Co zrobić z moim 3,5-latkiem, który odmawia drzemki lub snu?

Stoję w obliczu bardzo trudnego czasu z moim 3,5-latkiem, który nagle odmawia drzemki po południu lub spania w nocy. Kiedyś drzemała w przedszkolu, ale nie robi tego w domu. Z nieuniknionych powodów muszę ją wyprowadzić z przedszkola na kilka miesięcy, aby była ze mną przez cały dzień w domu.

Utrzymuję ten sam harmonogram, jeśli chodzi o budzenie jej o tej samej porze w weekendy. Położyłem ją na drzemkę mniej więcej w tym samym czasie, co w przedszkolu (może 20 minut później), ponieważ nie widzę żadnych oznak snu po południu. Jednak nie chce się zdrzemnąć. Czas drzemki staje się walką z jej uderzeniem i gryzieniem mnie.

Obecnie przestałem próbować ją zdrzemnąć, mając nadzieję, że pójdzie spać wcześniej w nocy. Zazwyczaj budzi się o 9:30, a ja zaczynam ją zasypiać o 20:30, ale nie będzie spała do 22:00. To staje się dla mnie bardzo długim dniem i pod koniec dnia jestem wyczerpany i zawsze na nią krzyczę.

Zauważ, że śpi z nami w tym samym łóżku. Ponadto, kładąc ją do snu, leżę obok niej przez cały czas, aż do snu, więc nie ma lęku przed separacją ani żadnych innych podobnych problemów.

Często zdarza się, że dzieci przestają drzemać w wieku około 3-4 lat. Mój 3,5-latek jest prawie taki jak twój: nie drzemie nam przez większość dni, drzemki na przedszkole. On również śpi dość późno - 10 wieczorem jest powszechne - i budzi się o 7 rano (budzimy go). Po prostu tyle nie śpi. Czy to jest ok? Pewnie. Czy to jest optymalne? Nie ... ale takie jest życie.

To, co odnieśliśmy sukces w nocy, to kilka rzeczy.

Po pierwsze, jest wystarczająco dorosła, aby lepiej nie być przytulonym (chyba że wymaga tego twoja przestrzeń). Spanie z kimś innym w łóżku jest trudne ; wymaga radzenia sobie z osobą poruszającą się, kopiącą, która wie co; nawet spokojny śpiący wciąż oddycha. Jeśli możesz, zastanowię się, czy spanie w innym pokoju nie pomogłoby - zdecydowanie pomaga moim dzieciom, kiedy musimy dzielić pokój hotelowy z apartamentem, jest duża różnica. Dzieci nie potrzebują wiele - śpiwór na podłodze byłby świetną zabawą, prawdopodobnie jako proces. W większości przypadków twarda powierzchnia wcale nie stanowi problemu! Nadal możesz leżeć obok niej, aby pomóc jej zasnąć.

Po drugie, upewnij się, że masz bardzo ścisłą rutynę. Kąpiel, jeśli masz jedną, szczoteczkę do zębów, nocnik, książki, łóżko - rób to wszystko w tej samej kolejności każdego dnia i miej zasady dotyczące sposobu wykonania każdego z nich. Rutyna jest bardzo uspokajająca dla dzieci.

Po trzecie, opracuj strategie radzenia sobie z frustracją, aby uniknąć dotarcia do punktu wrzenia / wrzeszczenia. Mam 3,5 i 21 miesięcy. Wiem, jak łatwo jest się sfrustrować, zaufaj mi. Czasami dochodzę do tego, że muszę zamienić się z żoną; to bardzo skuteczna strategia, ponieważ spokojnie wchodzi w sytuację, a zmiana często uspokaja dzieci. Sfrustrowany rodzic jest nieskutecznym rodzicem.

W przeciwnym razie mam granice i staram się pozwolić dzieciom robić pewne rzeczy w tych granicach. Jeśli muszą trochę biegać, toleruję to - o ile rozumieją zasady (musi to być przynajmniej spokojny bieg, jeśli ktoś nie leży w łóżku, nie przeszkadza to itp.). Wszystkie światła są wyłączone - brak lampek nocnych, jeśli są aktywne. Lampki nocne włączają się dopiero po ich ustaleniu. (I w ogóle mam na myśli wszystko - brak światła w domu, wszystkie zasłony zaciągnięte).

Po czwarte, zobacz, co możesz zrobić z różnymi zajęciami przed snem. Brak czasu na ekran w ciągu pół godziny przed snem - większość ekranów ma dużo bardziej niebieskie spektrum, które sprawia, że ​​ludzie nie śpią. Deser jest dobry, o ile nie jest ciężki jak czekolada - cukier sprawia, że ​​większość ludzi śpi. Dobry jest również pełny brzuch - sztyft serowy, marchewka i tak dalej.

Wreszcie czasem muzyka wydaje mi się pomocna; albo grał z jakiegoś głośnika (telefon, radio, cokolwiek) lub śpiewał z dzieckiem (mogłoby się wydawać, że byłoby gorzej, ale wydaje się, że je uspokaja).

Prosta odpowiedź: jeśli dziecko nie jest zmęczone, nie będzie spało! Daj jej trochę aktywności fizycznej, chuj się, szukaj, ścigaj się, trampolina, hulajnoga, rower i po prostu energiczny spacer na świeżym powietrzu na kilka minut przed snem.

Skomplikowana odpowiedź: nie jestem zawodowcem, po prostu kolejnym rodzicem. Więc nie oczekuj jednego :)

Twój 3-latek śpi 11-12 godzin dziennie, jeśli poprawnie zinterpretowałem twój post. Dzieci w tym wieku często nie potrzebują więcej, chociaż 12-13 jest bardziej typowe. Utrudni to zarówno łóżko, jak i drzemkę. Ponadto dzieci zwykle bardziej się zmęczyły w przedszkolu niż w domu (zarówno z powodów pozytywnych, jak i negatywnych. Zazwyczaj są bardziej stymulowane przez interakcję z wieloma dziećmi i nauczycielami, a poziom hałasu jest zwykle wyższy). Może najlepszym rozwiązaniem wcale nie jest drzemka. A jeśli problem polega na tym, że wstawała bardzo późno, to obudź ją wcześniej rano.

Teraz, jeśli nadal chcesz spróbować dać jej drzemki, może to zadziałać, jeśli nie wyrazisz, że masz drzemkę. Powiedz jej, że chcesz przeczytać jej historię w łóżku, a jeśli masz szczęście, po pewnym czasie zasnęła.