Ile przystanków może zarejestrować aparat cyfrowy?

Ile przystanków może zarejestrować aparat cyfrowy?

Ponadto, czy ktoś wie, jaki jest zakres dynamiki filmu negatywnego i pozytywnego, ludzkiego oka, monitora komputerowego, telewizji itp.

Odpowiedź najprawdopodobniej ulegnie zmianie w czasie.

Mówi się, że obecne najlepsze aparaty przechwytują około 10-11 przystanków przy bazowym ISO, mniej przy wyższych ISO, patrz na przykład testy DPReview Nikona D3X . Na marginesie - zdjęcia, które są przetwarzane w celu zmierzenia maksymalnego zakresu dynamicznego, prawdopodobnie nie będą ci się podobały, po prostu nie będą miały kontrastu, jakiego można oczekiwać od „normalnego” obrazu.

Mówi się, że film negatywny ma do 9-10 stopni szerokości geograficznej, a film zwrotny około 5-6 stopni. To, co faktycznie widzisz, zależy również od nośnika użytego do prezentacji obrazu - wydruki z negatywów są zwykle ograniczone do tego, co papier może odtworzyć, slajdów do tego, co można wyświetlić, a zdjęć cyfrowych do tego, co monitor może pokazać.

Aktualizacja: Zrobiłem test DR na moim 5D (starym, nie mk2) i przy ustawieniach domyślnych dostaję 9 przystanków użytecznego zakresu, ze specjalnym przetwarzaniem 11+ (i prawdopodobnie jest więcej miejsca po stronie cieni) :

Nie ma na celu pokazania teoretycznego maksimum, ale raczej, że 13-14 nie jest nie z tego świata, jeśli czujnik z 2005 r. Może przechwycić 11+ przystanków.

Większość aparatów cyfrowych wykorzystuje konwerter A / D od 10 do 14 bitów, więc ich teoretyczny maksymalny zakres dynamiczny wynosi 10-14 stopni . Jednak ta wysoka głębia bitowa pomaga jedynie zminimalizować posteryzację obrazu, ponieważ całkowity zakres dynamiczny jest zwykle ograniczony przez poziomy szumów. Podobnie do tego, jak obraz o dużej głębi bitowej niekoniecznie oznacza, że ​​obraz zawiera więcej kolorów, jeśli aparat cyfrowy ma precyzyjny przetwornik A / C, niekoniecznie oznacza, że ​​może nagrywać większy zakres dynamiki. W praktyce zakres dynamiczny aparatu cyfrowego nie zbliża się nawet do teoretycznego maksimum przetwornika A / D; 5-9 przystanków to ogólnie wszystko, czego można oczekiwać od aparatu .

Od: cambridgeincolour.com

Istnieje prosta sztuczka: „zmierzyć” dla siebie:

weź swój aparat.

1. Weź swój aparat
2. przełącz na tryb ręczny
3. zamknąć przysłonę lub na krótki czas, aż obraz jakiejś jednolitej powierzchni stanie się zupełnie czarny
4. Teraz otwórz przysłonę o jeden kropkę (2-3 kliknięcia w zależności od kamery) lub dwukrotnie
5. Zrób kolejne zdjęcie
6. Powtarzaj od kroku 4, aż twoje zdjęcie będzie białe
7. policz liczbę zrobionych zdjęć od czerni do bieli
8. voila, masz # przystanków, w których kamera może się różnić w bieżących ustawieniach.

Oczywiście wynik zależy od ustawień jpg (kontrast itp.) W kamerze, ale prawdopodobnie jest bardziej realistyczny niż numery marketingowe od producenta kamery.

Mówiąc o zakresie dynamicznym dla czujników cyfrowych, najlepiej spojrzeć na testy w świecie rzeczywistym. Obecnie na rynku dostępna jest bardzo szeroka gama czujników cyfrowych, od mniejszych podstawowych czujników DSLR po zaawansowane pełnoklatkowe czujniki w górnej części korpusów kamer liniowych. Czytając o kamerze, często można spotkać pojęcia takie jak „maksymalny zakres dynamiczny”, który dla obecnych korpusów FF może wynosić do 13 lub 14 przystanków. Weź te wartości z odrobiną soli, ponieważ rzeczywiste wyniki w typowych scenariuszach bywają różne.

„Średni” zakres dynamiczny jest bardziej przydatną wartością. Większość recenzji na dpreview.com zawiera test zakresu dynamicznego. Testy te obejmują porównania krzywych tonalnych rzeczywistych zdjęć w celu obliczenia średniego zakresu dynamicznego w rzeczywistym świecie. Większość obecnych aparatów cyfrowych ma prawdopodobnie 6-9 stopni DR, co spada wraz ze wzrostem czułości ISO. Najwyższej klasy korpusy aparatu często zapewniają bardziej równomierny DR w całym standardowym zakresie ISO, ale mają tendencję do szybkiego odpadania w przypadku korzystania z rozszerzonych wyższych ustawień ISO.

Pełny teoretyczny maksymalny zakres dynamiczny czujnika można osiągnąć jedynie poprzez zmniejszenie stosunku sygnału do szumu do linii bazowej (zwykle ISO 100) oraz poprzez zastosowanie liniowej krzywej tonalnej podczas przetwarzania danych RAW. Zastosowanie liniowej krzywej tonalnej daje płaskie, matowe obrazy o niskim kontraście, więc większość aparatów i oprogramowania obsługującego RAW stosuje nieliniowe krzywe tonalne, co skutecznie zmniejsza użyteczny zakres dynamiczny. (Pomyśl o tym, jakbyś wziął kawałek sznurka ... przeciągnął cieśninę między dwoma punktami, punkty mogą być dalej od siebie, niż gdyby dodać krzywą do sznurka między tymi dwoma punktami.)

Polecam przeczytanie badań Nikona D3X i Canona 1D IV DR, aby uzyskać wyobrażenie o użytecznym zakresie dynamicznym oferowanym przez te aparaty. Przeczytaj uważnie badania i zauważ, że artefakty, takie jak hałas przy wyższych ustawieniach ISO, mają wpływ na powstałe obrazy. Często mogą zmniejszyć efektywny użyteczny zakres dynamiczny w zależności od scenariusza (np. Ujęcia w słabym świetle często ulegają większej degradacji z powodu szumu o wysokiej czułości ISO, tracąc DR.)

Zgodnie z tym, co powiedziano, szerokość ekspozycji wynosi zwykle około +/- 5 przystanków dla aparatów cyfrowych (czyli łącznie 10 przystanków). Istnieją techniki, takie jak HDR, które sztucznie zwiększają zasięg.

Uważa się, że tradycyjny film ma nieco szerszą szerokość geograficzną, a to bardzo nie tylko w odniesieniu do rodzaju filmu, ale marki, wieku itp. Ogólnie jest to bardziej wybaczające, a na przykład można uratować prześwietloną rolkę, rozwijając, na przykład .

Stosowane zakresy mają tendencję do podążania za przeciętnym wzrokiem człowieka (który ponownie będzie różny w zależności od wieku i genetyki), dlatego fotografie wydają się realistyczne.

Zastanówmy się jednak nad tym: że fotografowie często biorą pod uwagę pewne kryteria przed zrobieniem zdjęcia lub zadrażnieniem się z powodu braku zakresu dynamicznego w aparacie, który mają przy sobie. Po pierwsze, zanotują media, które w końcu wyświetlą obraz.

Papier gazetowy na prasowanej masie gazetowej bez błyszczącej powłoki ma trudności z wyświetlaniem odcieni szarości lub odcieni kolorów.

Wysoko skompresowane pliki JPEG nie są często obwiniane za odrzucanie poziomów bezwzględnych, ale odrzucają pośrednie poziomy odcieni, dzięki czemu zdjęcia wyglądają na zdigitalizowane i nienaturalne. Ale to jest poza dyskusją tutaj, właśnie wspomnianą dla kompletności.

Odwiedzający są ważną grupą demograficzną widzów. Często odwiedzane strony internetowe często muszą brać pod uwagę fakt, że większość widzów korzysta z ekranów LCD, które prawdopodobnie są nieco postarzone i najprawdopodobniej nie są w stanie pokazać 256 odcieni RGB. Wyświetlacze LCD i plazmy faktycznie zdolne do przedstawiania odcieni zbliżonych do jasnej czerni są często wysokiej klasy komponentami kina domowego, które kosztują tysiące - poza zasięgiem mas.

Nawet wysoko ceniony giclee papier fotograficzny zaprojektowany do użytku z najwyższej jakości drukarkami piezoelektrycznymi z wtryskiem ma ograniczenia. Mogą być pokryte metalicznym lub perłowym połyskiem i nadal nie pokona znacznej luki.

Więc jeśli chcesz mieć zakres dynamiczny, będziesz go chciał, ponieważ chcesz uchwycić zarówno słońce świecące przez zadaszenia bujnego lasu deszczowego w Ameryce Środkowej, ale także słabo oświetloną paproć na dnie lasu, wszystko na tym samym zdjęciu. To szaleństwo. I nie jest możliwe. [Właściwie to jest w zakresie możliwych, po prostu nie jest zabawne. Pomyśl o wielu filtrach ND. Pomyśl o specjalistycznych błyskach, które po raz pierwszy podpalą i wyrzucą, które mogą oświetlić cały las - szalone! Tak jest, jeśli komary nie dotrą do ciebie jako pierwsze.]

I nie do wydruku. Nie wiem, może dzięki wyświetlaczom OLED i bardziej wymyślnym technologiom możemy zacząć się zbliżać. Być może zadziałałyby iskry elektryczności sugerujące, jak ten obraz mógłby wyglądać dla naszego mózgu za pomocą wtyczki typu Matrix, a nasz mózg byłby w stanie wyobrazić sobie nieskończony zakres dynamiki. Ale dzięki ograniczeniu urządzeń wyjściowych i nośników wyjściowych - naprawdę jesteś bezpieczny.

Wydaje mi się, że jest to długi sposób na powiedzenie „nie martw się, trzymaj się”.