Odpowiednie badania wspierające opiekę nad ojcem nad dziećmi?

Mam przyjaciela, który ma dzieci, które doświadczają niegodziwej sytuacji ze swoją byłą żoną, gdzie fizycznie, emocjonalnie i werbalnie znęcają się nad swoimi dziećmi. Sytuacja jest taka, że ​​szkoła zaobserwowała siniaki i skaleczenia u dzieci, jednak kiedy państwowa agencja ds. Dzieci przeprowadziła wywiad z danym rodzicem, rodzic fachowo zrzucił winę na dzieci i powiedział, że to z powodu ich wzajemnej walki. Żadne dalsze dochodzenie nie zostało przeprowadzone w związku z całkowitą konsternacją zarówno dzieci, jak i ojca i jego rodziny. To bardzo frustrująca i trudna sytuacja.

Okazuje się, że sprawa zostanie skierowana do sądu, a ojciec pragnie znaleźć dodatkowe wsparcie / materiały badawcze dotyczące znaczenia dorastania mężczyzn przebywających z ojcem w porównaniu z matką (ponieważ dzieci są nastolatkami). Cała sytuacja sprawia, że ​​dzieci codziennie błagają o usunięcie ze swojego otoczenia. Niezależnie od tego, istnieje negatywna obawa ze strony agresywnego stanu dzieci i wiedza, że ​​sąd w tej konkretnej dziedzinie jest bardzo pro-matką i często lekceważy pragnienia i prawdziwe potrzeby dzieci, nie wywiązując się ze strony matki.

Czy istnieją jakieś udane strategie, nawet niepotwierdzone, dla tych scenariuszy?

Znalazłem interesującą dyskusję w Today Show (26 stycznia 2011 r., Dr Charles Sophy i Joanna Ball ), ale nie ma prawdziwego odniesienia do badań, do których się to odnosiło.

Wszelkie porady i / lub badania byłyby bardzo mile widziane.

* UWAGA: To nie jest prośba o poradę prawną. Jest to po prostu prośba o informacje, które można znaleźć, aby pomóc w takim przypadku. Porady prawnej udzielają adwokaci. Po prostu szuka jakichkolwiek dodatkowych informacji, które mogłyby wzmocnić pozycję dzieci i jego pozycję, tak aby sąd miał zbiór dodatkowych informacji do rozważenia w przypadku wypchnięcia.

Badania, o których mowa w programie, były badaniem z Universty of Toronto (autorstwa Esme Fuller-Thomson i Angeli Dalton) opublikowanym w Psychiatry Research, w którym „zbadano różnice specyficzne dla płci wśród próby 6647 dorosłych, z których 695 miało rozwód rodzicielski przed ukończeniem 18 lat ” Rozmawiali więc z dorosłymi o tym, czy mieli myśli samobójcze, i porównując ich częstotliwość u osób, których rodzice się rozwiedli, z liczbą osób, których rodzice nie rozwiedli się przed ukończeniem 18 lat. W porównaniu z mężczyznami, których rodzice się nie rozwiedli, mężczyźni, których rodzice się rozwiedli, trzy razy częściej mieli myśli samobójcze. Różnica ta była znacznie wyższa u mężczyzn niż u kobiet.

Związek między rozwodem a myślami samobójczymi był szczególnie silny w rodzinach, w których występowały również stresory z dzieciństwa, takie jak uzależnienie rodziców, przemoc fizyczna i bezrobocie rodziców ... nawet przy braku tych stresorów z dzieciństwa mężczyźni, którzy doświadczyli rozwodu rodzicielskiego, mieli dwa razy większe szanse niż poważnie rozważając samobójstwo w pewnym momencie swojego życia w porównaniu do mężczyzn z nienaruszonych rodzin ...

„Badanie to sugeruje, że ścieżki łączące rozwód rodzicielski z myślami samobójczymi są różne dla mężczyzn i kobiet. Związek między rozwodem rodzicielskim a myślami samobójczymi u mężczyzn był nieoczekiwanie silny, nawet gdy przystosowaliśmy się do innych stresorów z dzieciństwa i dorosłych, statusu społeczno-ekonomicznego, depresji i lęku ”- mówi główna autorka Esme Fuller-Thomson, Sandra Rotman, kierownik U w Factor- Inwentash Wydział Pracy Socjalnej i Zakład Medycyny Rodzinnej i Społecznej.

Wyjaśnienia dotyczące tego, dlaczego rozwód rodzicielski może mieć bardziej negatywny wpływ, są różne. Jednak naukowcy uważają, że może to wynikać z braku bliskiego kontaktu z ojcem, co może nastąpić po rozwodzie. Poprzednie badania łączyły utratę danych ojca z niekorzystnymi wynikami rozwojowymi u chłopców. „Być może związek między rozwodem rodzicielskim a myślami samobójczymi u mężczyzn jest mediowany przez czynniki, których nie możemy kontrolować w naszych analizach, takie jak ubóstwo w dzieciństwie lub depresja rodzicielska, z których oba są bardziej rozpowszechnione w rozwiedzionych rodzinach”, mówi U of T masters absolwentka i współautorka studiów Angela Dalton.

Fuller-Thomson ostrzega, że ​​„te odkrycia nie mają na celu paniki rozwiedzionych rodziców. Nasze dane w żaden sposób nie sugerują, że przeznaczeniem dzieci rozwiedzionych jest samobójstwo. ”

Powyższy link podsumowuje wyniki badania ze stycznia 2011 r., Zanim artykuł został opublikowany (maj 2011 r.). Link zawiera dane kontaktowe autorów. Pełny cytat artykułu następuje. Znajduje się w bazie danych Elsevier. Skontaktuj się z lokalną biblioteką, aby otrzymać kopię artykułu - jeśli nie mają dostępu do bazy danych Elsevier, mogą uzyskać kopię artykułu za pośrednictwem wypożyczeń międzybibliotecznej. Sam artykuł przytacza szereg innych artykułów, z których niektóre mogą być istotne i o które można również poprosić bibliotekarza. Poniżej zamieściłem kilka z tych cytatów.

Cytat:

• Esme Fuller-Thomson, Angela D. Dalton, Idee samobójcze wśród osób, których rodzice rozwiedli się: ustalenia z reprezentatywnej ankiety przeprowadzonej przez społeczność kanadyjską, Psychiatry Research , tom 187, numery 1–2, 15 maja 2011 r., Strony 150–155.

Dalsza możliwa lektura:

• Afifi i in., 2009. Związek między krzywdzeniem dziecka, rozwodem rodzicielskim i życiowymi zaburzeniami psychicznymi a samobójstwem w reprezentatywnej na szczeblu krajowym próbie dorosłych. Child Abuse & zaniedbanie , 33 (2009), s. 139–147.
• Chase-Lansdale i in., 1995. Długoterminowe skutki rozwodu rodzicielskiego na zdrowie psychiczne młodych dorosłych: perspektywa rozwojowa. Child Development , 66 (1995), s. 1614–1634.
• Cooney, 1994. Relacje młodych dorosłych z rodzicami: wpływ niedawnego rozwodu rodzicielskiego. Journal of Marriage and Family , 56 (1994), s. 45–56.
• D'Onofrio i wsp., 2006. Genetycznie poinformowane badanie procesów leżących u podstaw związku między niestabilnością małżeńską rodziców a przystosowaniem potomstwa. Developmental Psychology , 42 (2006), s. 486–499.
• Huurre i wsp., 2006. Długoterminowe psychospołeczne skutki rozwodu rodzicielskiego: badanie uzupełniające od okresu dojrzewania do dorosłości. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience , 256 (2006), s. 256–263.
• Jakupcak i in., 2003. Męskość i emocjonalność: badanie pierwotnej i wtórnej reakcji emocjonalnej mężczyzn. Sex Roles , 49 (2003), s. 111–120.
• Jekielek, 1998. Konflikt rodzicielski, zamieszki małżeńskie i dobrostan emocjonalny dzieci. Social Forces , 76 (1998), s. 905–936.
• Maccoby i in., 1993. Role matki i ojca po rozwodzie w życiu ich dzieci. Journal of Family Psychology , 7 (1993), s. 24–38.