Co powinien pokazywać przycisk podglądu głębi ostrości na mojej lustrzance cyfrowej?

Jestem całkiem nowy w lustrzankach cyfrowych i badałem funkcje mojego nowego Canona 60D.

Z boku obiektywu znajduje się przycisk opisany jako „przycisk podglądu głębi ostrości”. W oparciu o ograniczony opis w instrukcji, pomyślałem, że da mi to podgląd tego, jak wyglądałoby zdjęcie pod względem tego, co jest ostre i nieostre, gdy korzystam z podglądu na żywo.

Kiedy jednak go naciskam, pomimo szarpnięcia, jakby coś przetwarzało, nie widzę żadnej różnicy na ekranie LCD. Grałem z aperturą bez zauważalnego efektu.

Czy coś brakuje? Co powinienem zobaczyć

Podgląd DoF jest trudny w użyciu. Pomysł jest prosty, ale zastosowanie znacznie mniej. Bez podglądu DoF to, co widzisz w wizjerze, jest wyświetlane z obiektywem „szeroko otwartym” - na największej możliwej przysłonie. Nie zapewnia to żadnej wskazówki na temat tego, jak głębia ostrości będzie miała Twoje zdjęcie, ponieważ (chyba że będziesz robił zdjęcia z maksymalną przysłoną), obraz widziany w wizjerze nie będzie na tej samej przysłonie, co zdjęcie, które robisz.

Teoretycznie podgląd DoF jest prostą odpowiedzią na to pytanie: po prostu zamyka przysłonę na obiektywie do dowolnej przysłony ustawionej dla zdjęcia. Jeśli na przykład zamierzasz zrobić zdjęcie przy przysłonie f / 11 przy użyciu obiektywu f / 2.8, podgląd DoF zatrzyma obiektyw w dół od f / 2.8 do f / 11.

Trudność w stosowaniu wynika z dwóch faktów. Przede wszystkim przymknięcie obiektywu znacznie powoduje, że widok przez wizjer jest ciemniejszy. Po drugie i, co ważniejsze, ekran ustawiania ostrości w większości obecnych aparatów nie oddaje bardzo dokładnie głębi ostrości. Ekran ostrości, który przepuszcza więcej światła bezpośrednio przez, zapewnia jaśniejszy widok. Ponieważ większość osób polega na autofokusie i nie martwi się zbytnio o DOF, jest to rodzaj ekranu używanego w większości obecnych aparatów. Można zbudować ekran, który bardziej rozprasza światło. Nie daje to tak jasnego widoku, ale powoduje również, że widoczna ostrość w wizjerze spada znacznie szybciej, gdy wszystko jest nieostre. To sprawia, że ​​podgląd DoF w większości aparatów jest dość niedokładny.

W związku z tym, aby w ogóle dobrze korzystać z podglądu DoF, wystarczy wykonać kilka testów, aby porównać to, co widzisz w wizjerze, z tym, co widzisz na zdjęciu. Oba nie będą takie same (zwykle w każdym razie) i to od Ciebie zależy, czy ćwiczysz swoje oko, aby zrekompensować różnicę między tym, co widzisz, a tym, co będziesz w stanie zrekompensować.

Jedną z technik, którą z powodzeniem zastosowałem, jest zrobienie kilku zdjęć przy określonej aperturze (np. F / 8) i ustawienie ekranu laptopa obok aparatu, abyś mógł szybko spojrzeć z wizjera na właśnie zrobione zdjęcie. Następnie można ustawić przysłonę (z DoF podglądu), aby dostać się blisko do tej samej DoF przez wizjer, co pokazuje na rysunku. To, na czym naprawdę Ci zależy, to ile widzisz różnic między nimi. Powiedzmy, że celownik na przysłonie f / 3.5 pokazuje mniej więcej taką samą głębię ostrości jak zdjęcie na laptopie zrobione na przysłonie f / 8. To daje różnicę około 2,5 przystanku. Od tego momentu możesz używać podglądu DoF, aby dopasować strefę ostrości, gdy widzisz dopasowanie, i wiedz, że będziesz musiał otworzyć przysłonę ~ 2,5 przystanków, aby uzyskać mniej więcej tę samą DOF podczas robienia zdjęcia.

Podgląd głębi ostrości powinien dokładnie to pokazać. Głębia ostrości.

Najłatwiejszym sposobem sprawdzenia jest nieużywanie Live-View i przeglądanie wizjera. Jeśli zatrzymasz obiektyw do f8 lub wyższej i naciśniesz przycisk DoF Preview; wizjer będzie wyraźnie ciemniejszy.

Nie mam 100% pewności co do podglądu na żywo. W 40D; DOF nie wyświetlał się w trybie podglądu na żywo, ponieważ czujnik nie był w stanie wystarczająco pokazać obrazu, ponieważ ilość światła jest tak minimalna. Na podstawie twojego postu postawiłbym, że dzieje się tutaj coś podobnego.

Prawie wszystkie lustrzanki w ciągu ostatnich kilku dekad dokonują pomiaru i umożliwiają ustawianie ostrości, zarówno w trybie AF z detekcją ręczną, jak i fazowym, z obiektywem o najszerszym ustawieniu przysłony. Pozwala to na bardziej precyzyjne ustawianie ostrości, a wizjer jest tak jasny, jak to możliwe. Ale oznacza to również, że DOF podczas oglądania sceny przez wizjer nie jest dokładnym wskazaniem DoF, gdy zdjęcie jest faktycznie robione przy unieruchomionym obiektywie.

Pierwotnym celem przycisku podglądu głębi ostrości (DoF) było umożliwienie użytkownikowi przymknięcia obiektywu do ustawionej przysłony, jednocześnie oglądając scenę widzianą przez obiektyw przez optyczny wizjer. W przypadku starszych kamer filmowych działało to bardzo dobrze. Wizjery były zazwyczaj większe i jaśniejsze. Ekrany ustawiania ostrości zostały również zaprojektowane tak, aby bardziej obsługiwać ręczne ustawianie ostrości niż ekrany ustawiania ostrości w nowoczesnych lustrzankach cyfrowych. Nasze nowoczesne lustrzanki cyfrowe nie wykonują podglądu DoF w pobliżu, podobnie jak stare kamery filmowe, z powodu tych różnic w wizjerach i ekranach ustawiania ostrości. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz Dlaczego podgląd głębi ostrości w wizjerze optycznym mojego Canona 500D jest niedokładny?Ale nadal jest pewna, choć mniejsza, przydatność tej funkcji podczas korzystania z wizjera optycznego. I podobnie jak inne funkcje, które istniały w aparatach najwyższej klasy od kilku dziesięcioleci, przycisk podglądu głębi ostrości może być nadal postrzegany jako niezbędna funkcja przez wielu nabywców wysokiej klasy kamer. Wraz z pojawieniem się podglądu na żywo przycisk Podgląd DoF oferuje jeden sposób na podgląd rzeczywistego DoF za pomocą tylnego ekranu LCD. W zależności od modelu aparatu i wybranych ustawień, ekran może nawet zwiększyć jasność, aby skompensować zmniejszoną ilość światła docierającego do czujnika, gdy obiektyw jest zatrzymany, tak że podgląd obejmuje DoF i symulację jasności.

Poza podstawową funkcją przycisku głębi ostrości (DoF), większość kamer, które zawierają przycisk DoF, pozwala również użytkownikowi zmienić przypisanie przycisku do innej funkcji za pomocą menu funkcji niestandardowych. Czasami używam go na przykład do przełączania między One Shot AF i AI Servo AF podczas fotografowania. Przycisk można łatwo nacisnąć lewym kciukiem, nie odrywając wzroku od wizjera. W typowym scenariuszu podczas strzelania do futbolu amerykańskiego z linii bocznej mógłbym użyć One Shot AF, aby wstępnie ustawić ostrość w miejscu (którego oczekuję, że akcja przyjdzie podczas gry) przed rozpoczęciem gry. Po rozpoczęciu gry i wykonaniu planowanego strzału mogę szybko przejść do AI Servo AF i kontynuuj śledzenie akcji, która będzie kontynuowana w innej części pola.

W aparatach Canon EOS istnieje dodatkowa funkcja przycisku podglądu głębi ostrości (DoF): wybranie ustawienia przysłony (za pomocą M lub Av ) i przytrzymanie przycisku podglądu DoF podczas wyjmowania obiektywu z aparatu powoduje, że obiektyw pozostaje w pozycji wybrana wartość przysłony, zamiast powrotu do szerokiego otwarcia, jak zwykle w przypadku obiektywów z mocowaniem EF. Jest to przydatne, jeśli chcesz używać obiektywu przymkniętego podczas odwrócenia, podczas „swobodnego ustawiania obiektywu” lub z mocowaniem adaptera lub rurką przedłużającą, które nie pozwalają na prawidłową komunikację aparatu i obiektywu.