Myślę, że omawianie zarówno liczb surowych, jak i wartości bezwzględnych ma zalety pedagogiczne, i sądzę, że korzyści obu wyjaśniają, dlaczego oba się pojawiają (czasem nawet w tym samym tekście).
Każda liczba elastyczności daje dwa bity informacji. Po pierwsze, wartość bezwzględna w odniesieniu do 1, a po drugie znak. Oczywiście, jeśli miałeś ujemną elastyczność, możesz ją porównać do -1. Jednak nauczanie się przy użyciu wyrażeń typu „większy niż” lub „mniejszy niż -1” staje się nieco trudne do nauczenia o dobrej istocie (nie) elastycznej, ponieważ „większa niż -1” jest w rzeczywistości nieelastyczna, jeśli elastyczność jest ujemna. O wiele bardziej intuicyjna jest możliwość omawiania współczynników zmian procentowych, jeśli „większe niż” w rzeczywistości oznacza, że góra jest większa od dołu i odwrotnie dla „mniej niż”.
Oczywiście jest też mnóstwo informacji związanych ze znakiem elastyczności. Uzyskujemy Prawo Popytu z elastyczności cen własnych, otrzymujemy komplementy / substytuty elastyczności cen krzyżowych itp. Dlatego ważne jest, aby upewnić się, że uczniowie rozumieją znaczenie znaku.
Kiedy uczę, staram się wyraźnie omawiać obie części, ale wyjaśniam, że sama elastyczność zawiera odpowiedni znak. Myślę, że większość książek próbuje uchwycić te dwa fragmenty informacji w taki czy inny sposób. W każdym razie formalna definicja elastyczności powinna obejmować znak, ale jeśli ktoś mówi tylko o tym, jak elastyczny jest towar, można podać wartość bezwzględną (należy zauważyć, że jest to bezwzględna wartość elastyczności, a nie elastyczność samo).
Jeśli chodzi o MRS, zwykle nie jest to wartość absolutna, którą zgłaszamy, ale raczej ujemna wartość pochodnej dy / dx. Jest to dość standardowe, ponieważ ma intuicyjną interpretację konsumenta, który chce zrezygnować z tylu jednostek x dla tylu jednostek y. Ponieważ krzywe obojętności są zwykle wypukłe, ta pochodna jest ujemna, zmieniając nieco interpretację (i intuicję), jeśli jej nie negujemy.
