Załóżmy, że możliwe były:
- Linia lotnicza przestaje sprzedawać miejsca dla ogółu społeczeństwa
- Linia lotnicza reklamuje trasę składającą się z liczby miejsc (niekoniecznie konkretnego samolotu) ze źródła do miejsca docelowego i oferuje wszystkie miejsca podobne do akcji.
- Każdy zatwierdzony inwestor może kupić te „akcje” i sprzedać je innym inwestorom lub zatwierdzonym podróżnym
- Rynki są tworzone dla inwestorów w celu podjęcia ryzyka (i czerpania korzyści) ze sprzedanych / niesprzedanych biletów.
- Umożliwiłoby to liniom lotniczym złagodzenie zmienności rezerwacji, a także lepsze zrównoważenie obciążenia pasażerów. Na przykład mogliby zacząć od sprzedaży 50 miejsc od A do B 30 dni od daty podróży. Normalnie byłoby to realizowane przy użyciu RJ, ale gdyby popyt znacznie wzrósł, linia lotnicza mogłaby zamienić go na „37” i sprzedać 100 dodatkowych miejsc na otwartym rynku. Może to wydawać się boli pierwotnych inwestorów, ale ci sami inwestorzy mogą swobodnie kupować akcje o dodatkowej zdolności 100 miejsc. Jeśli linia lotnicza stanie się zbyt chciwa, przegra, ponieważ leciała do połowy pustym samolotem, więc muszą być ostrożni przy aktualizacji.
- Akcje (bilety) wygasają w dniu podróży, podobnie jak opcje na akcje wygasają w dniu rozliczenia opcji. Oznacza to, że inwestorzy muszą je rozładować przed tą datą lub wcześniej. Podobnie jak kontrakty na olej lub kukurydzę. Na koniec ktoś musi z nich faktycznie skorzystać, w przeciwnym razie inwestor nie ma już swojej inwestycji, więc musi być ostrożny, aby właściwie ocenić popyt.
- Spowodowałoby to wzrost lub spadek cen akcji. Na początku istnieje większe ryzyko, że miejsce nie zostanie sprzedane 30 dni od daty podróży, ale im dłużej reklamujesz udział, tym więcej czasu dla podróżnika (lub innego inwestora, teoretycznie nie należy się przejmować, kto kupi udział ), aby go kupić.
- Konieczne byłoby utworzenie polisy ubezpieczeniowej na wypadek pogody lub opóźnień mechanicznych. Może to być finansowane przez „sprzedawców krótkich”, którzy zasadniczo wystawiają ubezpieczenia. W przeciwnym razie linie lotnicze mogą sfinansować to na podstawie umowy, zgodnie z którą odwołany lot oznacza, że muszą zaoferować równoważną „akcję” tak szybko, jak to możliwe, lub odkupić wszystkie akcje po bardzo wysokich kosztach.
- „krótka sprzedaż” (nie w dosłownym tego słowa znaczeniu, ale inwestorzy, którzy kupują instrument przeciwny, który zobowiązuje ich do zapłaty za anulowanie, ale płaci je, gdy wszystko jest w porządku) pozwoli spekulantom zarobić na prognozowaniu pogody, płacąc (co jest zasadniczo) ubezpieczenie, które pomaga osieroconym podróżującym. „krótcy sprzedawcy” mogliby również spekulować, kupując akcje w pobliżu podejrzanych terminów zapadalności. Może to wydawać się złe dla podróżnych (zwiększenie kosztów spekulacji), ale także zapewnia płynność na rynku i zapewnia liniom lotniczym zachętę do oferowania większej liczby lotów. Weź pod uwagę, że jeśli 5% wszystkich miejsc zostało zakupionych przez spekulantów, tworzy to 5% dodatkowej pojemności, gdy są warunki pogodowe lub inne odwołania. Resztę czasu pojemność będzie sprzedawana w ostatniej chwili, być może ze stratą.
- Zwykli podróżnicy nie zauważą różnicy. Nadal zarezerwowaliby loty przez Internet na obecnych stronach turystycznych. (lub nawet przez samą linię lotniczą, jeśli podróżny jest skłonny zapłacić X% więcej niż inwestor za udział, to dla nich dobre).
- Inwestorzy mogliby czerpać zyski ze stwierdzenia nieefektywności rynku, linie lotnicze mogłyby zyskać dzięki większym gwarantowanym przychodom ze swoich lotów. Podróżni mogą zyskać, składając zamówienia na żywo na otwartym rynku po cenie, którą są skłonni zapłacić (przepraszam za echo sloganu popularnej witryny o podróżach). Jeśli ich zamówienie jest wypełnione, idą. Jeśli są mniej wrażliwi na ceny, mogą złożyć zamówienie rynkowe i natychmiast je zrealizować.
- Ładunki mogą być sprzedawane na innym rynku, więc teoretycznie podróżny może chcieć latać za pół ceny, jeśli nie pozwolą na odprawienie bagażu. Pojemność bagażu byłaby sprzedawana firmie spedycyjnej / pocztowej lub innemu pasażerowi, który musiał zabrać 3 torby.
- Stworzyłoby to rynek, aby „łatwo” założyć linię lotniczą. Raczej tworzy rynek dla czarterowych linii lotniczych oferujących trasy „a la carte”. Jeśli w styczniu istnieje duże zapotrzebowanie na podróż na Hawaje, każdy właściwie certyfikowany przewoźnik może sprzedać udziały na tej trasie i zatrzymać się, gdy tylko przestanie to być opłacalne. Istnienie tego rynku akcji może sprawić, że inwestorzy będą mniej wrażliwi na leasing i ubezpieczenie odrzutowca oraz zarabianie na nim, gdy istnieje bezpośredni, znormalizowany sposób na zarabianie na inwestycji.
Zakładając, że w jakiś sposób rozwiązano oczywiste problemy (kontrola podróżnych, upewnienie się, że rynek jest godny zaufania itp.) Od razu widzę kilka wad:
- być może brak powiązania z marką (chociaż mogłoby to zostać wbudowane na rynek, Delta miałaby na przykład 5% premii w stosunku do United lub Spirit, na przykład. United miałaby bezpośrednią zachętę finansową do zwiększenia zadowolenia klientów, ponieważ mogą pobierać więcej za swoje akcje)
- Brak programów premiowych / mil kart kredytowych
- Należałoby ustalić bardzo szczegółową procedurę dotyczącą tego, kto otrzyma zapłatę w przypadku odwołania lotu. Czy podróżny dostaje 100 $ i wsiada do następnego samolotu? Skąd pochodzą te pieniądze i w jaki sposób są one wypłacane sprawiedliwie.
- zdolność podróżujących do wspólnego siedzenia musiałaby zostać uzgodniona (niezależnie od tego, czy rynek to obsługuje, czy jest oferowana w dobrej wierze przez linię lotniczą, czy też dobrowolnie przez społeczność podróżników i oprogramowania: „oto kto chce siedzieć obok siebie) inne, oto wolontariusze, którzy chcą zamienić się miejscami ”).
- Przypisane miejsca byłyby trudne lub niemożliwe, ponieważ typ samolotu mógł się zmienić. To przeszkadzałoby wielu ludziom, ale można było stworzyć odpowiedni system wymiany. Obejmuje to również siedzenie z przodu, nie chcąc być w pobliżu toalety itp.
- klasa pierwsza / biznes / autokar byłaby trudna do opanowania. Może zaistnieć potrzeba oddzielnego rynku dla każdej klasy lub może ona zdewaluować klasę pierwszą, ponieważ „niepożądani” ludzie mogą skończyć z brakiem szczęścia i tanią aktualizacją do pierwszej klasy. Podróżujący „Premium” mogą przestać korzystać z usługi, ponieważ siadają obok nich.
- inwestorzy amatorzy mogą stracić dużo pieniędzy. Inwestorzy handlowali akcjami w internetowym domu maklerskim, a jeśli kupiłeś zbyt wiele akcji i nie mogłeś ich rozładować na czas lub musiałbyś sprzedać je ze stratą, na pewno straciłbyś pieniądze. Akcje handlowe nie byłyby oferowane większości podróżnych (ale mogliby łatwo anulować swój lot, sprzedając je na otwartym rynku).
- by to zadziałało, potrzebna byłaby masa krytyczna inwestorów / podróżników. Potrzebna byłaby księga zamówień z listą osób chętnych do kupowania i sprzedawania akcji po różnych cenach. Płynność jest ważna.
- pozbawiłoby to linie lotnicze rakiet bocznych, takich jak pobieranie opłat za bagaż, przydzielone miejsca, „dodatkowa przestrzeń na nogi” itp. Postawiam to jako negatywne, ponieważ wymaga to dochodów od przewoźnika, a nie dlatego, że uważam, że te rakiety są dobre dla podróżników.
- Konieczna byłaby standaryzacja tego, co stanowi „linię lotniczą”, tj. Odpowiedniej obsługi pasażerów. Wiele z nich jest objętych FAA, ale wszystko musi być zagwarantowane, aby podróżni wiedzieli, że otrzymują standardowy produkt.
Jestem więc ciekawy, czy rozważano to wcześniej i co jeszcze jest złego w korzystaniu z tego modelu podróży? Przepraszam, jeśli to niewłaściwe miejsce do zapytania. Zdaję sobie sprawę, że to bardziej pytanie logistyczne / ekonomiczne. Chciałem tylko to opublikować i przedyskutować.
air-travel
tickets
bookings
airlines
mikrofon
źródło
źródło
Odpowiedzi:
Wydaje się bardzo skomplikowane i skomplikowane bez dodawania wartości
źródło