Dlaczego nie ma super-arcymisterek (GM) dla kobiet?

W szachach nie musisz być silny fizycznie. Cóż, potrzebujesz wytrzymałości, ale czy to jest prawdziwy powód, dla którego nie ma super silnych kobiet GM?

Tak, wiem o Hou Yifanie i Judit Polgar, ale nie są nawet bliscy zostania mistrzem świata.

Rozumiem, że szachistów jest znacznie więcej mężczyzn niż kobiet, ale ile kobiet jest w pierwszej setce? Nawet nieproporcjonalna liczba graczy nie może tego wyjaśnić.

Jaki jest zatem powód? Czy możemy wywnioskować, że mężczyźni są mądrzejsi od kobiet, czy też powinniśmy dojść do wniosku, że wśród mężczyzn jest więcej geniuszy niż wśród kobiet?

Nie wiem dużo o szachach, a nawet różnicach w poznaniu, ale wiem wystarczająco dużo, że szachy obejmują pewne aspekty poznania i że istnieją różnice między płciami w zdolnościach poznawczych . W przypadku twojego pytania dotyczącego liczby super GMów przeciętne umiejętności mężczyzn i kobiet są mniej lub bardziej nieistotne. Musisz spojrzeć na ogony umiejętności. Znowu istnieją różnice w ogonach . Mężczyźni są lepsi (zarówno średnio, jak i skrajnie) pod względem niektórych umiejętności, a gorzej u innych. Kobiety przodują w poznawaniu werbalnym i społecznym, a mężczyźni w przestrzennych aspektach poznania.

Oprócz różnic poznawczych kobiety i mężczyźni inaczej reagują na konkurencję, a moim zdaniem nie można być super GMem bez silnej strony konkurencyjnej. Istnieją również różnice społeczne i kulturowe między mężczyznami i kobietami. Nawet jeśli liczba graczy rekreacyjnych byłaby taka sama, nie oznacza to, że liczba graczy rywalizujących z nimi byłaby równa (lub podobny odsetek osób chcących poświęcić swoje życie szachom).

Popularność szachów konkurencyjnych może wynikać z nacisku na cechy zdominowane przez mężczyzn (tj. Poznanie przestrzenne) oraz z braku nacisku na poznanie werbalne i społeczne.

Źródło tych różnic płci (tj. Natura / wychowanie lub wewnętrzne / wyuczone) tak naprawdę nie ma znaczenia, ponieważ końcowy rezultat jest taki, że istnieją różnice. Co do tego, czy różnice te mogą tłumaczyć brak kobiet super GM-ów, nie jest jasne. To powiedziawszy, biorąc pod uwagę, że istnieją mierzalne różnice w zdolnościach poznawczych, reakcji na konkurencję oraz wpływy społeczne i kulturowe, błędem wydaje się wniosek, że brak kobiet super GMS oznacza, że ​​mężczyźni są mądrzejsi od kobiet lub że jest więcej męskich geniuszy.

Kobiety grały w szachy tak samo jak mężczyźni przez pewien czas do początku XVII wieku. W tym czasie zmieniły się zasady szachów, ponieważ królowa i biskup zyskali znacznie większe znaczenie i siłę w grze. Szachy stały się bardziej konkurencyjnym sportem, a nie zwykłą grą wśród bogatych.

Szachy przeszły od spokojnej rozgrywki między panami i kobietami do zdecydowanego sportu wyczynowego rozgrywanego w domach publicznych i kawiarniach, dlatego też uważane były za niestosowną aktywność dla kobiet.

Przez następne 300 lat społeczeństwo nieustannie wysyłało przesłanie „szachy nie są dla kobiet”.

Powodem, dla którego nie ma kobiet-arcymistrzów (zawodniczek na szczycie), jest fakt, że prawie żadna dziewczyna nie zapisuje się już do gry w szachy.

Istnieją jednak pozornie sprzeczne przykłady

W Holandii na poziomie młodzieży (<10) jest prawie tyle samo dziewcząt, co chłopców, a czasami dziewczyna wygrywa mistrzostwo kraju w swoim wieku. Ale większość z nich zrezygnowała z wczesnej młodości, myślę, że głównie dlatego, że wolą inne hobby. W wieku 18 lat istnieje typowa ogromna różnica.

- Remco

Aby przeczytać dalej, przeczytaj ten artykuł o tym, dlaczego tylko dwóch ze 100 najlepszych szachistów na świecie to kobiety

Podanie pytania oznacza porządek obrad, ale i tak odpowiem trochę.

Po pierwsze byłem rozczarowany, że nie wspomniałem tutaj o Vera Menchik. Jako pierwsza mistrzyni świata kobiet pokonała wielu najlepszych mężczyzn swojego czasu, w tym mistrza świata Maxa Euwe (dwukrotnie!), A także Sammy'ego Reshevsky'ego, Jacquesa Miesesa i Lajosa Steinera. Hastings 1930-1, Euwe przegrał tylko jedną grę w całym wydarzeniu - dla Menchika.

Teraz OP stwierdza, bez widocznego poparcia, że ​​rozbieżności nie można wyjaśnić populacją, ale to moje własne doświadczenie z ponad dekady organizowania dużej części najsilniejszych wydarzeń w moim stanie prowadzi mnie do przekonania, że ​​jest to absolutnie prawdziwe. Odsetek kobiet uczestniczących w szachach w organizowanych przeze mnie wydarzeniach stanowił znacznie mniej niż 1 procent wszystkich graczy (w blisko połowie tych wydarzeń było to 0). A jeśli w tym samym czasie zdecydujemy się na użycie całkowitej liczby unikalnych graczy (każda osoba liczy się jako 1 gracz, bez względu na to, w ilu moich wydarzeniach grali), liczba ta nie będzie wyższa. Dlatego różnica w liczbie graczy z łatwością tłumaczy różnicę populacji w pierwszej setce. Jestem pod wrażeniem, że są 2%.

Przechodząc od tego, jeszcze nie widziałem, aby cokolwiek potwierdziło popularne przekonanie, że chessplayerzy są mądrzejsi od ogólnej populacji. Wszyscy możemy pomyśleć o graczach na najwyższym poziomie, którzy opowiadali się za pomysłami o zającach. Znałem wielu bardzo inteligentnych ludzi, którzy nigdy nie przekroczyli poziomów początkujących w szachach, i innych, którzy to zrobili. Wydaje mi się, że w najlepszym razie słaba korelacja.

Myślę, że powinniśmy odrzucić zarzut „genialności” w pierwotnym pytaniu w ten sam sposób. Nie ma na to żadnych dowodów.

Jedną z ciekawszych dziedzin tego badania są bardzo młodzi gracze. Na listach USCF stężenie kobiet w pierwszej dwudziestce lub w pierwszej setce jest wyższe we wcześniejszych grupach wiekowych niż później, przy czym liczby na 10% lub więcej to kobiety na młodych listach, spadające do około 2% na starszych . To przypomina moje doświadczenie jako trenera szachowego; w moich młodszych klasach było więcej studentek niż moich starszych.

Rozmawiałem z bardziej obiecującymi o tym, dlaczego przestali. Powody odejścia od szachów były różne. Niektórzy zrobili to z powodu tego, co nazwalibyśmy „socjalizacją” - odczuwali presję ze strony świata zewnętrznego (rówieśników, członków rodziny, innych autorytetów), aby przestali grać w szachy, ponieważ po prostu nie było to „coś, co dziewczyny powinny robić”. Niektórzy zrobili to z tego samego powodu, dla którego mężczyźni odeszli w późniejszym życiu - byli zbyt zajęci lub zainteresowali się innymi rzeczami (od zajęć społecznych po przedmioty STEM, takie jak chemia lub matematyka).

Ale dla niektórych powodem byli chłopcy. Nie bardziej interesują się chłopcami niż szachy, ale mniej interesują się szachami ze względu na postawę chłopców w nie grających. Znam kilka dziewcząt, które nadal czytały o szachach, po prostu nigdy się nie pokazały ani nie usiadły, aby zagrać w klub z powodu skłonności chłopców w podobnym wieku (od nastolatków do nastolatków) do oczerniania ich. (Oszczerstwo, co mogę potwierdzić z obserwacji, przyszło niezależnie od umiejętności, w rzeczywistości im lepiej chłopiec grał w szachy, tym mniej szydził z szyderczych dziewczyn, które dobrze się grały. aby nie dopuścić do tego, by przeciętni chłopcy przegrali z lepszym graczem. W takim ujęciu musiałbym powiedzieć, że to zadziałało; gdyby nie grała, byłby o jedno mniejsze zagrożenie dla niego.)

Spróbujmy tylko sprawdzić, czy można udzielić konkretnej odpowiedzi na te pytania, czy nie. Pierwszą ważną kwestią jest oczywiście ocena liczby szachistów. Przyglądając się różnym źródłom, szybko dochodzi do wniosku, że liczba ta jest nieznana, co w konsekwencji oznacza, że ​​odsetek szachistów będących kobietami jest również nieznany.

Możemy jednak stwierdzić, że odsetek kobiet grających w szachy konkurencyjne jest bardzo mały, patrząc na oficjalne listy rankingowe i rekordy turniejowe; na przykład dzięki własnemu doświadczeniu w szachach turniejowych oszacowałbym, że odsetek ten wynosi od 1 do 5 procent. Przy tych szacunkach nie ma nic dziwnego w widzeniu tylko jednej kobiety ze 100 najlepszych szachistów, co ma miejsce dzisiaj. Rzeczywiście, nawet jeśli żaden ze 100 najlepszych graczy nie byłby kobietą, nadal nie byłoby to niezwykłe, biorąc pod uwagę niewielki odsetek kobiet.

Tak więc na samym początku mamy problem z odpowiedzią na zasadność tego pytania, ponieważ nie mamy zbyt wielu danych. Powiedzmy jednak, że dla celów argumentacji w jakiś sposób pobieramy dokładny odsetek kobiet, a odsetek ten nie jest wystarczający do zadowalającego wyjaśnienia różnicy w wydajności kobiet i mężczyzn w szachach na bardzo elitarnym poziomie.

Czy można go argumentować, że oznacza to, że mężczyźni i kobiety mają ogólnie różne zdolności poznawcze? Odpowiedź brzmi „nie” i brzmi głośno. Patrzenie na bardzo elitarne osoby w danej dyscyplinie nie daje nam prawie żadnych informacji o przeciętnym Joe, ponieważ elitarni wykonawcy będą oczywiście skrajnymi wartościami odstającymi, które mają bardzo niewiele wspólnego z przeciętnymi wykonawcami.

Czy można go argumentować, że występuje więcej mężczyzn niż kobiet, jeśli chodzi o grę w szachy? Tak, ale nie miałoby żadnej mocy wyjaśniającej, dlaczego tak jest. Czy w szachach jest więcej męskich super talentów, czy może chodzi o czynniki środowiskowe, na przykład o to, że kobiety aktywnie zniechęcają do udziału w szachach, niezależnie od ich talentu? Jak, u licha, otrzymalibyśmy tego rodzaju dane? Jednym z podstawowych problemów psychologii jest ustalenie, w jaki sposób czynniki zewnętrzne i wewnętrzne wpłyną na sprawność poznawczą jednostki (i ogólnie na psychikę), a ze względu na względy etyczne wyraźnie brakuje danych z badań dotyczących tego, jaką rolę odgrywają one czynniki kształtują jednostkę, chociaż ustalono, że oba rodzaje czynników są bardzo ważne.

Pytanie, czy różne grupy ludzi mają różne wrodzone zdolności poznawcze na poziomie populacji (mężczyźni vs. kobiety, czarni vs. biali itp.) Było zadawane i badane wiele razy i za każdym razem, gdy jestem świadomy tych samych rzeczy zwykle się zdarzają. Albo dochodzenie nie dostarczy znaczących ustaleń, albo nie uwzględnia potencjalnie istotnych czynników zakłócających.

Aby odpowiedzieć na twoje pytanie, powiedziałbym, że 1) nie można odpowiedzieć na pytanie w tytule z powodu braku informacji, 2) szachy nie mogą służyć do argumentowania, że ​​„mężczyźni są mądrzejsi od kobiet” oraz 3) można ewentualnie twierdzą, że jest stosunkowo więcej męskich geniuszy szachowych niż żeńskich szachistów-geniuszy (zakładając, że mamy wystarczające dane na poparcie takiego twierdzenia), ale byłoby to jedynie opisowe stwierdzenie i nie byłoby sposobu, aby odpowiedzieć, dlaczego używa się wartości procentowej kobiet szachistów jako jedyny brany pod uwagę czynnik.

Na poziomie zawodowym kobiety często biorą udział w wydarzeniach tylko dla kobiet, w których konkurencja jest znacznie słabsza (i łatwiej jest im zdobyć nagrody lub sponsoring), dzięki czemu stają się rybami, które nie mogą przetrwać w akwarium rekina. Dopóki kobiety nie zdecydują się na silniejsze wydarzenia, nigdy nie będą mogły konkurować na równi z mężczyznami.

Szachy to gra o sumie zerowej: obaj gracze nie mogą wygrać. Jest to bardziej atrakcyjne dla chłopców, którzy są naturalnie bardziej agresywni niż dziewczynki, zwłaszcza nastolatków. Co więcej, jest to sport solo, więc umiejętności społecznych, które dziewczęta opanowują wcześniej i lepiej niż chłopców, nie można wykorzystać.

W rezultacie dziewczęta wybierają inne zajęcia zamiast szachów. Ponieważ o wiele mniej kobiet chodzi w szachy niż mężczyzn, naturalnie o wiele mniej kobiet je wyróżnia.