Funkcje losowe / szum dla GLSL

Ponieważ producenci sterowników GPU zwykle nie zadają sobie trudu, aby wdrożyć je noiseXw GLSL, szukam zestawu funkcji narzędziowych „szwajcarski scyzoryk do randomizacji grafiki” , najlepiej zoptymalizowanego do użycia w modułach cieniujących GPU. Wolę GLSL, ale kod zrobi dla mnie jakikolwiek język, nie mam nic przeciwko tłumaczeniu go na GLSL.

W szczególności oczekiwałbym:

a) Funkcje pseudolosowe - N-wymiarowy, równomierny rozkład na [-1,1] lub powyżej [0,1], obliczony na podstawie nasion M-wymiarowych (najlepiej dowolna wartość, ale nie mam nic przeciwko ograniczeniu nasion na przykład 0..1 dla jednolitego rozkładu wyników). Coś jak:

float random  (T seed);
vec2  random2 (T seed);
vec3  random3 (T seed);
vec4  random4 (T seed);
// T being either float, vec2, vec3, vec4 - ideally.

b) Ciągły hałas, taki jak szum Perlina - znowu, wymiar N, + - równomierny rozkład, z ograniczonym zestawem wartości i, dobrze wyglądający (niektóre opcje konfiguracji wyglądu, takie jak poziomy Perlina, mogą być również przydatne). Spodziewałbym się takich podpisów:

float noise  (T coord, TT seed);
vec2  noise2 (T coord, TT seed);
// ...

Nie przepadam za teorią generowania liczb losowych, więc najchętniej wybrałbym gotowe rozwiązanie , ale doceniłbym również odpowiedzi typu „oto bardzo dobry, wydajny 1D rand (), i pozwól mi wyjaśnić jak zrobić dobry N-wymiarowy rand () na wierzchu ... " .

Do bardzo prostych pseudolosowych rzeczy używam tego onelinera, który znalazłem gdzieś w Internecie:

float rand(vec2 co){
    return fract(sin(dot(co.xy ,vec2(12.9898,78.233))) * 43758.5453);
}

Możesz również wygenerować teksturę szumu za pomocą dowolnego PRNG, który ci się podoba, a następnie załaduj go w normalny sposób i wypróbuj wartości w module cieniującym; Mogę wykopać próbkę kodu później, jeśli chcesz.

Sprawdź także ten plik dla implementacji GLSL hałasu Perlin i Simplex autorstwa Stefana Gustavsona.

Przyszło mi do głowy, że można użyć prostej funkcji skrótu do liczb całkowitych i wstawić wynik do mantysy pływaka. IIRC specyfikacja GLSL gwarantuje 32-bitowe liczby całkowite bez znaku i reprezentację zmiennoprzecinkową IEEE binary32, więc powinna być idealnie przenośna.

Właśnie tego spróbowałem. Wyniki są bardzo dobre: ​​z każdym próbowanym wejściem wygląda dokładnie jak statyczny, bez widocznych wzorów. W przeciwieństwie do popularnego fragmentu sin / fract ma dość wyraźne ukośne linie na moim GPU przy tych samych danych wejściowych.

Wadą jest to, że wymaga GLSL v3.30. I choć wydaje się dość szybki, nie oceniłem empirycznie jego wydajności. AMD Shader Analyzer twierdzi, że 13,33 pikseli na zegar dla wersji vec2 na HD5870. Kontrast z 16 pikselami na zegar dla fragmentu sin / fract. Jest to z pewnością trochę wolniejsze.

Oto moja implementacja. Zostawiłem to w różnych kombinacjach tego pomysłu, aby ułatwić czerpanie własnych funkcji.

/*
    static.frag
    by Spatial
    05 July 2013
*/

#version 330 core

uniform float time;
out vec4 fragment;



// A single iteration of Bob Jenkins' One-At-A-Time hashing algorithm.
uint hash( uint x ) {
    x += ( x << 10u );
    x ^= ( x >>  6u );
    x += ( x <<  3u );
    x ^= ( x >> 11u );
    x += ( x << 15u );
    return x;
}



// Compound versions of the hashing algorithm I whipped together.
uint hash( uvec2 v ) { return hash( v.x ^ hash(v.y)                         ); }
uint hash( uvec3 v ) { return hash( v.x ^ hash(v.y) ^ hash(v.z)             ); }
uint hash( uvec4 v ) { return hash( v.x ^ hash(v.y) ^ hash(v.z) ^ hash(v.w) ); }



// Construct a float with half-open range [0:1] using low 23 bits.
// All zeroes yields 0.0, all ones yields the next smallest representable value below 1.0.
float floatConstruct( uint m ) {
    const uint ieeeMantissa = 0x007FFFFFu; // binary32 mantissa bitmask
    const uint ieeeOne      = 0x3F800000u; // 1.0 in IEEE binary32

    m &= ieeeMantissa;                     // Keep only mantissa bits (fractional part)
    m |= ieeeOne;                          // Add fractional part to 1.0

    float  f = uintBitsToFloat( m );       // Range [1:2]
    return f - 1.0;                        // Range [0:1]
}



// Pseudo-random value in half-open range [0:1].
float random( float x ) { return floatConstruct(hash(floatBitsToUint(x))); }
float random( vec2  v ) { return floatConstruct(hash(floatBitsToUint(v))); }
float random( vec3  v ) { return floatConstruct(hash(floatBitsToUint(v))); }
float random( vec4  v ) { return floatConstruct(hash(floatBitsToUint(v))); }





void main()
{
    vec3  inputs = vec3( gl_FragCoord.xy, time ); // Spatial and temporal inputs
    float rand   = random( inputs );              // Random per-pixel value
    vec3  luma   = vec3( rand );                  // Expand to RGB

    fragment = vec4( luma, 1.0 );
}

Zrzut ekranu:

Sprawdziłem zrzut ekranu w programie do edycji obrazów. Istnieje 256 kolorów, a średnia wartość to 127, co oznacza, że ​​rozkład jest jednolity i obejmuje oczekiwany zakres.

Implementacja Gustavsona wykorzystuje teksturę 1D

Nie, nie robi tego, nie od 2005 roku. Po prostu ludzie nalegają na pobranie starej wersji. Wersja podana w podanym linku używa tylko 8-bitowych tekstur 2D.

Nowa wersja autorstwa Iana McEwana z Ashimy i mnie nie używa tekstury, ale działa z około połową prędkości na typowych platformach stacjonarnych z dużą przepustowością tekstur. Na platformach mobilnych wersja bez tekstur może być szybsza, ponieważ teksturowanie jest często istotnym wąskim gardłem.

Nasze aktywnie utrzymywane repozytorium źródeł to:

https://github.com/ashima/webgl-noise

Tutaj znajduje się zbiór wersji hałasu bez tekstur i tekstur wykorzystujących teksturę (przy użyciu tylko tekstur 2D):

http://www.itn.liu.se/~stegu/simplexnoise/GLSL-noise-vs-noise.zip

Jeśli masz jakieś konkretne pytania, wyślij mi e-mail bezpośrednio (mój adres e-mail można znaleźć w classicnoise*.glslźródłach).

Złoty hałas

// Gold Noise ©2015 [email protected]
// - based on the Golden Ratio
// - uniform normalized distribution
// - fastest static noise generator function (also runs at low precision)

float PHI = 1.61803398874989484820459;  // Φ = Golden Ratio   

float gold_noise(in vec2 xy, in float seed){
       return fract(tan(distance(xy*PHI, xy)*seed)*xy.x);
}

Zobacz teraz Złoty szum w swojej przeglądarce!

Ta funkcja poprawiła rozkład losowy w stosunku do bieżącej funkcji w odpowiedzi @appas z dnia 9 września 2017 r .:

Funkcja @appas jest również niekompletna, ponieważ nie ma dostarczanego materiału siewnego (UV nie jest materiałem siewnym - taki sam dla każdej ramki) i nie działa z chipsetami o niskiej precyzji. Złoty szum działa domyślnie z małą precyzją (znacznie szybciej).

Istnieje również fajna implementacja opisana tutaj przez McEwana i @StefanGustavson, która wygląda jak szum Perlina, ale „nie wymaga żadnej konfiguracji, tj. Nie ma tekstur ani jednolitych tablic. Wystarczy dodać ją do kodu źródłowego modułu cieniującego i wywołać tam, gdzie chcesz”.

Jest to bardzo przydatne, zwłaszcza biorąc pod uwagę fakt, że wcześniejsza implementacja Gustavsona, z którą łączył się @dep, wykorzystuje teksturę 1D, która nie jest obsługiwana w GLSL ES (język cieniowania WebGL).

Zrób to:

highp float rand(vec2 co)
{
    highp float a = 12.9898;
    highp float b = 78.233;
    highp float c = 43758.5453;
    highp float dt= dot(co.xy ,vec2(a,b));
    highp float sn= mod(dt,3.14);
    return fract(sin(sn) * c);
}

Nie używaj tego:

float rand(vec2 co){
    return fract(sin(dot(co.xy ,vec2(12.9898,78.233))) * 43758.5453);
}

Wyjaśnienie znajdziesz w Ulepszeniach kanonicznego jednoliniowego GLSL rand () dla OpenGL ES 2.0

Właśnie znalazłem tę wersję szumu 3d dla GPU, podobno jest to najszybszy dostępny:

#ifndef __noise_hlsl_
#define __noise_hlsl_

// hash based 3d value noise
// function taken from https://www.shadertoy.com/view/XslGRr
// Created by inigo quilez - iq/2013
// License Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 3.0 Unported License.

// ported from GLSL to HLSL

float hash( float n )
{
    return frac(sin(n)*43758.5453);
}

float noise( float3 x )
{
    // The noise function returns a value in the range -1.0f -> 1.0f

    float3 p = floor(x);
    float3 f = frac(x);

    f       = f*f*(3.0-2.0*f);
    float n = p.x + p.y*57.0 + 113.0*p.z;

    return lerp(lerp(lerp( hash(n+0.0), hash(n+1.0),f.x),
                   lerp( hash(n+57.0), hash(n+58.0),f.x),f.y),
               lerp(lerp( hash(n+113.0), hash(n+114.0),f.x),
                   lerp( hash(n+170.0), hash(n+171.0),f.x),f.y),f.z);
}

#endif

Prosta, postrzępiona wersja 1d Perlin, zasadniczo losowy zygzak lfo.

half  rn(float xx){         
    half x0=floor(xx);
    half x1=x0+1;
    half v0 = frac(sin (x0*.014686)*31718.927+x0);
    half v1 = frac(sin (x1*.014686)*31718.927+x1);          

    return (v0*(1-frac(xx))+v1*(frac(xx)))*2-1*sin(xx);
}

Znalazłem również hałas perlin 1-2-3-4d na stronie internetowej właściciela shadertoy inigo quilez perlin, a także voronoi i tak dalej, ma dla niego w pełni szybkie implementacje i kody.

hash: Obecnie istnieje webGL2.0, więc liczby całkowite są dostępne w (w) GLSL. -> w przypadku wysokiej jakości przenośnego skrótu (przy podobnym koszcie niż brzydkie skróty zmiennoprzecinkowe) możemy teraz zastosować „poważne” techniki mieszania. IQ zaimplementował niektóre w https://www.shadertoy.com/view/XlXcW4 (i więcej)

Na przykład:

  const uint k = 1103515245U;  // GLIB C
//const uint k = 134775813U;   // Delphi and Turbo Pascal
//const uint k = 20170906U;    // Today's date (use three days ago's dateif you want a prime)
//const uint k = 1664525U;     // Numerical Recipes

vec3 hash( uvec3 x )
{
    x = ((x>>8U)^x.yzx)*k;
    x = ((x>>8U)^x.yzx)*k;
    x = ((x>>8U)^x.yzx)*k;

    return vec3(x)*(1.0/float(0xffffffffU));
}

Poniżej znajduje się przykład dodawania białego szumu do renderowanej tekstury. Rozwiązaniem jest użycie dwóch tekstur: oryginalnego i czystego białego szumu, takiego jak ten: biały szum wiki

private static final String VERTEX_SHADER =
    "uniform mat4 uMVPMatrix;\n" +
    "uniform mat4 uMVMatrix;\n" +
    "uniform mat4 uSTMatrix;\n" +
    "attribute vec4 aPosition;\n" +
    "attribute vec4 aTextureCoord;\n" +
    "varying vec2 vTextureCoord;\n" +
    "varying vec4 vInCamPosition;\n" +
    "void main() {\n" +
    "    vTextureCoord = (uSTMatrix * aTextureCoord).xy;\n" +
    "    gl_Position = uMVPMatrix * aPosition;\n" +
    "}\n";

private static final String FRAGMENT_SHADER =
        "precision mediump float;\n" +
        "uniform sampler2D sTextureUnit;\n" +
        "uniform sampler2D sNoiseTextureUnit;\n" +
        "uniform float uNoseFactor;\n" +
        "varying vec2 vTextureCoord;\n" +
        "varying vec4 vInCamPosition;\n" +
        "void main() {\n" +
                "    gl_FragColor = texture2D(sTextureUnit, vTextureCoord);\n" +
                "    vec4 vRandChosenColor = texture2D(sNoiseTextureUnit, fract(vTextureCoord + uNoseFactor));\n" +
                "    gl_FragColor.r += (0.05 * vRandChosenColor.r);\n" +
                "    gl_FragColor.g += (0.05 * vRandChosenColor.g);\n" +
                "    gl_FragColor.b += (0.05 * vRandChosenColor.b);\n" +
        "}\n";

Udostępniany fragment zawiera parametr uNoiseFactor, który jest aktualizowany przy każdym renderowaniu przez aplikację główną:

float noiseValue = (float)(mRand.nextInt() % 1000)/1000;
int noiseFactorUniformHandle = GLES20.glGetUniformLocation( mProgram, "sNoiseTextureUnit");
GLES20.glUniform1f(noiseFactorUniformHandle, noiseFactor);

Przetłumaczyłem jedną z implementacji Java Kena Perlina na GLSL i wykorzystałem ją w kilku projektach ShaderToy.

Poniżej znajduje się interpretacja GLSL, którą zrobiłem:

int b(int N, int B) { return N>>B & 1; }
int T[] = int[](0x15,0x38,0x32,0x2c,0x0d,0x13,0x07,0x2a);
int A[] = int[](0,0,0);

int b(int i, int j, int k, int B) { return T[b(i,B)<<2 | b(j,B)<<1 | b(k,B)]; }

int shuffle(int i, int j, int k) {
    return b(i,j,k,0) + b(j,k,i,1) + b(k,i,j,2) + b(i,j,k,3) +
        b(j,k,i,4) + b(k,i,j,5) + b(i,j,k,6) + b(j,k,i,7) ;
}

float K(int a, vec3 uvw, vec3 ijk)
{
    float s = float(A[0]+A[1]+A[2])/6.0;
    float x = uvw.x - float(A[0]) + s,
        y = uvw.y - float(A[1]) + s,
        z = uvw.z - float(A[2]) + s,
        t = 0.6 - x * x - y * y - z * z;
    int h = shuffle(int(ijk.x) + A[0], int(ijk.y) + A[1], int(ijk.z) + A[2]);
    A[a]++;
    if (t < 0.0)
        return 0.0;
    int b5 = h>>5 & 1, b4 = h>>4 & 1, b3 = h>>3 & 1, b2= h>>2 & 1, b = h & 3;
    float p = b==1?x:b==2?y:z, q = b==1?y:b==2?z:x, r = b==1?z:b==2?x:y;
    p = (b5==b3 ? -p : p); q = (b5==b4 ? -q : q); r = (b5!=(b4^b3) ? -r : r);
    t *= t;
    return 8.0 * t * t * (p + (b==0 ? q+r : b2==0 ? q : r));
}

float noise(float x, float y, float z)
{
    float s = (x + y + z) / 3.0;  
    vec3 ijk = vec3(int(floor(x+s)), int(floor(y+s)), int(floor(z+s)));
    s = float(ijk.x + ijk.y + ijk.z) / 6.0;
    vec3 uvw = vec3(x - float(ijk.x) + s, y - float(ijk.y) + s, z - float(ijk.z) + s);
    A[0] = A[1] = A[2] = 0;
    int hi = uvw.x >= uvw.z ? uvw.x >= uvw.y ? 0 : 1 : uvw.y >= uvw.z ? 1 : 2;
    int lo = uvw.x <  uvw.z ? uvw.x <  uvw.y ? 0 : 1 : uvw.y <  uvw.z ? 1 : 2;
    return K(hi, uvw, ijk) + K(3 - hi - lo, uvw, ijk) + K(lo, uvw, ijk) + K(0, uvw, ijk);
}

Przetłumaczyłem to z Załącznika B z Rozdziału 2 Sprzętu Hałasu Kena Perlina w tym źródle:

https://www.csee.umbc.edu/~olano/s2002c36/ch02.pdf

Oto publiczny odcień, który zrobiłem w Shader Toy, który korzysta z funkcji wysyłania hałasu:

https://www.shadertoy.com/view/3slXzM

Inne dobre źródła, które znalazłem na temat hałasu podczas moich badań, to:

https://thebookofshaders.com/11/

https://mzucker.github.io/html/perlin-noise-math-faq.html

https://rmarcus.info/blog/2018/03/04/perlin-noise.html

http://flafla2.github.io/2014/08/09/perlinnoise.html

https://mrl.nyu.edu/~perlin/noise/

https://rmarcus.info/blog/assets/perlin/perlin_paper.pdf

https://developer.nvidia.com/gpugems/GPUGems/gpugems_ch05.html

Bardzo polecam książkę o shaderach, ponieważ zapewnia ona nie tylko świetne interaktywne wyjaśnienie hałasu, ale także inne koncepcje shaderów.

EDYTOWAĆ:

Może być w stanie zoptymalizować przetłumaczony kod, używając niektórych przyspieszanych sprzętowo funkcji dostępnych w GLSL. Zaktualizuję ten post, jeśli skończę.