Jak wyglądała ekonomia jako dziedzina przed Adamem Smithem, ojcem * nowoczesnej * ekonomii?

Adam Smith nazywany jest „ojcem współczesnej ekonomii”, a jego książka „Weath of Nations” , podstawowa praca w dziedzinie ekonomii, jest uważana za pierwszą nowoczesną książkę o ekonomii. Ponadto ekonomia po raz pierwszy stała się studium w 1776 r., Kiedy opublikowano bogactwo narodów .

Dlaczego w obu opisach używane jest słowo „nowoczesny”? Wiem, że ludzie na przestrzeni wieków, a nawet Arystoteles, zajmowali się niektórymi teoriami ekonomicznymi, ale nie przypominam sobie, aby ktokolwiek wniósł znaczący wkład w ekonomię przed Adamem Smithem.

Czy nastąpił istotny wkład w ekonomię przed 1776 rokiem? Jeśli nie, to dlaczego używamy terminu „nowoczesny”, nawet jeśli wcześniej nie było w nim nikogo?

Bezpośredni poprzednicy Adama Smitha w ramach klasycznej tradycji (być może bardziej użyteczne wyróżnienie niż współczesne) to Hume, Locke i Dudley North. Przed klasycznymi ekonomistami byli fizjokraci (XVIII wiek), tacy jak Francois Quesnay i Turgot. Fizjokraci podkreślali wydajność rolnictwa jako siłę napędową bogactwa narodów. Byli jednocześnie z, ale także poprzedzeni przez merkantylistów(XVI - XVIII wiek). Merkantyliści koncentrowali się głównie na tworzeniu korzystnego bilansu handlowego, który pozwoliłby gromadzić rezerwy w posiadaniu absolutnego władcy. Podkreślali kontrolę rządu nad gospodarką jako rozszerzenie władzy państwa. Merkantyliści mieli duży wpływ na politykę narodów, na przykład w postaci Colberta. Znani pisarze to między innymi de Malynes i Mun. Merkantyliści byli jednym z głównych celów krytyki Adama Smitha. Różnica polega na tym, że merkantyliści wierzyli, że ilość rezerw jest ostatecznym źródłem bogactwa narodu, i dlatego kładli nacisk na protekcjonizm, podczas gdy Smith koncentrował się bardziej na handlu, pozwalając na zwiększenie wydajności produkcji. Czyniąc to, miał na niego duży wpływ Quesnay, któremu rozważał poświęcenie teorii sentymentów moralnych.

Istnieli także „ekonomiści” na długo przed XVI stuleciem, a powiązania między nimi a ekonomią są takie, że rozumiemy, że im bardziej oddalać się, tym dalej. Iba Khaldun jest dobrym przykładem, Arystoteles (lub bardziej prawdopodobne, że jeden z jego uczniów) dosłownie napisał książkę zatytułowaną „Ekonomia” (dotyczy to ekonomii w dosłownym znaczeniu zarządzania domem), można również mówić o „Dziełach Hesioda” Dni ”(rzeczywiście bardzo stary tekst) będący przykładem wczesnej ekonomii.

Istnieje ... „Adam Smith z Arabów”: Ibn Khaldun . Żył w XIV wieku. Jego dziełem, które koncentruje się na ekonomii, jest Muqaddimah przetłumaczony na angielski w 1958 r. Jako „The Muqaddimah: An Introduction to History”.

Opowiadał się za mniejszym zaangażowaniem państwa w działalność produkcyjną i handlową, która zamiast tego powinna skupić się na polityce stabilizacyjnej. Opowiedział się również za zmniejszeniem wydatków wojskowych, aby zainwestować więcej w edukację i technologię. Zwrócił także uwagę na zwiększoną wydajność wynikającą ze specjalizacji pracy.

Czy to wszystko nie brzmi niesamowicie znajomo? (400 lat przed Adamem Smithem). Podsumowanie jego teorii ekonomicznych znajduje się tutaj .

Bogactwo narodów nie jest źródłem względnie nowoczesnej ekonomii.

John Locke w dwóch książkach z lat 70. XVI wieku ma pierwszeństwo w stosunku do podaży i popytu determinującego cenę oraz argumenty, które pokazują szkodliwość kontroli cen w taki sam sposób, jak dzisiaj. Jego filozofia została później napisana, aby uzasadnić jego poglądy polityczne!

Lord North wyjaśnił wzajemne korzyści w zakresie wymiany i koordynacji cen.

Cantillon wyjaśnił wpływ inflacji na ceny i podaż oraz ustalanie cen popytu jako racjonowanie aukcji i wreszcie przedstawił koncepcję przedsiębiorcy.

Condilliac odkrył koszt alternatywny w załączniku do swojej teorii wrażeń koncepcję użyteczności jako źródła wartości i omówił ogólną ideę zmniejszania użyteczności krańcowej, paradoksu wody i diamentu (którego Smith nie rozwiązał).

Adam Smith słynie przede wszystkim z pierwszych osiemdziesięciu stron pierwszego tomu bogactwa narodów, ponieważ jest to najjaśniejsze wyjaśnienie podziału zysków z pracy i przyczyn pokojowej współpracy społecznej do początku XIX wieku.

Zarówno Condillac, jak i Smith nawiązali do Cantillona, ​​który z kolei oparł swoją pracę na Locke.

Fizjokraci w większości mieli własne teorie oparte na ziemi i pracy jako główne źródła wartości, a teorie te nie przetrwały krytyki, z wyjątkiem sytuacji, w których podążały za Cantillonem.

Pierwszym zachodnim ekonomistą był Kopernik, który napisał esej przeciwko inflacji (argumentował, że był on bardziej niszczycielski niż wojna i zaraza, ale lepiej niż śmierć). Ten esej, także omawiający ceny, znajduje się w jego zebranych pracach, przetłumaczonych na obie wersje.

Legendarny indyjski dyplomata z czasów Mauryana , Kautilya (lub Chanakya lub Vishnugupt ), jest indyjskim odpowiednikiem Adama Smitha. Szacuje się, że napisał on swoją klasyczną książkę Arthshastra (dosłowne znaczenie: ekonomia) w III wieku p.n.e. Zarówno Kautilya, jak i Arthshastra są wymienione w tekstach hinduskich, buddyjskich i dżinskich . Wikipedia ma dość dostępne wpisy na obu.

Książka ma dość szeroki zakres i zajmuje się między innymi polityką gospodarczą czasów Kautilyi.

Dla naszych celów „tradycyjne” społeczeństwo odnosi się do społeczeństwa rolniczego. „Nowoczesna” ekonomia, przynajmniej tak rozumiana do końca XX wieku, jest znakiem rozpoznawczym społeczeństwa przemysłowego. Adam Smith był prawdopodobnie pierwszym pisarzem ekonomicznym, który napisał o takiej gospodarce. W swojej pracy opisał, w jaki sposób usprawnienia w procesach produkcyjnych (np. Podział pracy) mogą nie tylko poprawić te procesy, ale także wydajność całego społeczeństwa. Zapowiadało społeczeństwo konsumpcji masowej (nowoczesna konstrukcja) i dotyczyło gospodarek całych narodów, nie tylko jednostek.

„Bogactwo narodów” Adama Smitha to plan dla nowoczesnego społeczeństwa przemysłowego. Było to właściwie trochę przed czasem, co oznaczało, że prawdopodobnie „nikt” przed nim nie potraktowałby tego samego tematu. (Do 1776 r. „Wszyscy” mogli zobaczyć rewolucję przemysłową, w tym mieszkańców 13 brytyjskich kolonii po drugiej stronie Atlantyku lub „stawu”, ale jeszcze się nie pojawił). Publikacje wcześniejszych pisarzy omawiały głównie wpływ rolnictwa na społeczeństwo. Mówili o „mniej nowoczesnym” świecie niż świat, w którym przemysł dominuje w gospodarce.