Chciałbym trochę popracować nad makrem, ale nie jestem gotowy zainwestować w obiektyw makro. Do prac hobbystycznych, takich jak fotografowanie kwiatów, i czy lepiej zainwestować w zestaw tubusów lub w dobry filtr zbliżeniowy? Chciałbym używać mojego Canona 40D z obiektywem 24-70 mm f / 2.8L lub 50mm f / 1.2L, który już posiadam.
W przeszłości z powodzeniem korzystałem z lamp pośrednich, ale okazało się, że będziesz musiał manualnie ustawiać ostrość, ponieważ czujnik AF naprawdę zwariował na punkcie lamp. W przypadku większości makr i tak będziesz chciał ustawić ostrość ręcznie, więc użyj podglądu na żywo z aparatu.
Trzymałbym się z dala od filtrów z bliska. Są nieporęczne, a jakość jest bardzo słaba.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli nie masz jeszcze obiektywu portretowego, makroobiektyw o krótkiej ogniskowej (powiedzmy, obiektywy makro EF-s 60 lub EF 100) może podwoić obiektywy portretowe.
Dwa obiektywy, które posiadasz, mogą działać, ale pamiętaj, że ich minimalna odległość ogniskowania może nie pasować do potrzeb. Makroobiekty wyróżniają się tym, że mają znacznie krótszy MFD niż zwykłe obiektywy - oznacza to, że możesz zbliżyć się do obiektu i nadal ustawiać ostrość, co daje znacznie większy obiekt o tej samej rozdzielczości. Jest to ważne podczas fotografowania błędów i pręcików kwiatowych itp.
Jeśli chodzi o debatę na temat pierścieni / filtrów, należy pamiętać o kilku kwestiach:
Możesz także wypróbować starszą zabawkę zwaną mieszkiem skupiającym - jest podobna do pierścienia, ale ma styl akordeonu i umożliwia stopniową zmianę skupienia, umożliwiając tworzenie makr stosu skupienia. Są jak HDR ujęć makro. Przykłady znajdziesz na Lord V. na Flickr .
źródło
Zgadzam się, że zestaw makro-lamp to dobry wybór, jeśli interesuje Cię jakość. Z drugiej strony zajmują więcej miejsca i są mniej wygodne w użyciu.
Popieram także sugestię @ reuscam, aby uzyskać mieszek. Jest to w zasadzie bezstopniowa rura przedłużająca.
Jeśli pójdziesz tą drogą, spójrz na „pierścień cofania”, którego można używać w połączeniu z makro rurkami lub mieszkiem.
Pozwala to zamontować obiektyw do tyłu , obiektywem skierowanym w stronę czujnika aparatu. Teoria jest taka, że część, która normalnie jest zwrócona w stronę czujnika, jest zoptymalizowana do bliskiego ogniskowania.
Wreszcie, gdy już masz miech, możesz cieszyć się eksperymentowaniem z wszelkiego rodzaju tanimi obiektywami do manualnego ustawiania ostrości, ponieważ automatyczne ustawianie ostrości ma ograniczone zastosowanie w makro. Cokolwiek nałożysz na mieszek lub rurki przedłużające, powinno być ustawione na minimalną ostrość, ponieważ wiele obiektywów ma „elementy pływające”, które poruszają się jako osobna grupa podczas ustawiania ostrości blisko - chcesz, aby ta grupa pływająca była w pełni zaangażowana, jeśli strzelasz bliżej niż obiektyw strzelałby bez przedłużenia.
źródło