Czy mówienie im „nie rozmawiaj z nieznajomymi” jest szkodliwe dla rozwoju społecznego dziecka?

Konwencjonalna mądrość rodzicielska każe nam kierować lęk przed rozmawianiem z nieznajomymi z naszymi dziećmi. Czy to w ogóle jest szkodliwe? Czy takie postępowanie ma jakikolwiek negatywny wpływ na rozwój społeczny dziecka? Jak zrównoważyć bezpieczeństwo ze strachem?

Ta odpowiedź tak naprawdę nie dotyczy rozwoju społecznego, ale oferuje inne powody wyboru innej metody rozmowy na ten temat ze swoimi dziećmi. Najwyraźniej „nie rozmawiaj z nieznajomymi” może być szkodliwe, choć niekoniecznie tak, jak pytasz.

Według mojego taty (policjanta), Johna Walsha - z Narodowego Centrum Zaginionych i Wykorzystywanych Dzieci (Znacznie większa wiarygodność niż mój tata, prawda?) I Leonore Skenazy (pisarz Free Range Kids), istnieją trzy problemy z „don” t rozmawiać z nieznajomymi ”:

1. „Nieznajomemu” łatwo jest oszukać dziecko, aby uwierzyło, że nieznajomy NIE jest nieznajomym. I tak za każdym razem dzieciaki wybierają się z tymi nieznajomymi. Naprawdę nie wydają się „rozumieć” w ogóle.
2. Kiedy dzieci są oddzielone w ruchliwych miejscach od rodziców lub opiekunów i faktycznie potrzebują pomocy, muszą polegać na nieznajomych, aby uzyskać potrzebną im pomoc. Powiedziano im, aby nigdy nie rozmawiali z nieznajomymi, ale nie wiedzą, jak skutecznie uzyskać odpowiednią pomoc. Mogą być jeszcze poważniejsze chwile, kiedy Twoje dziecko będzie wymagało pomocy nieznajomego, aby zachować bezpieczeństwo lub wyjść z kłopotów. Wypadek samochodowy i zostałeś poważnie ranny, a twoje dziecko musi być objęte opieką osoby, która podjeżdża i dzwoni pod 911, podczas gdy umundurowani oficerowie i ratownicy medyczni przyjeżdżają po klęsce żywiołowej, a nawet po prostu w parku, kiedy spada z huśtawek a nieznajomy dociera tam nieco szybciej niż ty. . .
3. Większość dzieci, które są uprowadzane lub molestowane, stają się ofiarami ludzi, których faktycznie znają, więc zasada „nie rozmawiaj z nieznajomymi nie pomaga również tym innym dzieciom ”.

Zamiast tego naucz swoje dzieci o „podstępnych ludziach”. Dzieci powinny wiedzieć, że dorośli nigdy nie będą potrzebować pomocy tak pilnie, że nie można odzyskać mamy, taty lub innej zaufanej i znanej osoby dorosłej w ramach pomocy. Naucz ich, aby nigdy nie szli nigdzie z nieznajomym. Zawsze - nawet po drugiej stronie drzewa, gdzie nie widać.

Naucz swoje dzieci, jak zdobyć uwagę. Jeśli nieznajomy próbuje przekonać dziecko, aby poszło gdzieś z nim, lub zachowuje tajemnicę przed mamą i tatą, dziecko powinno wiedzieć, jak powiedzieć bardzo głośno : „NIE NALEŻY UTRZYMYWAĆ TAJEMNIC OD MOICH RODZICÓW LUB NIGDY NIE PRZEJAŚNIAĆ SIĘ Z NIMI ! ” a jeśli to nie przyciąga wystarczającej uwagi, aby zacząć krzyczeć: „ NIE, pomóżcie NIE JEST MOIM TATEM! POMOC! NIE! ”

Naucz swoje dzieci „sztuczek”, których będą używać podstępni ludzie. Dorosły nie potrzebuje twojej pomocy, aby znaleźć swojego psa tak pilnie, że nie możesz wrócić do domu, a także skorzystać z pomocy mamy. Dorosły, który się do ciebie zbliża, jest bardziej „trudny” niż dorosły, do którego podchodzi dziecko. . .

Naucz swoje dzieci, jak postępować, jeśli odseparują się od ciebie w zatłoczonych miejscach - znajdź matkę, która ma z nią INNE dzieci i poproś tę osobę o pomoc w znalezieniu mamy lub taty. Naucz dziecko, że zadaniem matki jest pomoc oflagować urzędnika, aby ogłaszać ogłoszenia i w inny sposób pozostać w kontakcie z dzieckiem, a nie gdzieś jechać .

Naucz swoje dzieci, jak omawiać ich prywatne części, stosując odpowiednią terminologię. Jeśli twoje dziecko przyjdzie do ciebie, odnosząc się do jej warg sromowych i pochwy (terminów, których prawie nikt nigdy nie użyje z dzieckiem) jako swojej babeczki, babeczki itp. Możesz zapytać, kto nauczył ją tego imienia (jestem pewien, że rozumiesz, jak to zrobić dostosować to dla małych chłopców). Pomaga to zachować czujność, jeśli ktoś rani twoje dziecko.

Naucz swoje dzieci ufania sobie. Nie zmuszaj ich do przytulania - nawet członków rodziny. Jeśli wujek robi to, co im się nie podoba, powinien wiedzieć, że NIE MA to znaczenia - nawet jeśli wujek So i tak mówi, aby zachować to w tajemnicy, musisz wiedzieć.

Aby uzyskać bardziej szczegółowe informacje o tym, dlaczego „Stranger Danger” nie działa i co zamiast tego zrobić, zapoznaj się z tym artykułem z National Center for Missing and Exploited Children.

W naszej rodzinie obowiązuje zasada: „nie rozmawiaj z nieznajomymi, chyba że dorosły jest z tobą”, przynajmniej gdy dziecko jest małe.

Teraz, gdy mój syn ma 8 lat, przeszedł trening sztuk walki, a także podstawowe ogólne instrukcje taktyczne, zasada jest znacznie bardziej zrelaksowana - „Nie stawiaj się w sytuacji, w której nieznajomy może narazić twoje bezpieczeństwo. „

Z przyjemnością porozmawia z kimś nowym, jeśli zaufany dorosły jest w pobliżu lub jeśli znajduje się w miejscu publicznym z możliwością łatwego usunięcia się z sytuacji, jeśli coś pójdzie nie tak. Nigdy nie wsiadłby do samochodu nieznajomego, nie pozwoliłby, aby nieznajomy zbliżył się na tyle, by go złapać lub odszedł. Mogę mu ufać, że jest w innej części biblioteki niż ja, albo może bawić się z kimś nowym w parku albo samemu uzyskać pomoc od pracownika sklepu.

Chociaż zrozumienie, jak się chronić, było ważną częścią dotarcia tutaj, najważniejszą lekcją było to, że dobrzy nieznajomi i źli nieznajomi wyglądają prawie tak samo, i nikt - nawet mama i Sensei - nie jest w stanie odróżnić tych dwóch od siebie doskonale precyzja.

Wiadomość zmienia się na przestrzeni lat. Zaczęliśmy od „Nie rozmawiaj z nieznajomymi”, kiedy to wszystko moja córka mogła zrozumieć. Wiadomość, którą przekazujemy jej w wieku 11 lat, jest bardziej szczegółowa i obejmuje wiele form ryzyka:

• większość ( 82% ) osób molestujących to przyjaciele rodziny lub samej rodziny.
• w Internecie twoja patelnia na długopisy 11 lat może być mężczyzną 45 lat.
• manipulacja jest tak samo ryzykowna jak przemoc.
• gwałtowne ataki mogą być szybkie i nieoczekiwane. Jest bardzo wysoka i dużo trenuje sztuki walki, ale sądzę, że mężczyzna może ją obezwładnić jednym ciosem.
• zarządzanie ryzykiem jest bardziej przydatne niż kopnięcie w gole.

Równoważymy tę wiadomość z faktem, że takie ataki są rzadkie, szczególnie jeśli dziecko jest czujne.

Nie wierzę, że wpłynęło to negatywnie na jej umiejętności społeczne.

Zamierzam teraz dokonać ogólnego uogólnienia, ale nic na to nie poradzę. Myślę, że wszyscy musimy opowiadać naszym dzieciom różne kłamstwa i półprawdy na ich ścieżce rozwoju. Musimy to zrobić, ponieważ świat jest zbyt skomplikowany, aby zrozumieć wszystko naraz, a zatem, aby skutecznie uczyć dziecko, uprościsz go do strawnych części. Czasami jedynym sposobem na uproszczenie jest na razie ignorowanie pewnych rzeczy, co może oznaczać, że musimy kłamać lub mówić półprawdy. Oznacza to również, że jesteśmy odpowiedzialni za ujawnienie rzeczy, które zakryliśmy w późniejszym życiu, kiedy umysł dziecka jest bardziej złożony, ma większy kontekst i jest gotowy na przyjęcie większej ilości informacji.

Mówienie dzieciom „nie rozmawiaj z nieznajomymi” jest odpowiednie dla określonego wieku, ale prawdopodobnie powinno zostać rozwinięte w późniejszym czasie.

Dziecko musi być w pewnym wieku, aby określić, co to jest „Kwalifikowany nieznajomy”, do którego możesz MÓWIĆ, chociaż nigdy nie możesz mu towarzyszyć. Do tego czasu „nie rozmawiaj z nieznajomymi” działa dobrze. wszyscy dorastaliśmy na tej zasadzie i wciąż rozmawiamy z nieznajomymi w barach lub na przyjęciach jako dorośli ...

Nie rozmawiaj z nieznajomymi nie jest, moim zdaniem, szkodliwe , ponieważ dzieci mają dużo interakcji z dorosłymi, których znają, a ta interakcja powinna odpowiednio pokryć ich potrzeby rozwojowe.

Moi rodzice mieli dość jasne zdanie na temat tego pomysłu, przynajmniej od czwartego roku życia, jeśli dobrze pamiętam. Ich definicja:

Nieznajomy to każdy, kogo nie znam, a zwłaszcza ten, który oferuje mi wszystko.

W szczególnych sytuacjach (zagubienie się w centrum handlowym itp.) Pozwolono mi zwracać się do nieznajomych (szczególnie do osób noszących mundur), ale generalnie nie na odwrót.

Możesz zbudować defekcję, która jest tak ograniczona lub tak dozwolona, ​​jak uznasz za stosowne. Ale polecam wymyślić prostą i jasną definicję i często przypominać. Jak powiedziałem powyżej, ostrożność nie może zaszkodzić i myślę, że większość „niegroźnych” dorosłych zrozumie, kiedy dziecko powie , że nie wolno mi z tobą rozmawiać, odejdź .