Jak / dlaczego polityka zagraniczna przeraża inwestycje zagraniczne?

W wywiadzie dla Darona Acemoglu powiedział: „gorące pieniądze, które płynęły przez Turcję, ustały po deklaracji FED, że poświęcimy znacznie więcej uwagi polityce pieniężnej”. Zasadniczo znam pewne podstawowe rzeczy, takie jak interesy polityki pieniężnej w obcej walucie, ale nie wiem dokładnie, jak to wpływa bezpośrednio. Dlaczego lub jak inwestorzy zagraniczni przestraszą się polityki pieniężnej?

Polityka pieniężna wpływa na wartość waluty danego kraju (np. Zmiany stóp procentowych i podaży pieniądza wpływają na wartość gotówki).

Inwestycji zagranicznych dokonuje się poprzez zakup waluty tego kraju (poprzez wymianę walut), a następnie zakup instrumentów finansowych w tym kraju (akcje, fundusze giełdowe, obligacje itp.)

Jeśli kraj zdecyduje się z czasem obniżyć wartość swojej waluty (aby na przykład obniżyć ceny swoich towarów dla obcokrajowców), wówczas każda inwestycja zagraniczna będzie narażona na dewaluację waluty.

Konkretny przykład…

1. Turecki rynek towarów, sprzedaje 1 tonę bawełny za 230 lirów (~ 100 USD) 1 stycznia 2015 r.

2. Amerykański inwestor wymienia 100 USD na 230 Lirów, kupuje 1 tonę bawełny 1 stycznia 2015 r.

3. Turcja decyduje się obniżyć wartość waluty poprzez obniżenie stopy procentowej, zwiększenie podaży pieniądza, zmniejszenie rezerw obowiązkowych. Wartość Liry spada z 230 Lirów za 100 USD do 270 lirów za 100 USD.

4. Amerykański inwestor sprzedaje 1 tonę bawełny rok później za 250 lirów. Wymienia Lira na USD. Otrzymuje 92,60 USD.

To, co zwykle byłoby skromnym ~ 9% zyskiem z aprecjacji ceny bawełny z 230 do 250, okazuje się ~ 8% stratą z powodu dewaluacji waluty, która nastąpiła w wyniku zmian polityki pieniężnej.

Jeśli inwestor zagraniczny nie ma pewności, że polityka pieniężna zwiększy wartość walutową kraju (w który będzie inwestował), wówczas słusznie powinny go wystraszyć zmiany polityki pieniężnej, które rząd zamierza wprowadzić.

Koncepcyjnie polityka pieniężna USA wpływa na kurs wymiany USA / Turcja ze względu na parytet stóp procentowych . Kursy walut i stopy procentowe są zgodne z następującą tożsamością (gdzie wszystkie ilości są określone w dziennikach, a „jutro” oznacza luźno jako przyszłą datę): Jest to warunek arbitrażu. Jeśli premia za zwrot wynosi zero, jest to równoznaczne ze stwierdzeniem, że jeśli dzisiaj pożyczę według stopy procentowej w dolarach amerykańskich i zainwestuję w lirę turecką według tureckiej stopy procentowej, to jutro przeliczę z powrotem na dolary, powinienem oczekiwać rentowności. (Nazywa się to parytetem niepokrytych odsetek

$$\text{USD per TRY today} = \text{Expected USD per TRY tomorrow} \\ + (\text{TRY interest rate}-\text{USD interest rate})-\text{TRY/USD return premium}$$ , i na ogół nie ma zastosowania, choć w niektórych sytuacjach może być przyzwoitym przybliżeniem.) „Zwrot premii” jest wprowadzany jako czynnik fudge, odzwierciedlający fakt, że może istnieć pewne ryzyko lub inna premia na inwestycje lira - aby inwestorzy byli obojętni na dolary i liry, domagają się dodatniego oczekiwanego zwrotu z lira w stosunku do dolarów.

Załóżmy teraz, że Fed podnosi stopę procentową w USD (lub sygnalizuje, że zrobi mniej QE niż oczekiwano itp.). Zatem, wszystko inne równe, powyższa tożsamość implikuje, że lira osłabnie dzisiaj w stosunku do dolara. W tym sensie zaostrzenie polityki pieniężnej w USA popycha inne waluty w stosunku do dolara. Tej słabszej lirie będzie towarzyszył mniejszy napływ kapitału netto do Turcji, ponieważ import netto Turcji spadnie.

Teraz wszystko inne może nie być „równe”, ponieważ banki centralne (szczególnie w gospodarkach rozwijających się) często będą próbowały ograniczyć wahania kursów walut; w tym przypadku możemy oczekiwać, że turecki bank centralny podniesie stopy procentowe, aby częściowo zrównoważyć działania Fed. Te wyższe stawki doprowadzą do zmniejszenia inwestycji i nieco słabszej gospodarki tureckiej.

---

Na marginesie: cytat wymienia „gorące pieniądze”, termin, którego nie lubię, ponieważ jest tak niejasny. Jeśli zdefiniujemy „gorące pieniądze” jako „kapitał inwestorów międzynarodowych poruszających się z wysoką częstotliwością”, gorące pieniądze niekoniecznie opuszczają kraj, gdy waluta słabnie. Rzeczywiście, poza ewentualnymi interwencjami banku centralnego na rynku walutowym, jeśli „gorący pieniądz” jest jedynym prywatnym kapitałem poruszającym się szybko, wówczas całkowite przepływy gorących pieniędzy muszą w krótkim okresie zostać wyrównane do zera : napływ kapitału netto musi być równy bieżącemu deficyt konta, który jest trywialny przez kilka dni. Kluczową kwestią jest to, że chociaż „gorącego pieniądza” nie pozostawiać w równowadze,

Na przykład, jeśli inwestorzy posiadający „gorące pieniądze” zbiorowo drżą z powodu waluty i chcą zamiast tego trzymać dolary, waluta może się załamać, dopóki nie osiągnie wartości, w której (łącznie) będą nadal gotowi trzymać tę samą kwotę. W powyższej tożsamości znalazłoby to odzwierciedlenie w dramatycznym wzroście premii za zwrot TRY / USD. To wspólna historia kryzysów w krajach rozwijających się z otwartymi, ale delikatnymi rynkami kapitałowymi.