Złota godzina to okres czasu (około godziny) natychmiast po obu stronach wschodu / zachodu słońca. W tej chwili słońce jest bardzo nisko na niebie. W rezultacie światło przechodzi przez znacznie więcej atmosfery. W wyniku tego:
wysokie częstotliwości (blues) są odfiltrowywane, co daje bardzo ciepłe światło
światło jest rozpraszane przez cząsteczki w powietrzu, łagodząc światło w celu uzyskania delikatniejszych cieni
kąt oświetlenia jest bardzo niski, co daje świetne rzeźbiące światło i długie cienie
intensywność bezpośredniego światła słonecznego jest znacznie zmniejszona, co pozwala strzelać w słońce bez sylwetki.
Wszystko to oznacza, że możesz robić takie zdjęcia . Zmniejszona intensywność bezpośredniego światła słonecznego oznacza, że światło z reszty nieba jest jaśniejsze w porównaniu, co zapewnia doskonałe miękkie wypełnienie światła, dzięki czemu bezpośrednie światło słoneczne może być użyte jako światło tylne / obrzeże do akcentowania kształtów.
Termin „złoty” częściowo odnosi się do ciepłego koloru światła, a częściowo do faktu, że wszystko, co strzelasz, zmienia się w złoto podczas złotej godziny!
Złota godzina ma miejsce wokół zachodu i wschodu słońca.
Jego czas trwania nie jest dokładnie godzina i zależy od lokalizacji i daty. Zazwyczaj trwa od 30 minut (zwykle zimą, gdy dni są krótsze) do 2 godzin (zwykle latem, gdy dni są dłuższe). Jednak w pobliżu biegunów może się to nie zdarzyć lub może trwać znacznie dłużej, gdy będzie blisko przesilenia.
Może nie być dokładnej definicji, chociaż do obliczeń opartych na doświadczeniu używam Zmierzchu Cywilnego . Chodzi przede wszystkim o to, aby w tym czasie jasność nieba zrównoważyła się z odbiciem naturalnie oświetlonych obiektów. Innymi słowy, podczas złotej godziny kontrast między pierwszym planem a tłem (niebem) jest najniższy. Właśnie dlatego jest to ważne w fotografii, ponieważ pozwala uchwycić najwięcej szczegółów w kadrze.
Druga połowa poranka i pierwsza połowa wieczoru złota godzina charakteryzuje się ciepłym światłem (złotym), które jest wynikiem niskiego kąta oświetlenia słońca. Stąd pochodzi jego angielska nazwa.
Francuzi nazywają to L'Heure Bleu, co oznacza Błękitną Godzinę od pierwszej połowy poranka i drugiej połowy wieczora złotej godziny, która charakteryzuje się głębokim błękitnym niebem wynikającym z pośredniego oświetlenia atmosfery. Jest bardziej wyraźny na wschodzie rano i na zachodzie wieczorem.
źródło
Dla naukowego wyjaśnienia pomyśl o tęczy. Czerwone, pomarańczowe i żółte pasy tworzą zewnętrzne pasma, podczas gdy niebieski, indygo i fioletowy są wewnątrz. Wskazuje to, że długości fal światła, które tworzą pasma zewnętrzne, faktycznie wyginają się mniej niż pasma wewnętrzne. Kiedy Słońce tonie niżej na horyzoncie, niebieskie elementy nie uderzają w ziemię, na której obserwujesz. Więc uderzające światło ma proporcjonalnie więcej czerwonego, pomarańczowego i żółtego. Jeśli chodzi o to, dlaczego pierwsza połowa poranka i druga połowa wieczoru jest bardziej niebieska, sugerowałbym, że skoro światło nie uderza bezpośrednio w ziemię, być może bardziej niebieskie elementy odbijają atmosferę łatwiej niż czerwone.
źródło