Jak uczyć się szachów?

Jestem początkującym, od dziecka bawię się od czasu do czasu, ale nigdy nie uczyłem się poważnie. Kilka miesięcy temu zdecydowałem, że chcę być lepszy, grać poważniej, rozumiejąc głębiej grę w szachy. Kupiłem kilka książek, zwykle oglądam filmy na youtube i oczywiście gram także online.

Moje pytanie brzmi:

Jak można uczyć się szachów? Szukam sugestii dotyczących metody . Czytając książkę, oczywiście kładę wszystko na szachownicy i staram się odgadnąć właściwe ruchy. Ale chodzi o to, że jeśli spróbuję tej samej układanki kilka dni później, już zapomniałem rozwiązania. I zupełnie zapominam również o puzzlach, co oznacza, że ​​nie pamiętam, jak umieścić elementy w początkowej pozycji.

Wydaje mi się, że marnuję czas, bo nic nie pamiętam. Naprawdę jestem przyzwyczajony do nauki i nauki (robię to dla mojej pracy, ponieważ jestem matematykiem pracującym na uniwersytecie). Naprawdę szukam metody uczenia się.

W pracy najlepsze, co mogę zrobić, to zwykle spisywać różne rzeczy (twierdzenia, dowody itp.): Proces pisania pomaga mi w utrwalaniu rzeczy w mózgu. Czy powinienem także pisać w szachy? Nie jestem przyzwyczajony do notacji (wiem, jak ją czytać, ale jestem powolny i zajmuje mi to sporo). Czy rysowanie diagramów może być pomysłem? Ale w jaki sposób istnieje jakieś oprogramowanie, które mogłoby mi pomóc? Chcę wyraźnie zaznaczyć, że nie dbam o czas, to znaczy, że nie jest dla mnie ważne, aby zostać lepszym szachistą „za dwa tygodnie” (przeczytałem mnóstwo postów na tej stronie z prośbą o to), po prostu poszukuje skutecznego sposobu uczenia się.

Dziękuję ci za twoją radę.

Istnieje wiele sposobów na naukę, jednak najbardziej wydajna droga nie zawsze jest tą, na którą większość ludzi może się zgodzić. Najlepiej jest robić coś, co można utrzymać konsekwentnie przez długi czas.

Zasadniczo naukę szachów można podzielić na podkategorie.

Możesz rozwiązywać zagadki. Ogólnie rzecz biorąc, puzzle taktyczne są najlepsze, ponieważ mają łatwą do zrozumienia odpowiedź, na przykład zdobywają materiał lub mat. 303 taktyki szachowe i 303 podchwytliwych mat szachowych działały dla mnie bardzo dobrze, kiedy byłem słabszy. Istnieją również strony z darmowymi taktykami, takie jak chesstempo online. Wielokrotne przeglądanie książek może być cenne, ale po 4-5 razy zacznie mieć mniejszą skuteczność w ulepszaniu gry.

Konieczne jest poznanie podstawowych gier końcowych i tego, jak matować tylko z królem i wieżą lub królową jako początkującym, a głębsze zrozumienie gier końcowych tylko poprawi twoją grę. Kompletny kurs gry końcowej Silmana jest naprawdę wszystkim, czego potrzebujesz do gry końcowej, aż do bardzo wysokiego poziomu i jest całkiem czytelny. Prawdopodobnie jest kilka filmów z YouTube, które można znaleźć, aby uzyskać więcej porad na temat gier końcowych, jeśli chcesz.

Na otwarcie jest wiele książek, ale są one zbyt wysokie i trudne do zrozumienia dla początkujących. Lepiej jest poszukać czegoś takiego jak ogólne zasady otwierania na youtube. Gdy nauczysz się ogólnych zasad, możesz poszukać kilku filmów z youtube na otwarciu, które Cię interesuje. Ostrzegam jednak, że rozpoczęcie nauki jest największą pułapką w szachach, pod względem wydajności. To zabawne, otrzymujesz pozytywne opinie, grając w gry i rozpoznając, co dzieje się w pierwszych kilku ruchach, ale przy maksimum zapewni ci tylko nieco lepszą pozycję niż stosowanie ogólnych zasad, a żadna konkretna odmiana nie ma dużej szansy na przyjście w twojej grze. Nawet jeśli uzyskasz nieco lepszą pozycję, nadal musisz rozegrać silną grę środkową i grę końcową, aby wygrać. Również inni gracze będą odstępować od „teorii”

Środkowe studium gry, można to trochę podzielić na taktykę i strategię, ale łamigłówki zajmują się taktyką. Pierwsza strategia zawiera wiele książek, ale najlepszą dla mnie była Amateurs Mind Jeremy Silmana. Nie jest to idealna książka, ale obejmuje ważne pojęcia, takie jak maksymalizowanie twoich elementów, ograniczanie przeciwników, wyczucie czasu i trochę zagłębianie się w struktury pionków. Jego metoda myślenia nie jest konieczna, ale może pomóc, dopóki nie wbijesz wiedzy w swoją podświadomość. Najlepszym sposobem na naukę gier średnich jest studiowanie adnotowanych gier mistrzowskich i arcymistrzowskich. To trudne, ponieważ trudno je zrozumieć, dopóki nie będziesz silnym graczem. Mimo to, nawet jeśli nie rozumiesz różnych manewrów pionowych, a przepływ gry poprawi cię. Też jestem tego pewien

Jeśli chodzi o grę, proponuję jedną 10-minutową grę dziennie. Prawdopodobnie miejsce do grania byłoby liches, chesstempo lub chess dot com, polecam lichess. Po zakończeniu gry przejrzyj ją i zastanów się, gdzie popełniłeś błąd i co mógłbyś zrobić lepiej.

Aby uzyskać najszybszą poprawę, najlepiej wynająć autokar, ale może to być kosztowne.

Nie przejmuj się zbytnio zapominaniem o konkretnych pozycjach puzzli. Większość klubowych graczy, których znam (łącznie ze mną), nie może nawet poprawnie odtworzyć swoich ocenionych gier tylko z pamięci następnego dnia (tylko z dużą ilością „czekania, grał w to czy tamto pierwsze? Hm, a ten kawałek ląduje na ten kwadrat w pewnym momencie ... jak to się powtórzyło? ”). Dzieje się tak po wielu godzinach pracy nad tymi ruchami.

Ważne jest poznanie podstawowych wzorców puzzli (motywów taktycznych lub planów strategicznych). Niestety, uczenie się ich pochodzi wyłącznie z doświadczenia, przeczytaj: Dużo powtórzeń. Jesteś na początku tego procesu, więc naturalne jest, że nadal masz problemy. Twoja metoda jest jednak powszechnie zalecana (oprócz grania wielu gier ćwiczeniowych i ich późniejszej analizy , nic nie może tego zastąpić!), Więc trzymaj ją i po chwili zaczniesz widzieć owoce swojej pracy. Mój były profesor Logiki mówił nam, że logika (formalna) przypomina szachy: podstawowe zasady są zwodniczo proste, ale ich skuteczne połączenie wymaga dużego doświadczenia. Musisz ćwiczyć swoje „oko” przez lata nauki.

Jeśli jesteś uczącym się „pisarzem”, z pewnością pomoże ci to spisać (przyzwyczaisz się do notacji). Wiele wzorów jest ściśle powiązanych z określonymi ruchami lub kwadratami. Jeśli po prostu napiszę „Bxh7 +”, każdy zaawansowany gracz, który go przeczyta, natychmiast pojawi się w jego głowie (prawie jak pies Pavlovian - nie możemy go stłumić). Ten konkretny ruch wiąże się z klasyczną ofiarą. Interesujące jest to, że poświęcenie to jest możliwe na różnych konkretnych pozycjach, o ile spełnione są określone warunki (oczywiście biały biskup musi być w stanie przyjąć h7, nie może być czarnego rycerza na f6, który broni h7, białych pionki, przede wszystkim królowa, mogą szybko dołączyć do ataku, pionki Blacka nie mogą się wtrącać). Niektóre podobieństwa do dowodów matematycznych.

Kolejną rzeczą, która jest bardzo pomocna, jest próba dołączenia do lokalnego klubu szachowego (może twój uniwersytet ma taki?). Jest to nie tylko okazja do ćwiczeń, ale także, bezcennie, wiele natychmiastowych informacji zwrotnych (wydaje mi się, że wiesz z własnego doświadczenia, jak korzystne może być nauczanie z nauczycielem).

To, co działa dla jednej osoby, może nie działać dla innej, ale wciąż kilka myśli ...

Początkujący powinien skupić się na:

1. nie pomyłki w jednym ruchu
2. nie zakochać się w prostej taktyce
3. mieć podstawowe pojęcie o ogólnych zasadach
4. kilka prostych partnerów, takich jak król + wieża kontra król

Jeśli chodzi o „1”, zawsze powinieneś być czujny na to, jakie elementy są atakowane. Aby nie musieć sprawdzać całej planszy po każdym ruchu, możesz zastosować podejście iteracyjne, tzn. Zauważyć, jakie zmiany wprowadził ostatni ruch do sytuacji zaatakowanych pionków. Przez większość czasu ruch wpłynie tylko na niewielką część planszy. Przeniesiony pionek będzie atakował nowe kwadraty z kwadratu docelowego (ale także przestanie atakować kwadraty, które zrobił z pierwotnego kwadratu). Również ruch może otwierać lub zamykać rzędy / kolumny / przekątne dla innych elementów. Dla przykładu: pierwszy biały pionek ruchu z e2 na e4 otworzy przekątne białej królowej i biskupa, a także pionek z e4 zaatakuje kwadraty na d5 i f5.

Plansza pełna elementów może pomóc w wizualizacji zaatakowanych kwadratów jako pewnego rodzaju „stref zagrożenia” lub „ogrodzeń” lub czegoś podobnego, szczególnie dla wież i biskupów, które tworzą odpowiednio „ogrodzenia” poziome / pionowe i ukośne. Ta metoda jest przydatna nie tylko do szybkiego zobaczenia zaatakowanych elementów, ale także do kojarzenia, aby zobaczyć, jak zabrać kwadraty od wrogiego króla.

Odnośnie „2”. Prawie każda strona szachowa ma układanki taktyczne, a niektóre z lepszych (np. Lichess) również wykonują „odstępy między powtórzeniami” (pokazując ponownie tę samą łamigłówkę po chwili). Podczas rozwiązywania zagadek taktycznych bardzo ważne jest, aby zrozumieć i zrozumieć motyw taktyczny (lub motywy), który jest (są) zaangażowani. Dla początkującego uważam, że sekcja taktyki na chesstempo.com jest szczególnie przydatna, ponieważ po rozwiązaniu (lub nie rozwiązaniu) układanki pokaże ona taktyczne motywy tej układanki jako „tagi”. Następnie możesz spróbować znaleźć je z powrotem w rozwiązaniu. Może być również przydatny, jeśli usuniesz wszystkie niepotrzebne elementy z problemu, aby pozostać z esencją taktyki, która jest łatwiejsza do zapamiętania, ponieważ wiesz, na co należy uważać.

Odnośnie „3”: Zajmij centrum, rozwijaj pionki, nie marnuj czasu na przenoszenie pionów dwa razy (chyba że musisz), zamkuj, popraw aktywność figurki ... Chodzi o samodyscyplinę niż uczenie się rzeczy (przynajmniej poziom początkujący).

Odnośnie „4”: tego powinieneś znaleźć w książkach. Podobnie jak w przypadku taktyki, nie powinieneś uczyć się rzeczywistych ruchów na pamięć, a raczej wzorca. Na przykład dla gry końcowej King + Rook vs. King powinieneś pamiętać, że idea polega na tym, że wieża tworzy pewnego rodzaju „ogrodzenie” w poziomie i w pionie, którego nie może przekroczyć nieprzyjacielski król. Z pomocą własnego króla możesz zmniejszać obszar króla przeciwnika. zobacz to

A najlepiej byłoby, gdyby silniejszy gracz spojrzał na twoje gry i wskazał rzeczy, które należy poprawić.

Jest kilka myśli dobrze wyrażonych przez Annatara, które chciałbym nieco rozwinąć.

Szachowcy używają terminu „widok planszy”, tak jak w „on / ona ma szybki widok planszy”, aby opisać kogoś, kto może rzucić okiem, które elementy są atakowane, jakie pionki są blokowane, jakie widelce i szpikulce wyłaniają się. Zdobycie szybkiego widoku planszy może być najcenniejszym postępem, jaki może zrobić początkujący.

Powszechnie uważa się, że drogą do tego jest sztuka „Chunking”, termin używany przez psychologów do zwiększania pamięci lub przetwarzania poprzez organizowanie dostępnych informacji w „fragmenty” powiązanych rzeczy. Ten rycerz wydaje się chronić mojego pionka, ale jest on przypięty przez jego biskupa. Rycerz, pionek i biskup i cokolwiek Rycerz jest przypięty, tworzą kawałek, a zamiast pamiętać, gdzie stoją, pamiętasz ich związek. Myślę, że można to ćwiczyć zarówno podczas gry, jak i podczas nauki. Jest to osobna gra „Spot the chunks”. W końcu kawałki powinny stać się większe, ale nigdy zbyt duże.

PS Pusty kwadrat może być częścią kawałka!

Najlepszym sposobem nauki szachów jest gra w szachy. Dotyczy to szczególnie początkujących.

Dołącz do klubu, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś, idź tam regularnie i po prostu graj w gry towarzyskie lub inne przeciwko innym ludziom.

Lepszych szachów możesz nauczyć się tylko od nauczyciela. Im lepszy nauczyciel, tym szybciej się uczysz. Obecnie najsilniejszym (i za darmo dostępnym) nauczycielem szachów jest Sztokfisz, więc po prostu zainstaluj oprogramowanie do gry w szachy, zainstaluj Sztokfisz i zacznij z nim grać / analizować gry, patrząc na jego wyniki. To pozwoli ci zrozumieć, które ruchy są dobre, a jakie złe, i dlaczego należy unikać niektórych ruchów. Cofnij tyle ruchów, ile chcesz, zaznaczaj różne linie, to się przyda.

Drugą dobrą rzeczą jest przeglądanie głównych gier, przeglądanie jak największej liczby. Oczywiście, nie studiuj gier słabszych graczy, oni nauczą cię tylko złych / niedoskonałych ruchów.

Ale przede wszystkim powinieneś nauczyć się notacji szachowej, nie ma mowy o tym.

Nie ma sposobu na magiczne opanowanie gry w ciągu kilku tygodni, ale możesz znacznie skrócić czas nauki, odwołując się do silniejszych / bardziej doświadczonych nauczycieli.