Czy dzieci w wieku 18+ powinny nadal mieć ścisły schemat korzystania z łóżka i komputera?

Nie jestem rodzicem ani w żadnej pozycji rodzicielskiej. Martwię się jednak z powodu pewnych zasad obowiązujących w domu. Od kilku miesięcy mam 18 lat. Nadal mam dość napięty schemat korzystania z łóżka i komputera; do łóżka o 22.30 i PC do 20.30. Wszyscy inni, których znam, nie mają takich zasad.

Czy ten schemat jest dobry? Jeśli nie, to jak przekonać lub powiedzieć rodzicom, że powinni być bardziej zrelaksowani w tego rodzaju sprawach?

Gdy legalnie dorosłe dzieci nadal mieszkają z rodzicami, domyślnie akceptują życie zgodnie z zasadami obowiązującymi w domu, ponieważ mają one swobodę wyboru miejsca zamieszkania i życia według własnych zasad.

Czasy, o których wspominasz, wydają mi się konserwatywne. Jestem pewien, że twoi rodzice mają dobre intencje, ale jeśli chcesz coś zmienić, zacznę od ustalenia, jakie były te granice i jaki dokładnie był ich cel lub cel. Być może reguły już nie pasują dokładnie do celu, jaki mają na myśli.

Jeśli twoje wykształcenie wymaga, abyś nie spał i był obecny o godzinie 07:00 (ma to kilka edukacji medycznych), to pójście spać o 22:30 wydaje się rozsądne i powinieneś to rozpoznać. Jeśli musisz być tam o dziewiątej, to pora snu jest wprawdzie za wcześnie ...

Ograniczenie czasu komputera zależy od tego, do czego go używasz. Jeśli twoi rodzice wiedzą, że grasz tylko w głupie gry lub surfujesz w wątpliwych treściach, mieliby rację, że i tak ci to nie pomaga. Wspólny komputer w obszarze społeczności, w którym spóźnione użycie przeszkadzałoby innym członkom gospodarstwa domowego, może być kolejnym potencjalnym powodem ograniczenia jego używania. Jeśli tak nie jest, to spieraj się, jakie konstruktywne rzeczy możesz zrobić wieczorem i zobacz, jakie są ich zastrzeżenia.

Podsumowując, powiedziałbym, że musisz zrozumieć, co rozumują twoi rodzice. Gdy zrozumiesz ich punkt widzenia i ich obawy, możesz przygotować dla siebie sprawę. Więc: najpierw porozmawiaj z nimi, ale nie kłóć się, a potem innym razem z nimi porozmawiaj i uzasadnij swoją sprawę.

Jeśli możesz znaleźć dobry kompromis, dobrze! Jeśli nie, zdecyduj lub przedyskutuj swoje opcje.

„Moje zasady lub wynoś się” nie jest dobrym sposobem na nauczenie dzieci kompromisu (i tak często słyszymy tę retorykę, gdy krytykuje się sposób rządzenia krajem, gdzie to się uczy, widzę to teraz jasno…) lub negocjować z innymi dorośli ludzie. Ryzykujesz rzuceniem swoich dzieci na wilki, a ja widziałem pożeranych przyjaciół.

W takim przypadku powinieneś być w stanie spokojnie usiąść i wyjaśnić rodzicom, w jaki sposób przyczyniasz się (jeśli nie jesteś, zacznij) jako osoba dorosła w gospodarstwie domowym - być może na początek płacisz czynsz w wysokości 20-50 USD miesięcznie. Może to być nieistotna kwota, ale przynajmniej zaczyna cię na drodze do pełnej odpowiedzialności za siebie.

Jeśli „w domu” zawsze łączy się z „moim domem, moimi zasadami”, nie jest zaskoczeniem, że „nie w domu” (wyprowadzka z powodu gniewu lub wyjazd do szkoły) prowadzi do nadmiernego imprezowania i podejmowania złych decyzji.

Pearsonartphoto wspomniał już o tym, że stopniowo zyskuje więcej swobody, ale sugeruję, abyś sobie na to zasłużył (i najpierw wykonuj pracę, nie proś go o to z góry), ale wysłanie 18-latka do łóżka o 1900 r. Jest śmieszne. nigdy nie osiągnie niczego długoterminowego ani sensownego, ponieważ działa na podstawie ograniczenia, a nie nieuchronności konsekwencji.

Znajdź pracę w niepełnym wymiarze godzin, zaoferuj płatność za internet w domu i sprawdź, czy twoi rodzice nie dorównają ci za laptopa. Jeśli odmówią, czekaj na swój czas. Wkrótce będziesz wolny. Nie możesz zrobić wiele, jeśli twoi rodzice są nierozsądni lub nie widzą podstawowych punktów wejścia do odpowiedzialności i odpowiedzialności - ale drugą stroną jest to, że prawdopodobnie przegapisz życie w domu z powodu różnego rodzaju niedocenianych rzeczy, jeśli tylko i ruszaj się.

Ogólnie rzecz biorąc, zrobiłbym to samo 18-latkowi, jak każde z moich dzieci. Stopniowo zyskują większą swobodę w ustawianiu własnego czasu na spanie, korzystania z komputera itp., Dopóki nie śpią, nie załatwiają spraw itp. Jeśli to wysadzą, to mają napięty harmonogram (przez jakiś czas wysyłałem do łóżka o 1900, ponieważ mieli poważne problemy z przebudzeniem. Teraz mają się lepiej, więc powoli podnoszę ich porę snu ...)

Zadaniem osoby dorosłej jest wychowanie innej kompetentnej, funkcjonalnej osoby dorosłej, która poradzi sobie w prawdziwym świecie, a nie wychowanie dziecka, którym zawsze muszą zarządzać inni.

Jedyną rzeczą, która ma ustalony czas na łóżko dla 18-latka, jest to, że nie mają oni szansy nauczyć się radzić sobie z własnym zmęczeniem / harmonogramem itp., Więc prawdopodobnie źle się zepsują, kiedy najpierw wychodzą z domu. Moje dziewczyny są znacznie młodsze, ale jedyny sposób, w jaki widzę dawanie im ustalonego czasu na spanie, w każdym wieku, to to, że nie potrafią sobie poradzić i nie stają się moim problemem , działając na mnie lub przyprowadzając złe karty raportów domowych lub cokolwiek innego.

W wieku 18 lat nawet przyniesienie do domu złych kart raportów jest ich problemem, a nie moim; jedynym sposobem, w jaki ustawiłbym czas na spanie, jest to, że byli dla mnie obelżywi, gdy nie spali dobrze. Kluczową kwestią jest to, że ustawiałem czas na spanie z każdym dorosłym w moim domu, który zachowywał się tak.

Z mojego doświadczenia wynika, że ​​jeśli poprosisz dzieci o spełnienie twoich oczekiwań, zwykle tak zrobią, a jeśli zawsze będziesz je kochać, one również będą dla ciebie dziećmi.

-Rudzik

Wiem, że odcięcie komputera o godzinie 20.30 wydaje ci się nieracjonalne i według mojego anegdotycznego doświadczenia z pewnością jest czymś niezwykłym. Istnieje jednak bardzo duża szansa, że ​​Twoi rodzice robią to, co dla Ciebie najlepsze. Przeczytaj, ile osób nie śpi w nocy i jak wiele osób przed telewizorem lub komputerem może na to wpłynąć i myślę, że możesz zacząć widzieć punkt widzenia rodziców. Jedną z bardzo dobrych książek jest „Obietnica snu”.

Mogę wymyślić kilka dobrych powodów, dla których powinieneś nadal spać i ograniczyć czas korzystania z komputera.

• Nawet w wieku 18 lat wciąż się rozwijasz. Zmiany rozwojowe nadal występują po zakończeniu okresu dojrzewania, również w wieku 20 lat. Chociaż jesteś w stanie podejmować własne decyzje (i ponosić za nie odpowiedzialność), twoje ciało wciąż potrzebuje dużo snu, a to może być zakłócone przez korzystanie z komputera w nocy lub przyzwyczajenie się do tak późnego snu.

• Wpatrywanie się w jasne światła tuż przed snem jest złe w każdym wieku. Prawie wszyscy oprócz producentów telewizorów, którzy mają coś do powiedzenia na temat telewizorów w sypialni, twierdzą, że to zły pomysł. Jasne światło w twoich oczach obniża melatoninę (naturalną senną substancję chemiczną twojego ciała) i zakłóca twoje wzorce snu. Posiadanie telewizora również powoduje, że nie śpisz dłużej i oglądasz go. Komputery, tablety, czytniki, a nawet smartfony są pod tym względem takie same.

• Ponieważ charakter pytania i twoja pozycja „uciśnionych” nie jest dla ciebie dobrowolna, ponieważ podajesz wiele informacji obciążających samego siebie, nie możemy być pewni, ale możesz tego potrzebować. Twoi rodzice wychowali cię i musieli radzić sobie z tobą codziennie przez 18 lat. Jeśli jesteś zepsuty dzień po pójściu spać o 2 lub nawet jeśli jesteś w łóżku przed 10:30, ale spędzasz cały wieczór do wieczora, grając w Mass Effect 3 i nie śpisz dobrze, w rezultacie tych, którzy będą wiedzieć, być może lepiej niż ty.

• Twoi rodzice tam mieszkają. Mają przed snem. Używanie komputera i utrzymywanie go może przeszkadzać. Starzy ludzie też potrzebują snu, a my wpadamy w zepsucia, kiedy nie dostaniemy naszego.

• To dom twoich rodziców i ich zasady. Nadal jesteś ich dzieckiem i oczekuje się, że będą przestrzegać ich zasad podczas pobytu w domu. Przyzwyczaić się do tego; te oczekiwania nie znikną tylko dlatego, że dostaniesz pracę, wyprowadzisz się, wyjdziesz za mąż, a nawet dasz im wnuków; nie będą chcieli, żebyś nie dotarł do północy podczas wizyty w domu.

Tak, ten harmonogram jest doskonałym sposobem na zapewnienie wystarczającej ilości snu. Brak czasu na ekranie 2 godziny wcześniej oznacza również, że nie będziesz ekscytował swojego mózgu (zarówno z treści gier, jak i faktu, że światło stymuluje mózg) tuż przed snem.

Czy to duszące dla 18-latka (dorosłego!). O tak.

Całkowicie polecam wychodzenie z domu, możesz zrobić wszystko, co powiedzieli ci twoi rodzice, aby nie robić i dowiedzieć się dokładnie, dlaczego ci powiedzieli, żeby tego nie robić.

Znalezienie dobrego miejsca na mieszkanie lub coś takiego może trochę potrwać, ale bądź cierpliwy.

W wieku 15 lat moja pora snu wynosiła 21:00, aw wieku 16 lat została przesunięta do 21:30, a w wieku 18 lat przeniesiona do 22:00. To była pora snu, musiałem być w domu pół godziny wcześniej, żeby się wykąpać itd. Pora spania oznaczała - wykąpaną, piżamę, wypite mleko (zimne), umyte zęby, w łóżku i zgaszone światła. Mając 21 lat, moi Rodzice powiedzieli, że chcą wrócić do domu przed 22:00, ale mogłem zostać do 23:00 i nie później. Matka poszła spać o 21.30, a tata o 22.30, o ile pamiętam. Kiedy byłem w szkole, ostatnie pół godziny przed snem to „cisza”, czytając książkę.
Więc myślę, że twoi rodzice są rozsądne zasady, może być prawnej życia, ale z mojego doświadczenia wielu młodych ludzi dzisiaj nie są starsze ze względu na pozostawanie w edukacji tak długo.

Doceniam perspektywę ludzi, że rodzice chcą tego, co najlepsze dla ich dzieci. Jednak w wieku 18 lat ktoś nie jest już dzieckiem. W tym momencie rodzice muszą pozwolić swoim dzieciom wziąć odpowiedzialność i żyć własnym życiem. Lepiej pozwolić, aby ktoś popełnił błędy w wieku 18 lat, aby nie miał pojęcia, jak funkcjonować w społeczeństwie i popełniać błędy w starszym wieku, gdy rodziców już nie ma, aby się nimi zająć. Mam 28 lat i moi rodzice wcale nie kontrolowali takich rzeczy. Myślę, że obecnie zbyt wielu rodziców zbytnio kontroluje, a ich dzieci dorastają, nie wiedząc, jak funkcjonować. Niektórzy rodzice chodzą nawet do pracy dla swoich dwudziestoparoletnich dzieci i próbują powiedzieć szefom, jak traktować swoje dzieci. W pewnym momencie rodzice muszą pozwolić swoim dzieciom na zatonięcie lub pływanie na własną rękę.