Czy mogę wyjść za mąż w Wielkiej Brytanii, korzystając ze standardowej wizy turystycznej?

Planuję jechać do Wielkiej Brytanii ze standardową wizą dla gości.

Spotkam się tam z moją dziewczyną. Jeśli nagle postanowimy się pobrać, czy możemy?

Moja dziewczyna jest Litwinką, która po prostu tam pracuje i mieszka; nie ma pozwolenia na pobyt. Jestem Palestyńczykiem, który mieszka w Libanie

Przede wszystkim w Wielkiej Brytanii nie można wyjść za mąż nagle. Procedura polega na uprzednim powiadomieniu w wybranym przez ciebie urzędzie stanu cywilnego, a następnie odczekaniu co najmniej czterech pełnych tygodni (28 dni), a jeśli nie ma sprzeciwu wobec małżeństwa, możesz się ożenić. Teraz małżeństwo między obcokrajowcami to nieco więcej pracy.

Aby powiadomić osobę niebędącą rezydentem poza EOG lub Szwajcarią, musisz przyjechać do Wielkiej Brytanii z wizą małżeńską . Ma podobny efekt jak standardowa wiza dla gości, ale daje ci prawo do powiadomienia i zawarcia małżeństwa w Wielkiej Brytanii, ale także podlega większej kontroli ze strony kontroli imigracyjnej. Będziesz musiał nie tylko udowodnić, że jesteś w prawdziwym związku, ale także ubrać się w żelazną sprawę, że po ślubie nie zdecydujesz się zostać na stałe w Wielkiej Brytanii.

To daje bezpośrednią odpowiedź na twoje pytanie, ponieważ na wizie dla odwiedzających nie będziesz mógł nawet zawiadomić w biurze rejestracyjnym, ponieważ zapytają o twój status imigracyjny. Poza wizy małżeństwa, istnieje również wiele innych wymagań trzeba będzie spełnić, aby móc poślubić w Wielkiej Brytanii, zajrzyj na stronę gov.uk poświęconej im . Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na ich temat, otwórz kolejne pytania na temat niejasnych części.

Nie można wyjść za mąż w Wielkiej Brytanii na podstawie standardowej wizy turystycznej . Jest to ograniczenie dotyczące wizy, a nie brytyjskich procedur małżeńskich.

Jedynym wyjątkiem jest sytuacja, gdy masz już związek partnerski - i nie możesz również utworzyć nowego związku partnerskiego na SVV.

Jeśli chodzi o faktyczne zawarcie małżeństwa, w Anglii i Walii istnieje pięć różnych zestawów zasad określających sposób małżeństwa, a Szkocja i Irlandia Północna znów się różnią.

Pięć zasad to: Sekretarz: Są to jedyne reguły dla małżeństwa niereligijnego („cywilnego”); wymagają małżeństwa z czterotygodniowym wypowiedzeniem, które jest podawane do wiadomości publicznej. Wesela muszą odbywać się w urzędzie stanu cywilnego (który będzie bardzo prosty) lub w licencjonowanym miejscu (za które oczywiście trzeba zapłacić). Licencjonowanie miejsc jest bardzo skomplikowane i musisz sprawdzić, czy miejsce jest już licencjonowane, ponieważ (chyba że jesteś bardzo bogaty) licencjonowanie miejsca tylko na ślub będzie o wiele za drogie. Jedną ważną zasadą jest to, że licencjonowane mogą być wyłącznie obiekty halowe; wesela na świeżym powietrzu nie mogą być prowadzone przez rejestratora. Wesela osób tej samej płci są dozwolone u rejestratorów.

Żydowskie małżeństwa: Rada Deputowanych Żydów Brytyjskich zatwierdza żydowskie małżeństwa i licencjonuje rabinów do zawierania małżeństw. Jeśli oboje jesteście Żydami, to żydowskie małżeństwa są bardzo elastyczne, bez uprzedzenia i potrzeby uzyskania licencji na miejsce - żydowskie wesela są prawie jedynymi ślubami na świeżym powietrzu w Anglii. Rabin decyduje, czy zezwolić na śluby osób tej samej płci, czy nie.

Małżeństwa kwakrów: Towarzystwo Przyjaciół zatwierdza małżeństwa kwakrów i nie podlega przepisom zewnętrznym. Jednak jest mało prawdopodobne, aby zatwierdzili małżeństwo, które nie odbywa się w ramach regularnego Spotkania Kultu w Domu Spotkań Przyjaciół, więc prawie trzeba być członkiem regularnego Spotkania, aby je mieć. Podczas gdy kwakrzy mogą przeprowadzać wesela na świeżym powietrzu, nie robią tego. Kwakrzy zezwalają na śluby tej samej płci.

Inne religie (inne niż Żydzi, kwakrzy i kościół anglikański): Miejsce kultu musi posiadać licencję na prowadzenie wesela. Musisz zawiadomić w urzędzie stanu cywilnego 28 dni przed ślubem, podobnie jak wesele z sekretarzem, ale celebrans religijny poprowadzi i zarejestruje ślub. Licencja na miejsce kultu określa, czy śluby osób tej samej płci są dozwolone (w większości przypadków nie są).

Church of England: Powiadomienie odbywa się za pośrednictwem Banns lub licencji. Banny należy czytać na nabożeństwie niedzielnym każdej z trzech niedziel przed ślubem - ale należy je czytać w kościele, w którym odbędzie się ślub, oraz w kościołach domowych obu uczestników. W przeciwnym razie potrzebujesz licencji - licencji wspólnej, jeśli mieszkasz poza Anglią i Walią, ale jesteś obywatelem EOG (w tym Wielkiej Brytanii, UE) lub Szwajcarii. Ewentualnie możesz zawiadomić w urzędzie stanu cywilnego w zwykły sposób o ślubie cywilnym, który przyznaje ci certyfikat nadinspektora - jest to jedyny sposób na zawarcie małżeństwa w kościele anglikańskim, jeśli jedna lub obie osoby są obywatelami krajów spoza EOG (lub Szwajcaria). Wesela w kościele anglikańskim nie mogą być tej samej płci.

Rejestrator zawsze sprawdzi twój status imigracyjny przed udzieleniem powiadomienia. Jedynym sposobem na obejście tego jest Banns (ale nie jesteś rezydentem w Wielkiej Brytanii, więc to nie zadziała), aby uzyskać specjalną licencję od arcybiskupa Canterbury na ślub w kościele w Anglii (bardzo mało prawdopodobne, bądźmy szczerzy) lub być Żydem lub Kwakrem. Podczas gdy małżeństwo w takich przypadkach byłoby legalne, stanowiłoby to również naruszenie wizy i prawdopodobnie deportowano by Cię.

Zarówno w Szkocji, jak i Irlandii Północnej wszystkie wesela przechodzą zawiadomienie do rejestratora z 28-dniowym wyprzedzeniem, co oznacza, że ​​rejestrator sprawdza w tym momencie status imigracyjny. Rzeczywisty przebieg wesel w tych krajach jest znacznie bardziej elastyczny niż w Anglii i Walii (zwłaszcza: w Szkocji można wyjść za mąż na zewnątrz), ale prawo jest znacznie bardziej znormalizowane.

Jeśli chcesz się ożenić, potrzebujesz wizy poślubnej (jeśli zamierzasz mieszkać poza Wielką Brytanią po ślubie) lub wizy rodzinnej (jeśli zamierzasz mieszkać w Wielkiej Brytanii po ślubie). Oczekuję, że trudno ci będzie uzyskać wizę dla małżeństwa, jeśli twój zamierzony małżonek ma stałe miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii, ponieważ urzędnik imigracyjny raczej nie uwierzy, że nie zamierzasz mieszkać z małżonkiem po ślubie.