Dlaczego trenerzy szachowi zachęcają swoich uczniów do gry silniejszych graczy?

Jestem graczem o rankingu 1400. W naszym klubie mamy 4 zawodników z oceną 2000+. Gdybym usiadł i rozegrał 100 gier przeciwko jednej z nich, straciłbym 100 gier. Więc w jaki sposób przegrana 100 gier przeciwko jednemu z tych silnych graczy NIGDY sprawia, że ​​jestem lepszym graczem? [niestety, żaden z nich nigdy nie daje sekcji zwłok].

Częściowo to, kim jest przeciwnik, a częściowo, o ile lepszy jest przeciwnik.

W zeszłym roku przeszedłem z ~ 1750 do prawie 1900 (przybliżone jako oceny ECF - 142-158 dla tych, którzy rozumieją ECF). W tym czasie grałem wielu graczy, którzy są znacznie lepsi ode mnie. Ale nie znacznie lepiej ; większość z nich to 1850–2100. Oznaczało to, że wciąż mogę dać im wyzwanie, nawet gdybym był zmuszony trzymać je przez całą grę. W rzeczywistości głównym momentem tej poprawy było to, że kiedy musiałem zagrać w mojego pierwszego ~ 2050 + gracza w tym okresie, grałem trochę dobrze, ale trochę gorzej, a potem nagle zdałem sobie sprawę, że zwolnił mnie z równowagi. Ten gracz 2050 popełnił błąd! Nie potrafię wyjaśnić, ile pewności mi to dało, i zacząłem rysować grę, a po drodze przegapiłem zwycięstwo. Cały odcinek przygotował mnie do sezonu, a gra jest poniżej.

Więc to jest pierwszy punkt, wystarczająco dobry, abyś zobaczył i zrozumiał ich plany, i że cię rozciągają, ale także nie tak dobry, że to bicz, huk, dziękuję mamo. Drugi punkt jest taki, że wielu graczy, w których grałem w tym okresie, było na tyle miłych, aby przejść ze mną gry. Pomogło mi to zrozumieć ich oczekiwania i często pokazało mi pomysły, których nawet nie wziąłem pod uwagę. W połączeniu z tym pomaga mi ponad 2100 zawodników w moim (małym) klubie. W szczególności później wyjaśniłem swoje wrażenia z planów przeciwników, pomogłem zidentyfikować niektóre moje słabości taktyczne i pokazałem, co oboje przeoczyliśmy za tablicą .

Podejrzewam, że 2000+ jest trochę bogate. Ale szukaj graczy, którzy są

• Około 100-300 wyżej niż ty
• Są na tyle mili, że spędzą przynajmniej kilka minut po przejściu gry
• A potem zabierz gry do trenera, aby sprawdzić, czy przeciwnik nie mówi śmieci

W każdym razie oto gra, o której wspominałem wcześniej. Jest w ruchu 19 Miałem objawienie.

Nie sądzę, aby jakikolwiek trener powiedziałby, że powinieneś grać tylko z przeciwnikami, którzy mają ponad 600 punktów więcej niż ty. Oto na przykład to, co mówi Dan Heisman, co moim zdaniem ma sens:

Graj głównie przeciwnikami o 100-200 punktów wyżej niż ty - musisz zostać ukarany za swoje błędy, aby nie popełnić ich ponownie ...

... ale nie przestawaj całkowicie grać przeciwnikami o 100-200 punktów niżej - to ci, których musisz nauczyć się konsekwentnie pokonywać.

http://www.danheisman.com/improvelearn.html

Moim zdaniem łatwiej jest zachować motywację, jeśli przynajmniej raz wygrasz. Od czasu do czasu gra o wiele wyżej ocenianych przeciwników jest interesująca, ale nie zrobiłbym tego wyłącznie.

Ostatecznie musisz przeprowadzić analizę „dlaczego to zrobił” w grze i pod presją czasu. Wyjaśnienie tego natychmiast po opublikowaniu gry przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Potrzebujesz okazji, aby odejść i przeanalizować grę, a jeśli nadal nie rozumiesz, wróć i porozmawiaj o tym z przeciwnikiem lub trenerem. W ten sposób nauczysz się przeprowadzać analizę samodzielnie.

Konsekwentna gra znacznie silniejszych graczy daje dostęp do znacznie bogatszych doświadczeń edukacyjnych w tym zakresie. Jeśli usuniesz sztuczny cel oceniania i dążysz do zostania lepszym graczem.

Uczysz się od porażek, kiedy twoje błędy są karane i wyraźnie widoczne. Nie uczysz się niczego ze zwycięstw, w których twoje błędy pozostają bezkarne, a twoje ego otrzymuje nieuzasadnione wzmocnienie.

Nawiasem mówiąc, żaden trener nie radzi, że grasz przeciwko opozycji, która ma wyższą ocenę o 600 punktów. Powiedział, że nadal możesz się wiele nauczyć z gier przeciwko nim. Spróbuj na przykład zagrać z liniami, które powodują problemy, gdy stawisz im czoła, aby zobaczyć, jak radzi sobie z nimi silniejszy gracz. Następnie możesz przenieść tę nową wiedzę z powrotem do swoich gier przeciwko opozycji o niższej ocenie.

Chociaż nigdy nie miałem poważnego coachingu, większość moich porad dotyczy obracania się na błędach i uczenia się na ich podstawie. (Oprócz ustrukturyzowanej teorii otwarcia i końca gry itp.)

Najlepiej jest to zrobić, grając i nieuchronnie, grając przeciwnikami ocenionymi wyżej od ciebie - chociaż 600 punktów wyżej jest niepotrzebne i jest mało prawdopodobne, abyś nauczył się wiele od graczy o znacznie wyższej ocenie.

Na przykład, jeśli regularnie przegrywasz z graczem ocenionym wyżej niż ty - możesz znaleźć wzór, w jaki sposób przegrywasz, na przykład tworząc dla siebie słabe struktury pionków lub powolny rozwój. Nie tylko pracując nad tym, czego brakuje w grze, możesz także zobaczyć aspekty gier przeciwników, które następnie wprowadzasz do własnego stylu gry.

Gram od około 12 lat, a rokiem, w którym poprawiłem się najbardziej, był czas, gdy grałem w wyższej lidze przeciwko graczom średnio o 200-300 punktów wyższych ode mnie.

Edytować:

Również przeciwnicy, którzy nie dają sekcji zwłok, chociaż są pożyteczni, samodzielne przejście przez grę, aby dowiedzieć się, gdzie mógłbyś się pomylić lub poprawić, może być równie przydatne, jak gracz wyjaśniający, w jaki sposób cię pokonał.

Myślę, że pokonując graczy o niższej ocenie, ryzykujesz utrwalenie złych nawyków. Gracz o wyższej ocenie jest skłonny ukarać twoją grę za robienie czegoś, czego nie powinieneś robić.

Wierzę, że wszystko sprowadza się do procesu uczenia się. Możliwość gry przeciwko graczom, którzy są silniejsi od Ciebie, to silny atut, z którego powinieneś korzystać przez większość czasu.

Dam ci przykład. Masz 1400ELO. Jeśli grasz przeciwko 2k +, zostaniesz zniszczony w każdej grze. Potem, gdy grasz przeciwko 1.6k i jesteś blisko ich poziomu i poznajesz małe różnice w tym, dlaczego wygrywasz. Inną rzeczą, której się uczysz, jest to, jak duża jest różnica między 1,6k a 2k +. Pokazuje, ile możesz się nauczyć i w jakim tempie.

Ważną rzeczą jest dostrzeżenie różnic i to, czego musisz się nauczyć, tak jak w szkole / na uniwersytecie w pierwszej klasie widzisz cały program nauczania na dany rok. Uspokaja umysł i przygotowuje go do wykonania zadania.

Mam nadzieję że to pomoże.

Nie jestem pewien, jak opinia jednego trenera sprawia, że ​​tacy trenerzy są tacy.

Najlepszą radą, jaką dałbym wam jako trenerowi, byłoby „Rozegranie jak największej liczby turniejów otwartych”, ponieważ w kategorii otwartej możesz spotkać równych, słabszych i silniejszych graczy, a na koniec turnieju miałbyś wiele punktów do poprawy. Graj ze mną w Chess dot com, a na koniec chętnie dam ci sekcję zwłok.

Aby ujawnić słabą grę i błędy. Karać. Popchnięcie gracza do grania lepszych ruchów i uczenia się nowych pomysłów.

Wszystkie oczywiste rzeczy.

Kiedy rozwodzisz się z zamiłowania do swojej oceny, jest to dość oczywiste.

Edycja: FYI - różnica 200 punktów jest wystarczająca. Nie powinieneś grać w graczy konsekwentnie powyżej 600 punktów. 200 to dobry próg. To samo dotyczy odwrotności - nie graj w graczy, którzy często mają ponad 200 punktów poniżej ciebie. Jeśli masz wybór, zawsze „graj”.