Jakie podejścia mogę zastosować w przypadku 9-latka, który moczy się i jest ciężkim snem?

Nasz 9-letni syn wciąż moczy łóżko.

Problem polega na tym, że jest on wyjątkowo ciężkim snem; kiedy musi się wysikać, nie budzi się - nawet próba ręcznego obudzenia go (albo zapobieganie sikaniu w środku nocy, albo poradzenie sobie z następstwami „wypadków”) jest dużym przedsięwzięciem; obudzenie go może zająć 5 minut wysiłku (dotyczy to tylko nocy). Ta silna senność nie jest w żaden sposób skorelowana z tym, że nie ma wystarczającej ilości snu lub odpoczynku - jest tak samo, niezależnie od tego, czy spał mniej więcej niż średnio w poprzednich dniach / tygodniach.

Czasami budzi się po sikaniu, ale nie 100% czasu i nie zawsze od razu.

Wypróbowaliśmy następujące podejścia, z których żadne nie wydaje się mieć żadnego trwałego skutku:

1. Podejścia fizyczne w celu zmniejszenia konieczności sikania przez noc:

   • Zmniejszenie spożycia płynów przed snem (i wymuszenie co najmniej 30-60 minut od ostatniego drinka przed snem).

   • Wymóg siku przed pójściem spać (najlepiej dwa razy, jeśli idzie spać wystarczająco późno).

   • Eliminacja pokarmów / napojów wywołujących siusiu podczas kolacji (np. Bez arbuza itp., Bez żywności o wysokiej zawartości sodu) - zwykła woda i zwykłe jedzenie.

   Wszystkie 3 z nich pomogły w niewielkim stopniu, ponieważ przetrwał niektóre rzadkie noce bez sikania. Ale to pomaga tylko w mniej niż 30% nocy, nawet przy zastosowaniu 100% konsekwentnie codziennie.

2. Podejścia psychologiczne

   Próbowaliśmy zwykłych rzeczy - pochwały za budzenie się na sucho, perspektywy znaczącej nagrody, jeśli przetrwa tydzień lub 2 bez zwilżania łóżka itp.). Ma także aspiracyjny przykład młodszej siostry, która budziła się w nocy siusiu od około 5 lat niezawodnie - i zawsze staramy się nie zawstydzić go, porównując je, ale po prostu pokazać mu zalety nieumaczania łóżka narasta.

   Mają one zerowy efekt (nie jest to niespodziewane, ponieważ wydaje się, że problem nie jest psychologiczny - zdecydowanie nie lubi lub chce się zmoczyć. Po prostu nie budzi się, gdy musi siusiu).

3. Środowisko fizyczne

   Próbowaliśmy wszystkiego. Spanie w łóżku i na bujanym fotelu (uwielbia to drugie, więc czasami jest to dozwolone). Spanie w pieluszce i bez pieluchy. Spanie w chłodniejszym i cieplejszym pokoju.

   Zero efektu od wszelkich zmian warunków.

4. Obudź go w środku nocy, żeby się wysikać, zgodnie z harmonogramem.

   Ma to przewidziany lokalny efekt (jeśli - po 5 minutach próbowania go obudzić - budzi się i idzie siusiu - reszta nocy śpi sucho).

   Miał jednak również zerowy efekt - po miesiącach konsekwentnego robienia tego, za każdym razem, gdy nie budzimy go w wyznaczonym czasie, budził się sam i sikał może najwyżej 5% nocy.

Istotna informacja: jedno z rodziców miało problemy z przemoczeniem łóżka, ale - zgodnie z najlepszym wspomnieniem rodziny - zatrzymały się na pewno o 8-9 i nic nie zostało zrobione, aby osiągnąć to, czego jeszcze nie próbowaliśmy z naszym synem. Podczas gdy nasz syn wykazuje bardzo niewiele oznak poprawy o 9, w porównaniu do 8,7,5 itd.

Jego pediatra zdaje sobie sprawę z tej sytuacji, ale nie znalazł żadnych dowodów na to, że warto się martwić z medycznego punktu widzenia.

Moczenie w łóżku nie jest nowym problemem - w jego życiu nigdy nie było dłuższego okresu niż 4-5 dni, w którym nie zmoczyłby się, chyba że rodzic obudzi go, by siusiu zapobiegawczo.

Co jeszcze możemy spróbować zrobić, aby rozwiązać ten problem?

Mieliśmy podobną sytuację. Przeżyliśmy. Większość nocy jest już sucha.

Najpierw przekażę złe wieści: jest kilka dzieci, które będą moczyć się w łóżku aż do ich nastolatków. Kilka. Bardzo, bardzo mało.

Mieliśmy podobny problem i ściśle współpracowaliśmy z naszym zaufanym pediatrą. Należy pamiętać o jednej rzeczy: suche noce są kombinacją

1. zmniejszone wytwarzanie moczu podczas snu
   (może być nieco zmienione przez wypicie dużej ilości wody wcześniej w ciągu dnia, ale tylko do pewnego stopnia iw bardzo trudnych przypadkach chemicznie przez leki na receptę) i
2. odruch pobudki wywołany przez pełny pęcherz.

Oba są zasadniczo funkcjami mózgu, które muszą się rozwinąć i niewiele można zrobić, aby to przyspieszyć.

W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, budzenie dziecka zgodnie z harmonogramem może przeciwdziałać rozwojowi tego mechanizmu - zamiast pozwolić, aby pęcherz uruchomił budzenie, robisz to nawet wtedy, gdy nie jest „pełny”.

Pomogło nam obserwowanie / słuchanie naszego dziecka. Krótko przed wypadkiem zaczął się niespokojny, skręcać lub wzdychać we śnie. Potem pomogliśmy mu obudzić „więcej” (niekoniecznie całkowicie przebudzony - możemy też skorzystać z łazienki na wpół śpiący) i iść do łazienki. Staraliśmy się, aby sam robił jak najwięcej, pomagając synapsom rosnąć. Od czasu do czasu musiałem kierować go we właściwym kierunku.

„Alarmy” lub „podkładki” zwilżające łóżko działają w podobny sposób: kiedy dziecko musi „iść” i moczy łóżko, budzi je głośno! alarm, próbując wzmocnić odczucie „trzeba siusiu” wraz z przebudzeniem, w ten sposób trenując rozwój mózgu. Twoje dziecko mieści się w typowym przedziale wiekowym, w którym pediatrzy zaczynają polecać te narzędzia (nie działają, jeśli dziecko jest zbyt małe, muszą być „na krawędzi” nawiązania połączenia mentalnego).

Wypróbuj więc „czuwanie” (nie musisz siadać obok niego, wystarczy babyphone / open door) lub porozmawiaj ze swoim pediatrą. Ponadto sprawdzenie jego hormonów może być strategią wspierającą: Nocna produkcja moczu jest regulowana przez pewien hormon, który w niektórych przypadkach może być dostarczany.

Nie jestem pewien, gdzie się znajdujesz, ale znam niektórych rodziców, którzy próbowali uruchomić alarm na moczenie nocne , który jest w zasadzie czujnikiem wilgotności podłączonym do alarmu, który albo budzi dziecko, albo budzi rodziców, którzy następnie muszą iść i obudzić dziecko. (Myślę, że wymaga to również, aby moczenie nocne zaczynało się od kroplówki lub dryblowania, a nie pełnej Niagary)

Jeśli nie ma medycznego powodu, aby zmoczyć łóżko, zasugerowałbym system alarmowy, aby obudzić dziecko, gdy zaczną moczyć łóżko. Miałem ten sam problem przez wiele lat (jako nastolatki) i często chodziłem do lekarzy, ale nie znaleziono problemów, próbowałem kilku leków bezskutecznie. Moi rodzice wypróbowali większość taktyk, które wypróbowaliście i z własnego doświadczenia nie robi nic, tylko sprawiają, że wasze dziecko czuje się nieswojo lub źle z powodu czegoś, nad czym nie mają kontroli i chcą zrezygnować.

Poszedłem do eksperta od enurezy i dostałem mały alarm wrażliwy na płyn, który po prostu umieściłeś między dwiema parami bielizny i przymocowałeś brzęczyk do góry od piżamy. Gdy tylko budzi cię alarm, rozpoznajesz uczucie pełnego / pękającego pęcherza i przestajesz sikać. Po dość krótkim czasie moje ciało nauczyło się niekoniecznie budzić się i pobierać siusiu na powiedzenie, ale NIE relaksować się i zaczynać, gdy pęcherz jest pełny. W ogóle nie zmieniło to mojego schematu snu.