W jakim wieku moje dziecko powinno spać w swoim pokoju, aby zmniejszyć ryzyko SIDS?

W jakim wieku moje dziecko powinno spać w swoim pokoju, aby zmniejszyć ryzyko SIDS?

Wygląda na to, że ryzyko SIDS jest największe w wieku 2-3 miesięcy lub 2-4 miesięcy i nie jest już klasyfikowane jako SIDS, jeśli dziecko ma 1 rok. Czy więc odpowiedź będzie miała miejsce po pierwszych urodzinach lub po drugiej, po 5 miesiącach lub później?

Dziecko nie jest narażone na większe ryzyko SIDS.

Pamiętaj, że rodzice mają elektroniczną nianię elektroniczną.

EDYCJA : Widzę, dlaczego moje pytanie było niejednoznaczne. Zdaję sobie sprawę, że przeniesienie dziecka do jego / jej pokoju nie wydaje się zmniejszać ryzyka SIDS. Jeśli jednak szansa na SIDS zmniejszy się poprzez umieszczenie dziecka w tym samym pokoju co rodziców, to kiedy mogę najbezpieczniej przenieść moje dziecko do jego / jej pokoju? Zdaję sobie sprawę, że jest to prawdopodobne pytanie statystyczne.

Ta odpowiedź może być trochę „długa”, ponieważ na to pytanie nie można odpowiedzieć prostą datą ...

Ogólnie o SIDS:

Po pierwsze: SIDS było przedmiotem szeroko zakrojonych badań, ale wciąż nie ma „ostatecznej” odpowiedzi, która je wywołuje. Statystycy oszaleli na punkcie potencjalnych czynników ryzyka, określając całą listę czynników zwiększających ryzyko SIDS. Nie zamierzam tego tutaj powtarzać, jest mnóstwo materiałów dostępnych online.

Masz rację, zakładając, że małe dzieci powinny spać w tej samej sypialni, co ich rodzice, AE podał kilka przydatnych linków w swoich komentarzach powyżej, więc nie będę tego tutaj powtarzał.

W teorii , Twój inaczej Zdrowo, breastfead dziecko jest przy minimalnym ryzyku, jeżeli :

• On / ona śpi na plecach w śpiworze
• On / ona śpi na dość twardym materacu w swoim własnym łóżeczku
• Jego / jej łóżko nie ma amortyzacji, puszystych koców ani pluszowych zabawek
• Rodzic jest dla niepalących

Uwaga: Nie podano ram czasowych dla tych czynników zmniejszających ryzyko.

Jak na razie dobrze. Jeśli twoje dziecko zgodzi się na te warunki, gratulacje. Mój nie.

Tak to poszło dla nas:

Jako pierwszy rodzic skrupulatnie umieściłem moje dziecko na plecach w łóżeczku / wózku / ... - gdzie on albo nie zasnął, albo obudziłby się naprawdę szybko. Dobrze spał na brzuchu lub na boku. Z perspektywy czasu mogłem sobie uświadomić, że oboje rodzice też wolą spać w ten sposób ... Tak samo było z dzieckiem 2.

Również dziecko 1 spało prawie wyłącznie w kontakcie z ciałem, od pierwszego dnia w szpitalu (po 53 godzinach porodu i sekcjach C, nie mniej), więc nie wspólne spanie po prostu nie działało dla nas.

Martwiłem się? Jasne, że byłem. Zwłaszcza jako pierwszy rodzic ma skłonność do podążania za każdą radą i robienia wszystkiego przez książkę . To, co mnie uspokoiło, to to, że bezwzględne ryzyko SIDS nie jest zbyt wysokie dla zdrowych dzieci i że zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby uniknąć czynników ryzyka, na które zgodziły się nasze dzieci - bez przegrzania, bez palenia rodziców, karmienia piersią, ...

Kilka praktycznych porad dotyczących wspólnego spania lub dzielenia sypialni

Pytasz, kiedy powinieneś przenieść swoje dziecko do własnej sypialni, aby zmniejszyć ryzyko SIDS.
Odpowiedź:
Nie ma powodu, aby przenosić swoje dziecko z sypialni rodziców, aby zmniejszyć ryzyko SIDS.

Można argumentować, że ryzyko SIDS jest najwyższe między 2-4 a 2-6 miesiącami i jest minimalne po pierwszym roku. Można zatem stwierdzić, że dzielenie sypialni nie jest już konieczne (w odniesieniu do ryzyka SIDS) po 6 miesiącach lub roku. Istnieją inne powody, dla których możesz chcieć kontynuować te przygotowania do spania, ale omówienie ich tutaj byłoby zdecydowanie nie na temat.

Ale mogę zrozumieć pragnienie, by znów mieć swoją sypialnię dla siebie. Nie jesteście tylko rodzicami, ale parą, prawda? Zostało to omówione tutaj , na przykład. Jedna rada: czynności w sypialni nie muszą ograniczać się do sypialni ...

Przeprowadziłem dość obszerne badania nad SIDS, kiedy kolega powiedział nam, że używane materace okazały się powodować SIDS - nawet posunięcie się do pobrania oryginalnych badań na ten temat (przy okazji, używane materace NIE przyczyniają się do SIDS, dobrze sprawdzone).

Najważniejszą rzeczą, której się nauczyłem, jest to, że SIDS jest słabo poznany, a czynniki kulturowe i ekonomiczne wydają się być siłą napędową, chociaż czynniki kulturowe są istotne, nie są dobrze zrozumiane.

To tylko moja opinia, ale nie sądzę, aby SIDS było czynnikiem decydującym o tym, kiedy umieścić swoje dziecko w swoim pokoju. Myślę, że istotnymi czynnikami są komfort i dobre samopoczucie dziecka.

Jako rodzic 15-miesięcznego dziecka, który nadal śpi w naszym pokoju, mam następujące spostrzeżenia:

1. Kiedy mój syn budzi się w nocy, mając we własnym łóżku (sąsiadując z naszym) oznacza, że ​​ja lub moja żona możemy dać mu naszą rękę i około 90% czasu, kiedy on po prostu natychmiast zasypia, pocieszał się, że tam jesteśmy. Oznacza to, że zakłóca nasz sen mniej niż w innym pokoju.
2. Nie mogę dać na to przekonujących dowodów, ale jestem w 100% przekonany, że jest w ten sposób szczęśliwszy i lepiej dostosowany. To absolutnie dobre uczucie.
3. Nasz obecny plan polega na umieszczeniu go we własnym pokoju, gdy a) może słownie wskazać, że podoba mu się ten pomysł i / lub może chodzić do naszego pokoju, jeśli z jakiegoś powodu potrzebuje nas.

Jedynym minusem jest to, że nasze życie seksualne jest nieco bardziej bolesne. Generalnie uprawiamy seks w pokoju gościnnym z włączoną nianią elektroniczną.