Jakie są zalety i wady korzystania z automatycznego ISO na lustrzance cyfrowej?

Jakie są zalety i wady korzystania z automatycznego ISO na lustrzance cyfrowej?

Korzystanie z ręcznego ISO daje oczywiście większą kontrolę, ale automatyczne ISO może oznaczać, że „dostaniesz” w szybko zmieniających się warunkach (takich jak fotografia uliczna, szybko zmieniając się między bezpośrednim światłem słonecznym, cieniem, oświetleniem wewnętrznym).

Czy auto ISO to wygodna funkcja, czy zły nawyk?

Istnieje sprzętowa kontrola ISO w celu wzmocnienia sygnału przed odczytem, ​​aby zmaksymalizować stosunek sygnału do szumu. Bez szumu odczytu nie potrzebujesz ISO, jeśli masz precyzyjny przetwornik ADC, ponieważ możesz po prostu sfotografować wszystko z natywną czułością, a jeśli obraz jest zbyt ciemny, po prostu zastosuj wzmocnienie cyfrowe (pomnóż wartości pikseli).

Łatwo jest zademonstrować ten efekt. Następne dwa obrazy miały ten sam czas otwarcia migawki i przysłonę. Górny został nakręcony z odmierzonym ISO 1600, dolny został nakręcony z ISO 100, co spowodowało niedoświetlenie, które zostało naprawione w Photoshopie:

Obraz ISO 100 jest głośniejszy, ponieważ szum odczytu jest wzmacniany po ustaleniu ekspozycji. ISO 1600 jest wzmacniany przed odczytem, ​​więc szum odczytu jest znacznie niższy.

Ponieważ takie ISO nie jest kreatywną kontrolą (jak czas otwarcia migawki i przysłona), jest to praktyczność, wymagana przez potrzebę przezwyciężenia szumu. W przeciwieństwie do popularnej opinii, stosowanie niższej czułości ISO nie spowoduje zmniejszenia hałasu. Chyba że zmniejszysz również czas otwarcia migawki lub otworzysz przysłonę, co może skutkować innym wyglądem obrazu.

Nie uważam za „leniwe” korzystanie z auto-ISO, ponieważ kamera nie zmienia kreatywnych elementów sterujących, po prostu stara się zminimalizować szum odczytu.

Z auto-ISO w instrukcji zalety i wady są całkiem jasne:

+ Możesz dostosować się do zmieniającego się oświetlenia, zachowując preferowaną przysłonę i czas otwarcia migawki

- Nadal jesteś na łasce światłomierza aparatu, możesz uzyskać prześwietlenie, jeśli miernik się pomyli (co nie zdarzy się, jeśli ustawisz ISO na niską wartość).

- Niektóre aparaty nie oferują kompensacji ekspozycji z automatyczną czułością ISO, co oznacza, że ​​jeśli pomiar jest stale wyłączony z powodu zawartości sceny, być może nie korzystasz z optymalnej redukcji szumów ISO.

Używanie automatycznego ISO w dowolnym programie, priorytet migawki lub priorytet przysłony jest nieco inny, ponieważ aparat ma do wyboru dwie lub trzy wartości, a wartość ISO nie jest już po prostu zależna od odczytu światła.

+ Będziesz mógł używać preferowanego czasu otwarcia migawki przez dłuższy czas, niż gdyby czułość ISO była stała.

- Jesteś na łasce algorytmu auto-ISO, wciąż pozwalasz aparatowi podejmować twórcze decyzje.

W sytuacji, w której byłem w zeszłym tygodniu, znalazłem bardzo wyraźną zaletę auto-ISO. Byłem na górze w Walii, strzelając do niskich lotów, podczas których piloci trenują w lotach na niskim poziomie, nawigując po górach i krzycząc w dolinach.

Początkowo korzystałem z trybu Tv z 1/1000 i ISO 400, pozwalając aparatowi wybrać przysłonę. Ale w rzeczywistości odkryłem, że jeśli przestawię aparat w tryb M, naprawię 1/1000 lub 1/1250-ty, i naprawię f / 8 i auto-ISO, to dostanę dobry krótki czas otwarcia migawki, dobrą głębokość pole na f / 8, a aparat automatycznie wybrał ISO i wybrał gdziekolwiek pomiędzy ISO 320 a ISO 1600, w zależności od zachmurzenia, tła itp., dla ustawień ekspozycji.

Być może nie był to „właściwy” sposób, ale i tak uważam, że jest to interesująca technika…

Oczywiście w przypadku nieco „cichszych” sytuacji, w których kontrolujesz swoje obiekty i możesz poświęcić swój czas, auto-ISO prawdopodobnie nie najlepiej nadaje się do tego zadania! :)

Kiedy jestem w ustawieniu, w którym kontrolowałem światła, aparat na statywie i obiekt pozowałem, fotografuję z całkowitym ręcznym sterowaniem, ponieważ nie jestem rzucony, wszystko jest zaplanowane.

Kiedy jestem w dziczy, czy to w mieście, czy w prawdziwej naturze, często używam w aparacie trybu TAv, który dla tych, którzy nie znają Pentaxa, jest efektywnym trybem manualnym z automatycznym ISO. Na podstawie moich przewidywanych obiektów ustawię czas otwarcia migawki i przysłonę (zmieniając ustawienia w miarę zmian) i po prostu pozwolę aparatowi wybrać czułość ISO. Nie chcę się grzebać przy odpowiednich ustawieniach, gdy scena się rozwija!

Różnica, którą opisałem, jest jednak podstawą, dla której niektórzy zdefiniują „zły nawyk”, a inni nie. Fotografowie studyjni, mierząc wszystko, mogą widzieć wszystko oprócz ręcznego lenistwa i rezygnacji z kontroli. Fotografowie uliczni lub fotoreporterzy nie mają luksusu, mają tylko chwilę na zrobienie zdjęcia i zobaczą funkcje, takie jak auto ISO, które to pomagają. Google termin „f / 8 i bądź tam”, aby zobaczyć historię tego pomysłu.

Tak czy inaczej, ISO nie polega na kontrolowaniu ruchu lub głębi ostrości, artystycznych elementów ujęcia. Więc naprawdę, kogo to obchodzi? Martw się o swoją kompozycję, temat i nie przejmuj się szczegółami technicznymi.

Kiedyś bałem się wysokich czułości ISO, ale jest to oczywiście sztuczka przyczynowo-skutkowa: jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania głośnych obrazów o wysokiej ISO z recenzji i bezbłędnych scen przy słabym świetle. Ale zapominamy, że w procesie występują różne rodzaje szumów i nie wszystkie są wzmacniane w wzmocnieniu analogowym (kontrolowanym przez ustawienie ISO) - jednak wszystko to zostanie zmultiplikowane podczas manipulacji kontrastem w późniejszym przetwarzaniu.

Zainspirował mnie punkt Matta Gruma, że ​​zwiększenie światła przez obiektyw i dodanie światła do sceny zmienia (poprawia) stosunek sygnału do szumu, a nie ISO, aby wykonać test. Pozwalam surowemu konwerterowi znaleźć najlepszy punkt czerni i bieli osobno dla każdego obrazu, co powoduje równe naświetlenie.

Duży obraz bez lampy błyskowej

To jest bez lampy błyskowej, F / 4.5, Migawka 1/15, ISO 200,400,800,1600 (od lewej do prawej). Rzeczywiście, widzimy więcej hałasu w ISO 200.

Następnie dodałem światło z lampą błyskową przy ustawieniu ręcznym 1/16, ale musiałem wyregulować ekspozycję, aby nie oślepiać aparatu (F / 8, 1 / 50sec, ISO 200,400,800,1600):

Słaby błysk dużego obrazu

Widzimy tutaj mniej hałasu niż powyżej ogólnego, ponieważ gęstość fotonu poprawiła się, nawet dzięki tej samej ilości światła integruje się z czujnikiem (ponieważ zmieniłem czas otwarcia migawki i przysłonę, aby to zrekompensować), a przy niskich ustawieniach ISO nadal jest więcej szumu .

Teraz mogę dodać jeszcze więcej światła przy ustawieniu lampy błyskowej 1/4, zachowując ustawienia aparatu równe (1/50 sek. F / 8):

Duży obraz Duża lampa błyskowa

Teraz hałas zniknął ze wszystkich ISO. Nie mogłem przejść do ISO1600, ponieważ przesadziłoby to białych. Potwierdza to, że ISO nie zwiększa hałasu, ale może go nawet zmniejszyć, ponieważ zmniejszasz stały szum odczytu.

Dlatego powinieneś martwić się tylko o przysłonę i czas otwarcia migawki i pozwolić aparatowi odpowiednio ustawić czułość ISO (lub zrobić to sam), aby mieć pewność, że zawsze korzystasz z pełnego zakresu dynamiki cyfrowej, i nie martw się o liczbę, którą się okazuje być . Jeśli zoptymalizowałeś ilość światła na scenie, przez obiektyw i czas integracji tak dużo, jak to możliwe, możesz iść.

Auto ISO to wygodna funkcja ORAZ zły nawyk :-).
Z następujących wędrówek:

• Jeśli masz znakomite aparaty o wysokiej czułości ISO (od D700 do góry), automatyczne ISO może być cudowne

• Do użytku studyjnego i stacjonarnego lub gdy masz czas, aby pomyśleć, że ma on bardzo małą wartość.

• W przypadku obchodzenia się ze zwykłymi śmiertelnymi kamerami, górne ustawienie ISO może być ograniczone szumem w danym ustawieniu, a niższe ustawienie ISO może być rozmazane lub ograniczone ruch obiektu. Możliwe, że ustawienie szerokiego zakresu ISO zrani cię bardziej niż pomoc.

• Tak więc, o ile kamera pozwala na szybką zmianę ISO i tak długo, jak jest to wyryte w mózgu, dzięki czemu można to zrobić bez zastanowienia, auto-ISO tak naprawdę nie oferuje dużej ilości i może raczej zmniejszyć, niż poprawić wyniki końcowe .

Mam Sony A77 z maksymalnym i minimalnym zakresem ustawianym na Auto ISO.
Do użytku ogólnego używam trybu priorytetu przysłony, ale w razie potrzeby mogę użyć wszystkiego, co pasuje.
Jeśli w ogóle używam auto-ISo, zwykle ustawiam go w raczej wąskim zakresie - powiedzmy 400-800, MAYBE 400-1600.

Najpoważniejszym problemem jest prawdopodobnie to, że kamera nie wie, jakie są twoje intencje, a ustawienie ISO może wpływać nie tylko na poziom hałasu, ale także np. Na ruch. Niedawno zrobiłem zdjęcie z jadącego samochodu z aparatem ustawionym na auto ISO 400-1600. To była chwila, w której można było strzelać lub tracić, nie mając czasu na zmianę ustawień. Aparat uznał, że był to ładny jasny dzień, więc 400 ISO będzie w porządku. Straciłem 2 stopnie czasu otwarcia migawki na zdjęciu, w którym rozmycie zamiast szumu było ważne i wynik cierpiał. Gdybym był na piechotę na zewnątrz, byłby to dobry wybór. Ale z tego samego powodu, gdyby 400 ISO było w porządku do wędrowania, mógłbym go użyć i jeśli wymagałyby tego ciemne drzwi lub podobne, mógłbym dokonać wyboru między dodatkową troską a wzmocnieniem lub zmianą ISO.

Zestaw pytań, które warto zadać, brzmi: w jakich warunkach akceptowalny byłby naprawdę szeroki zakres ustawień ISO? A jeśli nie , to jaką korzyść czerpię z powiedzmy zakresu 1 lub 2 stop?

Jeśli używasz lampy błyskowej lub robisz zdjęcie grupowe lub półformalne (wesele, 21 zdjęcie rodzinne, w grupie), zwykle masz rozsądne dokładne pojęcie, co chcesz osiągnąć. Nie tylko ISO, ale przysłona, ustawienie balansu bieli, wszelkie opcje i efekty dynamicznej regulacji kontrastu, filtry lub ... Być może zmienna czasu otwarcia migawki jest dowolną zmienną, która pozwala na zaprogramowanie pozostałych. Jeśli to wszystko zrobisz, a czas otwarcia migawki będzie zbyt krótki, wróć i coś zmień. W takim przypadku raczej nie pomoże Auto ISO. tzn. jeśli preferowane jest ustawienie 50 ISO, prawdopodobnie nie będziesz zadowolony z wartości 100. Jeśli wartość 800 jest akceptowalna, 200 spowodowałoby nieoczekiwane problemy z ruchem obiektu lub poruszeniem aparatu lub ...

Robię sporo tego, co luźno pasuje do kategorii „fotografii ulicznej” - głównie dla zabawy, ale z pewną płatną pracą (oczywiście również dla zabawy :-)). . Impreza, sport na co dzień, dzieci podczas zabawy, sceny uliczne, spacery po jarmarku lub festiwalu, dosłownie ludzie na ulicy (targ damski w Mongkok, HK jest trudny do pokonania ze względu na różnorodność i zainteresowanie, ale może to być również moje lokalne centrum handlowe), ... W przypadku A77 czułość do 1600 ISO daje mi akceptowalnie dobry wynik w większości takich sytuacji dla spontanicznego nakręcania chwil. Prawie zawsze używam priorytetu przysłony. Dziecko biegające potrzebuje większej przysłony, aby skrócić czas otwarcia migawki, a także zachować ostrożność podczas ustawiania ostrości. Osoby chodzące lub stacjonarne zezwalają w większości przypadków na f8 +. Jeśli grupa ludzi pozuje lub poświęci czas na interakcję, zwykle obniżę czułość ISO do około 400, pozwalając na mniejszy otwór, i głębsza głębia ostrości. Ciemna uliczka może kusić mnie do ISO 3200 - ale bardziej prawdopodobne jest, że spróbuję oprzeć się o drzwi i oddychać Ninja.
WSKAZÓWKA wszystkich powyższych jest to, że w kilku przypadkach auto ISO byłoby moim przyjacielem. Biegnące dziecko nie chce, aby kamera wybrała ISO 400. Strzał grupowy może mieć również akceptowalną jakość ISO 400 lub niższą. Jeśli zdecyduję się użyć lampy błyskowej, mogę spaść do głębokiej ISO 200 lub 100. Jeśli porzucę obiektyw Walkabout 18–250 mm, który zwykle pasuję i dopasuję do lustra 50 mm f1,8 lub 500 mm f8, które noszę prawie wszędzie, to mam również bardzo dobre wyobrażenie o ISO, które będzie pasować do przyczyny, dla której został wykonany ja zmieniam soczewki.

SO dla mnie ma znaczenie auto-ISO, ale kiedy jestem „poza domem”, może przeszkadzać mi w tym, co chcę robić, ponieważ to, co chcę zrobić, jest bardzo zmienne. Jeśli masz aparat o znakomitej niskiej czułości ISO (powiedzmy, że zbliżasz się do możliwości D700 przy wzroście), możesz być w stanie pozwolić sobie na szeroki zakres ISO, ale w przypadku większej liczby śmiertelnych kamer masz tendencję do obijania się z jednej strony przez hałas, az drugiej koniec potencjalnym niebieskim. Auto-ISO jest nadal przydatne, ale bez problemu mogę żyć.

Ostatnim czynnikiem jest łatwość zmiany ISO przy używaniu aparatu.
W przypadku A77 przycisk ISO znajduje się tuż za przyciskiem migawki - przesuń palec wskazujący do tyłu i naciśnij. Następnie albo obróć przedni regulator, który znajduje się pod prawym środkowym palcem, lub (milisekundy wolniej, ale to, co faktycznie robię) obróć palec wskazujący na przednim regulatorze i przeskocz ISO w wielokrotności 2, następnie ponownie przesuń palec do tyłu, aby migawkę LUB przewróć tylne sterowanie, które jest pod lewym kciukiem, aby wykonać krok ISO w krokach EV / 3 lub EV / 2. Bardzo szybki. Jeśli ustawienie ustawienia ISO zajmuje wiele sekund, opcje mogą ulec zmianie.

Jestem na D7000 i zwykle robię zdjęcia w trybie przysłony z włączonym automatycznym ISO. Moim powodem jest to, że fotografuję nieplanowaną przyrodę (bez kontroli obiektu) i robię to z teleobiektywem 500 mm, który nie przepuszcza dużo światła. Tak więc w trybie A, fotografując ręcznie, jedynym sposobem, aby uzyskać gwarantowany minimalny czas otwarcia migawki, powiedzmy 1 / 500s, jest zwiększenie czułości ISO i pozwolę aparatowi zdecydować, jak wysoko.

Uważam to za zły nawyk, ponieważ czasami dostaję obrazy, które są ostre, ale zbyt głośne. Teraz poprawiam się, powoli zmniejszając maksymalny poziom ISO, jaki można ustawić w ustawieniach automatycznego ISO. Ograniczenie go do maksimum sprawia, że ​​jest boleśnie widoczny w przypadku poważnych problemów z oświetleniem, ponieważ spowoduje to dłuższy czas otwarcia migawki. Czasami muszę po prostu stwierdzić, że ujęcie nie jest możliwe, biorąc pod uwagę scenę i mój sprzęt.

Jeśli wiesz, jak szybko zmierzyć i oświetlić rozwijającą się scenę, możesz strzelać przy użyciu zestawu o niskim ISO, tak jak w starych dobrych czasach filmu, które miały miejsce około 16 lat temu. Jeśli dorastałeś z ustawieniami cyfrowymi i automatycznymi, prawdopodobnie zawsze będziesz polegał na automatycznych sztuczkach, takich jak ciągłe zmienianie auto iso. Lubię większą kontrolę we wszystkich sytuacjach, ponieważ nadal jestem mądrzejszą strzelanką niż mój D750. Nawet na ważnym wydarzeniu jestem facetem z monopodem lub statywem strzelającym z powolnych migawek i strzelającym tylnym kurtyną błyskową w celu zapewnienia właściwego zjawy. Albo się na czymś opieram.

Niedawno zredagowałem około 1000 zdjęć z imprez firmowych od nowicjusza z 810 przy użyciu auto iso. Niektóre miały nawet 6000+, ale większość była w zakresie od 640 do 3200. Wyższe obrazy ISO były słabo oświetlone i w rezultacie płaskie (nie zaczynaj mi o jego kompozycjach; nawet przy użyciu ustawień automatycznych nie mógł wykadrować rozwijanej akcji!). Nigdy nie strzelałbym wyżej niż 800 do profesjonalnej pracy, nawet na mojej 750, a nawet wtedy tylko w pomieszczeniu w ciemności lub w nocy. Właściwie to idę w drugą stronę i próbuję sfotografować 400–100, a nawet „Lo” dla krajobrazów lub przypadków, w których chcę uzyskać dłuższy czas otwarcia migawki w celu rozmycia w ruchu. Ale nauczyłem się na Velvia 50 i Kodachrome 64, gdzie nie ma miejsca na błędy. (Ale jeśli pracujesz w gazecie lub w trybie online, gdzie zdjęcia niskiej jakości mogą być łatwo ukryte przez publikacje niskiej jakości, potem idź po to; mam tylko nadzieję, że nie zostaniesz rozpoznany później i poprosisz o wydrukowanie wystawy z tych obrazów RAW).