Jak lżejsze elementy znalazły się w centrum układu słonecznego? Formacja Układu Słonecznego

Poprzednia generacja gwiazd słynie z tego, że powstały wszystkie cięższe pierwiastki (aż do żelaza?) W Układzie Słonecznym. Z tego powodu duża część masy Układu Słonecznego składa się z węgla, krzemu, żelaza i tym podobnych. Ale w środku i tylko w środku znajduje się gwiazda, w której prawdopodobnie nie ma ciężkich elementów. Jak to możliwe? Czy mylę się co do faktycznych stężeń masy, czy rzeczywiście występuje nierównowaga, tj. Czy rozkład pierwiastków jest naprawdę lżejszy w kierunku środka układu słonecznego? Zakładam, że poprzednia generacja gwiazd właśnie zakończyła się mniej więcej jednolitą chmurą szczątków, z której powstał układ słoneczny. Ale jeśli tak, to dlaczego nie istnieją układy gwiezdne, w których gwiazda ma bardzo inny skład i jest rodzajem rozpryskującego, brudnego urządzenia do syntezy jądrowej (mam na myśli metaforycznie)?

Układ słoneczny zawiera bardzo mało pierwiastków cięższych od helu - mniej niż 2% masy.

Znajduje to odzwierciedlenie w obfitości chemicznej mierzonej w fotosferze Słońca. tj. Słońce zawiera cięższe elementy.

Twoje pytanie jest niewłaściwe; nie jest tak, że cięższe pierwiastki nie zapadły się w środek, to dlatego, że ogromna większość wodoru i helu, które znajdowały się w tym samym miejscu co planety podczas ich powstawania, nie znalazła się jako część planet. W rzeczywistości nawet częściowo jest to prawdą. Masa materiału planetarnego w Układzie Słonecznym jest również zdominowana przez wodór i hel w gazowych gigantach.

Zagadka jest tylko dlatego, że mniejsze planety nie mają podobnego składu do Słońca. Odpowiedzią na to jest temperatura i grawitacja. Mała, gorąca planeta po prostu nie ma grawitacji, aby zatrzymać szybko poruszające się atomy wodoru i helu, chyba że zostaną uwięzione w jakimś związku (jak woda!).

Zatem małe planety blisko Słońca są pozbawione elementów lekkich.

Pod koniec cyklu życia gwiazd gwiazda traci zdolność do dalszego używania wodoru ect). Aby się zasilić, zaczyna (desperacko próbując żyć). Tworzyć cięższe pierwiastki, takie jak żelazo. Teraz żelazo z pewnością nie może utrzymać gwiazdy.

Jako takie żelazo niszczy gwiazdę, oznaczając w ten sposób koniec jej cyklu życia.

Niewielkie ilości żelaza prawdopodobnie istnieją w gwiazdach (z punktu widzenia wszechświatów). Ale to nie wystarczy, aby faktycznie wpłynąć na gwiazdę, w której się znajduje.

Żelazo nie jest oczywiście jedyną formą gwiazd, która ostatecznie zabija gwiazdę, używam go tutaj jako przykładu.

Niemniej jednak gwiazdy są dość interesujące, podobnie jak wszystko inne w kosmosie.

PS To tylko moja podstawowa wiedza na temat przestrzeni kosmicznej i dużo się uczę na tej stronie.

Miłego dnia / nocy.