Niewłaściwe linie gry, aby oświetlić właściwe linie

Nowoczesne otwarcia szachowe De Firmiana to dobra książka. Lubię to. Jednak książka uczy właściwych linii gry. Uczy kilku błędnych linii.

Czy nie należy również studiować niewłaściwych linii - błędów, pułapek, w innych dobrych otwarciach - aby dowiedzieć się, dlaczego właściwe linie są właściwe?

Jeśli tak, to jak można studiować niewłaściwe linie?

Jeśli przykład ci pomoże, zobacz schemat obrony przedstawiony powyżej. De Firmian daje Blackowi właściwe ruchy we właściwej sekwencji, co jest miłe; ale jego książka najwyraźniej nie ma miejsca na wyjaśnienie, dlaczego Black nie powinien, powiedzmy, zaryzykować Nf6 wcześniej niż ruch 6. Wierzę, że de Firmian wie, dlaczego nie, ale jego książka nie przekazuje mi tej wiedzy.

To mówi mi, że prawdopodobnie źle wykorzystuję książkę.

Samo zapamiętywanie właściwych ruchów wydaje się niewystarczające. Chciałbym również zrozumieć, dlaczego złe alternatywy są złe. Jaką metodą mogę badać niewłaściwe ruchy w tym celu? Jak to robisz, proszę?

(Jeśli odpowiesz, nie krępuj się podać dowolny przykład. Nie musisz mówić o Przyśpieszonym Smoku. Dowolnie nakreśliłem Przyspieszonego Smoka jedynie po to, aby umieścić konkretny otwór na planszy w celu ilustracji, na wypadek gdyby to pomogło .)

Zdrowe podejście do uczenia się otworów polega na zachowaniu kluczowych pomysłów i niekoniecznie zapamiętywania ruchu po ruchu, chyba że jest to wyjątkowo precyzyjna sekwencja w bardzo teoretycznej linii (jak to często ma miejsce w przypadku szachów na wysokim poziomie). Jest to trochę analogiczne do tego, jak można się uczyć fizyki, rozumiejąc zasady, rysując powiązania między nimi, ucząc się, jak rozumować z nimi i tak dalej, tak że ostatecznie można zrekonstruować twierdzenia w głowie, a nie zapamiętywać ich symbol przez symbol.

Teraz w szachach zrozumienie pomysłów w fazie otwarcia zaczyna się od zadania sobie pytania podczas eksploracji otwarcia: na przykład: „jaki jest sens początku na początku h6? Czemu zapobiegam i dlaczego ma taki priorytet? „ lub „co Qc2osiąga się w tej sytuacji? czy nie mogę osiągnąć tego samego Qd3?” lub „Czy nie mogłem grać jako Nf6pierwszy bez utraty tempa?” i tak dalej.

Próbując samodzielnie odpowiedzieć na te pytania, automatycznie odkryjesz pułapki lub niewłaściwe / mniej optymalne ruchy alternatywne, niekoniecznie widząc je na liście w książce. Teraz oczywiście nigdy nie można tego zrobić w sposób wyczerpujący, ponieważ w każdym otwarciu jest po prostu zbyt wiele odmian lub pewne bardzo trudne do zrozumienia pomysły, i dlatego na prawie każdym otwarciu są napisane grube książki, ale to powiedziawszy, zasadnicza część wszelkie ulepszenia, które wprowadzisz, będą wynikały z próby samodzielnego zrozumienia pozycji. To jest walka, która ukształtuje sposób myślenia o tym, w jaki sposób rozumować o otwarciach, które będą ewoluować tak długo, jak będziesz studiował szachy.

Teraz, aby znaleźć odpowiedzi na pytania, o których wspomniałem wcześniej, należy wziąć pod uwagę dwa ważne aspekty: a) ogólną strategię dotyczącą tego, co próbuje osiągnąć otwarcie, b) konkretną ocenę różnych wariantów tak, że strategia w punkcie a) może być skutecznie wdrażana, tj. unikanie zwolnień lub innych strat tempa, nie tworzenie słabości lub łatwych celów, a w najgorszym przypadku unikanie błędów. W tej części silniki mogą znacznie uprościć zadanie.

Oba są równie ważne. Na szczęście większość teorii otwarcia wynika z ludzkiej zabawy, a nie z komputerów, co oznacza, że ​​gracze w pewnym momencie próbują inaczej poradzić sobie z pewnym ruchem, podkreślając zestaw kluczowych nowych pomysłów. Na szczęście, ponieważ oznacza to, że mamy szansę je zrozumieć, jeśli uda nam się wyśledzić oryginalne pomysły.

W twoim przykładzie: istotną częścią smoczej wariacji dla czarnych na Sycylii jest biskup fianchetto w g7.Po prostu ułożony, w przeciwieństwie do większości innych sycylijskich odmian, w których ciemny biskup ma bardzo mało aktywnego zasięgu (zamiast tego jest rozwijany jako czysto obronny Dragon), Dragon jest alternatywą, która zapewnia biskupowi bardziej aktywne perspektywy, z bezpiecznym rozwojem (fianchetto - utrudniającym wymianę / wyzwanie dla pionka) oraz z kontynuacją, która podkreśla podważenie kontroli ciemnego kwadratu bieli. To jest przybliżony szkic, który odpowiada punktowi a), o którym mówiliśmy powyżej. Teraz więcej w punkcie b), a mianowicie bardziej konkretne aspekty otwarcia, zawiera odpowiedź na twoje Nf6pytanie: nie graćNf6zbyt wcześnie i) rozważasz możliwość potencjalnego rozwoju biskupa g7z tempem, ponieważ będzie on bezpośrednio spoglądał na d4rycerza oraz ii) zapobiegniesz możliwości natychmiastowego wybrania koloru e5białego. Jak pokazujesz, Bg7wymusza reakcję, taką jak, Be3a następnie dołączasz Nf6(czyniąc natychmiast e5mniej krytycznym po Nxc6, patrz schemat) Podczas gdy na przykład 5...Nf6(tak przed biskupem), pozwalasz białemu łatwą ścieżkę do gry, e5zamykając długą przekątną i przemieszczając twoje f6rycerz. Porównanie zostało zilustrowane poniżej:

Widzicie więc, pamiętając, że przy pomocy narzędzia takiego jak Smok czarny zamierza grać aktywnie i ostatecznie dla inicjatywy, i przechodząc przez odpowiednie odmiany 5. Bg7i 5. Nf6doszliśmy do wniosku, że Bg7 jest to kluczowy krok dla czarnych aby nie stracić tempa w rozwoju / grze białych, jednocześnie zachowując aktywne perspektywy (koniecznie przejdź przez grę Ivanchuk, o której wspomniałem w adnotacjach).

Szczerze mówiąc, istnieją znacznie prostsze przykłady do wykorzystania w naszych dyskusjach. Wybierzmy wiersz w wariancie wymiany gambitu królowej (patrz adnotacje do dyskusji):

Krótko mówiąc, w zmienności kursu jest biały committal o centrum wcześnie ( cxd5) i nadal aktywnie grać z Bg5zmuszając c6, a następnie przez proste zwykłej konfiguracji e3-Bd3-Ne2-f3konfiguracji e4push (raz castled oczywiście) i potencjalnego naciśnięciem mniejszości na queen- bok. Mówiąc konkretnie, chcesz to wszystko osiągnąć, nie pozwalając czerni łatwo się rozwijać ani tworzyć aktywnej gry. Zaczynasz więc uważniej patrzeć na pozycję, a dopiero wtedy zdajesz sobie sprawę ze znaczenia niuansowych ruchów, takich jak Qc2.możesz się kłócić, dlaczego czarne nie mogą grać g6natychmiast po tym Qc2, aby ożywić Bf5pomysł, przygotowując się do narzeczeniaf8biskup? niezależnie od tego, czy można przedstawić uzasadnienie dla tego pomysłu, ważne jest to, że ten proces zadawania tego rodzaju pytań i samodzielnego szukania odpowiedzi na nie jest sposobem, w jaki należy nauczyć się otworów i jak ostatecznie stworzyć sposób myślenia jak o nich myśleć w ogóle, abyś mógł nawet zacząć opracowywać własne systemy do radzenia sobie z różnymi problemami.

Zasadniczo właśnie dlatego wykorzystywane są bazy danych. Żadna książka nie ma miejsca na takie dane. Zasadniczo, jeśli ktoś opuści twoje przygotowanie, musisz przerwać i zapytać „co jest nie tak z tym ruchem”, lub kiedy studiujesz linie, zadaj sobie pytanie „co z x”. Oczywiście im więcej wiesz, tym mniej musisz przemyśleć planszę - więc tak, przestudiuj odpowiedzi na gorsze odpowiedzi itp. Korzystanie z silnika szachowego również może pomóc.