Nie chcę być ojcem [zamknięty]

Czuję się z tym okropnie, ale nie mogę już dłużej milczeć na ten temat.

Mam 25 lat. Jestem nauczycielem gry na pianinie i mam wiele przedsiębiorczych / artystycznych marzeń i celów.

Poznałem dziewczynę około dwa lata temu, wiosną 2013 roku. Zaczęliśmy poważnie się spotykać i przeprowadziłem się z nią w czerwcu / lipcu 2013 roku. Wcześniej mieszkałem z rodzicami.

Od tej zimy 2013/2014 zacząłem tracić zainteresowanie związkiem. Nie uważałem jej za stymulującą psychicznie i zapoznałem się z pojęciem poliamorii, kiedy czytałem książkę na ten temat. To zmieniało świat. Przez lata nieświadomie szukałem tej filozofii i tak całkowicie się z nią utożsamiłem, że nie mogłem uwierzyć, że żyłem w inny sposób.

Jednak zawsze miałem słabość w poczuciu irracjonalnej winy i obowiązku, a ludziom zawsze łatwo było mnie kołysać, aby robili, co chcą, jeśli mają te rzeczy po swojej stronie, aw tej sytuacji czułem się wyjątkowo winny i zobowiązał się do niej. Nie chciałem z nią być z różnych powodów, ale czułem się okropnie i nie zerwałem z nią tak, jak powinienem. Czułem także, że finansowo boje się naprawdę samemu uderzyć. Wcześniej mieszkałem z rodzicami. Czułem również, że porzucę ją, aby polegać finansowo na jej (okropnej) rodzinie. Dużo winy.

Nie robiłem nic z tego przez dosłownie miesiące, gofrując o tym, co robić, i ostatecznie powiedziałem jej o poliamorii. Jest właściwie definicją osoby całkowicie monogamicznej, więc była całkowicie przerażona tym pomysłem i wcale nie była na niego otwarta. I tak by to nie miało znaczenia, ponieważ ostatecznie nie chciałem mieć z nią żadnego związku, poliamorycznego lub innego.

Czasem kłóciliśmy się o poliamorię, ale nadal nie działałem i nie zerwałem z nią, czując się sparaliżowany przez różne uczucia. Czas mijał i wreszcie, we wrześniu 2014 roku, próbowałem z nią zerwać. To była wielka próba i pomimo tego, że nie chcę z nią związku i nie bardzo ją lubię, wciąż jestem w niej zakochana i przywiązana do niej. To było bardzo trudne dla nas obu, ale ostatecznie jej przerażające wypowiedzi o próbie samobójczej, gdybym odszedł (próbowała przedtem w życiu, zanim ją spotkałem), które ostatecznie mnie tam zatrzymały. Ja również oczywiście się bałem, odczułem emocjonalny ból i poczucie winy itp.

Mniej więcej miesiąc po tej ciężkiej próbie dowiedzieliśmy się, że jest w ciąży. Przez cały związek stosowała pigułki antykoncepcyjne, a ja naprawdę nie wiem, co się stało. To ostatecznie nie ma znaczenia.

Jest całkowicie antyaborcyjna i desperacko chciała zatrzymać dziecko. Znów, w przypływie poczucia winy i obowiązku, zgodziłem się ją poślubić (sugerowała i naciskała od co najmniej 6 miesiąca życia), a my pobraliśmy się w listopadzie 2014 roku.

Jest teraz w 7 miesiącu ciąży z chłopcem. Nasz związek trwał jak zwykle (wiesz, biorąc pod uwagę okoliczności) i na powierzchni wydaje się silny.

Jednak nigdy nie byłem bardziej nieszczęśliwie nieszczęśliwy. Byłem głęboko nieszczęśliwy nawet przed ciążą, ale teraz jestem w zasadzie zombie. Wędruję przez codzienne życie i przez cały czas mam intensywne uczucie ciężkości i ucisku w klatce piersiowej. Nigdy tak naprawdę nie chciałem być ojcem. Zawsze przywiązywałem większą wagę do projektów i osiągnięć oraz przyjaźni niż do romansu. Chcę być ważny i potężny oraz zmieniać świat. Nie wyobrażam sobie bardziej nędznego życia niż bycie monogamicznym człowiekiem rodzinnym. Zdaję sobie sprawę, że niektórzy ludzie osiągają wielkie szczęście dzięki temu życiu, ale po prostu nie wydaje mi się, kim jestem. Moja teraz żona zawsze była kochająca, ale narzekająco dusząca, a moje ambicje i inne przyjaźnie uległy całkowitej stagnacji w ciągu dwóch lat, kiedy byłam z nią. Nienawidzę braku wolności, Nienawidzę poczucia, że ​​mówi się cały mój czas, nienawidzę każdej sekundy mojego życia. Chcę wyjść intensywnie.

Nie wiem co mam robić. Jestem całkowicie zagubiony. Czy mojemu synowi byłoby lepiej z ojcem, który nie chce być w pobliżu, ale robi uśmiechniętą twarz, czy ojcem, który wcześniej się rozwiedli? Jak poradzić sobie z moją sytuacją? Co należy zrobić? Czy jestem wadliwy? Czy jestem złą osobą?

Kiedy mamy do czynienia z sytuacją w naszym życiu, w której to, w co wierzymy, nie pasuje do tego, jak żyjemy, mamy dwie możliwości: zmienić nasze przekonania lub zmienić nasze działania.

Myślę, że wiem o tym ucisku w klatce piersiowej, a kiedy go doświadczyłem, to wtedy, gdy jestem, nie jestem tym, kim chcę być.

Inne plakaty sugerują to drugie. Wyjdź na pewno, tylko kwestia kiedy. Nie zgadzam się z tym. Zachęcam do ponownej oceny swojej sytuacji i zbadania swoich przekonań.

Nawet jeśli bycie „ważnym, potężnym i zmieniającym świat” jest szlachetnym celem, wielu ważnych, potężnych i wpływowych mężczyzn ma żonę i dzieci. W rzeczywistości, w zależności od tego, jak ty i twoja żona działacie jako para, może pomóc ci osiągnąć twoje cele. Czasami mam wrażenie, że nie pracuję nad tym pobocznym projektem, ponieważ mam żonę w domu, ale kiedy mam weekend sam, zaczynam się pieprzyć i nic nie robić. Ale kiedy poważnie podchodziła do finansów i pomogła mi zrobić to samo, zachęciło mnie to do znalezienia nowej pracy, która doprowadziła mnie do awansu zawodowego. Ona czyni mnie lepszym, kiedy współpracujemy. To samo widzę u moich rodziców: mój tata konsultuje się, podczas gdy moja mama zajmuje się finansami domu. Poprawiają się nawzajem i chociaż nie jestem pewien, zgaduję, że

Oto kwestia małżeństwa: może być ciężko i wymaga pracy. Bardzo niewiele osób zjednoczy się bez konfliktu. Ale jeśli oboje jesteście gotowi sprawić, by działało, możecie sprawić, by działało . Mądra rada może tu pomóc. Razem z żoną przeszliśmy z przyjaciółmi przez książkę „Lifelong Love Affair” i to było naprawdę dobre.

Opierając się na swojej historii, wygląda na to, że nie zakomunikowałeś swoich niepoliczalnych nadziei i marzeń. Jeśli wydaje się dusząca, powinna to wiedzieć, ale w jej obronie twoje zainteresowanie innymi kobietami z pewnością wywołałoby problemy z zaufaniem. To są rzeczy, które należy wypracować.

Wszystko po to, by powiedzieć, że najlepszą rzeczą dla twojego syna jest, abyś nauczył się, jak zadowalać się w danych okolicznościach. Jeśli możesz nauczyć się, jak nie tylko żyć, ale naprawdę kochać swoją żonę, jeśli możesz zmienić rzeczy, w których pokładasz nadzieję, możesz dać swojemu synowi największy dar: kochanie, zadowolenie i uważność ojciec.

Jeśli odejdziesz, nie gwarantuje to, że staniesz się ważny, potężny, a nawet szczęśliwy. Jeśli zostaniesz i będziesz walczył o to, co już osiągnąłeś, to całkiem bezpieczny zakład, że mały chłopiec będzie uważał cię za najważniejszą i najsilniejszą osobę w swoim życiu.

Skoncentruję się na jednej rzeczy, którą powiedziałeś, ponieważ jest to jedna z niewielu rzeczy, które powiedziałeś o tym, czego chcesz, w przeciwieństwie do wszystkich rzeczy, których doświadczasz, a których nie chcesz:

Chcę być ważny i potężny oraz zmieniać świat.

Mam dobre i złe wieści na ten temat. Najpierw złe wieści. Będę tu brutalnie szczery. Nie byłeś w stanie wydostać się ze związku, w którym nie chciałeś być. Pozwoliłeś się zmanipulować, aby najpierw go kontynuować, a następnie eskalować wraz z małżeństwem. Jeśli nie byłeś w stanie wydostać się z tego duszącego związku, jak możesz oczekiwać, że będziesz w stanie wydostać się z kolejnego duszącego związku (na przykład szefa kontrolującego) na drodze do znaczenia, władzy i świata -wymiana pieniędzy? Nie widzę tego Dla mnie to brzmi raczej jak fantazja niż realistyczna wizja twojej przyszłości. Tak jak powiedziałem, jestem brutalnie szczery, jak obiektywnie wygląda z zewnątrz. Nie próbuję być okrutny i kopać cię, kiedy jesteś na dole.

Wróćmy do

Chcę być ważny i potężny oraz zmieniać świat.

Istnieje jeden sposób, aby naprawdę to zrobić. Dla twojego syna nikt nie jest w stanie być ważniejszym, potężniejszym i bardziej zdolnym do zmiany swojego świata niż ty. Nie ma „projektu” bardziej interesującego niż obserwowanie rozwoju człowieka i ułatwianie tego rozwoju.

Tak, to trudne. I pełno harówek. I tracisz beztroskie życie poliamorii i bla bla bla. Nie zbyt mocno nadepnij na swoje marzenia, ale zdaj sobie sprawę, że większość startupów zawodzi. Kiedy w końcu dostaniesz taki, który działa, to może być satysfakcjonujące. Ale nawet wtedy masz ciężką pracę i niekończące się kłopoty. Jest to bardzo nieprzewidywalne. Nie widzę, jak unikasz pułapki związania się z partnerem, który na przykład staje się wysoce manipulacyjny i kontrolujący - ponieważ robisz to obecnie w życiu osobistym.

Kiedy twoje sny są tylko snami, wyobrażasz sobie, że będą wszystkim, na co masz nadzieję, że będą. Kiedy zaczynasz próbować sprawić, by stały się rzeczywistością, rzeczywistość ogólnie tupie po nich. Nie twierdzę, że niemożliwe jest, abyś odniósł ogromny sukces, był ważny i bogaty. Ale mówię, że jest całkiem prawdopodobne, że porównujesz swoją obecną nieszczęśliwą sytuację (znaną ilość) do wymarzonego życia z powodzeniem przedsiębiorczości, szacunku i władzy (nieznana ilość, którą Twoja wyobraźnia może ubrać w dowolny sposób, ponieważ chce nie ma rzeczywistości, żeby to uczciwie).

Jeśli jednak zmienisz swoje nastawienie i skupienie, myślę, że istnieje bardzo rozsądna możliwość, że możesz przekształcić „Son Project” w szalony sukces. Przedsiębiorczość jest wysoce nieprzewidywalna, ponieważ istnieje tak wiele czynników, które są poza twoją kontrolą (świetny pomysł, ale w niewłaściwym czasie z powodu braku winy własnej ... lub świetny pomysł we właściwym czasie, ale w krytycznym momencie dostawca , któremu wydawało się, że masz wszelkie powody, by całkowicie zaufać, całkowicie porzucisz piłkę i nie masz interesu ... lub świetny pomysł w odpowiednim czasie z dobrymi dostawcami i zatrudniono brata lub przyjaciela, który zawarł wyłączną umowę z kupujący, który nie powinien był być wyłączny, który ostatecznie storpeduje cały biznes (tak, ten pochodzi z prawdziwego doświadczenia).

Dla kontrastu, przynajmniej na początku, prawie wszystko w rodzicielstwie jest pod twoją kontrolą. Mimo że dzieci są nieprzewidywalne i nie masz pojęcia, jaka będzie jego osobowość, wciąż masz swobodę reagowania i dostosowania się do tego.

Oto jeden pomysł, z którym można się do tego zbliżyć. Do tej pory prawie nie lubiłeś być niezależnym i przedsiębiorczym. Bądź szczery i przyznaj się. Oto projekt, który da ci szansę udowodnienia swojej wartości. Będziesz próbował wychować samozrealizowanego człowieka. Spróbujesz to zrobić, nawet jeśli nie udało ci się być jednym z nich, a wychowali cię ludzie, którzy tego nie zrobili.

Udowodnij sobie, że możesz to zrobić, a będziesz wiedział, że możesz zrobić wszystko.

O wiele bardziej prawdopodobne jest, że zmienisz świat na lepsze, wychowując jednego syna dobrze niż przy dziesięciu nieudanych startupach. Zastanów się nad tym - spójrz na problemy, które widzisz na świecie, i zadaj sobie pytanie, ile z nich natychmiast zniknęłoby, gdyby wszyscy mieli wspaniałych rodziców. Zszokuje cię.

Przejście mentalne będzie niezwykle trudne. Znowu terapia. W tej chwili twoja żona nie jest tak naprawdę wiarygodnym partnerem (nawet to może się z czasem zmienić), a terapeuta może pomóc ci w negocjacjach dotyczących zmiany orientacji twoich celów tutaj, służyć jako rada rezonansowa itp. Pomyśl o terapeucie jako konsultanta biznesowym.

Wiem, że pomysł mentalnej zmiany charakteru rodzicielstwa jako wyzwania przedsiębiorczego może brzmieć nieco głupio. Ale weź pod uwagę fakt, że większość bólu, którego doświadczasz, jest psychiczna. Ten pomysł jest próbą psychologicznego włamania - skupiając energię, kreatywność i moc, które, jak myślisz, miałbyś w założeniu firmy, aby stać się spektakularnym ojcem.

Tak, oto moja sugestia - myślisz, że możesz stać się potężnym, ważnym zmieniaczem świata. Zobaczmy, jak to udowodnisz za pomocą tego jednego zadania. Daj, powiedzmy, pięć lat. W tym momencie dokonaj ponownej oceny. Jeśli w tym momencie możesz powiedzieć, że wykonałeś w nim spektakularną robotę, rozgałęź się i zacznij pracę nad startupem. Wszystko, czego nauczysz się dobrze wykonując jakąkolwiek pracę, będzie miało w jakiś sposób zastosowanie do przedsiębiorczości.

Cierpisz teraz, ponieważ pozwalasz, aby coś się stało, czujesz się uwięziony i nie masz kontroli. Sugeruję więc, aby zacząć od jednej rzeczy. Przejmij nad nim kontrolę. Pokaż się, jak kontrolować, i zobacz, jakie korzyści to daje. To kiepska sytuacja, myślę, że wszyscy się z tym zgadzamy. Ale jest to również potencjalnie szansa na głęboką zmianę życia. Moim zdaniem nie ma wiele do stracenia, próbując przynajmniej dowiedzieć się, czy dasz radę to zrobić.

Szczerze życzę powodzenia. I wiem, że to trudne, ale spróbuj rzucić na to niezwykle odwróconą perspektywę społeczeństwa. Na tym świecie nie ma ani jednej pieprzonej rzeczy, która byłaby lepsza niż wspaniały rodzic (również nic trudniejszego). To najwyższa rzecz, jaką ktokolwiek kiedykolwiek osiąga.

Wkrótce zostaniesz ojcem. Moja odpowiedź będzie ograniczona do tego.

Jest całkiem jasne, że prawdopodobnie nie znajdziesz szczęścia w swoim małżeństwie, więc pytanie może być, ze względu na twoje dziecko, kiedy byłby najlepszy czas na opuszczenie związku?

Jeśli chcesz mieć szansę na związanie się z dzieckiem i doświadczyć jego niemowlęctwa, najlepiej byłoby pozostać przez jakiś czas po urodzeniu dziecka. Jak długo zależy od ciebie, ale nie mówię tu o tygodniach.

Istnieje wiele powodów, aby pozostać, które bezpośrednio wpływają na twoje dziecko. Twoja żona będzie potrzebować wsparcia fizycznego i emocjonalnego w chwili narodzin dziecka, a następnie urazu związanego z pozostawieniem go samemu lub z jego (okropną) rodziną. Jeśli tego nie otrzyma, może to zakłócać jej własną więź z twoim dzieckiem, a to (niewinne) dziecko zasługuje na najlepszy start w życiu, jaki mogą uzyskać.

Narodziny dziecka to narodziny rodzica. Powinieneś być tam na swoje „narodziny”. Jesteś mu to winien, aby dać mu szansę na stanie się miłością swojego życia. Pierwszy uśmiech, śmiech i krok twojego dziecka mogą wpłynąć na twoje postrzeganie go na lepsze. Pamiętaj, że stworzyłeś to dziecko.

Idź na zajęcia prenatalne z żoną. Dowiedz się, co musisz wiedzieć o byciu nowym tatą. Są na to klasy. Pomaganie jej pomaga dziecku. Pomoc w sprzątaniu, gotowaniu, zakupach. Zmieniaj pieluchy i kołysz swoje dziecko. Śpiewajcie im, czytajcie im. Pozwól sobie ich pokochać.

Sugeruję, żebyś teraz zaczął widywać się z terapeutą. Masz wiele problemów do rozwiązania, z których najmniejszym jest zakończenie małżeństwa, w którym się dusisz. Może nawet możesz poznać swoje życzenia w życiu. Bycie zdrowym, szczęśliwym człowiekiem pomoże ci być lepszym tatą.

Mam nadzieję, że znajdziesz niesamowite szczęście związane z byciem rodzicem.

Chociaż moja sytuacja była inna, czułem się tak samo jak ty pięć lat temu. Skończyło się na tym, że opuściłem żonę, ale zamiast poczuć ulgę i / lub szczęśliwsze, pogorszyło mnie to. Krótko mówiąc, zdiagnozowano u mnie depresję i zażyłem leki, aby sobie z tym poradzić. Ostatecznie znacznie poprawiło to moje spojrzenie na sprawy. Depresja była dla mnie niewytłumaczalnym uczuciem, ale czułem, że muszę to przypiąć do czegoś, gdy nie jest to przyczyną.

Chociaż niekoniecznie jest to twój problem, warto o tym pomyśleć. Nie ma wstydu w szukaniu pomocy, jeśli to jest problem. Cieszę się, że tak zrobiłem, zanim wyrządziłem nieodwracalne szkody w moim związku.

Czy mojemu synowi byłoby lepiej z ojcem, który nie chce być w pobliżu, ale robi uśmiechniętą twarz, czy ojcem, który wcześniej się rozwiedli? Jak poradzić sobie z moją sytuacją?

Niezależnie od tego, czy ci się to podoba, czy nie, twoja sytuacja ma się radykalnie zmienić, a moją radą byłoby wytrzymać długo po przybyciu syna, zanim zrobisz coś nieodwracalnego. Kiedy przyjedzie twój syn, możesz chcieć być w pobliżu.

Kiedy miałem pierwsze dziecko, dawało mi to ogromne poczucie celu (i znaczenia?) , O którym nie wiedziałem, że jest nieobecny . Byłam całkowicie szczęśliwa przed urodzeniem dzieci, a ich posiadanie sprawiło, że byłem jeszcze szczęśliwszy.

OK, twoja sytuacja jest inna - jesteś nieszczęśliwy w swoim związku - ale nie masz pojęcia, jak zareagujesz na zostanie ojcem. Gdy go doświadczysz, będziesz lepiej przygotowany do podejmowania decyzji o tym, jak widzisz przyszłość. To może zmienić twoje postrzeganie wszystkiego.

Ponieważ jest to tablica pytań i odpowiedzi na temat rodzicielstwa, odpowiedziałbym tylko (niejasno) na część dla rodziców. Pamiętaj jednak, że to tylko moja osobista opinia.

Dla dziecka byłoby pytanie, co byłoby dla niego lepsze:

• Teraz zrywasz
• Zrywacie za kilka miesięcy lub lat,
• Zostajecie razem

Powiedziałbym, ale nie mam liczb, badań ani źródła, które by to wskazało, że byłoby lepiej, gdybyś nie trzymał się razem i nie był zmuszony do bycia standardowym ojcem. Prawdopodobnie byłoby to niekorzystne dla rozwoju emocjonalnego dziecka. Nawet jeśli starasz się wyglądać jak dobry monogamiczny ojciec, fakt, że nie chcesz nim być, wpłynie na twoje dziecko.

Możesz być dla niego ojcem na pół etatu, tylko na weekend co dwa tygodnie, lub wcale, w zależności od tego, czego wszyscy chcą w tej rodzinie (i wyroku rozwodowego).

Jednak ważny jest także stan emocjonalny twojej żony. 7 miesięcy ciąży musi być naprawdę ciężka (nie widziałem tego, więc nie wiem, jak to jest dla niej), a albo zerwanie teraz, albo powiedzenie, że wkrótce się zepsujesz, byłoby prawdopodobnie dla niej katastrofalne, z tego, co ty opowiedz nam o swoim związku.

Jestem ojczymem 4-letniej córki, której rodzice zerwali, gdy miała 1 rok. Wydaje się być całkowicie szczęśliwa, że ​​jej matka i ja jesteśmy w połowie czasu, a jej tata w połowie czasu. Nie sądzę, aby wczesne zerwanie było złe dla dziecka. Rozbita rodzina i tak obecnie staje się normą.

Niezależnie od tego, co dzieje się między tobą a twoją żoną, musisz pogodzić się z faktem, że twój obowiązek wobec syna jest obecnie jedną z najbardziej centralnych rzeczywistości w twoim życiu. Fakt, że jest teraz na świecie, jest bezpośrednio związany z twoimi działaniami i wyborami i musisz wziąć odpowiedzialność za osoby dorosłe. Możesz czuć się oszukany i uwięziony w rodzicielstwie, ale (a) to nie wina twojego syna i (b) nie stało się to bez dużej nieuczciwości i bierności po twojej stronie.

Bycie rodzicem nie oznacza, że ​​musisz poświęcić swoje nadzieje i marzenia - wiele osób sprawia, że ​​tak się dzieje, nawet podczas opieki nad dzieckiem . Ale jesteś winien jemu i sobie, abyś zaczął dokonywać czynnych wyborów i brać za nie odpowiedzialność. To nie twoja żona lub syn uwięziło cię w tym życiu, to ty sam, a im szybciej przestaniesz ich obwiniać, tym lepiej.

Widzę tu wiele wartościowych i wnikliwych myśli. Chcę dodać historię sukcesu, mam nadzieję, że się z nią utożsamisz.

Jestem również muzykiem i mam historię, która ma inne podobieństwa do twojej - na przykład spekulowanie, jak to było nieoczekiwane i brak gotowości do osiedlenia się.

Trzynaście lat temu dowiedziałem się, że dziecko jest w drodze i też nie chcę tej odpowiedzialności. Lamentowałem nad wszystkim, od utraty wolności po nieumyślne zniszczenie psychiki niechcianego dziecka. Byłem troskliwy i wspierający przez całą jej ciążę, ale nie mogłem znaleźć entuzjazmu, który jej się podobał. Usiłowałem pogodzić wiele rzeczy, które postrzegałem jako odebrane mi przez dziecko, jego matkę i cały wszechświat.

Zrozumienie powagi tego, co wisiało na wadze, nie pomogło mi w podjęciu decyzji, tylko wzmocniło moją winę.

Uwolniony trzy miesiące przed narodzinami mojego syna - zanim jeszcze wiedziałem, że jest on - wszystko, co widziałem, to to, jak przyniosłoby mi to finansowe ruiny i trudności dla mojego dziecka. Niedostatecznie zatrudniony przez pierwsze sześć miesięcy, teraz zdaję sobie sprawę, że miałem najlepszy urlop ojcowski ze wszystkich, jakie znam.

Tak jak ty, miałem przyjaciół, którzy zapewniali mnie, że mam większy wybór w tej sprawie, niż chciałem przyznać - zarówno przed, jak i po zaistnieniu sytuacji. Inni tutaj wyjaśniają twarde prawdy, z których niektórych wolałbyś nie czytać. Oto zachęcająca myśl, aby przełamać ten wzór:

Mój wysiłek, aby sprawić, by wszystko działało lepiej, niż mogłem sobie wyobrazić. To utarta koncepcja, ale bez przesady.

To było trudne. Poczucie winy z powodu poczucia, że ​​nie zasługuję na uwielbienie tego dziecka. Niedobór stresu i snu spowodowany gorączką przez całą noc. Trzyletni zdecydowany powstrzymać się od zielonej fasoli. Te trudne chwile mijają. Miłość dziecka, które wie, że jest kochana, NIE przemija. Zawsze.

Dwanaście lat temu urodziło się dziecko, które - jak każdy inny - nie miało nic do powiedzenia w tej sprawie. Bezradni, kto zapewniłby jedzenie i komfort. Nie ma władzy, kto nauczyłby go wycierać tyłek, wiązać buty, grać w gry wideo lub potwory nie są prawdziwe.

Wbrew własnemu pragnieniu rzuciłem się na wszystko. Będę tatą, więc spróbuję. A jeśli mogę zostać w połowie tatą, którego mam, moje dziecko prawdopodobnie będzie w porządku. To nie był ani pierwszy, ani ostatni punkt zwrotny, ale ważny.

Mój syn ma teraz dwanaście i pół roku i jest moim najlepszym przyjacielem . Czasami podnosi swoją zabawkową gitarę, aby ze mnie kpić. Gra trochę, ale przez większość czasu jest mniej zainteresowany byciem mini-mną. Bez względu na czyjąś postawę na temat „natura kontra wychowanie”, jest on własną osobą, ale wygląda i działa DUŻO tak jak ja.

Każdy etap przynosi zarówno nowe wyzwania, jak i nowe zdumienie. Droczymy się nawzajem pogmatwanymi słowami i związanymi językami. Rozśmieszamy się nawzajem na widok jego matki, gdy mówi coś głupiego. Denerwujemy się nawzajem dziwnymi nawykami.

Chodzimy z psem i spacerujemy po ulicy, mijając piłkę nożną przez całą drogę. Mówiąc o wszystkim. Mówiąc o niczym. Czasami wcale nie rozmawiam.

Rzeczy są nadal trudne. Pieniądze stają się napięte, godziny pracy wydłużają się, ma pracę domową. Naczynia brudzą się, a chwasty rosną na podwórku - obok psiej kupy. Kupuję mniej wzmacniaczy i więcej Tupperware. To jest życie.

Ale jestem bohaterem uroczego, inteligentnego i autentycznego młodego człowieka. Mam niezmierną satysfakcję z tego, że mogłem to ukształtować. I nawet jeśli „natura kontra wychowanie” jest całkowicie naturą, byłem jej świadkiem - uczestnikiem - na każdym etapie.

Pewnego dnia będzie miał innych bohaterów i woli spędzać czas z kimś innym niż ze mną. Ale będę wiedział, aż do śmierci, ten zabawny komentarz, który wypowiedział słowem „w nawiasie”, ponieważ nauczyłem go definicji tego słowa. Zawsze będę wiedział, że dałem mu jego pierwszą pracę - ciągnięcie chwastów, aby zarobić bionicle - oprócz tego, że nauczył go dobrego od zła i jak łamać zombie. Z dumą patrzę na młodego mężczyznę, jakim się staje, niż na bzdury, które robię w pracy, na wszystkie piosenki, które piszę, bez względu na to, jak ładnie wygląda trawnik.

Kiedyś chciałem tylko być gwiazdą rocka. Ale już zmieniłem świat ... Dzieliłem z nim mojego syna.

Przez dwanaście krótkich lat dał mi znacznie więcej niż mu dałem. Większość tego, co spodziewałem się poświęcić, to moja negatywna przesada. Nawet gdyby moje ponure prognozy się spełniły, nie zmieniłbym się ani trochę.

Dwanaście lat temu podjąłem niechętną, ale zdecydowaną decyzję o utrzymaniu nienarodzonego dziecka. To był zdecydowanie najlepszy wybór, jaki kiedykolwiek dokonałem.

Poleciłbym podejście do problemu, a nie ucieczkę od niego.

Powiedziałeś jedną rzecz, która wyróżniała mnie wśród wszystkiego innego:

... Nie chcę z nią związku i nie bardzo ją lubię, wciąż jestem w niej zakochana i przywiązana do niej.

Uderza mnie to jako bardzo skomplikowany stan wewnętrzny. Chociaż istnieje tendencja do mówienia „wyjdź z sytuacji, w której uważasz, że jest toksyczna”, takie sformułowanie sugeruje mi, że możesz w końcu wziąć toksyczny kawałek ze sobą. Może to potencjalnie pogorszyć sytuację.

Niezależnie od tego, czy przez terapię, czy na własną rękę, poleciłbym zbadanie, co oboje czujecie małżeństwo „znaczy”. Istnieje prawie 100% szans, że istnieje spór w tej sprawie, ponieważ jesteś człowiekiem. Prawie nigdy idealnie się nie zgadzamy. Jakie podmioty są zaangażowane w tę definicję? Czy istnieje jakaś instytucja religijna, która ma jakieś zdanie w swoim znaczeniu, czy też jej znaczenie jest całkowicie zdefiniowane przez was jako jednostki?

Posiadanie tego „znaczenia” kryjącego się za małżeństwem byłoby ważnym początkiem, szczególnie dla osoby polamorous żonatej z monoamorous. Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że poliamoury jest wciąż na tyle nowy na scenie, że każda osoba ma wiele do powiedzenia w swojej definicji tego. Z perspektywy politycznej małżeństwo ma tendencję do wyglądania jak „nie rób tego” i „nie rób tego”, ponieważ są one naprawdę widoczne z tej perspektywy. To jednak o wiele więcej, jeśli na to pozwolisz. Znajdź swoją definicję i upewnij się, że ma w niej dobre strony.

Postaw się w jej butach. Jeśli popełniła samobójstwo na myśl o twoim odejściu, jej życie dosłownie wisi na kartce papieru - akt małżeństwa trzyma cię na miejscu. Jest to trudna sytuacja. Rozwiązanie tej sytuacji najprawdopodobniej nie wiąże się z rozszerzaniem się na zewnątrz, lecz sięganiem do wewnątrz. Daj jej coś, na czym mogłaby stać, aby mogła przestać być tak zależna. Następnie papier może się poluzować i uwolnić ... lub może się okazać, że nagle jest o wiele bardziej radosna w twoim życiu i chce się trzymać. Tak czy inaczej, budowanie jej jest najlepszym sposobem działania.

Polyamoury ma przejmującą stronę, która prowadzi do nieodpowiedzialnego „mogę robić wszystko, co chcę”, co jest sprzeczne z małżeństwem. Ci, którzy angażują się w poliamorię, z szacunkiem i odpowiedzialnie uznają, że sam akt zakochania się w nowej osobie ma wpływ na obecnych kochanków. Jest to efekt niezerowy i zawsze będzie niezerowy, bez względu na to, jak bardzo trudno inaczej. Można uciec od stwierdzenia: „Mogę robić, co chcę”, jeśli dąży się tylko do tego, co najlepsze dla grupy, do której należysz. Gdziekolwiek poniżej tego mistycznie doskonałego stanu bytu, nadal będziesz musiał się powstrzymać ze względu na swoich kochanków, czy nie.

Ta sytuacja nie różni się tak naprawdę od małżeństwa. Sformułowania i podejścia są różne, więc ty i twój małżonek z pewnością będziecie musieli je przedyskutować, ale istnieje co najmniej jeden sposób, aby połączyć podejścia razem w następujący sposób:

„Jestem poliamoryczny. Nie jestem zainteresowany umieszczaniem w moim życiu twardych zdań„ Nie będę kochał Alice ”ani„ Nie będę kochał Barbary ”, ponieważ czują się nienaturalnie. Jednak zdaję sobie sprawę, że jesteśmy teraz związani i twoje pragnienia powinien być teraz częścią mojej. Będę starał się nie zakochać w nikim, chyba że nasze zjednoczone małżeństwo zgodzi się, że jest to dobry kierunek. To nie jest gwarancja, że ​​nie stanie się to bez naszej zgody. Jestem niedoskonały i nigdy nie w pełni kontrolujemy nasze przeznaczenie. Jednak będę się starał. Jeśli tak się stanie, zwrócimy się do niego, wiedząc, że zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby wzmocnić nasze relacje, aby je przezwyciężyć, dołączyć do niego, a nawet jakąś opcję pomiędzy nimi, których nawet jeszcze nie widzimy. Podróż jest wciąż młoda. ”

Aby powiązać to z rodzicielstwem, twoje dziecko nie potrzebuje bardzo skomplikowanego środowiska z rozbitą skorupą matki, której mąż odszedł, lub uwięzionego ojca, który zawsze patrzy na to, co mogło być. Próba rozwiązania problemów między wami, zamiast uciekać przed nimi, zwiększa prawdopodobieństwo, że dziecko dorośnie w zdrowym środowisku. Zwiększa także szanse, że twoja żona będzie miała zdrowe małżeństwo. Zwiększa także szanse, że jeśli zdecydujesz, że odejście jest właściwą decyzją, będziesz mógł to zrobić bez poczucia winy.

Próby rozwiązania problemu, udane lub nieudane, przynoszą korzyści wszystkim zaangażowanym stronom. Jeśli działają, świetnie, wszyscy są teraz szczęśliwi. Jeśli zawiodą, wszyscy mogą szczerze powiedzieć, że starali się, aby to działało.

Nigdy nie znajdziesz partnera, który jest absolutnie doskonały pod każdym względem. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Ty i twoja żona jesteście razem od wielu lat i na pewno istnieje silna więź, niezależnie od tego, czy zdajesz sobie z tego sprawę, czy nie. Musimy nauczyć się akceptować niedoskonałości innych.

Szczerze uważam, że najlepiej jest usiąść i porozmawiać z nią, prawdopodobnie z pomocą mediatora lub doradcy. Bez względu na to, jaką decyzję wybierzesz, jesteś winny swojej żonie i synowi. Nie żyj kłamstwem.

Obecnie znajdujesz się w sytuacji, w której jesteś z kimś, kto cię kocha i twierdzisz, że też kochasz. Znacie się od dawna i wspólnie wprowadziliście nowe życie w tym świecie. Ona nie jest idealna i ty też nie. Są rzeczy, które chcesz zrobić, ale nie możesz, a teraz, gdy w grę wchodzi dziecko, będzie jeszcze więcej rzeczy, które będziesz chciał zrobić, ale nie możesz. Takie jest życie wszystkich rodziców.

To jest twoja obecna sytuacja. Jeśli ją opuścisz, wszystkie zakłady są wyłączone. Możesz nigdy nie znaleźć kogoś, kto cię kocha, a ty w zamian, a wtedy będzie już za późno.

Myślę, że twoja opinia może się zmienić, kiedy spotkasz syna. Mam nadzieję, że będzie katalizatorem w twoim życiu, aby poprawić siebie i być dobrym ojcem i mężem.

Ale jest jedna rzecz, z której jestem absolutnie pozytywny: cokolwiek zdecydujesz się zrobić, nie zostawiaj jej samej z noworodkiem bez wsparcia. Powinieneś trzymać się jej i wspierać ją emocjonalnie, finansowo i opiekę nad synem przez co najmniej pierwsze 12–18 miesięcy. Nawet jeśli po omówieniu tego z nią, jeśli każe ci odejść, powinieneś nalegać. Rozumiem, że nigdy nie zamierzałaś zajść w ciążę i miała wrażenie, że przejmuje kontrolę urodzeń, ale to już nie ma znaczenia. Wszyscy wiemy, że pigułki antykoncepcyjne nie mają 100% skuteczności, a ty postanowiłeś zaryzykować. Rzeczy się zdarzają, często poza naszą kontrolą, i musimy radzić sobie z konsekwencjami i działać odpowiedzialnie. To jedna z tych sytuacji i masz obowiązek wobec żony i syna.

Myślę też, że dobrze byłoby porozmawiać z profesjonalistą, który może zdiagnozować możliwą depresję. To prawdziwa rzecz, której nie należy się wstydzić, a istnieją bardzo skuteczne zabiegi medyczne, które zrobią świat. Musisz podejść do tego całego problemu z czystą głową.

Nie wierzę, żeby ktokolwiek zazdrościł twojej pozycji. Osobiście uważam, że bez względu na wybór zdecydować, nie jest złe czy dobre decyzja per se . To niefortunne, że pozwolono, by postępy postępowały tak daleko, jak to możliwe, grożąc samobójstwem, aby zapobiec rozpadowi, naprawdę powinno tylko zakończyć zakończenie związku , ale wejście w to po prostu zejdzie z tematu.

Aby zająć się aspektem rodzicielskim pytania, zastanów się nad rodzicami i tym, jak wyglądało Twoje wychowanie:

• Jeśli wyobrażasz sobie, że twój ojciec czuje się tak samo, czy wolałbyś, aby żył swoim życiem i cieszył się szczęściem?
• Jeśli wyobrażasz sobie, że twoja matka jest z mężczyzną, który tak naprawdę jej nie kocha, czy chciałbyś, żeby miała szczęście?

Rezygnacja:

Aż do pełnoletności dziecko nie będzie w stanie zrozumieć dylematów moralnych, jakie ma rodzic. Dorastając, możesz nie być najlepszym przyjacielem swojego dziecka, ale z wiekiem mogą zrozumieć twoje decyzje.

Kluczem jest komunikacja. Rozwód staje się coraz bardziej powszechną praktyką, a Twoje dziecko prawdopodobnie będzie miało przyjaciół, z którymi może się odnosić.

Moja rada - z tego, co tu powiedziałeś - będzie robić to , co chcesz. Jeśli nie chcesz być ojcem lub odgrywać roli ojca, niekoniecznie musisz. Możesz jednak zostać poproszony o udzielenie pomocy finansowej i powinieneś to zrobić, jeśli faktycznie zdecydujesz się zrezygnować.

Zakładając, że pozostaniecie razem, wydaje się, że te wasze uczucia są bardzo konkretne i istnieją już od dłuższego czasu, co oznacza, że ​​nie zmienią się same i nie będą wymagały dużo pracy.

Można naprawdę kochać osobę tylko wtedy, gdy ona siebie kocha. Czy myślisz, że będziesz kochać siebie, spełniać marzenia lub znaleźć prawdziwe szczęście w obecnych okolicznościach?

Jeśli nie, to dlaczego nie realizować swoich marzeń. Tylko ty naprawdę będziesz wiedział, czego chcesz w tej sytuacji. Nikt nie może udzielić właściwej lub złej odpowiedzi.

Idź z instynktem jelitowym i trzymaj się swojej decyzji.

Przede wszystkim nie jesteś złym człowiekiem. Poszukiwanie wskazówek tutaj było małym, ale ważnym krokiem. Gdy mamy do czynienia z trudnymi decyzjami, dobrze jest i zalecamy poszukać pomocy. Mając to na uwadze, na pewno powinieneś poszukać terapeuty, aby uzyskać pomoc.

Zdecydowanie nie jestem nawet ekspertem od rodzicielstwa, ale czułem, że mogę ci również trochę pomóc. Chciałem podkreślić, że nie ma właściwej lub złej odpowiedzi na twoje pytanie. Zamiast tego powinieneś przeczytać wszystkie podane tutaj odpowiedzi i zobaczyć, czego możesz się z nich nauczyć. W tym momencie nie ma nic lepszego do usłyszenia różnych opinii, które pomogłyby ci pomyśleć o swojej sytuacji.

Co najważniejsze, nie podejmuj pochopnych decyzji! Nie spiesz się. To ważny moment w twoim życiu, pamiętaj o przemyśleniu. Radzę, abyś unikał (na razie) jakiejkolwiek brutalnej decyzji, którą trudno byłoby cofnąć. Wszyscy zmieniamy zdanie w ciągu życia - może, kto wie, nie będziesz nienawidził bycia ojcem tak bardzo. A może rzeczywiście go nienawidzisz, ale kluczem jest: tak naprawdę nie wiesz na pewno.

Niemniej jednak twoje dziecko nadchodzi. Powinieneś przynajmniej zobaczyć, jak to jest; małżeństwo z dzieckiem różni się znacznie od małżeństwa bez niego. Poza tym, mimo że tego nie chciałeś, stało się. Nie powinieneś teraz wychodzić; jeśli to zrobisz, będzie to jeszcze trudniejsze dla twojej żony, a to wpłynie również na twojego syna. Ponownie nie podejmuj pochopnych decyzji.

A teraz, jeśli chodzi o kilka rzeczy, które powiedziałeś:

Zawsze przywiązywałem większą wagę do projektów i osiągnięć oraz przyjaźni niż do romansu. Chcę być ważny i potężny oraz zmieniać świat.

Bycie żonatym ojcem nie oznacza, że ​​nie możesz pracować nad innymi projektami lub osiągnięciami. Oznacza to, że będzie trudniej, ale nie niemożliwe. Nawiasem mówiąc, chcę też być ważny, potężny i zmieniać świat - ale wciąż nie zdecydowałem, jak dokładnie chcę zmienić świat. Czy ty? Możesz myśleć o swojej obecnej sytuacji jako o wyzwaniu lub pierwszym kroku, aby stać się potężnym i zdolnym do zmiany świata. Jestem pewien, że przynajmniej będziesz mieć decydujący wpływ na świat swojego dziecka.

Nie wyobrażam sobie bardziej nędznego życia niż bycie monogamicznym człowiekiem rodzinnym.

Więc mogę. Nie chcę być z tym nieuprzejmy - chciałem tylko, abyś myślał lepiej o tym stwierdzeniu. Wiem, że przeżyliście trudny okres, ale jestem pewien, że na świecie jest WIELU ojców, którzy również nie chcieli być monogamicznymi mężczyznami z rodziny, ale teraz są z tego NIEZWYKLE zadowoleni. Ponownie, podkreślam, nie podejmujcie pośpiesznych decyzji, poczekajcie i zobaczcie, jak to jest.

Daj sobie czas na podejmowanie decyzji. Lepiej jest, gdy dzielisz dużą decyzję na małe. Zmniejsza to twoje szanse na dokonanie wielkiego, okropnego wyboru. Nie rób niczego, co trudno będzie cofnąć - nie w tym momencie. Twoje dziecko przyjedzie za dwa miesiące. W międzyczasie daj żonie wsparcie i przygotuj się.

Nie zrozum jednak źle - poświęcanie czasu jest czymś innym niż tylko opóźnianie decyzji coraz bardziej. Nie opóźniaj swoich decyzji, w przeciwnym razie, jak powiedziałeś, nadal będziesz zombie. Poświęcenie czasu oznacza powolne odzyskanie kontroli nad swoim życiem, zamiast robienia tego wszystkiego naraz - powiem to jeszcze raz: nie podejmuj pośpiesznych decyzji. Idź krok po kroku.

Powodzenia, wszystko będzie dobrze.

„Nie chcę być ojcem” jest bardziej powszechnym pojęciem, niż można się spodziewać. Twój post wygląda na to, że idzie jeszcze dalej, ponieważ styl życia, o którym marzysz, równie dobrze może się zdarzyć, będąc jednocześnie ojcem. Czy jesteś ojcem obok swojej żony, czy nie.

Nie sądzę, że powinieneś opierać się na radach ludzi w Internecie, aby powiedzieć ci, czy powinieneś ostatecznie rozwieść się z żoną. Zastanów się jednak nad naszymi historiami i tym, jak wszyscy się zmieniliśmy po zostaniu rodzicami.

Na początek powiedziałbym jednak, że z powodu tego uczucia absolutnie nie jesteś złym człowiekiem ani wadliwym człowiekiem. W swoim życiu dążysz do celu. Motywacja. Wszyscy powinniśmy mieć szczęście wiedzieć, czego chcemy. Mam wrażenie, że jestem zamknięty. To uduszenie i strach, że każdy dzień będzie powtórzeniem tego i nie ma wyjścia. Ale jak wielu tutaj powiedziało, to wszystko zależy od tego, jak zdecydujesz się kierować swoim życiem, co należy zrobić z komunikacją z rodziną. Nie tylko teraz, ale po urodzeniu twojego syna. Możesz być oczerniany lub być inspiracją. To, jak postępujesz, determinuje to.

Ale może się okazać, że kiedy rodzi się twój syn, znajdujesz rozrywkę w tak dziwny sposób, że możesz zapomnieć o niektórych rzeczach, o których wcześniej myślałeś, że chciałeś. Będąc nauczycielem muzyki, być może zainspirują Cię niektóre mdłe programy i piosenki skupione na dziecku, które z humoru tworzą kolejną dużą piosenkę, małe ziemniaki lub inne krótkie opowiadanie muzyczne, które przysięgam jako żart. Być może od innych, którzy mieli dość słuchania tych samych starych rzeczy w rozrywce swoich dzieci.

Gdy rośnie, nawet jeśli cię nie ma, prawdopodobnie zechcesz być tylko z nim. Biologicznie wydaje się aksjomatyczny. Kochamy nasze dzieci. Są konsekwentnie zarówno największą torturą, jak i największą rozkoszą w naszym życiu. Jeśli zdecydujesz się zostać, możesz poczuć oparzenie wspólnego życia. Robię codziennie. Ale czuję, że palą mnie dziewczyny i bawię się z nimi koszmarnymi łowcami demonów w różowym domku dla lalek. Są nas małymi klonami. Uwielbiają oglądać ciszę jagniąt z tobą, jeśli jesteś tym podekscytowany, a pokochasz oglądanie z nimi doc mcstuffins, ponieważ to uwielbiają, nawet jeśli program sprawia, że ​​chcesz spalić sieć kablową. Sprawiają, że los normalności jest rozdziałem, który można wzruszyć ramionami. Sprawiają, że monotonia jest cudowna. Sprawiają, że marzenie o graniu na scenie przed milionem fanów wydaje się śmiesznym żartem. Robią wszystko lepiej.

Mówię to tak, ponieważ ja, tak jak ty, nie chciałem być ojcem.

Twoja żona może mieć inną definicję tego, czym jest rodzina. Wiem, że moje. Więc oboje jesteście w kluczowym punkcie swojego związku. Czy na zewnątrz wyraża, że ​​oczekuje od ciebie wspólnego życia? A może dołączy do ciebie, jeśli powiesz, że chcesz przeprowadzić się na Alaskę i łowić kraby 2 miesiące w roku i spędzać czas przy muzyce przez resztę czasu? Może nie interesuje ją cała ta wielowymiarowa rzecz, ale większość ludzi nie, nawet jeśli mówią, że tak. Jeśli zostawiłeś ją, by znaleźć innych, których pociąga ten styl życia, możesz go znaleźć, ale możesz także zdać sobie sprawę, że twoje życie nie jest już spełnione. Jeśli oboje jesteście nieszczęśliwi i oboje czujecie, że nic nie możecie zrobić. Wtedy prawdopodobnie nie robisz nic dobrego swojemu synowi, pozostając razem. To' najprawdopodobniej rozpadłbyś się ostatecznie, jeśli naprawdę czujesz, że nie kochasz swojej żony. Albo, że ona cię nie lubi lub kim stałeś się w małżeństwie. Ale możesz być po prostu zdezorientowany. Jesteś młody. Irracjonalne wybory są bardzo powszechne u młodych ludzi. Zamiast więc obliczać klęskę małżeńską na skutek kryzysu, może powinieneś nieco zmienić swój scenariusz. Ruszaj się. Znajdź inną pracę lub rzuć wszystko razem i poświęć cały swój wolny czas na robienie tego, co chcesz. Zapytaj swoją żonę, czy ona też chce czegoś innego. Może ona tak samo boi się wspólnej definicji rodzicielstwa. Może chce mieszkać w lesie. Ale mów to. Domyślam się, że czułaby się lepiej bez względu na twoją decyzję, gdyby naprawdę zrozumiała, dlaczego zmieniłeś się w zombie. Podróż do un-zombie może być przygodą samą w sobie.

Oficjalnie mówię, nie poddawaj się tak łatwo. Wychowywanie dzieci nie jest rzeczą łatwą. Ale strach szybko gaśnie, gdy zobaczysz, jak rosną, uczą się, przodują, zawodzą, komunikują się, malują, śmieją się, jedzą, śpią ... i wszystko inne pomiędzy. Boję się teraz życia bez nich. I ja, tak jak ty, nie chciałem być ojcem.

Człowieku, byłem sfrustrowany życiem z powodu złych decyzji, które podjąłem w chwilach słabości, ale to mnie zawstydza!

To wygląda na bardzo manipulacyjną kobietę, z którą jesteś, a związek nie jest dla ciebie zdrowy. Groziła, że ​​się zabije, jeśli odejdziesz, a ty powiedziałeś, że zaszła w ciążę, kiedy była na pigułce? Czy kiedykolwiek przyszło ci do głowy, że zaszła w ciążę celowo, aby powstrzymać cię przed wyjazdem? Nawet nie wiesz, czy to dziecko jest twoje.

„a moje ambicje i inne przyjaźnie uległy całkowitej stagnacji w ciągu dwóch lat, kiedy z nią jestem. Nienawidzę braku wolności, nienawidzę poczucia, że ​​mówi się cały mój czas”

Nie powinienem prosić o wyjaśnienia, ale brzmi to tak, jakby powstrzymywała cię od posiadania przyjaciół i wolnego czasu.

Po pierwsze, musisz wyjść z tego związku dla własnego zdrowia psychicznego. Będzie to trudne finansowo, z czego nie mniej ważne mogą być ugody rozwodowe lub świadczenia alimentacyjne na dziecko, ale pozwalasz się w to zmanipulować, więc musisz sobie z tym poradzić.

Następnie jest dziecko. Porozmawiałbym z prawnikiem, gdybym był tobą, najpierw wziąłbym test na ojcostwo, a potem zastanowiłam się, czy nie wziąć od niej opieki nad dzieckiem, ponieważ wydaje się niestabilna. Najlepszą rzeczą dla dziecka jest posiadanie dwojga kochających, stabilnych, kompetentnych rodziców, a ty ani ona, ani ona nie kwalifikujemy się jako kompetentni, więc powinieneś szukać rodzin zastępczych.