Wyjaśnij zmarnowane miejsce na zewnętrznym dysku twardym w formacie exFAT [duplikat]

Niedawno kupiłem 2,5-calowy dysk twardy o pojemności 750 GB i umieściłem go w zewnętrznej obudowie. Ma zaawansowaną technologię formatowania (AFT) , ale używam systemu Windows 7, więc założyłem, że będę bezpieczny.

1. Zdecydowałem się wypróbować exFAT , ponieważ zwabiło mnie zmniejszenie kosztów ogólnych
2. Dla „Rozmiar jednostki alokacji” wybrałem „Domyślny rozmiar alokacji”
3. Próbowałem najpierw odznaczenia „Szybki format” , ale trwało to zbyt długo, więc zatrzymałem się i zacząłem od nowa z wybranym „Szybkim formatem”
4. Po sformatowaniu dysku ponowne spojrzenie na opcje formatowania pokazuje, że „Rozmiar jednostki alokacji” wynosi 256 KB

Napęd działa dobrze, ale miałem pytanie dotyczące różnicy między „rozmiarem” a „rozmiarem na dysku”.

Na moim wewnętrznym dysku twardym sformatowanym w systemie NTFS o pojemności 120 GB różnica wynosi tylko 0,16%. Jednak na moim znacznie większym dysku zewnętrznym w formacie exFAT różnica wynosi 17,38%. Przy takim tempie najbardziej zmieszczę się na tym dysku o pojemności 750 GB - 637 GB (z 0 wolnymi miejscami).

Jakich opcji formatu należy użyć, aby zmaksymalizować użyteczną przestrzeń dyskową?

Jaki wpływ będą miały moje obecne ustawienia na wydajność? Jaki wpływ będą mieć Twoje zalecane ustawienia na wydajność?

Ustawienia formatu

Wewnętrzny dysk twardy

Zewnętrzny dysk twardy (z dużą różnicą miejsca!)

Domyślny rozmiar jednostki alokacji (klaster) w exFAT jest znacznie większy niż domyślny rozmiar jednostki alokacji w NTFS. Jak zauważyłeś w swoim pytaniu, exFAT ma domyślnie 256 KB, ale NTFS ma domyślnie 4KB dla woluminów większych niż 2 GB .

Ponieważ przydział pamięci musi odbywać się w całych klastrach, plik, który nie jest wielokrotnością wielkości klastra, spowoduje marnowanie miejsca na urządzeniu pamięci masowej. To zmarnowane miejsce zależy od rozmiaru i jest ogólnie większe, gdy rozmiar klastra jest większy i gdy na urządzeniu jest wiele plików. Ten stan nazywa się fragmentacją wewnętrzną , a zmarnowane miejsce nazywa się przestrzenią luzu .

Na przykład plik 257 KB wymaga dwóch jednostek alokacji do przechowywania na woluminie exFAT, zajmując 512 KB miejsca. Ten sam plik wymagałby tylko 260 KB na woluminie NTFS z klastrami 4KB.

Artykuł w Wikipedii na temat klastrów danych wyjaśnia to bardziej szczegółowo:

Klaster to najmniejsza logiczna ilość miejsca na dysku, którą można przydzielić do przechowywania pliku. Przechowywanie małych plików w systemie plików z dużymi klastrami spowoduje marnowanie miejsca na dysku; takie zmarnowane miejsce na dysku nazywa się miejscem na luz. W przypadku rozmiarów klastra, które są małe w porównaniu ze średnim rozmiarem pliku, zmarnowane miejsce na plik będzie statystycznie około połowy rozmiaru klastra; w przypadku dużych rozmiarów klastrów zmarnowane miejsce stanie się większe. Jednak większy rozmiar klastra zmniejsza obciążenie księgowe i fragmentację, co może ogólnie poprawić szybkość czytania i pisania. Typowe rozmiary klastrów wynoszą od 1 sektora (512 B) do 128 sektorów (64 KiB).

Spróbuj sformatować dysk przy użyciu mniejszego rozmiaru jednostki alokacji. Może to nieco spowolnić operacje we / wy, ale znacznie zmniejszy ilość zmarnowanego miejsca na dysku.

Rozmiar jednostki alokacji wpłynie na powierzchnię użytkową na dysku. Większa jednostka alokacji będzie lepsza, jeśli masz duże pliki. Mniejsza jednostka alokacji jest lepsza dla małych plików.

Sposobem na przemyślenie tego jest myślenie o dysku twardym jak pustym notatniku, a każda strona jest „jednostką alokacji” o ustalonym rozmiarze, który może pomieścić. Mała strona notesu (tj. Mała jednostka alokacji) jest bardzo wygodna, jeśli masz dużo małych informacji do zapisania. Ten sam obszar papieru można pociąć na wiele innych stron i przechowywać wiele małych notatek. Jeśli notatka jest większa niż pojedyncza strona, ostatni wiersz każdej strony jest zarezerwowany, aby wskazywać następną stronę, aby kontynuować notatkę. Jeśli twoja notatka jest tylko jedną stroną, ostatni wiersz nigdy nie jest używany, ale zawsze jest zarezerwowany na wypadek, gdyby notatka się powiększyła.

Jeśli używasz dużego rozmiaru strony notesu, każda strona przechowuje o wiele więcej informacji bez potrzeby przechodzenia na inną stronę. Jeśli tak, nadal używa tylko ostatniego wiersza strony, aby wskazać następną stronę notatki. Wadą jest to, że jeśli masz dużo plików, które wykorzystują tylko niewielką część strony, nadal zajmuj całą stronę w notatniku.

Jeśli chcesz uzyskać jak najwięcej miejsca na tym dysku, sugeruję użycie największej jednostki alokacji, która ma sens dla twoich danych.

Link podany powyżej DragonLord nie jest w żaden sposób dobry. Mówił o FAT12 / 16, który jest znacznie gorszy od exFAT. 16 bitów nie wystarcza do adresowania klastrów, dlatego wielkość wolumenu FAT16 wynosi 4 GB, 4-16 GB jest obsługiwane tylko w sektorach większych niż 512 bajtów. Obecna implementacja exFAT wykorzystuje 25 bitów do indeksowania klastrów, więc jest najbardziej porównywalna z FAT32. Ale exFAT używa 64-bitowego rozmiaru pliku, więc obsługuje pliki większe niż 4 GB.

Domyślny rozmiar klastra dla exFAT opisano tutaj

Ogólnie rozmiar klastra powyżej 8 KB nie jest zalecany. Nie zaleca się również używania exFAT dla HDD, z wyjątkiem wymiany plików z innymi systemami, które nie rozumieją NTFS, ponieważ exFAT jest specjalnie zaprojektowany dla pamięci flash o ograniczonym cyklu zapisu. exFAT nie ma funkcji kronikowania w celu zmniejszenia zużycia błyskawicznego, co powoduje mniejszą niezawodność. Odpowiedni rozmiar klastra w większości przypadków to 4KB (co jest jednym z powodów, dla którego domyślny rozmiar klastra NTFS to prawie 4KB), z wyjątkiem partycji, w których większość przechowuje bardzo duże pliki. Dlatego jeśli zewnętrzny dysk twardy nie jest przeznaczony do podłączania niektórych starych HTPC, odtwarzaczy multimedialnych lub urządzeń, które nie potrafią odczytać NTFS, powinieneś użyć NTFS