Komputery w szachach korespondencyjnych

Czy w konkurencyjnych szachach korespondencyjnych ludzie mogą wygrać z komputerami? Czy ludzie w ogóle przyczyniają się do gry?

Pod warunkiem, że jest to dozwolone przez reguły, nie widzę, jak nie chodzi tylko o sprawdzenie, kto ma najlepszy komputer lub najlepszy program komputerowy. W tym scenariuszu gracze byliby tylko interfejsem, a nawet tym nie, ponieważ komputer może również wysłać ruch przez Internet do przeciwnika.

Muszę całkowicie nie zgadzać się z powyższą odpowiedzią. W turniejach korespondencyjnych, w których uczestniczyłem przy użyciu komputera, uznano za oszustwo i jeśli byłeś zwycięzcą turnieju, musiałeś przeprowadzić analizę jednej ze zwycięskich gier, wybranych przez dyrektorów turnieju, aby udowodnić, że wiesz, o czym mówisz o.

Po drugie, główną zaletą komputerów w stosunku do ludzi jest ich szybkość. Komputer oblicza tysiące na tysiące instrukcji na sekundę i jest w stanie analizować tysiące możliwych ruchów w każdej swojej turze. Jednak komputer nie ma prawdziwej inteligencji, co robi ludzki gracz. Program komputerowy Hydra został zbudowany, aby całkowicie zdominować świat szachowy i faktycznie pokonał każdy inny program szachowy na świecie i nigdy nie został pokonany przez człowieka zza planszy. Jednak w dwóch grach pobił go korespondent i zremisował trzecią. Nie udało mi się ustalić, czy gracz skonsultował się z komputerem, czy nie, ale jak wskazano w dyskusjach o grach na stronie www.chessgames.com, gracz, szachy korespondencyjne Międzynarodowy arcymistrz Arno Nickel, nie był

Stwierdzenie, że bez pomocy ludzie nie mają żadnych szans, jakby to było oczywiste, jest po prostu błędne. Usuń ograniczenia czasowe, zmotywuj wykwalifikowanego gracza korespondencyjnego i istnieje duża szansa, że ​​gracz nadal wygra.

Hydra działała na specjalnie zaprojektowanym systemie, który rozkłada wymagane przetwarzanie na sieć i jest jedynym silnikiem szachowym, który miałby szansę przeciwko mistrzom świata w korespondencji, gdyby nie byli ograniczeni kontrolą czasu.

W konkurencyjnych szachach korespondencyjnych każdy korzysta z najsilniejszego komputera, jaki jest w stanie uzyskać, ale wciąż istnieją stałe różnice w sile między różnymi graczami.

Komputery są mocne, ale nie są prawie idealne. Są wyjątkowo dobrzy na pozycjach, w których kalkulacja jest głównym czynnikiem, ale nie tak dobra w grach końcowych i grze pozycyjnej. Dobrzy gracze korespondencyjni wiedzą, którym komputerom zaufać i jak skierować komputer do linii krytycznych.

Oczywiście, ludzie bez pomocy w ogóle nie mają szans.

Jak zauważyli inni, w międzynarodowej grze korespondencyjnej prowadzonej pod patronatem ICCF dozwolone są komputery. Szachy korespondencyjne były interesującym polem bitwy dla tej debaty, ponieważ stwierdzono, że podstawową siłą komputera jest obliczenie siły brutalnej i szybkość. Kiedy Botvinnik po raz pierwszy próbował zaprojektować program komputerowy do szachów, miał nadzieję na stworzenie prawdziwej sztucznej inteligencji. Zamiast tego nowoczesne komputery wygrywają, ponieważ potrafią obliczyć o wiele więcej możliwości i ścieżek niż człowiek w danym czasie. Człowiek może przegapić najlepszą kontynuację po prostu dlatego, że nie ma czasu na jej przeanalizowanie. Szachy korespondencyjne rozwiązują ten problem, ponieważ człowiek ma znacznie więcej czasu na analizę, podczas gdy komputer nie „ Naprawdę skorzystam z możliwości sprawdzenia tej samej pozycji przez kilka dni. Co ciekawe, należy zauważyć, że istnieje dość dowodów na poparcie argumentu, że ludzie w znacznym stopniu przyczyniają się do ogólnej wydajności.

Po pierwsze, w 2005 r. Arno Nickel, jeden z najsilniejszych szachowych korespondentów na świecie, rozegrał czteroosobowy mecz z Hydrą, która w tamtym czasie była prawdopodobnie najsilniejszym superkomputerem szachowym na świecie. Niklu wolno było używać komputera i oprogramowania do gry w szachy, które kupił z półki, podobnie jak w turnieju ICCF. W bezpośrednim pojedynku pomiędzy Hydrą i podstawowym oprogramowaniem na PC, Hydra wygrałaby każdą grę. W rzeczywistym meczu mecz zakończył się wcześnie, ponieważ Nickel zmiażdżył Hydrę 2,5-0,5 (dwa zwycięstwa i jeden remis dla Nikla). Innymi słowy, połączenie człowieka i słabej maszyny było zbyt duże dla najlepszego superkomputera na świecie.

Po drugie, istnieje wariant szachowy zwany szachy Centaur. W szachy Centaur zaangażowany jest zespół człowiek-komputer. Ludzie wykonują ten ruch, biorąc pod uwagę analizę przeprowadzaną przez komputer. Na pierwszy rzut oka można się spodziewać, że jest to po prostu kwestia tego, kto ma najlepsze oprogramowanie komputerowe (a wielu graczy opracowało własne programy szachowe). Jednak turnieje Centaur pozwalają na uczestnictwo nie tylko przez zespoły człowiek-komputer, ale przez samodzielne komputery bez ludzkiej pomocy, a zwykle około połowa uczestników to takie samodzielne komputery. O ile mi wiadomo, każdy z tych turniejów wygrał centaur, tzn. Zespoły człowiek-komputer zawsze biją komputery.

Tak więc, chociaż prawdą jest, że przeciętny gracz miałby małe szanse na równe granie z komputerem, prawdą jest również, że komputery mają małe szanse na zagranie z równym komputerem grającym z człowiekiem. Wszystko to sugeruje, że ludzie nadal biorą udział w grze, nawet jeśli w grę wchodzą komputery.