Czy ludzkie oko odczuwa hałas jak aparat?

Zauważyłem, kiedy jestem w bardzo słabym świetle (światło, które nie znajduje się w tym samym pomieszczeniu, w którym siedzę), kiedy moje oczy dostosowują się do ciemności, widzę kolorowe cząstki. Czy te kolorowe cząstki przypominają hałas w świecie fotografii?

Coś w rodzaju wysokiego szumu ISO , ale cząsteczki są mniej kolorowe. Zauważyłem również, że dzieje się tak, gdy wywierasz nacisk na oczy lub gdy gapisz się na coś w ciemności, czuję ziarno; nie jest gładka, ponieważ wygląda pod światło.

Systemy czujników są na tyle różne, że bezpośrednie porównanie jest trudne. Istnieją pewne podobieństwa, ale przetwarzanie końcowe czujnika jest wyjątkowo dobrze dostosowane do usuwania niepożądanych artefaktów, a producent nie zapewnił możliwości wyłączenia redukcji szumów.

Ponadto obraz jest opracowywany przez niestandardowy algorytm, a system nie pozwala na dostęp do danych RAW.

Naciśnięcie czujnika oszukuje i indukuje artefakty, ponieważ można wygenerować sygnał, który jest rozsądnie nie do odróżnienia od stymulacji fotonem w ramach kryteriów ustalonych przez oprogramowanie mokre. Naciśnięcie czujnika albo przez elastyczną obudowę, albo bezpośrednio może spowodować degradację lub zniszczenie i nie mieści się w standardowych warunkach pracy lub nie jest gwarantowane w najgorszym przypadku i dlatego nie jest objęte gwarancją.

Istnieją dwa systemy czujników, których wyjścia są połączone (coś w rodzaju podwójnego czujnika wielkości witryny Fuji, ale zupełnie inny).

Przeczytasz takie rzeczy jak:

• Oko ma około 100 000 000 „prętów”, które są czujnikami tylko monochromatycznymi. Istnieje około 5 - 10 000 000 „stożków”, które są receptorami kolorów, ale mniej wrażliwe niż pręty. Większość z nich znajduje się w środku oka w obszarze o średnicy około 0,5 mm (opracuj to dla obszaru komórki czujnika!)

Aby wyrzucić śmieci z tego oświadczenia, przeczytasz to również

• są stożki RGB, ale znacznie mniej niebieskiego niż R&G, a niebieski jest poza centrum, ale znacznie bardziej wrażliwy niż R&G, więc ogólnie wrażliwość RGB jest mniej więcej taka sama.

Cokolwiek ...

Gdy poziom światła spada, stożki przestają działać. Dla moich oczu - które wydają się dość standardowe pod tym względem (a nie innych) przy 20 luksach kolor nie jest taki zły. Przy około 10 luksach nadal widać kolor, ale zauważ, że zaczyna cierpieć. Stamtąd zanika i przez 1 luks jest zasadniczo monochromatyczny. Jasne światło księżyca to kilka dziesiątych luksów. Potykając się po pokoju, który jest tak ciemny, że można dostrzec drzwi, aby przejść przez nie, poziom jest poniżej 0,1 luksa, więc widzenie o wartości 0,01 w dużej mierze zniknęło.

ALE i powodem, dla którego powyższe warto w ogóle powiedzieć (być może), jest to, że przystosowane do ciemności oko może wykryć pojedynczy foton . Jeśli jesteś w całkowitej ciemności, nie zobaczysz każdego pojedynczego fotonu, ponieważ między czujnikami jest znaczna martwa strefa, ale jeśli foton uderzy w czujnik, uruchomi się i zobaczysz plamę światła. To, co rejestruje to światło, jest niepewne. Gdyby wystrzelił pręt, można by oczekiwać monochromatycznego. To, czy jest w stanie wystrzelić stożek, może zależeć od poziomu energii - więc jeśli tak, można oczekiwać, że niebieskie błyski będą bardziej powszechne.

Wreszcie, dalekie ujęcie: i to może być może MOŻESZ zobaczyć wtórne emisje z promieni gamma! „Teleskopy” promieniowania gamma działają w poszukiwaniu wtórnych emisji spowodowanych przez wysokoenergetyczne promienie gamma uderzające w atomy w atmosferze i powodujące widzialną emisję fotonów przy niższej energii. Znikając niewiele wysokoenergetycznych promieni gamma przedostaje się na powierzchnię ziemi (aby przyczynić się do liczenia tła słyszanego na liczniku Geigera), ale być może oko przystosowane do ciemności czerpie korzyści z kilku tych zrzucanych cząstek wtórnych z innych części oczu ! Może.

Dodany.

Istotne (może :-))

http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/vision/rodcone.html

http://en.wikipedia.org/wiki/Rod_cell

http://en.wikipedia.org/wiki/Cone_cell

Wideo

Dobrze: http://www.cis.rit.edu/people/faculty/montag/vandplite/pages/chap_9/ch9p1.html

Goodish: http://www.vetmed.vt.edu/education/Curriculum/vm8054/eye/RODCONE.HTM

Oko: http://users.rcn.com/jkimball.ma.ultranet/BiologyPages/V/Vision.html

Najpierw pamiętaj, że kolor jest tylko iluzją zrodzoną w twoim mózgu: większość ssaków będzie miała przestrzeń barw zmniejszoną do czerwonej i niebieskiej, ptaki mają rozszerzoną przestrzeń barwną, widząc także u pszczół UV żółty, niebieski i UV. Pokaż ptakowi lub kwiatowi zdjęcie kwiatu, który nie rozpozna koloru (ponieważ nasze urządzenie nie rejestruje promieniowania UV). Kolor jest budowany przy użyciu kombinacji natężenia światła (z pręta) i sygnału koloru (ze stożka)

Szczegóły dotyczące postrzegania ludzkich oczu (i ładne zdjęcie stożka na siatkówce) można znaleźć na stronie http://www.beercolor.com/color_basics1.htm

Bardzo ważną kwestią jest zrozumienie, że postrzeganie świata zewnętrznego oczami NIE jest przetwarzaniem prostego obrazu: oko ma dobrą rozdzielczość tylko w środku (gdzie również widzi kolor), dlatego gdy patrzysz na coś swojego oczy będą skanować scenę, zbierając fragmenty informacji, a mózg buforuje dane, ekstrapolując część twojego pola widzenia i rekonstruując obraz. Ponadto jest to pozostałość obrazu na siatkówce (używana, abyś uwierzył, że w filmie występuje pewien ruch)

Możesz być świadomy części tego procesu, myśląc, że kiedy patrzysz na scenę, wszystko jest w centrum uwagi, twoje oczy nie są tak dobre: ​​to jest kompozytu. Pomyśl także, że twoje oko ma martwy punkt, którego nigdy nie zauważasz (obraz jest ekstrapolowany). Jest jakiś eksperyment, który pozwala ci to udowodnić (patrz test na http://en.wikipedia.org/wiki/Blind_spot_%28vision% 29 ) Można też oszukać rekonstrukcję RImage: jest to złudzenie optyczne

Kolor, który widzisz, gdy naciskasz na oczy, jest spowodowany mechanicznym ograniczeniem siatkówki (normalne zachowanie stożka polega na tym, że pigment, który zawierają, wydłuży się podczas reakcji na światło, powodując presję pochodzącą z sygnału nerwowego, można również doświadczyć taka łatka koloru w niektórych bólach głowy lub po zranieniu w tył głowy. W tym przypadku sygnał pochodzi bezpośrednio z kory wzrokowej.

W słabym świetle nie jest jasne, czy hałas, który widzisz, pochodzi z urządzenia (twoich oczu) czy przetwarzania (mózgu) ...

Masz na myśli fosfen . Nie ma to nic wspólnego z szumem fotograficznym.

Twój opis brzmi bardzo podobnie do stanu zwanego wizualnym śniegiem , który niektórzy porównują do śnieżnej ingerencji w stary telewizor analogowy. Połączona strona Wikipedii mówi :

Przyczyna jest niejasna. Uważa się, że mechanizm leżący u podstaw wiąże się z nadmierną pobudliwością neuronów w korze mózgowej.

Jeśli to prawda, być może to, o czym mówisz, jest związane z szumem o wysokiej czułości ISO zarejestrowanym przez aparat cyfrowy w tym sensie, że jest to mniej więcej przypadkowe dane dodane do obrazu, ale miejsce, w którym szum jest dodawany, jest inne. W aparacie cyfrowym hałas pochodzi z czujnika; z wizualnym śniegiem, najwyraźniej jest dodawany do mózgu, więc później w procesie obrazowania.

Wygląda na to, że niewiele wiadomo na temat wizualnego śniegu, a społeczność medyczna nie ma jednomyślnej zgody co do tego, czy to prawdziwy problem. Strażnik miał ciekawy artykuł na temat stanu, który można przeczytać tutaj: tajemnicza stan oczu „śnieg optyczny” .