Jakie są współczesne przykłady ustalonych teorii ekonomicznych stosowanych na dużą skalę w prawdziwym życiu?

Ostatnio zastanawiałem się, w jaki sposób teorie ekonomiczne (rzeczy, których uczą cię na studiach) wpływają na rzeczywiste decyzje. Znalazłem kilka przykładów (patrz poniżej), ale większość z nich pochodzi z przeszłości i wiele z tych teorii nie jest „ustalonych” / szanowanych dzisiaj.

Jakie są przykłady z obecnej lub niedawnej przeszłości, gdy ustalona teoria ekonomiczna wpływa na decyzje podejmowane w życiu, najlepiej na dużą skalę?

Interesują mnie przypadki, w których jakaś organizacja lub osoba decyduje, co robić na podstawie takich teorii, a ich decyzje wpływają na wiele osób (np. Wiadomo, że bank centralny kraju X korzysta z teorii ekonomii pieniężnej, aby zdecydować, jaka powinna być stopa procentowa ). Szukam przykładów ustalonych teorii ekonomicznych, które są szeroko stosowane „na wolności” (w prawdziwym świecie).

Przykłady z przeszłości:

• Wulgarny liberalizm: reformy gospodarcze w postsowieckiej Rosji w latach 90.
• Marksizm-leninizm: sowiecka Rosja
• Pod koniec lat 90. wiele osób wierzyło, że wolny handel między USA i Chinami przyniesie korzyści obu stronom. Przekonanie to opierało się na doświadczeniach z handlem między USA a krajami europejskimi (Niemcy, Francja). Stany Zjednoczone pomogły Chinom przystąpić do WTO w 2001 roku. 17 lat później okazało się, że wolny handel z Chinami był szkodliwy dla gospodarki USA, ponieważ Chiny bardzo różnią się od Niemiec i Francji. Metodologia zastosowana przez tych ekonomistów była błędna, a oparte na nich decyzje wpłynęły na około 400 000 osób w amerykańskim sektorze produkcyjnym ( źródło , fragment rozpoczynający się od „Ocenilibyśmy zachowawczo ...”).
• Chicagowska szkoła ekonomii: pomysły Miltona Friedmana wpłynęły na reformę gospodarki Estonii w czasach poradzieckich.
• Modele przepływów międzygałęziowych były wykorzystywane między innymi w radzieckiej gospodarce planowania.
• Programowanie liniowe / badania operacyjne wykorzystano do optymalizacji produkcji w fabrykach ( podobno zarówno w krajach socjalistycznych, jak i kapitalistycznych).
• Przestój proponowany przez Silvio Gesell użyto między innymi, austriackie miasto Wörgl (niemiecki) w 1932 roku.

We współczesnej teorii ekonomicznej (makroekonomia Mankiw 5. edycja) istnieje argument, że społeczeństwo jest tak bogate jak jego PKB lub towary i usługi w gospodarce, skorygowane o inflację (a nie nominalny PKB). Podkreśliłoby to, jeśli zastosujemy logikę dedukcyjną, że nasze umowy handlowe z Niemcami ORAZ Francją nie były dobre, ponieważ handel był jednostronny (a nie wzajemny przepływ). Produkują na przykład samochód, my nic nie produkujemy. Współczesna teoria ekonomiczna uczy nas, że społeczeństwo stoi przed kompromisem między produkcją a konsumpcją. Zużyj dużo teraz, zużyj znacznie mniej później, ponieważ musisz produkować, aby zwiększyć swoje przyszłe zużycie.

Wszystko to ma znaczenie dla twojego pytania, ponieważ umowy handlowe z Chinami i Niemcami doprowadziły do ​​podobnej kwestii. Stany Zjednoczone konsumowały i nie produkowały proporcjonalnie (poważne nierównowagi handlowe). Przez pewien czas dobrze jest produkować bez konsumowania (Mankiw wykorzystuje ilustrację gospodarki, która może produkować roboty lub pizzę), ale jak widać, brak produkcji nie pozostawia z czasem żadnych zasobów, aby zwiększyć konsumpcję. Realny PKB jest wyższy w długim okresie, jeśli produkujesz w przyspieszonym tempie, niż jeśli konsumujesz bez wzrostu produkcji. Rzeczywistym rezultatem jest to, że można oczekiwać dokładnego wyniku, jaki uzyskaliśmy dzięki „wolnemu handlowi” z Chinami. Mogą po prostu produkować tańsze i więcej towarów, my nie produkujemy tyle lub tak skutecznie, a wynikiem jest to, co widzimy dzisiaj, jeśli będziemy postępować zgodnie z nowoczesną teorią ekonomiczną (studencką).

Aukcje widma są na ogół projektowane przez ekonomistów na podstawie wyników i spostrzeżeń z teorii aukcji. Na przykład większość współczesnych aukcji widma jest co najmniej nieco związana z aukcją Ausubel i Cramton z rosnącym zegarem proxy. Aukcje te służą do sprzedaży setek milionów dolarów licencji na widmo radiowe. Podobny punkt można powiedzieć o mechanizmach aukcyjnych wykorzystywanych przez inne oddziały sekcji publicznej (takie jak aukcje skarbowe banków centralnych).

Teoria dopasowywania była szeroko stosowana w projektowaniu wielu rzeczywistych rynków i mechanizmów alokacji. Przykłady obejmują przydział lekarzy-studentów do rezydencji medycznej, przydział uczniów do szkół średnich oraz powiązanie dawców nerek z pacjentami.

Polityka konkurencji (antymonopolowa) opiera się w bardzo dużym stopniu na wynikach organizacji przemysłowych. Obejmuje to formułowanie zasad oparte na wielu stosunkowo niedawnych wynikach na takie tematy, jak sprzedaż wiązana, zmowa i ograniczenia wertykalne.

To doskonałe pytanie. Wierzę, że istnieje pięć różnych „smaków” tradycyjnej ekonomii, które dominują w naszym dzisiejszym krajobrazie, które pochodzą z przeszłości. W kolejności pojawienia się będą to:

1. Współczesny kapitalizm : jest to klasyczny kapitalizm wolnorynkowy: podaż i popyt odkrywają cenę towarów, usług, pracy, pieniędzy i ryzyka na otwartych, przejrzystych rynkach.
2. Marksizm : opracowany przez Karola Marksa w drugiej połowie XIX wieku, analiza marksistowska utrzymuje, że kapitał prywatny ma wbudowaną przewagę nad pracą, a pozostawiony sam sobie kapitał zuboże robotników i wzbogaci właścicieli kapitału.
3. Socjalistyczny kapitalizm państwowy : nieskrępowany kapitalizm powoduje ogromne różnice w dochodach i bogactwie (czyli zwycięzcach i przegranych). Rozwiązaniem jest pozyskiwanie bogactwa od zwycięzców wolnorynkowych poprzez podatki na programy społeczne, które bardziej równomiernie rozdzielają bogactwo narodu.
   4. Neo-keynesowski kapitalizm państwowy : aby przeciwdziałać recesji, państwo (rząd) zwiększa własne pożyczki i wydatki (zwane wydatkami deficytowymi), aby zrekompensować spadek konsumpcji prywatnej, a bank centralny obniża koszty pożyczania pieniędzy i zalewa system bankowy kredytami przekonać gospodarstwa domowe i firmy do pożyczania pieniędzy na wydawanie i inwestowanie.
   5. Neoliberalny globalny kapitalizm : regulacje rządowe i wtrącanie się (to znaczy wybieranie zwycięzców i przegranych, zamiast pozwalania wolnemu rynkowi wybierać zwycięzców i przegranych) hamuje wzrost, a bez wzrostu dobrobytu spada zarówno dla bogatych, jak i biednych. Rozwiązaniem jest ograniczenie biurokracji i uwolnienie rynków, aby umożliwić swobodny przepływ informacji, pracy i kapitału. Ta wolność zwiększa bogactwo dla wszystkich w gospodarce.

Ważne jest, aby zauważyć, że te ustalone przykłady teorii ekonomicznej, które są obecnie w grze, nie zastępują się tak, jak zwyklibyśmy sądzić konwencjonalną ekonomię szkół średnich; we współczesnej erze powojennej każdy nowy system jest nakładany warstwą na istniejący układ. Tak więc państwowy socjalizm nie zastąpił kapitalizmu wolnorynkowego; został dodany jako nowa warstwa, która rozdzielała dochody na programy społeczne i kontrolowała kluczowe branże. Zwiększona rola państwa w postaci polityk keynesowskich wpłynęła na kapitalizm wolnorynkowy, ale go nie wyparła, a neoliberalna globalizacja przedłużyła swobodny przepływ kapitału, mimo że praktycznie pozostawił wiele krajowych gałęzi przemysłu nietkniętych.

Znowu cytujesz przykłady z przeszłości, które mogą wprowadzać czytelników w błąd, że teorie ekonomiczne nie są już praktykowane, a więc co dzieje się dzisiaj?

To, co mówię powyżej, to te pięć, które cytuję, są dominującymi teoriami ekonomicznymi i są WSZYSTKIE w praktyce dzisiaj.

$2.5 trillion of its$

Narody europejskie, takie jak Niemcy, powszechnie uważane za socjaldemokratyczne, w dużej mierze opierają się na globalizacji i eksporcie, aby sfinansować swoje wydatki socjalne.

Chiny, nominalnie komunistyczne, polegają na wolnych rynkach, aby generować przychody potrzebne do subsydiowania przedsiębiorstw państwowych.

Chodzi o to, że obecnie nie ma jednej dominującej teorii ekonomicznej ; mamy wiele teorii ekonomicznych mieszanych i stosowanych razem . Te gospodarki współistnieją i można je sobie wyobrazić jako warstwy, które nakładają się na siebie w niektórych obszarach, ale działają według własnych zasad i nakładów.