Czy powinienem wymuszać działania na moim dziecku?

Staram się zachęcić mojego 5 1/2 letniego syna do wypróbowania różnych czynności, ale często po prostu odrzuca je z ręki, zanim je wypróbuje. Ostatnio widziałem groupona na dziesięć lekcji Taekwondo. Nie uczestniczył w pierwszych 3 lekcjach i powiedział, że mu się nie podoba i chciał przestać. Powiedziałem mu, że musi zrobić 10 lekcji, ponieważ zapłaciłem za nie. Po kilku kolejnych lekcjach zaczął go lubić, a teraz uwielbia chodzić na zajęcia i ma się dobrze. Zmuszając go do odejścia, stwierdził, że rzeczywiście podobało mu się to zajęcie.

Byłem mniej zdecydowany w odniesieniu do innych działań, ponieważ nie chcę być apodyktycznym ojcem. Kupiłem mu piłkę, koszykówkę, rower, skuter, motocykl, baseball i rękawicę, ukelele, fortepian itp. Mówi, że nie chce tego robić. Może chciałby ich, gdyby spróbował jeszcze kilka razy, jak jego Taekwondo. Chcę go wystawić na tak wiele rzeczy, jak tylko mogę i chcę, aby znalazł swoją pasję (jeśli ma taką), ale wygląda na to, że po prostu nie chce próbować nowych rzeczy. Widzę wielu innych chłopców w jego wieku postępujących w tych działaniach, podczas gdy on wędruje bez celu. Jest bardzo aktywnym chłopcem, który dużo prowadzi i jest ogólnie szczęśliwy, a ja nie chcę zmarnować tego zachowania.

Długo też „znajdowałem się”, więc nie chcę być zbyt silny, ale jednocześnie, jeśli poddam się zbyt wcześnie, może nie znaleźć czegoś, co naprawdę mu się podoba i może się wyróżniać.

Zdaję sobie sprawę, że jest to dość otwarte pytanie, na które prawdopodobnie nie ma „poprawnych” odpowiedzi, ale chętnie usłyszę opinie innych rodziców.

Absolutnie wierzę, że powinieneś wymusić działania na swoim małym dziecku, z tego powodu, który znalazłeś w Taekwondo: Bez próbowania, jak może stwierdzić, czy mu się to podoba?

Jako dorośli możemy rozpoznać, kiedy coś nam się nie podoba, ponieważ próbowaliśmy - lub coś podobnego - już wcześniej, a kiedy czujemy się niekomfortowo tylko dlatego, że jest to coś nowego. Jeśli to drugie, i tak możemy zmusić się do zrobienia tego, mając nadzieję, że będziemy się dobrze bawić, kiedy się do tego przyzwyczaimy. Ale pięciolatek nie ma takiego doświadczenia ani samokontroli, by na nim działać, gdyby miał. Rodzice takiego dziecka muszą poprowadzić go bezpiecznie do odkrywania różnych zajęć dostępnych dla dzieci. Nie chcesz, aby Twoje dziecko traciło okazję do zabawy, poczucia własnej wartości, uzależnienia od zdrowych ćwiczeń przez całe życie tylko dlatego, że ma naturalną skłonność do powstrzymywania się od nowych działań.

Są jednak pułapki i to wspaniałe, że martwisz się o nie. Zdecydowanie nie chcesz popychać go do czegoś, czego nie chce robić, ani odciągać go od jego naturalnych zainteresowań, ale fakt, że martwisz się tym, oznacza, że ​​prawdopodobnie nie będziesz jednym z tych apodyktycznych rodziców , próbując spełnić swoje marzenia poprzez swoje dzieci.

Więc powiedz mu, że nikt nie wie, co im się spodoba, dopóki tego nie wypróbuje, a chcesz, żeby wiedział, jakie rzeczy w życiu będą dla niego zabawne, więc zapisujesz go na jedną lub dwie nowe rzeczy. Jeśli po zakończeniu lekcji nadal mu się nie spodoba, nie będzie musiał tego robić ponownie.

Ale zanim przejdziesz dalej, rozważ dokładnie następujące kwestie:

• Czy wiek aktywności jest odpowiedni? Piłka nożna w tym młodym wieku polega na dobrej zabawie. Trenerzy powinni kochać zabawę i entuzjazm, a dzieci powinny się uśmiechać i śmiać. Pod koniec każdej gry wszystkie dzieci powinny być przekonane, że są wspaniałe, a trenerzy powinni mieć jedynie niejasny pomysł (jeśli w ogóle) na wynik.

• Czy uważa, że ​​bieganie z innymi dziećmi jest energetyzujące czy wyczerpujące? Dzieci pobudzone graniem w sport zespołowy mogą prawdopodobnie uprawiać więcej niż jeden sport zespołowy w sezonie. Dzieci, które są tym wyczerpane, nie powinny uprawiać więcej niż jednego sportu zespołowego w sezonie i mogą potrzebować trochę czasu dla siebie lub czasu dla rodziców, aby wyzdrowieć.

• Czy sprzeciwia się temu sportowi lub uczy się od ciebie? Niektóre dzieci wydają się wchodzić w antagonistyczne relacje z rodzicem, gdy rodzic próbuje im coś pokazać. Znacznie lepiej przyjmują wskazówki / konstruktywną krytykę od oficjalnego trenera lub nauczyciela i chcą słyszeć tylko pochwały od swoich rodziców. Jeśli tak jest, nie zmuszaj swojego dziecka do nauki od ciebie aktywności, ale zapisz go na coś nauczanego przez innych.

• Czy lubi rzeczy tylko wtedy, gdy jest w nich dobry? Niektóre dzieci mogą być najgorszymi dzieciakami w drużynie, ale nadal mają tyle samo radości co najlepsze dzieciaki w drużynie. Inni muszą zobaczyć, że potrafią sobie poradzić z otaczającymi ich ludźmi i są naprawdę nieszczęśliwi, jeśli większość dzieci jest lepsza od nich. Dowiedz się, jaki jest twój typ i weź go pod uwagę, gdy będziesz szukał rzeczy, w których mógł się zarejestrować.

• Czy uda mu się to później odebrać i nie będzie gorzej, jeśli zacznie późno? Jazda na rowerze to coś, co nie wymaga lat praktyki; inaczej niż w piłce nożnej, nie będzie beznadziejnie za swoimi przyjaciółmi, jeśli nie zacznie jeździć na rowerze, dopóki nie osiągnie ośmiu lub dziesięciu lat. I w pewnym momencie prawdopodobnie będzie chciał to zrobić, bo da mu to trochę swobody, a jego rówieśnicy będą to robić.

• Czy istnieje inna ścieżka, która może doprowadzić go do działania? Baseball, podobnie jak piłka nożna, wymaga umiejętności i dużo praktyki, ale w przeciwieństwie do piłki nożnej, dzieci są na ogół bałaganem aż do siódmej lub ósmej, bez względu na to, jak dużo ćwiczą. Jeśli nie chce grać z tobą w łapanie, a ty postanawiasz wstrzymać się z zapisaniem go na T-ball w tym roku, możesz spróbować obejrzeć z nim mecze MLB, kibicując drużynie. Tak bardzo wchłaniamy się w baseball przez osmozę, dorastając w Ameryce, że zapominamy, że zasady baseballu - z tego, co jeststrajk i ile dostaniesz, zanim cię nie ma - a co w ogóle oznacza „bycie poza domem”? - do zasady latania w polu bramkowym - są niezwykle skomplikowane. Jeśli oglądał z tobą jakieś gry, to jeśli zacznie grać później, będzie przynajmniej wiedział, w którym kierunku uruchomić bazy. (Nie oczywiste dla większości pięciolatków.)

• Czy to umiejętność przetrwania? Większość znanych mi rodziców nalega, aby ich dzieci brały lekcje pływania. (Zmotywowałem moją bardzo niechętną córkę, obiecując jej poprzedniej nocy, że jeśli nauczy się pływać, pozwolę jej wziąć lekcje surfingu. Następne dwa tygodnie rzuciła się do wody - właśnie widziała Lilo i Stitcha i kochała to był jedyny czterolatek, który zdał egzamin z poziomu 1 na koniec pierwszej sesji.)

• Czy zwracasz uwagę na rzeczy, którymi się interesuje? (Widzę, że tak, ale staram się, aby moja lista była bardziej użyteczna dla innych.) Jeśli jako rodzic interesujesz się sportem, zastanów się nad innymi rzeczami, które się tam znajdują (np. Ukelele!). Prowadzą także zajęcia taneczne, muzyczne i plastyczne dla dzieci w większości społeczności. W bibliotece może znajdować się klub Lego. Chodzi o to, aby Twoje dziecko było szczęśliwe, uczyło się i doskonaliło nowe i satysfakcjonujące umiejętności.

• Nie przekraczaj harmonogramu. Dzieci potrzebują nieustrukturyzowanego przestoju, błądzenia bez celu, rozwijania życia wewnętrznego i uczenia się, jak się bawić, gdy nic się nie dzieje.

Po 2-3 latach będzie próbował wielu różnych rodzajów rzeczy, a on - i ty - będzie miał lepsze pojęcie o tym, co lubi. Szybki sport lub wolny sport, sporty zespołowe lub indywidualne. Taniec, muzyka lub sztuka. W tym miejscu powinieneś pozwolić mu na pełne wypowiedzenie się na temat tego, jakie czynności należy wziąć pod uwagę. (Nie licząc rzeczy, na które nalega twoja rodzina lub kultura, na co nie dajesz mu wyboru, jak ... lekcje pływania; lekcje hebrajskiego lub chińskiego ; instrument muzyczny; przynajmniej jeden sport, dla korzyści zdrowotnych.) Możesz zachęcić go, aby zmienił zdanie, jeśli czujesz coś silnego, ale on może wybrać.

Jeśli chodzi o motywację: generalnie mówię mojej córce prawdę: chcę, żeby próbowała różnych rzeczy, aby wiedziała, co jej się spodoba. Jestem przeciwny przekupstwu, ale wierzę w „świętowanie”. Kiedy moja córka spędziła coś, co uważałem za zbyt wiele lekcji jazdy na łyżwach, pchając krzesło, wspomniałem, że kiedy po raz pierwszy jeździ całą lekcję bez krzesła, oboje wychodzimy na lody, aby świętować. Nie trzeba dodawać, mieliśmy uroczystość - o jej nabycie to niesamowite umiejętności jazdy na łyżwach w górę iw dół po lodzie wszystko sama !!! - po następnej lekcji.

Jeśli zmusisz dziecko do uprawiania sportu, będzie cię obrażał i nie będzie go kontynuował w późniejszym życiu, ponieważ zawsze było to coś, czego moja mama / tata chciał, abym uprawiał.

Jeśli chcesz zaangażować swoje dziecko w coś sensownego, musi to postrzegać jako zabawę. Muszą poczuć się częścią tego. Na początku bardzo zniechęcające będzie wejście dziecka do pokoju pełnego innych dzieci, których niekoniecznie znają, i wykonanie czynności, której jeszcze nie mogą wykonać.

Zadawałbym pytania, dlaczego nie chce się zaangażować. Żadne dziecko nie chce przegapić czegoś fajnego.

Czy Twoje dziecko jest introwertykiem i może potrzebować delikatnego przewodnictwa i perswazji, aby zobaczyć zabawę w klubie sztuk walki lub w jakimkolwiek sporcie.

Czy twoje dziecko jest leniwe? Czy wynika to z niezdrowej lub niezrównoważonej diety? Oto tylko jedna z wielu witryn w Internecie, które mogą pomóc w zapewnieniu zdrowszej diety, jeśli jest to potrzebne.

Jeśli chcesz, aby Twoje dziecko grało w piłkę nożną, czy TY grasz z nim w piłkę nożną, aby zainteresować go?

Trenuję sztukę walki i nie mam zamiaru narzucać jej mojej córce, ale robię to, aby zainteresować ją pośrednio, pokazując jej, jak fajna może być i jak łatwo jest mi robić rzeczy kiedy próbuje mnie powstrzymać itp. Poprzez tę „zabawę” interesuję się czymś, co mam nadzieję, że będzie chciała być częścią lub, co gorsza, zainteresuje się inną sztuką walki! Kto wie. Dzieci potrzebują wskazówek, aby nie być zmuszonym do niczego.

mam nadzieję, że to pomoże

Spróbuj dowiedzieć się, gdzie leżą jego interesy, a następnie daj mu możliwość realizacji tych interesów.

Oczywiście może się zdarzyć, że polubi inne zajęcia, gdy tylko spróbuje ich wystarczająco dużo. W przypadku tego rodzaju działań zapytaj go, jakie jest jego zdanie na temat tego działania. Jeśli nie jest pewien, czy go nienawidzi, powiedz mu, żeby spróbował na chwilę i przestał, jeśli mu się to nie spodoba. Na przykład. Tato, golf jest do bani, bo jest taki wolny. Wolę rzeczy szybsze. Więc zaproponuj mu takewondo lub koszykówkę.

Spróbuj znaleźć sposoby, aby zachęcić go do wypróbowania nowych działań. Na przykład. Pokaż mu fajne filmy o sztukach walki, takie jak matryca, aby zasiać ziarno zainteresowania w Takewondo, lub po prostu powiedz mu, że dobrze jest wiedzieć, jak się bronić i bronić przed prześladowcami. Na przykład. Sprawdź, czy lubi muzykę i chciałby być gwiazdą rocka. Następnie zachęć go do nauki gry na perkusji, gitarze lub co tylko zechce.

Życzę powodzenia w wychowaniu i wychowaniu dobrego dziecka.

PS: Czy wypróbowałbyś produkt tylko dlatego, że sprzedawca ci tak powiedział i ponieważ jego firma wydała ogromną liczbę dolarów na jego stworzenie i reklamę? Prawdopodobnie nie. Chciałbyś silnych argumentów lub musiałbyś być w nastroju, aby spróbować. Aby sprzedać swojemu dziecku pomysł, musisz o tym pamiętać.

Myślę, że to doskonałe pytanie, a twój syn przypomina mi trochę o moim własnym synu, który nie jest całkiem 6 1/2. Zaczęliśmy go w Choi Kwong Do (odmiana Taekwondo), gdy miał około 4 1/2. Mój syn nie jest asertywnym dzieckiem i jest również dość zamknięty w sobie. Nakłonienie go do wypróbowania nowych czynności jest czasem wyzwaniem. Rozpocznie pierwszą klasę w przyszłym tygodniu i jest trochę zaniepokojony, ponieważ oznacza to, że nie pozna wszystkich w swojej klasie (nawet jeśli pozna kilku). Wahanie przed spróbowaniem czegoś nowego polega na tym, że nie zna nikogo w klasie i nie wie, co robi. Mogę z nim współczuć - mam podobne zastrzeżenia do próbowania nowych rzeczy. Jest to coś, nad czym musiałem pracować jako dorosły i wciąż powstrzymuje mnie przed próbowaniem nowych rzeczy, nawet jeśli uważam, że mogą się podobać. Często jednak raz tak naprawdęnie spróbować czegoś nowego (klasę, organizacji, itd.) znajdę

• Nie jestem w tym gorszy niż ktokolwiek inny w pokoju.
• Większość ludzi jest naprawdę miła i przyjazna.
• Naprawdę lubię to robić.

Liczyłem raz i odkryłem, że próbowałem około 10 różnych rodzajów lekcji (od gimnastyki i baletu po skrzypce i fortepian) i nie trzymałem się żadnej z nich, gdy byłem dzieckiem. Ponieważ moja mama mnie nie uczyniła (jako tło moja mama była bardzo biedna i nigdy nie musiała robić czegoś takiego, więc uznała, że ​​to wielka sprawa, że ​​miałem nawet taką możliwość). Teraz, jako dorosły, chciałbym, aby moja mama była bardziej asertywna i kazała mi ćwiczyć lub powiedziała: „Nie, skończysz to” zamiast zawsze dawać mi spokój. W związku z tym mam inne podejście do moich dzieci. Jestem bardziej pchająca. Są chwile, kiedy mój syn nie chce przestać bawić się Legosem i iść na lekcję Choi, ale przypominam mu, że wyznaczył sobie cel, by stać się czarnym pasem i że moja praca jako jego mamy polega na tym, aby pomóc mu osiągnąć ten cel. Mam mojego przyjaciela, który jest zupełnie inny. Jej zdaniem jest to, że jeśli jej syn naprawdę chce coś zrobić, musi wziąć na siebie odpowiedzialność za praktykę. Twierdzę, że większość 6-latków nie ma samoświadomości, aby móc monitorować tego rodzaju rzeczy, ale wszystko to zależy od osobowości twojego dziecka.

Powiedziawszy to, nauczyłem się kilku sztuczek, które sprawiają, że mój syn próbuje trochę nowych czynności:

1. Podpiszemy go na zajęcia z przyjacielem. Na przykład tego lata było latem lekcja pływania. Nie był specjalnie podekscytowany nauką pływania, ale trzeba było to zrobić. Podpisaliśmy go z innym małym chłopcem, którego zna z Choi. Posiadanie tam przyjaciela, który był tak niewykwalifikowany w pływaniu, jak i pomógł mu nabrać pewności co do uczestnictwa w kilku pierwszych lekcjach pływania. Pod koniec drugiej klasy UWIELBIAŁ to.
2. Kilka tygodni wcześniej przekazujemy mu pomysły dotyczące potencjalnych nowych działań. Powiedzieliśmy mu o lekcjach pływania na długo przed wypuszczeniem szkoły, aby mógł w pewien sposób przetworzyć ten pomysł.
3. Teraz, gdy ma 6 lat, pozwalamy mu mieć więcej do powiedzenia na temat tego, w jakich działaniach uczestniczy. Zabawiamy się pomysłem dodania działania. Daliśmy mu możliwość wypróbowania jesiennej piłki nożnej lub skautów, wyjaśniając, że może wybrać tylko jedną, ponieważ w tym tygodniu nie było czasu na zrobienie obu. Wybrał skautów (co dla niego jest lepszą opcją). Celowo dołączamy do stada, w skład którego wchodzi kilku chłopców, których zna, aby był bardziej komfortowy (plus, znamy rodziców, co jest dla nas premią!).
4. Jesteśmy dość świadomi tego, kogo wybieramy dla naszych instruktorów / nauczycieli. Andrew jest dość wrażliwy na niektóre rzeczy i nie reaguje dobrze na ludzi, którzy krzyczą lub wstyd. Jest zaskakująca liczba dorosłych instruktorów, którzy robią te rzeczy i prawdopodobnie nie mają biznesu, który uczy dzieci.

Jak wspomniano powyżej, zawsze istnieje groźba nadmiaru i bycia „tym” rodzicem, który stara się żyć zastępczo przez swoje dziecko, ale nie brzmi to tak, jakby groziło ci to. Jak inaczej dziecko dowie się, co ich interesuje, jeśli nie będzie miało możliwości wypróbowania tego?

Dlaczego chcesz to wymusić?

Zmuszanie kogokolwiek do robienia czegokolwiek, czego nie chce, zwykle przynosi efekt przeciwny do zamierzonego, niezależnie od wieku. Jeśli pójdzie dalej, istnieje prawdopodobieństwo, że albo będzie cię obrażał za zmuszanie, pójdzie dalej, dopóki nie znajdzie drogi wyjścia, albo po prostu sprawi kłopoty, dopóki nie poprosi cię o odejście.

Zmuszanie dziecka do zrobienia czegoś nie jest dyscypliną. Dyscyplina polega na ustanawianiu rozsądnych standardów, wyjaśnianiu ich i ich uzasadnieniu oraz jasnych konsekwencji dla nieuzasadnionego zachowania.

Lepiej byłoby poświęcić trochę czasu na rozmowę z nim (nie przy nim) i zastanowić się, co jest zainteresowany. Być może będziesz w stanie ustalić przyczynę jego odmowy. Jeśli jest coś, co go bardziej interesuje i nie wyrządza żadnej szkody, prawdopodobnie lepiej jest znaleźć sposób, aby to zrobić. Będzie zaręczony i nie będziesz musiał się martwić, że spróbuje zrobić coś innego. Może się okazać, że będzie bardziej zainteresowany przyłączeniem się do znajomych lub dołączeniem do niego. Na zajęciach może być kilka innych dzieci, których on nie lubi. Może się okazać, że interesuje go coś, o czym nawet nie pomyślałeś. Ale nic nie wiesz, jeśli go nie posłuchasz i nie zrozumiesz, co go motywuje (lub demotywuje).

Uczyłem sztuki walki (nie karate, ale często podobało się dzieciom lub ich rodzicom). Dzieci, które dobrze sobie radziły, czasami potrzebowały okazjonalnego szturchnięcia i zachęty, ale zasadniczo były tam, ponieważ chciały być. Dzieci, które były zmuszone i naprawdę nie chciały tam być, rzadko się z tego wyrwały. Nie ma znaczenia, jak dobry jest instruktor sztuk walki, trener gimnastyki lub tenisa - dziecko, które musi zostać zmuszone do uczestnictwa, nie odniesie znacznych korzyści z zajęć lub zajęć. To samo dotyczy lekcji kościelnych.

Nie musisz też czekać, aż będzie miał 6 lat. Sztuką jest praca z tym, co go interesuje, niezależnie od wieku i posiadanie rozsądnych oczekiwań.

Zawsze proszę moje dzieci, aby dokończyły termin, kiedy coś zaczynają. Mój pięciolatek chciał uprawiać gimnastykę i nagle nie chciał już więcej. Cóż, szkoda, i tak jest przez dziesięć tygodni.

To powiedziawszy, nie zmusiłbym żadnej działalności do niego ani jego sióstr, gdyby w ogóle nie wyraziły zainteresowania. W życiu jest zbyt wiele rzeczy do wypróbowania, a sport naprawdę nie jest w ogóle ważny. Kilkadziesiąt lat temu nie mieliśmy tak wielu opcji, ale wciąż udało nam się wypróbować wiele rzeczy. Jeśli nie jest dobry w cotygodniowej lekcji lub w jakiejkolwiek zorganizowanej działalności, którą można znaleźć, mógłby być bardzo dobry w ściganiu ślimaków na podwórku lub w budowaniu domów ze złomu lub wymyślaniu opowieści, a te umiejętności będą znacznie bardziej przydatne mu. ;)

Mam na myśli to, że nie możesz zmusić go do wypróbowania wszystkiego, co byłoby warte zachodu, więc jak możesz przekonać siebie / niego, że próba tej jednej klasy jest ważna? Wystaw go na różne rzeczy, zaprowadź go na imprezy sportowe, pokaż mu filmy na YouTube (w ten sposób wciągnąłem mojego syna w capoeira;)) i pozwól mu upaść i spróbować czegoś innego. Nie możesz poprosić pięciolatka (lub dziesięciolatka w tej sprawie) o zapisanie się na rok, jak czasem słyszę, że zdarza się to w niektórych rodzinach. Nie zrobiłbym tego, więc jak mogłem o to poprosić dziecko? Ale odrobina wytrwałości (w zależności od wieku i umiejętności dziecka) nie może zaszkodzić, ponieważ pociągnięcie ich do odpowiedzialności za ich wybór (kosztuje dużo, wymaga organizacji itp.).

Nie wiem, czy „wymusiłbym” działania, ale być może zachęciłby je. Dzieci dobrze reagują na zachęty, tak jak dorośli. „Spróbuj sportu na sezon, po każdym meczu pójdziemy na lody”. „Wykonuj dziesięć lekcji Tae Kwon Do, możesz mieć tę nową zabawkę, której szukałeś”. Zapewnij zewnętrzną zachętę, aby zachęcić Cię do zachowań, które Cię interesują, a być może okaże się, że i tak je lubi.

Z moją odpowiedzią pójdę w innym kierunku i powiem „Może”.

Wiem, że mój własny 4-latek jest bardzo kapryśny. Prowadzi program o nazwie „Sportsball”, który obejmuje uprawianie różnych dyscyplin sportowych i tańca. Kocha to. Czasami powiem coś: och, masz dziś zajęcia taneczne, jesteś podekscytowany? a on odpowie: nie, nie chcę iść. Cóż, idzie, a potem mówi mi, że to uwielbia. Właśnie w tej chwili zapytałem go, nie był zainteresowany - ponieważ ma 4 lata.

Zawsze lubił poruszać się, biegać, rzucać, słuchać muzyki, dlatego umieszczałem go na zajęciach. Zacząłem wcześniej, około 3, i nie zapytałem go, właśnie to zrobiłem. Pamiętaj, że odbywa się to w jego przedszkolu, więc wraz z wieloma jego przyjaciółmi stanowi dodatkowy bonus.

Wszystko to znaczy - zastanów się, dlaczego mówi nie. Czy on nie jest zainteresowany? Czy na ogół nie lubi nowych miejsc? Czy jego przyjaciele tego nie robią? Czy nie ma pojęcia, czy mu się to podoba?

W przypadku czterolatka często zdarza się ostatnia część. Często robimy rzeczy w weekend, bez pytania go. Mówię: dzisiaj idziemy do tej części. I idziemy.

Sugerowałbym, żebyś raz go zabrał. Do wielu różnych rzeczy. Nie popełniaj go. Może nienawidzić piłki nożnej, takich jak sztuki walki, kochać gimnastykę ...

Myślę, że ważne jest, aby być aktywnym fizycznie, a chodzi o to, aby stworzyć coś fajnego. Myślę, że 4-latek jest zbyt młody, by „wiedzieć”, czy coś mu się podoba, nawet nie próbując. Może nawet spróbuję kilka razy.

W żaden sposób twoje dzieci nie powiedzą ci wszystkiego i prawdopodobnie jest jeszcze jeden powód, o którym nie wiesz, to prawdziwy powód, dla którego nie chcą iść. Przykładem tego może być oszołomienie, że twoje dziecko jest zawstydzone, że nie jest w tym tak dobre, a być może jeden z członków drużyny nie jest jednym z najmilszych w grupie. Może być wiele innych powodów, dla których twoje dziecko nie chce iść na wydarzenie, ale jeśli chcesz znaleźć dobry sposób, po prostu usiądź i porozmawiaj z nimi z nikim innym

Siła jest prawdopodobnie mocnym słowem. Osobiście powiedziałbym, że nie zmuszaj ich do niczego, ale możesz umyślnie zachęcać w sposób, który prawdopodobnie wydaje się psychiczną manipulacją.

Weźmy na przykład piłkę nożną. Czy próbowałeś z nim grać w parku tylko we dwoje? Być może bycie z nim aktywnym sprawi, że będzie tego chciał i będzie działał jak segregator, chcąc grać w lidze, w której twoim udziałem będzie tylko udział w grach i wspieranie, dopingowanie itp.

Dla mnie jako dziecko zapisałem się na wszystko. Nie chciałem robić żadnej z nich i byłem zbyt młody, aby zrozumieć, że to był sposób, w jaki moi rodzice rozwiązali swoje obowiązki zawodowe w czasie lata. Nie chciałem brać udziału i głównie nie chciałem. Ale nie żałowałem ich ani sportów ani zajęć z tego powodu, więc myślę, że otrzymane odpowiedzi sugerują gwarancję, że twoje dziecko będzie gardziło lub zajęcia są trochę ekstremalne, ale mimo to możliwe. Ale wiem, że wtedy byłem o wiele bardziej zainteresowany robieniem rzeczy z rodzicami i wiem, że moje dzieci są teraz bardziej zainteresowane tym, co robię z nimi teraz. Coś w tym musi być.

Więc oficjalnie mówię, że powinieneś robić z nim te rzeczy tak dużo, jak to możliwe, aby bardziej przypominały zabawne rzeczy z rodziną, a nie wysyłane gdzieś lub zgłaszane na ochotnika do robienia czegoś takiego, jak pozbycie się ich kilka godzin. Nie twierdząc, że tak się czuje, ale wiem, jak mi to wyglądało, gdy byłem młody.

Przestań mówić i zacznij słuchać. Jest 10 milionów fajnych zajęć, które mógłby zrobić, ale prawdopodobnie tylko kilka chce . Jakie aktywności fizyczne lubi? Czy on wspina się po domu? Zapisz go na lekcje wspinaczki / czas na ściance wspinaczkowej na siłowni. Czy on dobrze się bawi na basenie? Zabierz go na basen, zapisz go na jr. ratownicy, zabierz go do surfowania. Czy on lubi układać puzzle? Zabierz go do skrzynki.

I nawet wtedy lekko stąpaj. Jeśli popchniesz go do robienia czynności, których on nie chce - nawet jeśli później polubi je później - prawdopodobnie odepchnie się mocniej w przyszłości i nauczy się opierać się wyłącznie po to, by cię denerwować i pokazać, że możesz nie zmuszaj go do robienia różnych rzeczy. Ludzie nie lubią być zmuszani do robienia rzeczy - nawet zabawnych - jeśli nie chcą.