Podróżując jako niezamężna para zachodnia w Indonezji

Gruntownie to pytanie ale potem w Indonezji.

W nadchodzącym roku ja (mężczyzna) planuję podróżować przez Indonezję (Java i Sumatra) z moją dziewczyną. Prawdopodobnie będziemy podróżować przez kilka tygodni, starając się pozostać w większych miastach, ale planujemy także kilkudniowe wędrówki w naturze, gdzie będziemy obozować lub spać w mniejszych wioskach.

Indonezja to głównie kraj islamski i prawo szariatu jest egzekwowane w Acehu , co oznacza, że ​​przynajmniej należy dostosować ich zachowanie (w porównaniu z zachowaniem par w Europie Zachodniej).

A co z innymi prowincjami Jawy i Sumatry?

Aby to pytanie nie było zbyt konkretne, pomijam wszelkie możliwe miasta, które moglibyśmy odwiedzić (trasa jest daleka od ustalonej), w nadziei, że udzielona zostanie rozszerzona i szeroka odpowiedź, która jest również przydatna dla innych odwiedzających te wyspy.

Długo przebywałem na wsi Aceh, więc oto moje wskazówki:

Po pierwsze, nie uważaj Indonezyjczyków za bardzo religijnych. Zwykle są tradycjonalistami (niektórzy mogą powiedzieć konformizm). To jest inne.

Kryj się

Powinieneś nosić spodnie pod kolanami i prawdziwą koszulę (bez podkoszulka), bez dekoltu, bez pępka. Nikt nie rzuci w ciebie kamieniami, jeśli tego nie zrobisz, ale będą bardziej przyjazne, jeśli to zrobisz.

Nie okazuj uczuć

Nie całuj się publicznie. Należy unikać nawet trzymania się za ręce (para tej samej płci, patrz poniżej). Po raz kolejny nikt nie rzuci w ciebie kamieniami, ale ...

Nieżonaty w tym samym pokoju hotelowym

Jest to legalne tylko wtedy, gdy ZARÓWNO jesteś obcy. To nie tylko Aceh, ale cała Indonezja.
Jeśli któryś z was „wygląda jak Indonezyjczyk”, należy spodziewać się problemów przy rezerwacji pokoju. Moja rada: udawaj, że jesteś żonaty. Jeśli skomplikuje się, podaj im dowolny tekst w cyrylicy i powiedz, że jest to akt małżeństwa (para tej samej płci, patrz poniżej)

Zauważ, że

Odnosi się to również do przeważnie chrześcijańskiej prowincji Północnej Sumatry (rezerwacja pokoju powinna być łatwiejsza.)

W „turystycznym getcie” nikt nie będzie miał problemu, jeśli pijesz gołą wódę na ulicy (w końcu dostosowujesz się do ich idei środowiska zachodniego). . Nawet barman lub tancerz gogo byłby tolerancyjny wobec cudzoziemca, ale bardzo surowy w domu.

Para tej samej płci

W intuicyjny sposób przeciwnie, pary tej samej płci mogą mieć łatwy dostęp w Indonezji.
Przyjaciele (mężczyźni lub kobiety) często trzymają się w sposób, który wyglądałby romantycznie w zachodnim świecie. Możesz także zarezerwować pokój dla 2 mężczyzn / kobiet bez pytania.

Mieszkam we wschodniej Jawie i byłem już na Sumatrze, choć podróżowałem sam, więc nie mam bezpośredniego doświadczenia w podróżowaniu jako para niezamężna. Słyszałem jednak, że pytano cudzoziemców, czy są małżeństwem, a nawet ludziom odmawia się wspólnego pokoju, ale jest to rzadkie. Zwykle są bardziej rozluźnione, gdy dotyczą turystów, zwłaszcza w miejscach turystycznych. A małe wioski w drodze do atrakcji turystycznej są nadal uważane za miejsca turystyczne. Na przykład spotkałem niemiecką parę w autobusie i dobrze się dogadywaliśmy, więc na naszym przystanku dostaliśmy pokój bungalow z dużym łóżkiem dla nich i dodatkowe pojedyncze łóżko dla mnie, aby oszczędzić na kosztach. Nie było problemu na wyspie Samosir, zaledwie kilka godzin od Aceh.

Dla indonezyjskich lub mieszanych indonezyjsko-zagranicznych par to zupełnie inna sprawa i będzie więcej hoteli, które dadzą ci problemy. Chociaż powiedziałbym, że nawet wtedy pieniądze często rządzą i nadal możesz znaleźć miejsce.

Jeśli potrafisz udawać małżeństwo i nie masz z tym problemu, być może najłatwiej to zrobić. Ale jeśli nie możesz / nie możesz lub gdzieś odmówisz, z pewnością znajdziesz się w innym miejscu, zwłaszcza poza głównym sezonem turystycznym, łatwo jest zarezerwować coś innego na miejscu. Jeśli masz problemy, spróbuj znaleźć miejsce należące do nie-rodzimych Indonezyjczyków. Etnicznie Chińczycy mają mnóstwo miejsc do spania.

Dużo podróżowałem w różnych częściach świata, az doświadczenia mogę dodać do innych punktów - nosić obrączki. Większość ludzi zakłada, że ​​i tak jesteś żonaty, jeśli dzielisz pokój. Nigdy nie przyznawaj się do bycia niezamężną wśród starszych ludzi, albo możesz być źle traktowany. Ponownie mówię z doświadczenia. Wśród młodszych ludzi możesz im powiedzieć, że nie jesteś żonaty, ale spodziewaj się dziwnych pytań na ten temat, np. „Ale dlaczego twój ojciec na to pozwala?”

Myślę, że inne odpowiedzi są na miejscu.

Skromne unikanie publicznego okazywania uczuć i ubrań jest prawie normą. Uważaj, co jest uważane za odkrywanie na Zachodzie, może być bardzo różne na Wschodzie. Dobrą wskazówką jest to, by Google „[nazwa miasta] ludzie” zrozumiało, jak się ubierają / zachowują.

Także gdy zbliżyłeś się do miejscowych (wspomniałeś o pobycie w wiosce), bardzo możliwe, że zostaniesz zapytany o takie pytania, jak „Kiedy się ożeniłeś?”. lub „Dlaczego nie jesteś żonaty?”. Proszę, nie przyjmujcie tego osobiście, ponieważ w ten sposób łączą się z obcymi ludźmi, a współżycie jest źle postrzegane. Wystarczy odpowiedzieć na te pytania, jak w tych niezręcznych pytaniach z okazji Święta Dziękczynienia.

Różne miasta, a nawet różne wioski, będą miały inny standard i najlepiej jest wcześniej przeprowadzić badania, aby zrozumieć te konkretne obszary. Zasadniczo prawie nikt nie próbuje być moralnym policjantem, jednak kiedy turyści są nękani, to generalnie dlatego, że chcą trochę gotówki (choć pod pretekstem czegoś innego, więc używaj swojego ulicznego sprytu, aby przezwyciężyć tego rodzaju sytuacje).

Indonezja jest jak mój drugi dom (jestem Australijczykiem) Spędziłem wiele miesięcy na Bali, byłem na Lombok, podróżowałem z plecakiem po Jawie i pojechałem do kilku miejsc na Sumatrze i prowadziłem badania z orangutanami na Borneo. Będzie dobrze!

Tak, są muzułmanami, ale różnią się od islamu krajów arabskich. Ludzie byli pierwotnie Hindusami, więc ich religia wydaje mi się trochę mieszana. Są niezwykle słodkimi ludźmi. Dzięki Jawie i Sumatrze możesz mieć ludzi, którzy gapią się na ciebie, ponieważ często nie widzą białych.

Podróżowałem z moim przyjacielem iw Jogjakarcie byliśmy traktowani jak gwiazdy rocka ... każde dziecko chciało zrobić z nami zdjęcie. Jeśli wybierasz się autobusem lub pociągiem, po prostu spróbuj podnieść trochę Indonezyjczyka, ponieważ w niektórych miejscach nie mówią zbyt wiele po angielsku. W Jawie pojechaliśmy do Mt Bromo i zobaczyliśmy świątynie w Prambanan. Poszliśmy również na plażę Pangandaran i zwiedziliśmy ją.

Dżakarta jest szalona, ​​ale powinno być wielu ludzi, którzy potrafią mówić po angielsku. Pojechałem również na Sumatrę i odbyłem trekking w Bukit Lawang. Nie piją alkoholu z powodu swojej religii, ale w niektórych obszarach, o których wspomniałem, będzie można znaleźć piwo, które jest trochę więcej turystów.

Nie byłem w Bandah Aceh, o którym słyszałem, że jest trochę inny i bardziej rygorystyczny, ale mój przyjaciel wyjechał na surfowanie i powiedział, że ludzie są nadal mili. Jednym z powodów, dla których kocham Indonezję, jest to, że ludzie są tacy słodcy. Nie martw się!! :)

Hotel: po prostu zakładaj pierścionki, gdy zostaniesz zapytany, że jesteś żonaty i powinieneś czuć się dobrze.

Publicznie: Nie całuj się ani nie trzymaj rąk w miejscach publicznych, ale to nie powinno być tak wielkim problemem. IMHO naprawdę nie ma tak dużej różnicy w porównaniu z tym, co uważa się za dopuszczalne w większości krajów zachodnich formalny sytuacje.

Źródło: Osobiste doświadczenie (głównie Java i Sumatra).

Noś pierścienie, Ubierz skromnie, nie pij publicznie. Minęło już kilka lat. Ale moje raporty od ekspatów, którzy tam idą, są napięte. Patrz, jak się zachowujesz. Ale bez doniesień o kłopotach. Właśnie teraz czuję. Mieszkam w Missamis Oriental. Południowe Filipiny. Dowiedz się więcej o S.E.Asia niż większość. Miej raporty z pierwszej ręki + internet. Pozostań więc w kontakcie z niektórymi emigrantami, którzy kiedykolwiek byli w S.E.Asia. Powinieneś być w porządku w grupach. Nie wiem, czy bym teraz wędrował samotnie do wiosek. Lub pojedź wynajętym motocyklem w niektórych rejonach. Po prostu z tego, co słyszę od emigrantów, nie jest tak przyjazny jak kilka lat temu.