Czy kontrola połączeń naprawdę wpływa na strukturę rynku?

Prawie od 1976 r. (Uchwalenie ustawy Hart-Scott-Rodino Act) amerykańskie władze antymonopolowe analizują fuzje, kwestionując jedynie 1,8% ogólnej liczby powiadomień ponadprogowych (IIRC przeczytałem je w książce Boba Pitofsky'ego).

Jakie badania kontrolują zmiany technologii, dostępność kapitału i być może inne czynniki oraz określają ilościowo wpływ kontroli fuzji na ogólnoekonomiczne struktury rynku / środki koncentracji?

Doskonała książka Clifforda Winstona Niepowodzenie rządu a niedoskonałość rynku: Badania polityki mikroekonomicznej i wyniki rządowe przeglądają literaturę na temat ogólnych skutków rządowych regulacji, a zwłaszcza kontroli fuzji antymonopolowej. Nie odpowiada dokładnie na twoje pytanie dotyczące ogólnorozwojowych efektów strukturalnych, ale w dużej mierze stwierdza, że ​​kontrola fuzji jest raczej nieskuteczna. Mały cytat:

Dowody z literatury finansowej wskazują, że fuzje, które zostały zakwestionowane przez DOJ i FTC, zasadniczo nie były antykonkurencyjne i byłyby skuteczne, gdyby pozwolono im na przeprowadzenie ( Eckbo 1992 ). Fuzje, które zostały zakwestionowane lub sprzeciwiły się organom antymonopolowym, ale i tak zostały skonsumowane, często przyniosły korzyści konsumentom ( Schuman, Reitzes i Rogers 1997 ; Morrison 1996). Wreszcie Crandall i Winston (2003) przeanalizowali wpływ polityki połączeń na marże cenowe i stwierdzili, że organy antymonopolowe przede wszystkim zaatakowały połączenia, które poprawiłyby efektywność, blokując je w sądzie lub pozwalając im na kontynuację tylko wtedy, gdy partnerzy połączenia zgodził się na warunki, które okazały się podnieść ich koszty.