Dlaczego miałbym używać ręcznych elementów sterujących aparatu zamiast trybów automatycznych?

Jestem bardzo nowy w fotografii cyfrowej, więc wciąż nie rozumiem całej ekspozycji i ISO, itp. Mam Canon EOS T3.

Moje pytanie brzmi: jak duża jest różnica przy ustawieniach ręcznych zamiast automatycznych? Zrobiłem całkiem niezłe zdjęcia ze wszystkimi ustawieniami automatycznymi i nie jestem pewien, czy mogłoby się lepiej przy użyciu ustawień ręcznych. Wiem, że są ludzie, którzy są w grze od wielu lat i dla nich mogą zauważyć różnicę między zdjęciami wykonanymi przy ustawieniach ręcznych a automatycznych, ale czy w mojej sytuacji, czy uważasz, że to naprawdę robi różnicę? Czy mój aparat jest wystarczająco inteligentny, aby wybrać dla mnie najlepsze ustawienia?

Powiedzmy też, że ustawienia ręczne są lepsze (co jestem pewien, że są, ponieważ dają większą kontrolę). Jak często powinieneś dostosowywać swoje ustawienia? Pomiędzy każdym strzałem, biorąc pod uwagę, że są to wyjątkowe strzały? A może nie ma to znaczenia dla obiektu, a raczej środowiska oświetleniowego? Więc jeśli jestem w lesie o 2:00 po południu w słoneczny, jasny dzień i robię zdjęcia przez godzinę, czy powinienem ciągle dostosowywać ustawienia między każdym unikalnym ujęciem, aby uzyskać z niego jak najwięcej? Czy zwykle znajduję tylko jedno ustawienie, które działa w środowisku, w którym się znajduję?

Stosowanie ręcznych elementów sterujących daje jeszcze jedną swobodę w ulepszaniu, manipulowaniu i doskonaleniu stosowanych aplikacji fotograficznych. Dzięki zrozumieniu interakcji między czasem otwarcia migawki, wartością przysłony i czułością ISO, fotografia - określana jako „rysowanie za pomocą światła” - może być wykorzystana w pełnym zakresie.

Następnie można wykorzystać pełną kreatywność przy użyciu sterowania ręcznego, aby „Jak to zrobili?” zdjęcia.

Dam ci przykład, kiedy korzystałem z instrukcji i zobaczę, czy ma to sens.

Jakiś czas temu kręciłem mecze koszykówki „małej ligi” mojego pasierba, które odbywały się w pomieszczeniach. Oświetlenie sali gimnastycznej zapewniało dość równomierne (choć niezbyt jasne) oświetlenie, ale rzeczy takie jak odblaski na podłodze lub mundury w ciemnych kolorach oszukiwały światłomierz aparatu, myśląc, że było więcej lub mniej światła niż było w rzeczywistości, co spowodowało niedopasowanie lub prześwietlenie ekspozycja.

Ustawiłem więc aparat na ręczny i oparłem swoje ustawienia na centralnie ważonym pomiarze pustej części podłogi, dostosowując swoje ISO, aby upewnić się, że miałem rozsądną szansę zatrzymać akcję z przyzwoicie długim czasem otwarcia migawki.

Mógłbym wtedy skoncentrować się na kompozycji, ufając rozsądnie równomiernemu oświetleniu, które pozwoli mi korzystać z tej kombinacji czasu otwarcia migawki, przysłony i ISO w całej grze.

Korzystanie z trybu automatycznego w aparacie jest podobne do korzystania z automatycznego samochodu. Działa dobrze, jeśli musisz tylko zabrać się do pracy, ale nie kiedy ścigasz się lub gdy tor staje się interesujący :) .. Kilka przykładów, gdy nie możesz obejść się bez trybów ręcznych:

• Kontroluj głębię ostrości: aparat nie może odczytać twojego umysłu i wiedzieć, że chcesz rozmazać tło.
• Wielokrotne ekspozycje: Podczas tego jasnego słonecznego dnia w lesie okaże się, że chmury są zbyt jasne, a krzewy są niedoświetlone. Musisz zrobić wiele ekspozycji i połączyć je, aby uzyskać dobre zdjęcie.
• Spójność: jeśli masz dobre zdjęcia w trybie automatycznym, istnieje sposób na uzyskanie podobnych zdjęć w podobnym stanie .. aparat może zdecydować o innym zestawie parametrów. Dzięki znajomości ISO / wartości przysłony / czasu otwarcia migawki możesz zrobić to samo zdjęcie w podobnych warunkach.
• Aparaty ssą podczas pomiaru ekspozycji: pomiar ekspozycji aparatu jest zwykle wytrącany z równowagi przez jasne obiekty, takie jak śnieg lub panna młoda ubrana w białą sukienkę.
• Fotografia nocna: zwykle aparaty zwykle podbijają iso lub włączają lampę błyskową, gdy nie ma wystarczającej ilości światła. Nie wie, że trzymałeś aparat na statywie i że iso100 bez lampy błyskowej zapewni lepsze zdjęcia.

Tryby manualny (M) i półautomatyczny (Av, Tv) pozwalają kontrolować otrzymywany obraz.

Możesz zwiększyć lub zmniejszyć głębię ostrości, aby uzyskać czyste lub rozmyte tło, możesz zamrozić lub rozmazać ruch (a także kontrolować ilość rozmycia w ruchu), możesz zdecydować się na użycie lampy błyskowej jako głównego źródła światła lub po prostu wypełnienia cienie trochę - i więcej.

Nowoczesny aparat wykonuje całkiem niezłą robotę, ustawiając ekspozycję w trybie pełnej automatyki, nie jest idealny i są sytuacje, w których nie jest w stanie poradzić, ale dla kogoś, kto dopiero zaczyna aparat, wykona lepszą robotę niż ty (na początku).

Jeśli chcesz po prostu zrobić dobre zdjęcia, aby zapamiętać rzeczy, tryb automatyczny jest w porządku, jeśli chcesz robić świetne zdjęcia i faktycznie kontrolować wynik, to tryb automatyczny nie zamierza go wyciąć.

W trybie ręcznym możesz wynieść aparat poza domyślny maksymalny zakres kompensacji ekspozycji, co oznacza, że ​​jeśli chcesz prześwietlić lub niedoświetlić o więcej niż 2 stopnie, użycie trybu ręcznego jest zazwyczaj jedyną opcją (niektóre aparaty mogą pozwalać na 3 zatrzymuje się, ale nawet w niektórych przypadkach to nie wystarczy). Ponadto, jeśli fotografujesz w spójnych warunkach oświetleniowych, po ustawieniu aparatu na warunki, pozostawienie go w trybie ręcznym oznacza, że ​​nie będziesz musiał mierzyć każdego kolejnego zdjęcia. Wreszcie, i to jest bardziej subiektywne, użycie pełnego trybu ręcznego oznacza, że ​​masz pełną kontrolę nad ekspozycją i nie musisz decydować o tym od aparatu. Aparaty stają się coraz lepsze w wypracowywaniu ekspozycji, ale nigdy nie będą w stanie odgadnąć zamiarów fotografa.

Byłem tam, zrobiłem to, wciąż znajduję wyjście (z T2i).

Uważam, że najlepszym sposobem na naukę jest odkrycie sytuacji, w których tryb automatyczny nie działa, a następnie sprawdzenie, w jaki sposób pomoże dany tryb.

Oto kilka przykładów:

• W trybie automatycznym nie można wybrać punktu centralnego. Przekonałem się, że często aparat skupia się na niewłaściwej rzeczy. Przełączam się więc w tryb P (rogramme) i ustawiam punkt ostrości tylko na środku. Oznacza to, że mogę szybko skierować aparat na właściwy element i zrobić zdjęcie. Bardziej zaawansowaną wersją będzie pół-migawka i ponowne skomponowanie lub obróbka końcowa, aby sfałszować kompozycję reguły trzech trzecich. To wszystko później. Po prostu zrozum, że ustalenie punktu ostrości pozwala lepiej kontrolować ten aspekt i pozwala ci szybciej robić więcej zdjęć.
• Właśnie zrobiłem 400 zdjęć meczu piłki nożnej. Nie będąc profesjonalnym fotografem, przełączyłem się w tryb TV (priorytet migawki / prędkość), ustawiłem go na 125, ISO na 400, centralny punkt ostrości, brak lampy błyskowej. Niech wszystko inne będzie automatyczne. Mogę więc w zasadzie skierować kamerę na właściwą osobę / pozycję i nacisnąć przycisk. Gdyby osoba poruszała się szybko, ale nie strasznie szybko, dostałbym jej ostre zdjęcie, ale ludzie wokół niej mogą być zamazani (ponieważ przysłona zmieniałaby się w zależności od dostępnego światła). Ponadto osoba poruszająca się zbyt szybko byłaby artystycznie - jeśli sam tak powiem - rozmyta dla szybkiej części ciała. Dużo zdjęć z rozmytymi stopami lub rozmytą piłką. Ludzie to uwielbiali.
• Podobnie próbowałem zrobić zdjęcia makro i stworzyć efekt małej głębi ostrości. Więc zmieniłem AV (Aperture Priority / Velocity) i ustawiłem najmniejszą możliwą liczbę (niestety 3,5). Następnie robiłem zdjęcia z Auto ISO lub 200 ISO i nie dbałem o czas otwarcia migawki (kwiat nie działał). Zrób kilka fajnych ujęć - znowu, moim zdaniem - tam.

Pomyśl o tych sytuacjach i przećwicz te podstawowe, gotowe do użycia opcje. Po chwili zaczniesz wyczuwać, co tak naprawdę robią różne ustawienia i wartości, a następnie przejdziesz do następnego kroku.

Wreszcie, naprawdę bałem się trybu M (rocznego), ponieważ nie sądziłem, że wiem wystarczająco dużo, aby nawet zawracać sobie głowę. Następnie faktycznie przełączyłem się na to i zdałem sobie sprawę, że na dole znajduje się wskaźnik, który pokazuje, czy aparat uważa, że ​​twoje zdjęcie będzie niedoświetlone lub prześwietlone dla określonego ustawienia ISO / migawki / przysłony. Samo posiadanie tego pływającego wskaźnika i patrzenie, jak zmienia się losowe ustawienia, było wyzwalające i pouczające. Mam obiektyw szerokokątny i tylko podczas powiększania w trybie ręcznym zdałem sobie sprawę, że najbardziej otwarta przysłona (3.5) jest dostępna tylko wtedy, gdy NIE jestem powiększony. Gdy powiększam, szybko zamyka się, by zacząć od 4,5 i nawet 5,5 (myślę). Doh! Ale teraz, gdy rozumiem, że jeśli zdjęcie jest zbyt ciemne, rozprzęgnę się i zbliży do tematu.

Nadal w ogóle nie używam trybu ręcznego (konfiguracja zajmuje dużo czasu). Ale zaczynam dostrzegać sytuacje, w których przydałoby się to.

„czy powinienem ciągle dostosowywać ustawienia między każdym unikalnym ujęciem, aby uzyskać z niego jak najwięcej?”

Myślę, że to zależy, czy robisz zdjęcia czy zdjęcia ...

Osobiście dostosowuję każde możliwe ustawienie za każdym razem, gdy robię zdjęcie. Wizualizuję obraz w mojej głowie i dostosowuję każde ustawienie, które pozwala mi osiągnąć to, co chcę zobaczyć na ostatecznym zdjęciu. Po dostosowaniu ustawień czas na kompozycję; czasami oznacza to również czekanie na przejście chmury, drogę do ominięcia ruchu, falę rozpryskiwania we właściwy sposób lub „nastrój”, aby być w sam raz. Teraz to tylko część, kiedy przechwytywam początkowe „cyfrowe negatywy”. Przetwarzanie surowych obrazów, dostosowywanie, kadrowanie itp. Jest następne, a ta część jest jeszcze bardziej czasochłonna, równie kreatywna i ekscytująca, ale to nie jest część twojego pytania ...

Używam pełnej automatyki do robienia zdjęć; Jeśli chcę migawkę siebie i moich dzieci i potrzebuję kogoś innego do zrobienia zdjęcia. (Chociaż, kiedy to moja żona, wciąż ustawiam ją na priorytet przysłony i niejako konfiguruję i pozwalam jej komponować.) Używam również trybu automatycznego, gdy ktoś podaje mi aparat, aby zrobić mu zdjęcie.

Jedną z rzeczy, o których tu nie wspomniano, jest różnica między „światłem padającym” (światło padające na obiekt) a „światłem odbijanym” (światło odbijające się od obiektu). Aparat może mierzyć tylko odbite światło, co oznacza, że ​​będzie zależeć od koloru i odcienia obiektu, podczas gdy padające światło jest zawsze spójne, biorąc pod uwagę spójne źródło światła.

Spróbuj wyjść na zewnątrz w słoneczny dzień, ustawiając aparat na 100 ISO, migawka 1 / 100s i f16 w trybie ręcznym. Dopóki nie będziesz w cieniu, będziesz robić niezmiennie dobre zdjęcia bez względu na temat. Nazywa się to zasadą „Sunny 16”. Spróbuj także użyć „światłowodu padającego” - możesz pobrać niektóre rozsądne dla swojego telefonu.

Dopóki twoje źródło światła (w tym przypadku słońce) jest spójne, nie musisz zmieniać ustawień.

Podczas gdy dzięki światłomierzowi aparatu musisz stale kompensować, jeśli chcesz uzyskać spójne zdjęcia, ponieważ aparat nie wie, co jest w scenie, którą mierzy.

Oczywiście jest wiele sytuacji, w których światłomierz aparatu jest niezbędny, ponieważ fotografowanie w trybie ręcznym jest po prostu zbyt wolne, ale myślę, że ważne jest, aby wiedzieć, co oznacza różnica między światłem padającym a odbitym.

Są pewne sytuacje, w których warunki mogą zmylić światłomierz, dlatego najlepsze ustawienia ekspozycji znajdziesz, eksperymentując lub używając systemu stref, a następnie po prostu ustawiasz je w aparacie i nie musisz się martwić o ekspozycję. Podczas kręcenia akcji / wydarzeń czasami nie masz czasu na skupienie się (jest też sztuczka z MF), nie wspominając o grze z ekspozycją - popełniłem ten błąd tylko raz.

Jeśli miernik aparatu wykonuje dobrą pracę oceniając ekspozycję sceny w automatycznym trybie programu, co zrobi w większości przypadków, wówczas użycie aparatu w trybie ręcznym nie poprawiłoby ekspozycji i nikt nie byłby w stanie powiedzieć różnica. Jeśli twoje zdjęcia wyglądają dobrze, to prawdopodobnie mają rację.

W niektórych przypadkach (na przykład obiekty oświetlone od tyłu, jasne plaże, woda i śnieg) wiele aparatów zobaczy jasne tło i niedoświetlenie obiektu. Można temu zaradzić, przechodząc na tryb ręczny lub korzystając z kompensacji ekspozycji.

W twoim przykładzie strzelania w lesie, to zależy od światła. Jeśli wykonujesz kilka zdjęć w pełnym słońcu, niektóre w pstrokatym świetle, niektóre w cieniu, to jeśli jesteś w trybie manualnym, musisz dostosować ekspozycję dla każdej sceny. Tryb programu dostosuje się automatycznie. W zmieniającym się świetle nie ma nic złego w korzystaniu z trybu programowania. Wystarczy przyzwyczaić się do sprawdzania wyświetlacza LCD (a najlepiej histogramu), aby upewnić się, że aparat rzeczywiście ustawił prawidłową ekspozycję. Jeśli nie, użyj kompensacji ekspozycji w celu dostosowania. Wkrótce dowiesz się, w jakich scenariuszach aparat źle ocenia ekspozycję, aw takich przypadkach możesz przełączyć na tryb manualny lub sprawdzić histogram i wybrać kompensację ekspozycji

Mówiąc jako kompletny początkujący, w trybie ręcznym popełniam wiele błędów, wiele błędów. To właściwie oznacza, że ​​dobrze się bawię, ponieważ poprawiam się krok po kroku. Patrzę na zdjęcie i mówię: „Ok, mój osąd był błędny (ponownie)”. lub „Eksposymetr powiedział mi, że wszystko jest w porządku i okazuje się, że tak nie było” ... a jeśli spojrzę na zdjęcie, które teraz robię, są (dla mnie) lepsze niż te, które zrobiłem kilka tygodni temu.

Jeśli więc podejmiesz ryzyko utraty szansy na dobrą zabawę i naukę, dobrym wyborem jest tryb ręczny.

Należy zauważyć, że to fantastyczne, gdy możemy uzyskać dobre wyniki z automatycznych trybów aparatu. Czasami przejście na tryb bardziej interaktywny da dokładnie to samo zdjęcie. Mniej automatyczny / bardziej ręczny tryb jest przydatny, gdy trzeba dokonać regulacji, aby uzyskać zdjęcie, które chcesz.

Tak więc proces może wyglądać następująco: aparat w trybie automatycznym, zrób zdjęcie, zobacz nieoczekiwany wynik, dokonaj pewnych korekt aparatu, zrób zdjęcie, bądź zadowolony z wyniku. Po zaznajomieniu się z działaniem aparatu i większą teorią światła i fotografii możesz zrobić takie samo zdjęcie: użyj trybu interaktywnego / ręcznego, dokonaj pewnych korekt, zrób zdjęcie, ciesz się z rezultatu - znacznie prościej!

Jeszcze nie wspomniano: spójność.

Kręcę pokazy koni. Na zewnątrz w pełnym słońcu odpowiednia ekspozycja pozostaje niezmienna przez wiele godzin. Moje ustawienia trwają dłużej niż krem ​​przeciwsłoneczny.

Auto będzie miało pewne odmiany, zwłaszcza biorąc pod uwagę płaszcze koni, od „nie nazywaj tego białego” do naprawdę ciemnej czerni.

Jeśli pozwolę na automatyczne zmienianie ustawień, muszę korygować ekspozycję indywidualnie dla każdego zdjęcia. Dla ponad 5 000 zdjęć w dzień, który byłby piekłem.

* Wszystko z ciemną skórą jest „szare” bez względu na biały płaszcz. Wąska definicja konia „biała” wymaga różowej skóry, co jest rzadkie. Myślę, że to wyłącznie w celu śmiechu z ludzi z miasta, którzy się mylą.

Tryb ręczny to sposób na popełnianie błędów, naukę i zapamiętywanie całego procesu ustawień aparatu. Dowolny rodzaj trybu automatycznego może dać szansę, ale część zabawy nie będzie dostępna. Nawet gdy zalecono mi użycie specjalnych ustawień (dla portretów) lub priorytetu A dla makr, korzystam z pełnego trybu ręcznego. Bez względu na to, czy moje zdjęcia są idealne, czy nie, dla mnie to najważniejsze.

Nigdy nie korzystałem z trybu pełnej automatyki w moich aparatach (najpierw były to maszyny całkowicie ręczne, potem EVF Fuji S9600, a teraz DSLR Pentax Kx).

Często uważam, że półautomatyczne tryby priorytetu są bardziej użyteczne, ponieważ mam duży komfort podczas wspólnego fotografowania, a jednocześnie mogę wpływać na swoje zdjęcia, zmieniając liczbę F lub czas ekspozycji itp. Czasami pomiar ekspozycji powoduje na przykład zbyt jasne lub zbyt ciemne obraz, więc używam również korekcji ekspozycji, aby uzyskać lepszy wynik.

Próbowałem trybu pełnego automatycznego, ale zawsze było to coś w rodzaju „Dlaczego aparat ustawia ISO400? Jest słoneczny dzień, użyjesz ISO200!” (.. zmieniono na Av :-)) lub „Szybkość migawki 1/1000 i f5,6 jest dobra, ale wolałbym użyć większej liczby f” (.. powrót do Av :-)) ... Używam ekspozycji mierzenie jak sugestia, a nie zamówienie.

Okej, czasami używam również programów motywacyjnych, takich jak „Zwierzęta”, kiedy chcę szybko zrobić zdjęcie naszego psa lub kota, ponieważ poruszają się bardzo szybko :-) Ale głównie używam Av lub Tv.

ok boomer, tak jak umrzyj, nie bądź karen