Deep Blue vs Kasparov - Aftermath

Ocena 200 milionów pozycji na sekundę i posiadanie drzewa wyszukiwania ponad 20 ruchów może nie wystarczyć do pokonania mistrza świata, jeśli komputer szuka niewłaściwego kierunku lub jeśli ocenia pozycje, których ludzki przeciwnik nigdy nie wziąłby pod uwagę (instynkt i / lub rozumowanie ). Taktyka kodowania jest łatwa, strategia kodowania jest trudna .

Czy pomagał człowiekowi Deep Blue, gdy pokonał Kasparowa w 1997 roku? Czy są na to jakieś dowody?

Czy komercyjna gra w szachy na „wspólnej maszynie” może dziś pokonać mistrza szachowego?

Game Over: Kasparov and the Machine to wystarczająco przyzwoity dokument na ten temat. Relacja sugeruje, że Kasparow chwytał się za słomkę. Podobnie jak w przypadku typowego meczu o mistrzostwo świata, z obu stron toczyło się wiele taktyk za kulisami.

Mam wrażenie, że wystarczy spojrzeć na wspinaczkę Ananda i innych szachistów, którzy w swoich treningach i analizach polegają w dużej mierze na komputerach, aby zdać sobie sprawę, że w czasie tego meczu nastąpiła zmiana paradygmatu z człowieka na komputer jako dominujący szachista.

Uzupełnienie:

Ciekawostką jest „Sygnał i hałas Nate'a Silvera: dlaczego tak wiele prognoz się nie udaje, ale niektórzy nie.” W nim opisuje wywiad z jednym z inżynierów, który pracował nad Deep Blue:

Niemniej jednak w ekwipunku Deep Blue było kilka błędów: niewiele, ale kilka. Pod koniec mojego wywiadu z nim [Murray] Campbell nieco złośliwie wspomniał o incydencie, który miał miejsce pod koniec pierwszego meczu w meczu z Kasparowem w 1997 roku. „W grze wystąpił błąd, który mógł spowodować, że Kasparow nie zrozumiał możliwości Deep Blue” - powiedział mi Campbell. „Nie wpadł na teorię, że ruch, który wykonał, był błędem.” Błąd pojawił się w czterdziestym czwartym ruchu w pierwszym meczu przeciwko Kasparowowi; nie mogąc wybrać ruchu, program domyślnie był bezpieczny w ostateczności, w którym wybrał grę całkowicie losowo. Błąd był nieistotny, spóźniał się w grze w pozycji, która już została utracona; Campbell i zespół naprawili go następnego dnia. „Widzieliśmy to już raz, w grze testowej rozgrywanej wcześniej w 1997 roku i myśleliśmy, że to naprawiono” - powiedział mi. „Niestety był jeden przypadek, który przeoczyliśmy”. W rzeczywistości błąd był niefortunny dla Deep Blue: prawdopodobnie pozwolił komputerowi pokonać Kasparowa. W popularnym opowiadaniu o meczu Kasparowa z Deep Blue była to druga gra, w której powstały jego problemy - kiedy popełnił prawie bezprecedensowy błąd, tracąc pozycję, którą prawdopodobnie mógłby zająć. Ale co zainspirowało Kasparowa do popełnienia tego błędu? Jego niepokój związany z czterdziestym czwartym ruchem Deep Blue w pierwszej grze - ruchem, w którym komputer przeniósł wieżę bez wyraźnego celu. Kasparow doszedł do wniosku, że sprzeczna z intuicją gra musi być oznaką wyższej inteligencji.

Obecnie nie jest trudno znaleźć maszyny / programy ocenione na ponad 2200, więc tak, maszyny mogą pokonać mistrzów.

Komentarze Kasparowa kontra Deep Blue to kwaśne winogrona. Kasparow chwalił się kiedyś, że maszyna nie może go pokonać, ponieważ może tworzyć, a maszyna nie może. Nie zdawał sobie sprawy, że wystarczająco głębokie taktyki są nie do odróżnienia od stworzenia ;-)

Kasparow oskarżył Deep Blue o oszustwo, ale nie sądzę, żeby były na to jakieś dowody.

Wszystko może się zdarzyć każdego dnia, więc tak, komercyjna gra w szachy na „wspólnej maszynie” może pokonać mistrza szachowego.

Kasparow właśnie (na początku 2017 r.) Opublikował nową książkę na ten temat. W książce komentuje cały problem IBM dotyczący fair play.

W książce Kasparow zastanawia się także, dlaczego IBM umieścił rosyjskojęzycznych ochroniarzy w swoim hotelu i dlaczego dokonano konkretnej zmiany w Deep Blue tego samego ranka, kiedy miała zostać rozegrana ostatnia gra. I dokładnie zmiana gry związana z samym otwarciem, o którym Kasparow rozmawiał ze swoim zespołem o nocy przed ostatnim meczem.

Zobacz także:
http://www.kasparov.com/deep-thinking-ai/