Dlaczego tempo wzrostu PKB musi być dodatnie?

Zawsze oczekuje się, że PKB powinien rosnąć w określonym tempie. Właśnie to widzę w gazetach. Nie jestem studentem ekonomii i jest to bardzo podstawowe pytanie studenta. Po skorygowaniu o poziom cen, co oznacza, że ​​zapomnisz o inflacji i kwestiach związanych z cenami, oczekuje się wzrostu o powiedzmy . Dlaczego jest to przypadek i czym powinien być napędzany? Załóżmy, że istnieje gospodarka, która produkuje wyłącznie jabłka, dla uproszczenia. Oczekuje się, że co roku będzie więcej jabłek? Czy wzrost będzie napędzany większą ilością wytwarzanych towarów? Dlaczego oczekuje się, że ta gospodarka będzie produkować więcej jabłek co roku? 2 $2\%$$2\%$

Można oczekiwać, że tempo wzrostu będzie ogólnie dodatnie, ponieważ wymyślanie rzeczy lub wymyślanie bardziej wydajnych sposobów robienia rzeczy jest zasadniczo procesem jednokierunkowym - rzeczy nie wymykają się wynalazkom. Spodziewalibyśmy się więc, że rzeczy wytwarzane przez maszyny będą wytwarzane coraz szybciej w miarę ewolucji i ulepszania maszyn. Okresy ujemnego wzrostu najprawdopodobniej będą odpowiadać pewnemu wzrostowi finansowemu (np. Baniek aktywów) lub zwiększającemu się niedoborowi niektórych zasobów naturalnych, dla których nie można znaleźć zastępstwa.

Nie oczekuje się, że „z roku na rok będzie więcej”. Nie ma takiego prawa gospodarczego, że PKB musi rosnąć każdego roku. Ujemny wzrost spowoduje skurczenie się gospodarki kraju i spadek produktu krajowego brutto (PKB).

Według Departamentu Pracy , amerykański PKB skurczył się o 5,1% od lutego 2008 r. Do lutego 2010 r., Co powoduje, że Wielka Recesja jest najgorsza od czasu Wielkiego Kryzysu w latach 30. XX wieku. Sprawdź stronę NBER na temat rozszerzeń i skurczów cyklu koniunkturalnego w Stanach Zjednoczonych oraz Listę krajów Wikipedii według realnego tempa wzrostu PKB , gdzie znajdziesz dowody na to, że niektóre kraje wciąż się kurczą.

Wyobraźmy sobie, że mieszkasz w tej mitycznej krainie, w której ludzie potrzebują tylko jabłek, aby przeżyć i żyć bezpiecznie, zdrowo i satysfakcjonująco. Miałbyś rację, mówiąc, że nie ma żelaznego prawa, że ​​taka gospodarka osiągnie 2% realnego rocznego wzrostu rocznie. Wyciągnijmy jednak swoją metaforę, aby zrozumieć, dlaczego dodatnia realna stopa wzrostu jest ostatecznie dobrą rzeczą, dlaczego ultraszybkie stopy wzrostu mają tendencję do wywoływania dramatycznych zmian społecznych i dlaczego inwestowanie w gospodarkę o ogólnym ujemnym wzroście jest prawie niemożliwe oceniać.

Posiadasz sad jabłkowy. Ponieważ jesteś jak każdy biedny bozo, który nie odziedziczył pieniędzy, kupiłeś sad na kredyt w banku, który pożyczył ci środki według stopy procentowej, która uwzględnia nie tylko rzeczywistą stopę wzrostu, ale także inflację i koszt ryzyka, że ​​zbankrutujesz i przestaniesz spłacać kredyty hipoteczne.

Jeśli nie wyprodukujesz wystarczającej ilości jabłek, aby pokryć koszty produkcji (np. Nawóz, pestycydy, robocizna przy zbieraniu jabłek), nie będziesz w stanie spłacić kredytu hipotecznego, a bank przyjdzie i zajmie twój sad. Kupujesz więc ubezpieczenie upraw na wypadek, gdybyś miał złe zbiory. Twoja firma ubezpieczeniowa, zdając sobie sprawę, że ma taką motywację, jak ty i twój bank, aby zmniejszyć prawdopodobieństwo złego roku zbiorów, wysyła ci dzienniki handlu jabłkami, aby pomóc ci określić, jak najlepiej nawozić rośliny, posiać nasiona i zarządzać zdarzeniami pogodowymi.

Czasopisma te reklamują również najnowsze i najlepsze maszyny, które pomagają zbierać jabłka przy coraz mniejszym nakładzie pracy. Oznacza to, że zmniejszają koszty wejściowe. Więc wychodzisz i podpisujesz dwuletnią umowę najmu, spodziewając się, że za kolejne dwa lata innowacje technologiczne obniżą koszty maszyn lub zwiększą ich wydajność.

Dzięki coraz szybszym maszynom i ubezpieczeniom upraw, każdego roku produkujesz coraz więcej jabłek przy mniejszej zmienności całkowitej produkcji. Lobbujesz rząd, aby pomóc ci znaleźć rynek eksportowy dla swoich jabłek, ponieważ ty (i wszyscy inni w tym absurdalnym przykładzie) produkujesz więcej jabłek, niż jest to konieczne, aby zaspokoić popyt krajowy. Rząd otrzymuje wiadomość, liberalizuje handel z krajem, który produkuje głównie pomarańcze, a Twoja dieta poprawia się, gdy sprzedajesz więcej jabłek. Pracownicy, których przez lata zwalniałeś ze swojego sadu, przekwalifikowują się, aby zostać bankierami zarządzającymi finansami handlu i dystrybutorami, którzy zapewniają, że twoje jabłka docierają na coraz bardziej odległe rynki.

Podsumowując, zastosowałeś nową technologię i metody zmniejszania ryzyka, aby zapewnić stabilne tempo wzrostu zysków w sadach. Twój rząd zachęcił cię do dalszego rozwijania działalności, pomagając ci znaleźć możliwości sprzedaży zagranicznym nabywcom, którzy kochają twoje jabłka. Podobnie jak Ty, inni przyjęli te same miary, więc łącznie tempo wzrostu pozostało dodatnie i mniej więcej zgodne z tempem wzrostu z poprzednich lat.

Teraz wyobraź sobie szok dla systemu. Załóżmy, że Twoja firma ubezpieczeniowa ponosi ogromne straty z powodu poważnych zdarzeń pogodowych spowodowanych zmianami klimatu. Twój sad, podobnie jak wiele innych, jest teraz pod wodą podczas przypływu, a twoje składki ubezpieczeniowe wzrosły. Tempo wzrostu spadnie.

Lub powiedz, że twój główny partner handlowy decyduje, że chce zacząć uprawiać jabłka, ponieważ ma o wiele więcej osób niedostatecznie zatrudnionych niż w twoim kraju. Nakłada wysokie cła na twoje jabłka i rozbija całą część swojego południowego morza, agresywnie próbując spowolnić wysyłkę twoich jabłek wśród partnerów handlowych.

Albo wyobraź sobie, że tempo zmian technologicznych jest tak szybkie, że zwolniłeś więcej ludzi ze swojego sadu, niż jest to możliwe. Brakuje im dochodów na zakup całodziennego posiłku z jabłek, dlatego otrzymują bony żywnościowe, które pozwalają im kupić 1/4 liczby jabłek potrzebnych do zdrowego życia. Ich dzieci ledwo mogą skupić się na szkole, ponieważ nie otrzymują lunchu, a stają się grubsze, gdy jedzą zamienniki o smaku jabłek. Ponieważ nie kupują jabłek, całkowita sprzedaż jabłek spada.

Ci ludzie, którzy nie pracują przez wiele lat, rozczarowani są naszym systemem gospodarczym i głosują na populistów po obu stronach spektrum politycznego, którzy obiecują rozbić i ponownie uregulować banki pomimo kompleksowego przeglądu regulacji bankowych wiele lat wcześniej.

Nie jest jednak wielkim problemem, że chcą ponownie regulować banki, ponieważ zmiany klimatu, wojny handlowe i malejąca konsumpcja spowolniły ogólne tempo wzrostu gospodarczego. Rzeczywista stopa wzrostu wynosi -2%. Twój bank, uznając, że prawdopodobnie nie będzie zarabiał, udzielając nowych pożyczek osobom, które chcą kupować sady, decyduje się przekazać cały pozostały kapitał swoim już bogatym akcjonariuszom. Rośnie nierówność dochodów.

Istnieje wiele czynników, które wpływają na długoterminowe średnie stopy wzrostu, choć nie należy ich uważać za aksjomatyczne. Mam nadzieję, że ten przykład sugeruje kilka powodów, dla których wzrost rośnie i spada z powodu zarówno ekonomicznych, jak i egzogenicznych czynników politycznych i społecznych. Ma to być istotne, a nie rygorystyczne.

„Zawsze oczekuje się, że PKB powinien rosnąć w określonym tempie ”

„Powinno” jest tutaj kluczowym i odkrywczym słowem. Odpowiedź @emeryville wyjaśnia, że ​​nie ma prawa gospodarczego, które mówi, że PKB rośnie nieprzerwanie rok po roku.

Jednak z punktu widzenia „ekonomii politycznej” chcemy, aby rosła ona z roku na rok, ponieważ uznajemy, że jej obecny poziom w połączeniu z zaobserwowaną nierównością dochodów pozostawia zbyt wiele osób naprawdę niezadowolonych z „poziomu życia”. Zwiększona produkcja stwarza okazję do poprawy tej sytuacji bez wchodzenia w kwestie redystrybucji dochodu, które, jak się okazało, powodują napięcia społeczne, tarcia, a nawet starcia.

ODPOWIEDŹ NA UWAGI

W komentarzu napisałem, że stały PKB zamienia sytuację w grę o sumie zerowej, co zostało zakwestionowane. Po pierwsze, zauważam, że mówimy tutaj o produkcji, a nie o zasobach / bogactwie. Patrzymy więc na strumienie dochodów. Oznacza to również, że ignorujemy wymiany z podmiotami spoza gospodarki. Wreszcie uważamy ceny za ustalone lub wielkości w wartościach realnych. Następnie:

A) Stała PKB na poziomie
Tutaj jest meaningfull rozważyć populację także stałą, ustaloną na . Zatem jeśli jest dochodem agenta , oznacza to stały PKB w poziomach$N$$w_i$$i$

$$\sum_{i=1}^N w_{i,t+1} = \sum_{i=1}^N w_{i,t}$$

Oczywiste jest, że jeśli dla jakiegoś agenta , to dla co najmniej jednego innego agenta musi być tak, że oraz w kwocie równej wzrostowi dochodów tego pierwszego, tak aby utrzymać równość poziomów PKB. Jest to więc gra o sumie zerowej.$j$ $w_{j,t+1} > w_{j,t}$$w_{k,t+1} < w_{k,t}$

B) Stały PKB na mieszkańca
Oto

$$\frac 1 {N_{t+1}}\sum_{i=1}^{N_{t+1}} w_{i,t+1} = \frac 1 {N_{t}}\sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t}$$

Oznacz tempo wzrostu populacji, więc nowi przybysze są , i indeksuj je według (a stare liczniki przez ) i użyj paska dla wielkości na mieszkańca. Potem będzie$n$$nN_t$$A$$B$

$$\sum_{i=1}^{N_{t+1}} w_{i,t+1} = (1+n)\sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t}$$

$$\implies \sum_{j=1}^{nN_{t}} w_{j,t+1} + \sum_{i=1}^{N_{t}} w_{i,t+1} = \sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t} + n\sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t}$$

$$\implies nN_t \bar w_{A,t+1} + \sum_{i=1}^{N_{t}} w_{i,t+1} = \sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t} + nN_t\bar w_{B,t}$$

$$\implies nN_t( \bar w_{A,t+1} -\bar w_{B,t}) + \sum_{i=1}^{N_{t}} w_{i,t+1} = \sum_{i=1}^{N_t} w_{i,t}$$

Załóżmy teraz, że dla niektórych oldtimerów mamy i powiedziano nam, że wszyscy inni oldtimery mieli taki sam dochód w dwóch okresach. Zatem koniecznie musi tak być$w_{i,t+1} > w_{i,t}$

$$\bar w_{A,t+1} < \bar w_{B,t}$$

co oznacza, że przybysze średnio miał w niższy dochód niż oldtimerów miał w . W tym sensie jest to gra o sumie zerowej, pomiędzy oldtimerem i nowicjuszem. $t+1$$t$

Jeśli jest tak, że to musi być inny oldtimer, który uzyskał niższe dochody porównaniu do , i znowu mamy zero -suma gra, tutaj między oldtimerami. Itpt+1

$$\bar w_{A,t+1} = \bar w_{B,t}$$ $t+1$$t$

PKB (ekspansja i / lub wydajność) zawsze musi być uśredniony co najmniej do tempa wzrostu populacji. Wzrost liczby ludności jest zwykle dodatni (nie zawsze tak jak we współczesnej Japonii), więc PKB powinien być dodatni, jeśli długoterminowy poziom utrzymania ma być utrzymany.

Oznacza to, że jeśli populacja rośnie w tempie 3% rocznie - podwajając się co 24 lata - PKB musi również rosnąć średnio o 3%, a także podwoić się w ciągu 24 lat. Skutkiem tego są obniżone standardy życia - więcej ludzi goni za taką samą ilość towarów i usług.

Wyobraź sobie odizolowany naród wyspiarski, który uprawia własne pożywienie i ma 3% wzrostu populacji. W ciągu 24 lat lepiej zwiększyli ilość ziemi pod produkcję, zwiększyli wydajność produkcji rolnej lub jedno i drugie, jeśli wszyscy mają spożywać taki sam poziom kalorii jak w poprzednich latach.

Oczekiwanie, że PKB gospodarki powinien rosnąć każdego roku, jest w dużej mierze przedłużeniem ogólnego pragnienia ludzi do konsumpcji większej liczby towarów i usług. Kiedy jednostki stają się bardziej produktywne (zdobywają pieniądze, rozwijają firmę rodzinną itp.), Dość często wybierają więcej dóbr i usług lub inwestują więcej, niż ograniczają produkcję osobistą i spędzają więcej wolnego czasu. To nie jest uniwersalna prawda. W rzeczywistości godziny pracy ogólnie się zmniejszyły . Podsumowując, spadek godzin pracy nie nadąża za wzrostem wydajności.

Istnieją również czynniki demograficzne.

1. Każdy czynnik zwiększający populację, taki jak imigracja lub dzieci, powoduje większe pragnienie konsumpcji. Ponieważ coraz więcej osób chce produkować, oczekiwanie wzrostu PKB jest jasne - chociaż nie wpływa to bezpośrednio na PKB na mieszkańca.

2. Jeśli myślisz o typowej osobie w zachodnim kraju, wydajność zwykle rośnie z czasem. Jednak po przejściu na emeryturę chęć spędzania wolnego czasu uważa się za bardziej wartościową. Produkcja spada (lub przestaje). Często spada również konsumpcja towarów i usług.

Ale jest całkiem możliwe, że preferencje te (łącznie) zmienią się w pewnym momencie. Niektórzy opowiadają się za taką zmianą, używając terminów minimalizm lub proste życie ; istnieje duża różnorodność w promowaniu tego pomysłu. Jeśli duża liczba osób woli konsumować mniej lub po prostu konsumuje to samo, a ich produktywność rośnie, możemy nie oczekiwać wzrostu PKB (na mieszkańca).

Podobnie, jeśli populacja przestanie rosnąć, możemy spodziewać się niższego PKB, choć być może nie niższego PKB na mieszkańca.