Mój mąż, który jest ojczymem mojej nastoletniej córki, źle się czuje, że nie może mieć bliższego związku z moją córką

Cztery lata temu rozwiodłem się z moim byłym po 26 latach małżeństwa. Był niezwykle manipulacyjny i obelżywy. Śledził każdą milę, którą pokonałem w naszych pojazdach, i musiał wyjaśnić, czy jestem w sklepie spożywczym o dziesięć minut dłużej, niż myślał, że powinienem. Zdradził mnie także przez większość naszego małżeństwa. Często mi mówił, że gdybym go zostawił, zwróciłby dzieci przeciwko mnie. Przez ostatnie cztery lata próbował to zrobić bez powodzenia. To okropna osoba i nadal muszę dzielić z nim opiekę nad naszą 16-letnią córką.

Od tego czasu poślubiłem wspaniałego mężczyznę, który traktuje mnie i moją córkę jak złoto. Kocha moją córkę jak własną. Wspiera ją jej potrzebami finansowymi (daty, zajęcia sportowe, ubezpieczenie itp.). Nie przegapił ani jednej gry w siatkówkę, koszykówkę, ani toru, na której grała. Nigdy nie podniósł do niej głosu.

Moja córka jest bardzo szczęśliwa i nigdy nie sprawiła mi ani mężowi żadnych kłopotów. Jest świetną sportowcem i uczniem honorowym, a od nauczycieli, trenerów i mamusi jej przyjaciół często słyszę, jaka jest dobrą dziewczyną. Jestem bardzo blisko niej i mamy świetny związek.

Walczę z tym, że moja córka nie pozwoli sobie zbliżyć się do męża, a on odczuwa ból, co rozumiem. Jest uprzejma i szanuje go, a czasem mu dziękuje. Kiedy ja i mój mąż będziemy w tym samym pokoju, przejdzie i powiedz mi dziękuję lub do widzenia, nie uznając go. Jest nauczycielem w jej szkole i wszyscy jej przyjaciele rozmawiają z nim i świetnie się z nim dogadują, ale ona ledwo uznaje go w szkole.

Kiedy moja córka spędza kilka tygodni bez spędzania dużo czasu z tatą, jej relacje z mężem są świetne. Wiem, że moja była wciąż ją manipuluje i nie mogę znieść myśli, że inny mężczyzna będzie dla niej postacią ojca, nawet jeśli jej nie poprze ani nie zachowa się jak ojciec.

Nie wiem, jak to ułatwić mężowi. Robi wszystkie rzeczy od ojca, a mój ex to ten, który tańczy z nią na balu i wszystkie te czynności ojca / córki.

Z jednej strony myślę, że mamy szczęście, że wszystko jest tak samo dobre, jak jest. Mam przyjaciół, którzy znajdują się w podobnej sytuacji, a dzieci i ojczym mają dużo dramatu. Czy mój mąż oczekuje zbyt wiele? Jak sprawić, by poczuł się lepiej z powodu ofiar, które dokonuje dla mojej córki? Moje dwoje dorosłych żonatych dzieci kochają go i są tak szczęśliwi, że wyszłam za niego.

Dzieci kochają swoich rodziców. Tak jest w przeważającej większości przypadków, nawet gdy rodzic jest obelżywy i manipuluje w niezwykłym stopniu. Dlatego niezwykle trudno jest nawiązać bliski związek z dzieckiem, jeśli próbujesz zastąpić jego rodzica. lub jeśli popełnisz błąd biologicznego rodzica lub w inny sposób powiesz o nich złe rzeczy lub o ich rodzicielstwie. Nie wiem na pewno, że coś takiego się dzieje, ale z pewnością brzmi to tak, jakby twój mąż próbował być jej ojcem, ponieważ on (i ty) postrzega to jako coś, czego jej brakuje. Oczywiście jej własny tata zatańczy z nią na balu maturalnym itp. - to jej tata. Jest jej tatą od 16 lat i chociaż nie był częścią twojegożycie w jakikolwiek znaczący sposób przez ostatnie 4 lata, był częścią jej. Twoje pozostałe dzieci są dorosłe - prawdopodobnie nie mają już z tobą prawdziwej relacji rodzic-dziecko, dlatego też nie odczuwają presji, by postrzegać twojego męża jako rodzica; po prostu uważają go za świetnego faceta.

To powiedziawszy, nie ma żadnego powodu, aby twój mąż nie mógł utrzymywać świetnych relacji z córką. Tak długo, jak jest dla niej jasne, że nie chce zastąpić jej taty i dopóki nie mówi nic złego o jej tacie. Może powiedzieć coś w stylu: „Wiem, że twój tata jest dla ciebie wyjątkowy i nigdy nie chciałbym się w to wtrącać. Jest twoim tatą i zawsze będzie twoim tatą. i chociaż nie chcę być twoim tatą, mam nadzieję, że pozwolisz mi być częścią twojego życia, ponieważ kocham cię i troszczę się o ciebie, jak gdybyś był moim własnym dzieckiem. ”

Musiałby także pracować, aby zbudować ten związek poza regularnym czasem rodzinnym i szkolnym - myślę, że czasami przyrodni rodzice popełniają błąd myśląc, że ponieważ zbudowali bliskie relacje z rodzicem dziecka, które automatycznie przerodziło się w posiadanie bliski związek z dzieckiem. Chodzenie na jej wydarzenia sportowe tak naprawdę się nie liczy, ponieważ nie ma w tym prawdziwej jakości czasu - nie ma szans, by dowiedział się, kim ona jest (jako szybko dojrzewająca, prawie dorosła osoba), i nie ma szans, by dowiedziała się, kim jest jest - poza jego „rolami” w jej życiu jako twojego męża i jej nauczyciela. Nie jestem pewien, jakie miejsce uderzy was wszystkich odpowiednio, ale jeśli naprawdę chce być blisko niej, muszą spędzić czas jeden na jeden w środowisku sprzyjającym rozmowie.

W każdym razie, jeśli źle odczytałem sytuację, proszę o poprawienie mnie :) Mam nadzieję, że to pomoże.

Mam trochę doświadczenia w tej dziedzinie. Około 10 lat temu poślubiłem moją żonę, której dzieci były wówczas nastolatkami. Wiele napięć związanych z jej rozwodem rozwinęło się dość szybko, a nasza rodzina cieszy się dużym zaufaniem. Więc kiedy po raz pierwszy wzięliśmy ślub, podjęliśmy wspólną decyzję, aby zrobić kilka rzeczy.

Po pierwsze, podkreśliłem, że zamierzam wspierać jej dzieci w jak największym uhonorowaniu ich ojca. Był ich tatą i nic nie mogło tego zabrać. Niezależnie od jakichkolwiek błędów, które popełnił, i jakichkolwiek złych uczuć, jakie moja żona mogła mieć wobec niego, tak jak to widziałem, wciąż zasługiwał na to, aby jego dzieci wysoko o nim myślały. Podjęliśmy więc decyzję, że nie tylko unikniemy dramatu, ale także będziemy aktywnie zachęcać do rozwoju ich relacji.

Jeśli chodzi o mnie, pomyślałem, że była to dość łatwa decyzja. Nie byłem ich „nowym tatą” i nigdy nie próbowałem. I szczerze mówiąc, były (i nadal są) pewne rzeczy, że ich tata jest najlepszą osobą do zaoferowania swojego wsparcia. Potrzebują go w sposób, którego nikt inny jak ojciec nie może spełnić, a ja mogę to uszanować. Zachęcam twojego męża, by był bezpieczny w roli ojczyma. To jedna z tych rzeczy w życiu, w których wygrywasz poddając się.

Po drugie, zdecydowaliśmy się wybaczyć mu jakąkolwiek krzywdę w przeszłości. To było bardziej dla mojej żony i wspierałem ją w tym. Oznaczało to brak krytyki i bezużyteczne rozmowy. Mieliśmy nowe małżeństwo z świetlaną przyszłością i najlepiej po prostu porzucić wszelkie przeszłe problemy, które mogą być destrukcyjne.

Połączenie tych wysiłków naprawdę zmieniło dynamikę naszej rodziny. Jej dzieci ufały naszym zamiarom. Ich ojciec nie miał powodu, by czuć się zdesperowani lub defensywni z naszego powodu. W rozbitej i mieszanej rodzinie panowała atmosfera pokoju i stabilności.

Może za bardzo się stara? Co rozumie przez „zbliżanie się”? W jej wieku normalne jest trochę oddalone od mężczyzny z domu. Nie znam jej wieku, ale zgaduję, że jest nastolatką.

Nowy mężczyzna pojawia się w domu, zastępując to, co uważała za najlepszego mężczyznę, a przede wszystkim jest świetnym nauczycielem w szkole.

Moje dwa centy to to, że twój mąż za bardzo się stara. Nigdy nie tęskni za wydarzeniem sportowym? Jest tu trochę za dużo w tej sprawie. Powinien ją uwolnić, a ona (z czasem) pozna i doceni osobę, którą jest.

Myślę, że wiele z tych odpowiedzi kładzie duży nacisk na „bio-ojca” i jest całkiem możliwe, że nie ma z nim nic wspólnego. Z twoich komentarzy nie wynika, że ​​ma z nim dobre relacje i widzi go w nieco podobnym świetle, jak go widzisz.

Odwróćmy sytuację, powiedzmy, że jesteśmy w jakimś alternatywnym wszechświecie, w którym po rozwodzie rodziców dzieci wychodzą i znajdują nowego rodzica, gdzie mają świetną chemię „rodzic-dziecko”, i wreszcie decydują o nowym ojcu, zabierają go do domu i oczekuje się od niego ślubu. Pewnie, że jest świetnym facetem, zawsze dla ciebie miłym, traktuje cię, jakbyś był jego „prawdziwą żoną”: chodzi na ważne wydarzenia, mówi, że cię kocha, zabiera cię na randki, zmywa naczynia i tak dalej. Szanujesz więc decyzję córki, a ponieważ jest taki miły, jesteś dla niego miły, ale pod koniec dnia nie czujesz się tak samo lub „żonośnie”, on myśli o tobie, nawet po 4 latach. Teraz mąż czuje się źle, że nie kochasz go w taki sam sposób, jak on cię kocha, ale pod koniec dnia tak naprawdę niewiele może z tym zrobić. Może na zawsze poczuje się źle, że go nie kochasz, albo w końcu go kochasz, albo uczy się akceptować, że została wybrana przez córkę, a nie ciebie. Twoja córka współczuje mu i tobie, ale pod koniec dnia nie może magicznie poprawić twojego związku.

W ten sposób myślę o tym jako o kimś, którego rodzice rozwiedli się, jeden raz i ponownie ożenili się ponownie (wszyscy, którzy byli dla mnie miłymi ludźmi wspierającymi, a moje rodzeństwo miało lepszą „chemię” dwóch z nas wszystkich i żadne z nas nie lubiło inny). Pod koniec dnia są po prostu kimś, kogo przyprowadziłeś, który może być najlepszą osobą na świecie, ale może po prostu nie „klikają” i nie ma sposobu, aby zmusić ich do kliknięcia, bez względu na to, jak bardzo twój mąż kocha twoją córkę. Być może w przyszłości będą mieli związek, którego pragnie twój mąż, ale uważam, że nieuzasadnione jest oczekiwanie od męża tak wiele. Nie jestem pewien, jak najlepiej poprawić mu samopoczucie ... może powyższy alternatywny wszechświat, który przedstawiłem, sprawi, że zrozumie, że wiele się spodziewa,

Mówiąc z teorii, sytuacja jest opisana jako sytuacja, w której w chwili obecnej troje dorosłych (matka, biologiczny ojciec, ojczym) ma pewną kontrolę nad tym, co robi dziewczyna, ale nikt nie ma kontroli nad tym, co dziewczyna poczuje lub poczuje w przyszłości kiedy jest dorosła i będzie miała duży wpływ na relacje z rodzicami.

Nikt nie ma dużej kontroli nad tym, co czuje. Mniej więcej automatycznie odczuwają to, co osoba z indywidualną osobowością naturalnie odczuwa w określonych okolicznościach.

I ludzie mają pewien wpływ, ale nie kontrolują emocji innych ludzi. Istnieją sposoby na zwiększenie prawdopodobieństwa, że ​​inna osoba poczuje to, czego pragniesz, ale nie jest ona niezawodna. Nie ma gwarancji, że próba wpłynięcia na czyjeś emocje się powiedzie. A metody wywierania wpływu na emocje innych ludzi, które mają największe prawdopodobieństwo sukcesu, są metodami, które sprawiają, że odczuwają negatywne emocje, takie jak strach, złość i nienawiść.

Ja osobiście nie lubię, gdy inni próbują sprawić, że czuję się w określony sposób. To sprawia, że ​​jestem uparta i niechętnie czuję się tak, jak oni chcą.

I niektórzy ludzie mogą powiedzieć, że ważniejsze jest to, czy ktoś zasługuje na szacunek, lubienie i kochanie przez inną osobę, niż na fakt, że ta osoba go szanuje, lubi i kocha. Mimo że ludzie pragną być szanowani, lubiani i kochani przez innych ludzi, ważniejsze może być zasługiwanie na szacunek i miłość niż ich otrzymywanie. Niektórzy twierdzą więc, że lepiej - choć nie przyjemniej - zasłużyć na miłość i niesprawiedliwie nienawidzić, niż zasłużyć na nienawiść i niesprawiedliwie być kochanym.

Oto osobista historia. Moja siostra adoptowała psa, który był molestowany przez mężczyzn i bał się mężczyzn. Za każdym razem, gdy odwiedzałem, pies warczał na mnie i prawie ją ignorowałem, zamiast próbować ją polubić. Moja siostra i pies wprowadzili się do nas, a ja po prostu zaakceptowałem to, że pies mnie nie lubi i nie próbuje zmienić swoich uczuć. Lata później zabierałem psa na spacer i zdałem sobie sprawę, że ona mnie lubi, i zaakceptowała mnie jako członka rodziny, a zmiana była tak stopniowa, że ​​nigdy nie zauważyłem, że to się dzieje.

Mam nadzieję, że to może pomóc.

Może się tu zdarzyć kilka rzeczy, które razem mogą stworzyć niezręczną sytuację.

Najpierw twoja córka. Została zraniona emocjonalnie przez ojca. Ta krzywda może zostać utrwalona przez ciągłą manipulację jej ojca. Mogłoby to dobrze i naprawdę pozostawić ją w stanie, w którym obawia się „ojcowskich postaci” i pozostaje daleka od ojczyma, aby chronić się przed dalszym emocjonalnym zamieszaniem. Robiąc to, hamuje potencjalny rozwój związku. To może być świadoma decyzja, którą podjęła lub jest czymś, co robi podświadomie.

Jako dziecko nauczyciela, który czasami poddawał się w mojej szkole, rozumiem sytuację w szkole. Zrobiłbym jak najwięcej dystansu w szkole między mną a moją matką. W obu przypadkach jest to w porządku. Nie będzie postrzegany jako faworyzujący swoją pasierbicę, a ona nie będzie postrzegana jako próbująca wykorzystać swojego ojczyma, aby uzyskać jakąkolwiek przewagę w szkole. Wydaje mi się to całkiem normalne.

Teraz do twojego męża. Wydaje się, że nadmiernie kompensuje rodzinę, której nigdy nie miał ze swoją poprzednią żoną. Próbując zbyt mocno, może zaostrzyć niepewność, o której wspominałem w odniesieniu do twojej córki. Musi zrobić krok do tyłu i nie próbować narzucać związku. Jak najbardziej, utrzymujcie wsparcie, którego udzielał. Wzmocni to więzi rodzinne. Uczucie jest czymś, co wymaga czasu, aby się rozwijać.

Wygląda na to, że twoja córka lubi twojego nowego męża, daj jej czas na rozwijanie uczuć. 16-latkowie mają dużo emocjonalnego zamieszania, a do tego dodajesz ewoluującą sytuację rodzinną. Dużo jej to obchodzi. Znowu czas jest wszystkim, czego potrzeba.

Mimo, że radziłem, aby twój mąż cofnął się, zachęcaj ich do spędzenia czasu jeden na jednego. Spróbuj znaleźć wspólne zajęcie, w ten sposób można skupić się na ćwiczeniu i stamtąd związek może się rozwijać. Zachęcam do otwartości na temat celu działania jako sposobu na zbliżenie się, w przeciwnym razie twoja córka może postrzegać to jako kogoś innego, kto próbuje ją zmanipulować.

Radzę dać mu czas, minęło zaledwie 4 lata. I aby nie wydawać rzeczy w jak największym stopniu.

Jestem w pozycji podobnej do twojego męża. Moja pasierbica nadal bardzo kocha swojego ojca, który jest trochę okropny. Wyciąga wszelkiego rodzaju shenanigany, które w końcu nie robią nic, tylko ją ranią. Z czasem zbliżyła się do mnie, znacznie bliżej. Czasami odpływa, ale wraca i polega na mnie od ojcowskich spraw. Twój mąż musi szukać małych wygranych i zadowalać się nimi.

Powinien starać się nie wydawać rzeczy. Brak potwierdzenia jest przykładem czegoś, co nie powinno stanowić problemu. Mógłby sobie z tego żartować, zignorować to, poprosić o uścisk lub coś w tym rodzaju. Powiedzenie czegoś w stylu: „To by sprawiło, że mój dzień, jeśli powiesz dziękuję” prawdopodobnie przyczyniłoby się do poprawy ich relacji.

Jednym z przykładów w naszym życiu było to, że córka czuła się bardzo opuszczona, kiedy moja żona wzięła moje imię, kiedy się pobraliśmy. Była teraz jedyną osobą w naszym domu z jej nazwiskiem. Zacząłem więc nazywać nas „rodziną Gonzalesów”. Wszyscy jesteśmy dość cholernie biali, więc odwoływanie się do nas z hiszpańskim nazwiskiem jest po prostu głupie. W końcu zachichotaliśmy z tego powodu, ale przekazało jej, że wszyscy należymy do siebie, nie znając nazwiska.

Chociaż odczuwasz głęboką miłość do tego mężczyzny, nie była przez niego traktowana. Na pewnym poziomie wszelka miłość i przywiązanie, które mu okazuje, zdradza jej tatę. Twój mąż musi przede wszystkim pozwolić jej kochać tatę i być wdzięcznym za wszelką życzliwość i miłość, jaką mu okazuje. Jego konsekwencja zwycięży z czasem. Bądź cierpliwy.

Zgadzam się z plakatami tutaj. Twój mąż dostanie swoją szansę, gdy twoja córka będzie miała własne dzieci. To kolejna okazja, że ​​dziecko kocha swoich rodziców. A kiedy się cofnie, zacznie widzieć dobrą odpowiedź twojej córki. Powodzenia

Jestem w nieco podobnej sytuacji: obelżywy i manipulacyjny były mąż mojej żony celowo stworzył gigantyczny klin między nią a jej dziećmi oraz (do tego stopnia, że ​​pytanie) między mną a jej dziećmi.

Myślę, że lekarstwo jest dwojakie: czas i uzdrowienie.

(1) CZAS: Twój rozwód odbył się cztery lata temu, co trwa wiecznie w życiu nastolatka. Ale wydaje się prawdopodobne, że ty i twoje dzieci jesteście głęboko traumatyczni przez 10-letnie lata przemocy. Może minąć jeszcze wiele lat, zanim twoja córka naprawdę zaufa mężowi i rozwinie niezależność od ojca. Zachęcam twojego męża do ZAGRAJ W DŁUGĄ GRĘ. Być może przez liceum nadal będzie niewygodna odległość. Ale jeśli oboje pozostaniecie silni wobec siebie i wspierający waszą córkę, to po dwudziestce (a może trzydziestce, czterdziestce lub pięćdziesiątce!) Jest całkowicie możliwe, a nawet prawdopodobne, że ona i twój mąż w końcu utrzymają bardzo bliski związek. . Tak, to długi czas! Pamiętaj jednak, że wykorzystywanie jest zaburzeniem wielopokoleniowym,

Jednak...

(2) UZDROWIENIE: Sam upływ czasu nie leczy magicznie wszystkich chorób. Wierzę, że może być bardzo pomocne dla twojej córki (ty i twojego syna?) Zaangażowanie się w jakąś formę celowej pracy uzdrawiającej i regeneracyjnej - być może więcej terapii, dwunastostopniowe stypendia, takie jak CODA lub inne, które koncentrują się na autodestrukcji zachowania, które mogą się pojawić (mam nadzieję, że nie, ale jest to konkretna możliwość), uczestnictwo we wspólnocie religijnej itp. Istnieje wiele dróg uzdrowienia i każda osoba musi wybrać ścieżkę, która działa. Chodzi o to, że „select” jest czasownikiem akcji, twoja córka musi wykonać pracę. Cierpliwa, głęboka i trudna praca wymaga odkrycia wpływu dzieciństwa ukrytych emocji i wykorzystywania.

Byłem w podobnej sytuacji jak ojczym, chociaż mój może być nieco inny, ponieważ biologiczny ojciec zniknął, więc do wypełnienia była pustka.

Niemniej jednak uważam, że kluczową kwestią jest to, że nie można narzucać uczuć. Jak wspomnieli inni, dzieci prawie zawsze mają silny związek z biologicznymi rodzicami. A jeśli ona ma teraz 16 lat, miała 12 lat, kiedy się rozwiedliście. Rozwód jest prawie zawsze bardzo trudny dla dzieci. A 12 lat to prawie zawsze trudny czas dla dzieci. Więc dla mnie cała sytuacja nie jest bardzo zaskakująca.

Nie mam łatwego rozwiązania dla twojego męża, ale myślę, że musi zaakceptować fakt, że nie jest jej ojcem i nigdy nim nie będzie. Może zaoferować zastąpienie pewnych aspektów ojcostwa, a najprawdopodobniej niektóre z nich zostaną przyjęte. Jeśli twoja córka jest bardzo dojrzała (mało prawdopodobne, gdy ma 16 lat), może okazać wdzięczność. Z własnego doświadczenia z rodzicami wdzięczność za to, co zrobili dla mnie moi rodzice, przyszła znacznie później, gdy miałem (przyrodnie) własne dzieci. Nie oczekiwałbym więc wiele w zamian.

Aby się zbliżyć, aby ktoś zainteresował obie strony. Twoja córka nie miała wyboru odnośnie twojego męża. Musi więc dostosować się do jej tempa i zaakceptować, że może się to nigdy nie wydarzyć.

Wydaje się , że problem zastępuje twoją córkę.
Zatem praktyczna rada: twój mąż powinien wstawić w rozmowie frazę „nie jestem twoim ojcem, już ją masz”.
Przeszedłem długą drogę w mojej sytuacji.

Możliwe też, że twój mąż wpełza twoją córkę w instynktowny sposób, nad którym ona nie ma realnej kontroli. W końcu jest nauczycielem, a ona może czuć się inaczej niż jej przyjaciele, ponieważ poślubił JĄ matkę, a nie matki jej przyjaciół.
Byłem nastoletnią córką w tej sytuacji i czułem się zagrożony, że mój ojciec zostanie zastąpiony przez matkę BF. Gdy tylko zdałem sobie sprawę, że tak nie jest, dogadaliśmy się dobrze. Ale mieliśmy dość spokojną sytuację w porównaniu z tobą.
Twój mąż powinien spróbować wysłać wiadomość, że NIE zastępuje nikogo.

Zastrzeżenia:

1. Nie jestem rodzicem ani nie byłem w podobnej sytuacji.
2. Odpowiedzi czytam po napisaniu. Niektóre odpowiedzi mówiły już podobne rzeczy, szczególnie odpowiedź MAA.

Myślę, że twój mąż może wykonać sprytne ruchy, aby się do niej zbliżyć. Zamiast zastąpić miejsce jej ojca, może to zrobić, starając się zostać przyjacielem. Istnieją dwa problemy z próbą zostania „nowym” ojcem:

1. Pomysł ojca twojej córki jest wadliwy z powodu twojego byłego męża. W głębi duszy może mieć złe uczucia / poglądy na temat ojców.
2. Jest już ojciec, więc przestrzeń jest jakby wypełniona.

Pozwól, że spróbuję być bardziej pragmatyczny i zdefiniuj sprytne ruchy: może on próbować z nią rozmawiać bez twojej obecności. Może o dorastaniu, może o życiu, może o jej randkach lub zajęciach sportowych. Może nawet stanąć po jej stronie zamiast twojej w niektórych argumentach, by zawrzeć sojusz. W ten sposób może być jej „starszym przyjacielem” zamiast jej „nowym ojcem”. Jeśli to zadziała, nawet on może pomóc jej zrozumieć jej ojca. Uważam, że tego rodzaju sojusze lub „starzy przyjaciele” są cenne.

Ostatni przykład:
pamiętam tę scenę (wyraźny język - NSFW) z filmu Demolition, w której główny facet (wdowiec, który nie kochał swojej byłej żony) próbuje połączyć się z synem swojego nowego partnera (rozwiedzionej matki) . Uważam za szczególnie sprytne, jak odwrócił rozmowę do góry nogami i jak nawiązuje pierwszy kontakt z synem:

https://www.youtube.com/watch?v=tIiSHees8rU