Mój syn został trafiony przez przyjaciela i musimy omówić sytuację z jego mamą

Mam dwoje dzieci, 8-letniego syna i 6-letnią córkę - odpowiednio drugą i pierwszą klasę. Oba są małe. Mój syn ma tylko 46 funtów.

Dziecko weszło do pierwszej klasy mojej córki. Zadzwońmy do chłopca Joe. Jest duży, może 60 funtów. Przez całe życie miał problemy behawioralne, a jego mama zdecydowała się uczyć go w przedszkolu po tym, jak został usunięty z przedszkola.

Joe łatwo się przecenia i uderza impulsywnie. Nie rozumie, co robi, jest złe. Dziesiątki nauczycieli, pracowników socjalnych i rodziców namawia matkę chłopca do szukania profesjonalnej pomocy, ale odmawia. Petycja o usunięcie Joe ze szkoły została uchylona na korzyść IEP (Indywidualnego Programu Edukacyjnego), który czasem działa.

Jesteśmy (byliśmy) jego jedynymi przyjaciółmi. Jako rodzina współczujemy i wybaczamy. Joe uderzył moją córkę dwa razy, ale to było kilka miesięcy temu, a ona chce być jego przyjaciółką (są w tej samej klasie). Jest jednak wyjątkowo wrażliwa na agresję; nawet nie oglądamy filmów Disneya.

Kilka tygodni temu Joe uderzył mojego syna w parku i bardzo go zranił. Mój syn nie chce już być przyjaciółmi, z którymi się zgadzam. Mama Joe chce, aby moja córka nadal była jego przyjaciółką; on nie ma innych.

Mama chłopca pyta, czy Joe i moja córka mogą umówić się na zabawę w jej domu bez obecności mojego syna.

Nie odpowiedziałem na tę prośbę. Zbliżają się też urodziny mojej córki, a mój syn prosi Joe, by nie został zaproszony. Joe jest agresywny w stosunku do mojego syna w prawie każdym otoczeniu, ale radzimy sobie lepiej w sytuacjach z małą zabawą.

Moje pytania:

1) Co mogę powiedzieć mamie o tym, że Joe i moja córka mają randkę (beze mnie? Oczywiście, że nie). Instynktownie mówię, że kiedy uzyska profesjonalną pomoc, możemy spróbować jeszcze raz, ale to wydaje się zbyt natrętne.

2) Co sądzisz o przyjęciu urodzinowym mojej córki? Instynktownie nie zapraszam go, ponieważ z pewnością zaszkodzi doświadczeniu mojego syna.

Edycja: 4/20/17

Sytuacja została rozwiązana - głównie. Po prostu odcinamy kontakt. Rodzice Joe nie sprzeciwiali się w żaden sposób; już przez to przeszli. Nie został zaproszony na przyjęcie moich córek, ale jego mama i on na krótko rozbili się, żeby dać kartę. Joe zaprosił nas na swoje urodziny. Wpadłem z kartą i 10 USD na początku bez moich dzieci. Nikt inny nie przyszedł.

Mój syn chce robić harcerzy. Joe jest w skautach. Doskonały. Na spotkaniu wprowadzającym widziałem, jak Joe uderzył 4 dzieci, w tym mojego syna, i nawet w większości nie zwracałem na niego uwagi. Poproszę jego rodziców, żeby trzymali Joe z daleka od mojego syna, albo po prostu zacznę dzwonić na policję. (Jego tata jest jednym z przywódców zwiadowców.)

Aktualizacja 8/2019

Joe powoli stawał się lepszy dzięki swojej agresji. Musiałem jednak zabrać mu nóż podczas zawodów Cub Scout (obecnie przywódca Gromady). Rozmawiałem z jego kolegą z klasy. Wspomniałem, że Joe mniej uderza w dzieci. Chłopiec odpowiedział: „Tak, ale chce”. Świetny. Joe i mój syn rzeczywiście mieszkali w namiocie na zwiadu i wszystko poszło dobrze. To było z desperacji w mroźnych warunkach. (Maj i październik nie są bezpieczne dla stałej pogody na środkowym zachodzie USA). Zaprosiliśmy Joe na 10-letnie urodziny mojej córki, ale nie mieliśmy żadnych dat grania.

To, jak zachowujesz się w tej sytuacji, zależy w dużej mierze od tego, jak bardzo ty i twoja córka chcecie, aby ta przyjaźń trwała. Oceń to z perspektywy tego, jak wpływa to na twoje dzieci, a nie na Joe. Wiem, że to może wydawać się trochę bezduszne, ale Joe nie ponosi odpowiedzialności. Twoje dzieci są. Dlatego musisz się martwić, co jest dla nich najlepsze.

Bez względu na to, co zdecydujesz, porusz swoje obawy z matką Joe. Powiedz jej, że martwisz się fizycznym i emocjonalnym samopoczuciem obu swoich dzieci. Tak długo, jak Joe jest agresywny, nie możesz mieć go w pobliżu syna (i prawdopodobnie córki). Daj jej znać, że coś trzeba zrobić, zanim zechcesz pozwolić Joe być z dziećmi. Nie musisz określać, co ma się stać, ale możesz całkowicie uzasadnić, że wszystko, co się stanie, musi zapewnić bezpieczeństwo dzieci.

Jeśli podejmie rozsądny wysiłek, aby uzyskać pomoc Joe, możesz wtedy zdecydować, czy czujesz się swobodnie, utrzymując go wokół swoich dzieci. Jeśli nie, lub to, co robi, jest niewystarczające, nie pozwól swoim dzieciom bawić się z Joe (mam nadzieję, że do tego nie dojdzie, ale nie możesz kontrolować, co zrobią inni). Może to pomoże Joe i jego matce uświadomić sobie, że coś musi zostać zrobione, a wtedy Joe może uzyskać pomoc, której naprawdę potrzebuje.

Powodzenia.

Dodatek dotyczący przyjęcia urodzinowego:

Szczególnie na urodziny jest to trudne, ponieważ twoja córka może chcieć tam Joe, ale twój syn wyraźnie nie chce. Jeśli mama Joe lub ktoś może mieć na niego oko (lub jeśli może uzyskać pomoc przed imprezą), możesz pozwolić na to, jeśli czujesz się swobodnie (będziesz musiał pracować z synem, aby poczuł się bezpiecznie). Ale znowu sprowadza się to do opieki nad dziećmi, a następnie do tego, co jest dla ciebie wygodne. Próba rozważenia przeciwstawnych pragnień dzieci wraz z odpowiedzialnością wobec nich to tak naprawdę jedyne, co możesz zrobić. Porozmawiaj ze swoimi dziećmi / partnerem.

Nie jestem profesjonalistą, ale moim zdaniem nie masz żadnego związku z osobą, która skrzywdziła twoje dzieci, chyba że życzenie związku pochodzi całkowicie od dziecka, które zostało skrzywdzone, bez żadnej zachęty ani zachęty. Takie postępowanie dostarcza Twojemu dziecku wiadomość, że oczekuje, że zaakceptuje znęcanie się i pozwoli osobom znęcającym się na pozostanie w życiu. Nie jest to dobra lekcja dla dziecka.

Aby wyjaśnić: nie mówię, że powinieneś utrzymywać związek, nawet jeśli dziecko tego chce; ta sytuacja jest bardziej skomplikowana i i tak nie jest to sytuacja PO. Innymi słowy, „chyba że” powyżej wyraża konieczny, ale niekoniecznie wystarczający warunek.

Potrzeba poczucia bezpieczeństwa przez wasze dzieci jest ważniejsza niż potrzeba posiadania przyjaciół przez inne dziecko, o czym musicie powiedzieć drugiej matce.

Nie zapraszaj Joe na urodziny. Nie będzie miał pełnej uwagi twojej córki i będzie zdenerwowany. To doprowadzi go do porażki i nie tego potrzebuje Joe. (Ani też nie będzie potrzebowała ofiary Joe.)

Jeśli chcesz zrobić coś wyjątkowego, zaproś Joe i jego mamę na kolację z okazji urodzin córki.

To jest naprawdę trudne. Chociaż współczuję „Joe”, odczuwam niepokój, który dla ciebie narasta.

Jego mama wyraźnie zaprzecza - i nie jestem pewien, co dzieje się za zamkniętymi drzwiami w ich domu, ale mocno wierzę w pielęgnowanie natury.

Z punktu widzenia Joe może to być tak proste jak zazdrość - twoja córka jest jego jedynym przyjacielem, ale twój syn może spędzać z nią więcej czasu. Rodzeństwo jest w tym wieku bliżej siebie, więc Joe może być zazdrosny o dodatkowy czas spędzony razem przez twojego syna i córkę, którego nie może być częścią. Może to być prosta pierwotna reakcja - Warto się nad tym zastanowić ...

IMHO, im mniej mamy odrzutów społecznych, tym większa szansa, że ​​przeżyjemy jako gatunek ponad dwa pokolenia. Jeśli zgadzasz się z tym sentymentem, może to być twój krzyż społeczny do poniesienia.

Gdybym był na twoim miejscu, rozważyłbym poproszenie matki Joe, aby powiedziała mu, że twoja córka jest zdecydowanie jego przyjaciółką, ale jest naprawdę smutna, że ​​Joe uderza jej brata i nie jest przyjemnie sprawiać smutek twoim wyjątkowym przyjaciołom. Kiedy przeprowadzi tę rozmowę, poproś o spotkanie z nimi (twoją córką i tobą) i poruszenie tego samego tematu. Mam nadzieję, że ujrzy światło ...

i wszyscy potrzebujemy trochę nadziei ... Pozdrawiam

Dodatek: Jeśli chodzi o przyjęcie urodzinowe, będzie to zależeć od tego, czy mama Joego przedstawiła moje sugestie powyżej, i wszyscy spotykacie się w neutralnym miejscu, aby rozszyfrować, czy Joe je dostanie (nawet trochę). Sugeruję zabranie twojego syna i zobaczenie ich interakcji.

Jeśli to pójdzie dobrze, rozważę zaproszenie Joe, z zastrzeżeniem - (co jest jasne zarówno dla jego mamy, jak i dla niego), że jeśli trafi twojego syna, zostanie poproszony o odejście. Jednak zanim to zrobię, postaram się uzyskać wpis od twojego syna - nawet jeśli oznacza to małą łapówkę - lody, który jest w stanie zaprosić jednego z przyjaciół, gotując swój ulubiony posiłek ... .

Może się to wydawać późno, ale mam nadzieję, że pomoże to w tym, co już powiedziano. Z tego, co mówisz, mama Joe nie wkłada wystarczająco dużo wysiłku, aby zdyscyplinować swojego syna. Wasze dzieci potrzebują waszego maksymalnego wsparcia, a także musicie je przeszkolić, aby postępowały w sposób jak najbardziej odpowiedzialny;

• Muszą nauczyć się wspierać. W jaki sposób? Jeśli ktoś rani brata i emocjonalnie rujnuje przyjęcie dla brata, lepiej wspierać brata, nie zapraszając tej osoby. (Możesz użyć własnych sposobów na przekazanie tego rodzaju lekcji obu dzieciom)

• Obaj muszą zrozumieć, że Joe ma problemy, których nie można rozwiązać, przyjaźniając się z nim lub nie znosząc przyjaźni z nim, jednak przyjaźń z nim nie jest obecnie najlepsza.

• Muszą stanąć w obronie, nie bojąc się uciec, ponieważ aby ktoś trafił kogoś bardzo źle, ofiara mogła nie mieć nawet szansy uciec do najbezpieczniejszego miejsca lub osoby dorosłej. Ten jest trudny do przełknięcia, ale nigdy nie jest tchórzliwy, aby uciec za swoje życie. Powiedz swoim dzieciom, aby były wystarczająco bezpieczne między parkiem a najbliższą pomocą, jaką mogą uzyskać. Jeśli dziecko to wie, zrobi coś. Może zaangażuj Joe, jeśli jest to jedyny sposób, aby być bezpiecznym. Nie mówię, że naucz ich walczyć z facetem, ale może wyposaż go w umiejętności, które zapewnią, że nikt nie będzie w stanie go zaatakować. W krótkim sprincie dochodzi do samoobrony.

Jeśli chodzi o agresję w filmach, nadejdzie dzień, kiedy będą mogli mieć wystarczająco dużo, aby obejrzeć rzeczy i zrozumieć, że to po prostu biznes jak sprzedaż chleba. Nie musisz się o to martwić.

Na koniec życzę ci wszystkiego najlepszego, aby twoje dzieci zrozumiały, że jesteś tam, aby je wspierać i chronić przed szkodliwymi ludźmi.

Moim zdaniem dylemat polega na tym, że:

1. Chcesz, aby twoje dzieci były bezpieczne i czuły się bezpiecznie
2. Chcesz, aby twoje dzieci zrozumiały wartość współczucia i chcesz modelować to zachowanie, pokazując współczucie Joe, ponieważ wierzysz, że Joe nie jest celowo prześladowcą ani przemocą.

Pochwalam oba te cele. Większość rodziców uzyskuje numer 1 intuicyjnie. # 2 jest nieco trudniejszy dla niektórych osób.

Może tu być też trzeci czynnik: że naprawdę chcesz pomóc Joe'emu. Niestety, ponieważ nie jesteś rodzicem Joe, istnieją ograniczenia dotyczące tego, ile z tego może (lub powinna) być twoja odpowiedzialność. Już przekroczyłeś granice, próbując pomóc Joe'emu. Twoja gotowość przebaczenia i zrozumienia jest czymś więcej niż zdecydowana większość ludzi. Już to widzieliście, ponieważ wasza córka jest jego jedynym pozostałym przyjacielem.

Tak bolesne może być poczucie, że „poddajesz się” Joe'owi, musisz wykluczyć to, co leży w jego najlepszym interesie.

Zamiast tego skup się wyłącznie na swoich dzieciach.

Twój syn i córka będą mieć bardzo różne potrzeby w tej sytuacji.

Twój syn czuje się zagrożony przez Joe i niebezpieczny w jego obecności. Musi wiedzieć, że go wspierasz. W żadnym wypadku nie stawiaj swojego syna w sytuacji, w której może czuć, że musi wybierać między lojalnością wobec córki a własnym poczuciem bezpieczeństwa.

Jeśli wiatr się z Joe zaproszenie na imprezę córki (więcej na ten temat do naśladowania), upewnij się, że masz wszystko tak skonstruowane, że można zapewnić, że twój syn jest oddzielona od Joe w każdym czasie . Najlepiej, jeśli Joe nie jest oczywisty, że to właśnie robisz ... zorganizowanie imprezy w grupy lub działania zespołowe i upewnienie się, że Joe i twój syn są zawsze w różnych grupach, jest łatwym sposobem na osiągnięcie tego. Przypisane miejsca przy stole na ciasto, przekąski lub cokolwiek innego to również dobry krok.

Dla twojej córki, niezależnie od tego, czy pójdzie na randkę z Joe, czy Joe zostanie zaproszony na jej przyjęcie, powinno to zależeć od niej.

Jednak ... wyraźnie wykonałeś świetną robotę, ucząc córkę empatii wobec tych, którzy mają problemy z zachowaniem, ale jeszcze ważniejsze jest, abyś pomógł jej dowiedzieć się, gdzie powinny leżeć granice tej empatii.

W pewnym momencie bycie empatycznym może przekształcić się w bycie aktywatorem lub bycie ofiarą. Jest to mroczna linia, która może być ruchomym celem i uczy się, kiedy mówić „starałem się wystarczająco, ale to po prostu nie działa; teraz muszę się wycofać, zanim moje próby pomocy innym staną się samookaleczające”.

W wieku 6 lat jest mało prawdopodobne, aby naprawdę mocno zrozumiała tę koncepcję. Ale możesz rozpocząć prace przygotowawcze, rozmawiając z nią otwarcie. Pochwal ją za to, że jest dobrą przyjaciółką i chce pomóc, ale także powiedz jej, że jeśli kiedykolwiek boi się Joe, to nie tylko jest w porządku, że przestaje być jego przyjacielem, jest to właściwa rzecz, i że pokochasz ją i wesprzesz, jeśli zdecyduje, że musi to zrobić. Wyjaśnij jej, że nawet mili ludzie czasami okazują się złymi ludźmi, aby być w pobliżu, i chociaż być może nie mogą nic na to poradzić, to nie oznacza, że ​​to odpowiedzialność twojej córki.

Pozwól jej zdecydować, czy chce iść na randkę z Joe. Zdecydowanie przyzwoitka, jeśli to zrobi.

Wyjaśnij jej obawy brata i że jeśli zdecyduje się zaprosić Joe, przyjęcie będzie musiało zostać zorganizowane, aby oddzielić ich dwóch, aby twój syn nie czuł się nieswojo.

Radziłbym nie mówić nic matce. W tym momencie nic, co powiesz, nie zostanie odebrane pozytywnie. Jeśli twoja córka podejmie decyzję o odcięciu Joe od jej życia, możesz po prostu powiedzieć matce Joe, że twoja córka powiedziała, że ​​nie czuje się już dobrze, będąc przyjacielem Joe z powodu sposobu, w jaki traktuje ją i jej brata.

W najgorszym przypadku twoja córka dowiaduje się, że nie każdemu można pomóc.

Najlepszy przypadek, twoja córka to zaznacza, Joe uczy się, jak lepiej kontrolować siebie, co jest nadal całkowicie możliwe, jeśli ma tylko 6 lat.

Powodzenia dla ciebie i twojej rodziny!

Sprowadza się to do tego, ile twoja córka jest gotowa znieść, próbując zostać przyjacielem tego chłopca. Czy boi się, że sama się skrzywdzi? Czy to ją stresuje? Co ona myśli o tej sytuacji? Prawdziwym czynnikiem determinującym jest to, czy lepiej jej będzie to robić (czuje się dobrze, pomagając przyjacielowi) niż będzie gorzej (stres, strach, ból fizyczny i emocjonalny).

W mniejszym stopniu powinieneś rozważyć wpływ, jaki będzie to miało na chłopca i jego matkę. Do tej pory wydaje się, że ciągle zaprzecza, że ​​jej syn ma poważny problem. Jeśli odciąłeś go i jej od kontaktu pozalekcyjnego z córką, może to być trochę pobudka. Może to również podsycać ich agresję. Nie ma w tym wystarczająco dużo informacji, aby określić, która to może być. Przewidywanie tego wyniku pomoże ci określić, jaki będzie w rezultacie wpływ na twoje dzieci. Ta pośrednia konsekwencja jest twoją główną troską - wpływ na chłopca i jego matkę jest drugorzędny tylko dlatego, że ma bezpośredni wpływ na twoją. Nie mówię, że bądź bez serca wobec chłopca lub mamy, ale masz obowiązek wobec swoich dzieci. To, jak sobie poradzi, zależy od niej.

Cokolwiek robisz, stawiaj na pierwszym miejscu bezpieczeństwo swoich dzieci, w tym bezpieczeństwo emocjonalne. Nie mówię, że musimy chronić nasze dzieci przed trudnymi emocjonalnie sytuacjami, ponieważ muszą one dorosnąć, ale jeśli ten chłopiec jest fizycznie agresywny i ma problemy rozwojowe, to na pewno możliwe, że ucieknie się do emocjonalnej formy zastraszania, 6-letnia jaźń córki nie jest przygotowana, szczególnie jeśli on lub jego mama próbują obrócić twoją córkę przeciwko tobie lub synowi. Nie wysłałbyś studenta karate z białym pasem do walki z Brucem Lee. Sprawdź, jaki jest jej poziom kompetencji (przed, w trakcie i po) i bądź gotów ją w tym wspierać.

Konkluzja: Nic nie jesteś winien temu chłopcu ani jego matce. Wszystko jesteś winien swoim dzieciom i sobie. Nie zazdroszczę twojej decyzji.

„Joe uderzył moją córkę dwa razy”… „Kilka tygodni temu Joe uderzył mojego syna w parku i bardzo go zranił”.

1) Co mogę powiedzieć mamie o tym, że Joe i moja córka mają randkę (beze mnie? Oczywiście, że nie)? Instynktownie mówię, że kiedy uzyska profesjonalną pomoc, możemy spróbować jeszcze raz, ale to wydaje się zbyt natrętne.

Powiedziałbym, że podążaj za swoim instynktem. Ochrona własnych dzieci przed tyranem nie jest nachalna, nawet jeśli „nie miał tego na myśli”. Z tego, co powiedziałeś, wygląda na to, że rodzice Joe mają pewne problemy ze sposobem, w jaki go wychowują. Jest to problem, ale nic nie możesz na to poradzić. Twoim obowiązkiem są dzieci, a jeśli nie biorą odpowiedzialności za zachowanie swojego dziecka, to jest to ich problem ... Jeśli nadal nie uda im się wykształcić Joe, to prawdopodobnie chłopiec skończy jako obelżywy dorosły.

2) Co sądzisz o przyjęciu urodzinowym mojej córki? Instynktownie nie zapraszam go, ponieważ z pewnością zaszkodzi doświadczeniu mojego syna.

Podążaj za instynktem.

Moim zdaniem, jeśli Joe naprawdę nie wie, że uderzanie w ludzi jest niewłaściwe, a jeśli rozumowanie z nim naprawdę się nie powiedzie, sugeruję, aby rodzice stosowali odpowiedni poziom kary „starej szkoły”, dopóki nie dowie się, że to nie jest właściwe. Ból jest doskonałym nauczycielem i nie jest niewłaściwy, gdy jest właściwie stosowany. Widziałem, jak działa na najgorsze dzieci w szkole ... jedyną rzeczą, która doprowadziła ich do szaleństwa, był strach przed zdobyciem trzciny cukrowej, a kiedy dostała laskę raz lub dwa, ich zachowanie znacznie się poprawiło.

Popieram rozsądną odpowiedź z rozmowy z matką i delikatnie, ale stanowczo sugeruję, że terminy gry są przedawnione, dopóki nie zrobi czegoś o zachowaniu Joe.

Powiedziałbym jednak, że powinieneś zaprosić go na przyjęcie, jeśli twoja córka go chce. Impreza to doświadczenie społeczne podobne do szkoły, w której będą obecni ludzie, z którymi nie chcesz się spotkać. Jest to wspólny temat w życiu i odzwierciedla sytuację, z którą wkrótce spotka się twój syn, spotykając Joe w szkole. Z tą różnicą, że tam będziesz.

Uważnie obserwuj i rozmawiaj ze swoim chłopcem o tym, że musisz odpowiednio konfrontować się z ludźmi, których nie lubisz. Omów możliwe scenariusze, ale zapewnij go, że będziesz tam, aby go chronić.

Kilka tygodni temu Joe uderzył mojego syna w parku i bardzo go zranił

Czy to oznacza hospitalizację? Czy był przez kilka dni obolały? To stwierdzenie jest naprawdę trudne do przeanalizowania, ponieważ jest niejasne do tego stopnia, że ​​nie rozumiem, co się stało. Niekoniecznie staram się poszerzać zakres, udzielając więcej odpowiedzi, ale mówię, dlaczego nie mogę wziąć pod uwagę tego jednego konkretnego czynnika.

Nie nalegaj na profesjonalną pomoc. Obelżywe dziecko może mieć doświadczenie religijne i zostać całkowicie przemienione bez jakiejkolwiek profesjonalnej pomocy. Lub poprawa może nastąpić z powodu zmian z innego źródła, które jest zewnętrzne dla jego ciała, ale wciąż wewnętrzne dla jego rodziny: Matka może się bardziej zaangażować, w oparciu o własne uznanie, że musi zrobić coś innego.

Z drugiej strony profesjonalna pomoc może pomóc mu zrozumieć jego obowiązki społeczne, a jednocześnie zignorować to, czego się nauczył, i praktycznie nie przynieść żadnej konkretnej poprawy.

Podstawową kwestią jest to, że nie masz prawa dyktować, w jaki sposób dziecko się poprawia, co dokładnie robisz, jeśli potrzebujesz profesjonalnej pomocy. To, czego potrzebujesz, to oczekiwane namacalne zmiany. Możesz zasugerować sposób działania, szczególnie jeśli takie informacje są wymagane. Czego nie należy wymagać, ponieważ takie żądanie przekracza linię, której nie należy przekraczać, to sposób, w jaki osiągają te wyniki.

Niech ich rodzina zdecyduje, w jaki sposób osiągną pożądane rezultaty. Częścią, na którą bezwzględnie nalegasz, jest uzyskanie wyników.

Mama chłopca pyta, czy Joe i moja córka mogą umówić się na zabawę w jej domu bez obecności mojego syna.

Moje pytania: 1) Co mogę powiedzieć mamie o tym, że Joe i moja córka mają randkę (beze mnie? Oczywiście, że nie)?

To może być trochę kulturowe; Nie do końca rozumiem koncepcję tego działania. Masz pełne prawo do odmawiania dziecku jakiejkolwiek działalności, z którą nie czujesz się komfortowo. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy twoje dziecko jest nastolatkiem.

Nie odpowiedziałem na tę prośbę.

Najlepiej to zrobić wkrótce. Im dłużej czekasz, tym większy niepokój narasta, tym bardziej napina sytuację drugiej rodziny, a tym samym eskaluje ten incydent.

Zbliżają się też urodziny mojej córki, a mój syn prosi Joe, by nie został zaproszony.

2) Co sądzisz o przyjęciu urodzinowym mojej córki? Instynktownie nie zapraszam go, ponieważ z pewnością zaszkodzi doświadczeniu mojego syna.

Doświadczenie twojego syna? A co z doświadczeniem twojej córki? To są jej urodziny. Niech rzeczy skupiają się przede wszystkim na tym, co jest dla niej dobre.

Czy ona chce się zaprzyjaźnić z Joe? Świetny. Wygląda na to, że Joe mógłby użyć przyjaciela. Twoja córka nie powinna być pozbawiona czegoś dobrego tylko z powodu szkodliwego, ale możliwego do uniknięcia wpływu na twojego syna.

Zdobądź coś innego dla swojego syna, aby uniknąć konfliktu. Nie mam na myśli uziemienia twojego syna do jego pokoju na dwie godziny. Może się to sprawdzać w niektórych scenariuszach, ale przyjęcie to świetna zabawa. Nie zmuszaj go, żeby całkowicie tęsknił; niech poczuje się, jakby był wystawiony na przyjęcie, ale zaangażuj go. Umieść go w rolach głównych, takich jak umieszczanie świec w torcie i noszenie prezentów. Wyjaśnij, że rozdawanie napojów niekoniecznie działa; organizowanie imprezy może być zabawne, ponieważ jesteś bohaterem, który poprawia życie innych ludzi, a odbiorcy będą wdzięczni (nawet jeśli nie od razu to pokażą, a nawet nie od razu poczują się w ten sposób, szczególnie wśród dzieci).

Miej plany, jak skutecznie poruszyć syna, gdy tylko coś stanie się groźne. Powiedz swojemu synowi, że za każdym razem, gdy Joe powie Twojemu synowi więcej niż 3 słowa lub znajdzie się w promieniu czterech stóp, wówczas twój syn powinien aktywować plan tworzenia kopii zapasowych, mówiąc, że ma coś do zrobienia. (Rozszerz te wytyczne, np. Na więcej niż 3 słowa, w zależności od własnego poziomu komfortu.) I uważaj na przypadkowo dopuszczone naruszenia i bądź przygotowany na interwencję. Nie planuj tylko przeszkadzać; wiedz, co dobre i pozytywne rzeczy zacznie robić twój syn. Zarówno twój syn, jak i ty, powinniście mieć pełną zdolność do inicjowania siatki bezpieczeństwa w dowolnym momencie.

Czy twoja impreza trwa od 3-4:30? Podziel go na fazy. Poinformuj mamę Joe, że Joe jest zaproszony na imprezy 3-3: 40. Jeśli Joe i / lub jego mama się dowiedzą i pojawią się pytania, po prostu uczciwie odpowiedz, że nie czujesz się komfortowo z udziałem Joe w innych wydarzeniach, dlatego ważne będzie, aby został odebrany na czas, aby nie muszą być niezręcznie wykluczone. Powiedz, że źródłem dyskomfortu są obawy spowodowane niedawnymi zachowaniami i nie możesz się doczekać dnia, kiedy zaufasz sytuacjom na tyle, że tego rodzaju obawy będą mniej potrzebne. Niech Joe i jego mama określą, jaki wpływ na nich to wywrze, a oni zdecydują, jak zareagować. (Pozwól im zdecydować, czy to będzie chwila dydaktyczna dla Joe, czy nie. Ta szansa jest ich, aby skupić się na zakresie, w którym decydują,

Wszyscy mają różne opinie na temat tego, co należy zrobić, a czego nie, ale przede wszystkim należy skupić się na swoich dzieciach. Ze wszystkimi „relacjami” staram się pamiętać, że „nie mogę kontrolować innych, tylko siebie” i że „postrzegamy tylko to, co możemy postrzegać”.

Zasadniczo nie możesz żądać, aby druga strona (dziecko lub rodzic) zrobiła cokolwiek, wszystko, co możesz zrobić, to dostosować swoje zachowanie (i twoje dzieci) i reakcje.

Więc teraz musisz zdecydować, że chcesz, aby twoje dzieci miały do ​​czynienia z Joe. Są dobre rzeczy, które mogą wyniknąć z interakcji. Musisz więc zdecydować, że to dobry ruch dla twoich dzieci.

Jeśli tak, to idź naprzód i upewnij się, że możesz osobiście nadzorować sytuację (wydaje się, że mama Joe nie jest najlepsza do nadzorowania). Pomyśl o tym, czego chcesz, aby twoje dzieci uczyły się z tego doświadczenia.

Jeśli zdecydujesz się nie iść naprzód, bądź bezpośredni. „Nie chcę, żeby moje dzieci bawiły się z Joe, uważam go za agresywnego wobec moich dzieci”. Można powiedzieć doskonale. Nie próbuj domagać się działania, lub że mama Joe robi coś złego, ona (i Joe) muszą to rozwiązać samodzielnie. Pamiętaj, że nie możesz kontrolować ich sytuacji tylko swoją reakcją. Bądź stanowczy i bezpośredni, ale nie niegrzeczny lub osądzający. Pamiętaj, że możesz osądzać tylko swoją rodzinę, a nie ich.

Powiedziałem teraz, że interakcja może przynieść coś dobrego i to prawda, powinieneś to zmierzyć. Zważ to przy podejmowaniu decyzji. Wasze dzieci będą musiały nauczyć się radzić sobie z prześladowcami, czy to dobry sposób na nauczenie ich „technik zarządzania nękaniem”? Twój syn podjął decyzję: „Nie chcę bawić się z Joe, on jest do bani”. Twoja córka tego nie zrobiła. Czy możesz użyć tej interakcji, aby pokazać, że nie jest dobrze być po stronie prześladowania? Czy możesz wykorzystać tę sytuację, aby pokazać córce, że warto być selektywnym w zaproszeniach na imprezy.

Żyjemy w świecie z prześladowcami i przemocą. Nie możemy zignorować tego faktu i udawać, że nie. Nasze dzieci zostaną zranione emocjonalnie i fizycznie, nie mogą tego zmienić. Ale możemy wykorzystać te doświadczenia, aby pokazać, dlaczego „powinniśmy robić lepiej”. Musisz zdecydować, że to jeden z tych czasów lub jeśli ryzyko jest zbyt wysokie. Tak czy inaczej, zachowaj swoje decyzje i działania w oparciu o swoją rodzinę. Rzeczy, które możesz zrobić lub kontrolować. Nie próbuj „dostosowywać” sytuacji Joe, muszą to zrozumieć.

Czy Joe chce przyjść na urodziny twojej córki? (Tak sądzę). Zatem, nie będąc w stanie uczestniczyć, ponieważ zaatakował twojego syna, powinien nauczyć go cennej lekcji.

W zależności od ciebie, twojego syna i córki zechcesz, możesz chcieć w końcu pozwolić mu, jeśli przeprosi, obiecuje, że będzie miły dla innych dzieci (szczególnie podczas imprezy) itp. I za wyraźną zgodą obu Joe i jego rodzice, że zostanie wydalony z imprezy, jeśli zachowa się jakieś zachowanie społeczne.

Poważnie. Ważne jest, aby nie być w tym głupim. Dla mnie sytuacja jest jasna: ten chłopiec jest niebezpieczny zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i emocjonalnego twoich dzieci. Trzymaj się z daleka od tej rodziny, dopóki się nie zgodzą.

Jesteśmy (byliśmy) jego jedynymi przyjaciółmi. Jako rodzina współczujemy i wybaczamy.

Będąc przyjaciółmi tych ludzi (co praktycznie oznacza, że ​​otaczają ich dzieci), nie okazujecie współczucia własnym dzieciom i nie dajecie mamie konsekwencji za niewłaściwe zajęcie się zachowaniem jej syna. To nikomu nie pomaga. Jak odpowiedź na to, by trzymać się z dala od tych ludzi, nie jest oczywista? Trzymaj się z dala od niego w szkole. Trzymaj się z dala od niego poza szkołą.

EDYCJA DODANA, aby odpowiedzieć na komentarz: Mówisz: „córka byłaby zdenerwowana pomieszaniem granic”? Dla mnie granica jest jasna. Nie zbliżam się do ludzi, którzy wykazywali skłonność do przemocy wobec mnie, i nie pozwalam im też być blisko mnie !! W jakikolwiek sposób, W DOWOLNYM czasie. Uczę moje dzieci tego samego.

Powinni UNIKAĆ i nie zbliżać się do ludzi W ŻADNYM KONTEKŚCIE, gdy osoby te wykazywały agresywne zachowanie i powinny (a) uciec lub (b) chronić i bronić swojej przestrzeni osobistej przy użyciu wszelkich dostępnych środków, jeśli są zagrożone. Jeśli ktoś taki podejdzie do mnie. Mówię głośno: ODDAJ SIĘ OD MNIE. A jeśli będę musiał walczyć, aby bronić swojej ziemi, to jestem na to przygotowany. Zabierz ją na lekcje samoobrony.

Nie ma znaczenia, czy jest to ulica, klasa czy gdziekolwiek indziej. Inna osoba nie ma prawa wchodzić do osobistej przestrzeni dzieci, chyba że czują się z tym komfortowo. Uczę moje dzieci, aby szanowały swoją przestrzeń w taki sam sposób, jak ja szanuję swoją. Staram się uczyć radzenia sobie z tymi sytuacjami w taki sam sposób, w jaki rozsądny dorosły by sobie z tym poradził - na początek bądź DOBRY, unikaj za wszelką cenę, trzymaj tych znanych przestępców Z DALA OD CIEBIE, i bądź gotowy, dobrze przygotowany i umiejętność walki (tylko jeśli jest to absolutnie konieczne) ... to najbardziej odpowiedzialny sposób działania.

Co zrobisz, jeśli „Joe” poważnie skrzywdzi twoje dzieci, jak szturchanie czymś w oko?

Nie zmuszajcie, żeby wasze dzieci go spotkały, nie ma tego powodu.

Jeśli „Joe” będzie niezadowolony, to jest dla niego dobry - ponieważ nieszczęście zmusza cię do myślenia o własnym zachowaniu.

Nigdy świadomie nie narażaj swojego dziecka na obelgi, bez względu na to, jak „dobre serce” lub „nieświadomość”. Ponieważ moi rodzice wierzyli w „przebaczenie”, zdarzało mi się to wielokrotnie z pewnym przyjacielem rodziny jako dzieckiem, który (wszyscy dobroduszni, pozbawieni przyjaciół i nieświadomi) później napadli na mnie seksualnie, co nadal wpływa na mnie negatywnie jako dorosły .