakietu.

FreeCAD jest dostępny w Centrum oprogramowania Ubuntu, więc nie trzeba było go budować i instalować z kodu źródłowego.

Centrum oprogramowania Ubuntu zawsze jest pierwszym miejscem, w którym powinieneś szukać. Instalacja to tylko kwestia kliknięcia przycisku.

Na pasku po lewej stronie ekranu znajduje się ikona Centrum oprogramowania Ubuntu.

Jeśli naprawdę chcesz zbudować i zainstalować program ze źródła, poszukaj pliku README lub innych instrukcji dołączonych do programu.

Wiele pakietów oprogramowania używa autotoolów GNU jako systemu kompilacji i można je budować i instalować za pomocą następujących poleceń:

./configure
make
sudo make install

Przed zbudowaniem programu musisz sprawdzić, jakie są wymagane biblioteki i inne zależności (należy to również wspomnieć w dokumentacji programu). Na Package.ubuntu.com można znaleźć pakiety Ubuntu, które zawierają wymagane biblioteki.

Załóżmy, że program potrzebuje biblioteki o nazwie blah, wtedy prawdopodobnie będziesz musiał zainstalować pakiet libblah-dev(sprawdź dokładną nazwę na stronie Pakiety Ubuntu, o której wspomniałem powyżej).

sudo apt-get install libblah-dev

Istnieją tylko dwa podstawowe podejścia:

1. Użyj Centrum oprogramowania lub narzędzia pokrewnego (Synaptic apt-getitp.). Jest to zwykle najlepsza opcja. Rezygnacja z tej metody może prowadzić do problemów, takich jak konflikty i trudności z aktualizacjami, więc powinieneś zrobić coś innego, jeśli wiesz, co robisz.

2. Przeczytaj dokumentację i użyj jej do instalacji. Możesz go znaleźć na stronie projektu, w archiwum lub z miejsca, w którym masz plik. Lub może nie być dokumentacji, w takim przypadku musisz zgadnąć Google. Istnieje wiele różnych sposobów instalowania oprogramowania. Jeśli stanie się to mylące, wróć do numeru 1.

   Jeśli Twój pakiet używa standardu ./configure; make; sudo make install, możesz użyć go, checkinstallaby uzyskać .deb tego, co zbudowałeś. W ten sposób nie musisz poświęcać zarządzania pakietami.

Instalowanie ze źródła jest bardzo trudne do obsługi.

O ile to możliwe, instaluj z centrum oprogramowania. Jest to odpowiednik mentalności okna next-> next-> wykończenie.

Możesz również instalować rzeczy ze źródła w systemie Windows. To nie jest unikalne w Linuksie, po prostu więcej dostępnych aplikacji źródłowych jest ukierunkowanych na Linuksa.

Ubuntu oferuje wiele metod instalacji

1. Poprzez scentralizowany system pakowania

   Jest to preferowana metoda w Ubuntu (ale osobiście mi się to nie podoba), centrum oprogramowania, synaptic i aptitude są do sprawdzenia

2. Samodzielny pakiet deb: - Ta metoda jest prostsza niż w przypadku systemu Windows, wystarczy dwukrotnie kliknąć plik i nacisnąć przycisk instalacyjny Np .: Menedżer pakietów Gdebi

3. oprogramowanie binarne: są one bardzo podobne do instalacji Windows .exe, oferuje różnorodne GUI dla Instalatora, są to zwykle pliki .bin

   możesz użyć bit rocka lub podobnych narzędzi do tworzenia takich paczek

4. automatyczne pakowanie i podobne narzędzia: -to są to zewnętrzne menedżery pakietów stworzone do obsługi różnych dystrybucji linuksa

5. kod źródłowy: jest to pierwsza metoda instalacji oprogramowania, w tej metodzie kod źródłowy jest konwertowany na binarne pliki wykonywalne, instrukcje instalacji dla tych programów są zwykle dołączane z kodem źródłowym, i są one ważne tylko dla oprogramowania typu open source s / w

Ostrzeżenie: -To są tylko moje obserwacje, jestem nowicjuszem w Linuksie, więc mogłem swobodnie edytować / głosować Jeśli coś jest nie tak