Załóżmy, że obywatel kraju A pracuje w kraju B z dochodem X USD i wysyła Y USD jako przekaz do A, co jest brane pod uwagę przy obliczaniu PNB? X czy Y? (X obejmuje Y)
2
DNB ( dochód narodowy brutto ) to obecny opis tego, co kiedyś nazywano PNB . Jest to PKB ( produkt krajowy brutto ) powiększony o dochód pierwotny netto z zagranicy (dochód pierwotny otrzymywany z zagranicy pomniejszony o dochód pierwotny wypłacany reszcie świata)
Zakładając, że osoba ta jest rezydentem długoterminowym (1 rok lub więcej) w kraju B, to żadna z tych kwot nie jest uznawana za DNB kraju A ( Dochód narodowy brutto to obecny opis tego, co kiedyś nazywano PNB ). Zarobki liczą się w PKB kraju B (jako część miary dochodu) i DNB, podczas gdy przekaz jest częścią wtórnego dochodu kraju A z kraju B i wpływa na rachunki bieżące bilansu płatniczego obu krajów. Patrz rozdział 12 instrukcji bilansu płatniczego MFW . Coś podobnego dzieje się z samozatrudnionym
Jeżeli jednak osoba ta jest rezydentem krótkoterminowym (krócej niż rok) lub pracownikiem przygranicznym, wynagrodzenie pracownicze jest liczone jako dochód pierwotny, a zatem jest częścią DNB kraju A, chociaż stanowi PKB kraju B (jako część miary dochodu). Wszelkie towary lub usługi, za które ta osoba płaci w kraju B, są liczone jako eksport z kraju B do kraju A. Patrz rozdział 11 instrukcji bilansu płatniczego MFW . W przypadku krótkoterminowych migrantów prowadzących działalność na własny rachunek dochód liczy się jako eksport usług z kraju B do kraju A, a więc liczy się w PKB i DNB kraju A, ale znowu wszystko, co wydano w kraju B, liczy się jako handel w drugą stronę
Pomiar tych przepływów i ich rozróżnianie są trudne dla krajowych służb statystycznych, zwłaszcza dla pracowników migrujących, którzy nie wiedzą, jak długo będą przebywać w innym kraju