Nauka tworzenia lepszej sztuki (gry 2D)

Dopóki jedna z moich gier „nie uczyni” jej dużą, albo nie zaleją mnie złote sztabki, będę musiał sam poradzić sobie z większością lub całą moją grafiką. Sedno mojego pytania brzmi: w jaki sposób mogę nauczyć się sztuki, aby wyjść poza „sztukę programisty” i stać się czymś, z czego byłbym dumny?

Moje pytanie skupia się na 2D, a nie na 3D.

Już dobrze trzymam się:

• Photoshop / GIMP (manipulacja i tworzenie obrazów)
• Flash (animacja i rysowanie prostych dzieł sztuki)
• Prosty rysunek (ręcznie)
• Digitalizacja ręcznie rysowanej sztuki
• Projekt graficzny

Gry wymagają jednak złożonej i zróżnicowanej sztuki; wszystko od tła po ikony, duszki, animacje i złożone efekty.

Jak artystycznie wypełnić lukę? Mam już doświadczenie i pewność, że mogę to zrobić; Muszę tylko wiedzieć, w jakim kierunku wkładam swoje skromne wysiłki. Wiem, że to się opłaci, szczególnie w dłuższej perspektywie. Ale nie jestem pewien, jak się tam dostać.

Używanie istniejącej sztuki to już coś, co już robię, więc proszę, nie poruszaj tego w swoim pytaniu.

Dużo praktyki. Większość artystów rysuje i rysuje, odkąd nauczyli się trzymać długopis, musisz nadrobić stracony czas.

Moja sugestia: zacznij od ręcznie rysowanych rzeczy i innych podstaw. Opanowanie sposobu działania programu w porównaniu do pełnego wykorzystania programu do sztuki to dwie różne rzeczy, więc zapoznaj się z niektórymi samouczkami online i tym podobnymi i uzyskaj kilka nowych technik.

Dalej: ćwicz jak szalony. Moim ulubionym sposobem na to jest stworzenie listy rzeczy do zrobienia, zwykle prostych rzeczy - zdobądź około 20 do 30 przedmiotów (jest to dość trudne i nie zawsze będziesz z nich korzystać). Następnie zdobądź budzik, który możesz ustawić na 10-15 minutowe odstępy, ustaw go i w tym czasie postaraj się narysować pojedynczy obiekt.

Kiedy alarm się włączy, oznacza to koniec tego rysunku. Żadnych ale. Masz teraz możliwość ponownego rozpoczęcia tego samego obiektu (od 10 do 15 minut) lub rozpoczęcia procesu od nowa. (Spłucz, umyj, powtarzaj, aż uzyskasz pożądany efekt)

Wow, temat, na który mogę być w stanie odpowiedzieć, widząc, jak rysuję całe moje życie (pomimo tego jest mało dowodów na to w Internecie, biorąc pod uwagę, że zwykle nie skanuję moich wyników - jestem bardzo analogicznym artystą ... i nie lubię pokazywać tego, co uważam za niepowodzenia ... chociaż przypuszczam, że przydałoby się to niektórym?).

Odpowiedź Victora dotyczy pierwszej rzeczy: rysowania ręcznego. Kimon Nicolaïdes jest prawdopodobnie jedną z moich największych inspiracji i przykro mi, że nigdy nie miałem okazji uczyć się u niego.

„Jest tylko jeden właściwy sposób na naukę rysowania i jest to całkowicie naturalny sposób. Nie ma to nic wspólnego ze sztucznością ani techniką. Nie ma nic wspólnego z estetyką ani koncepcją. Ma jedynie związek z aktem prawidłowej obserwacji i mam przez to na myśli fizyczny kontakt z różnego rodzaju przedmiotami wszystkimi zmysłami. Jeśli uczeń ominie ten krok i nie ćwiczy go przez co najmniej pierwsze pięć lat, zmarnował większość swojego czasu i koniecznie musi wrócić i zacząć wszystko od nowa. ”

Może to zabrzmieć ekstremalnie, ale wówczas (około 1936 r.) Był to dość powszechny pomysł (Harold Speed ​​mówi coś podobnego o praktyce); w porównaniu z dzisiejszą ideą, że niektórzy ludzie mają naturalny talent, a reszta z nas nigdy nie nadąży, wierzyli, że praktyka, praktyka i praktyka doprowadzą cię tam - może trochę później, ale w końcu.

Osobiście nie wierzę w talent. Nie w sposób, w jaki media to teraz odtwarzają. Widzicie, wszyscy zapominają o tym, że nawet utalentowani ludzie ćwiczą, a są nawet dowody na to, że „talent specjalny” tak naprawdę nie istnieje . (Co jest dobrą wiadomością dla nas, śmiertelników).

Książka Kimona Nicolaïdesa „The Natural Way to Draw” jest świetna i regularnie ją ponownie czytam i przeglądam plan studiów. Kolejną świetną książką jest „The Practice & Science of Drawing” Harolda Speeda ; chociaż nie ma odpowiedniego planu nauki, da ci kilka punktów widzenia na rysowanie i malowanie.

Wróćmy jednak do tematu. Jak powiedział Victor; będziesz chciał poćwiczyć rysowanie ręczne, ponieważ zmusi cię to do nauki perspektywy, cieni, tekstur i tym podobnych. Rzeczywiście, nie sądzę, że powinieneś zbytnio zajmować się częścią cyfrową (w rzeczywistości nie byłbym w stanie powiedzieć, ponieważ nie powiedziałeś ani nie pokazałeś, na jakim poziomie jesteś poza „prostym rysunkiem”, co jest na tyle niejasne, że nic nie znaczy: P); to, co trenujesz, byłoby podstawą wszystkiego innego, a bez odpowiedniego fundamentu nie osiągniesz bardzo wysokich wyników. Krótka rada: nie wyrzucaj swoich szkiców / rysunków. Uratuj ich - przynajmniej przez kilka lat; ilekroć masz wrażenie, że nie robisz postępów, spójrz na swoje pierwsze, a będziesz zaskoczony odległością, którą przebyłeś.

Rysunek odręczny (i mam na myśli to z dowolnymi mediami: węgiel drzewny, grafit, pastele, conté, silverpoint, długopis i atrament, marker, co masz) prawdopodobnie prawdopodobnie wystarczy na wszystko, z wyjątkiem duszków (duszki prawdopodobnie mogą być wykonane przez ręcznie lub wykonując jakąś fantazyjną magię z modelami 3d - to nie jest obszar, o który będę się ubiegać o jakąkolwiek wiedzę specjalistyczną). Tła można tworzyć w dowolnych mediach, ale akwarele są miłe i bardzo satysfakcjonujące, gdy się ich nauczysz. Pamiętam kilka (10-15) lat temu, kiedy zapytałem moją przyjaciółkę, jak zrobiła swoje niesamowite akwarele... Ponieważ nigdy nie byłem w stanie wyprodukować czegoś takiego; odpowiedź była dość prosta: poćwicz i pozwól, by obraz wyschł, zanim przejdziesz do następnej jego części. Niewystarczające zmoczenie pędzla lub zbyt mokre - te części były tylko częścią krzywej uczenia się.

Kiedy poczujesz się dobrze z rysowaniem odręcznym i malowaniem / tłem, prawie skończysz z częścią analogową. Nauka oprogramowania niezbędnego do digitalizacji jest kolejnym krokiem, w którym to samo się powtarza: ćwiczyć, ćwiczyć, ćwiczyć. Znajdź dobrą książkę lub dwie dotyczące wybranego oprogramowania i zacznij się uczyć (lynda.com ma kilka świetnych samouczków wideo dla Photoshopa). Moim zdaniem mniej pracy wymaga nauczenie się, jak coś digitalizować - oprogramowanie jest tylko narzędziem, tak jak twój srebrny punkt lub grafit. To środek do celu, nie sam wynik końcowy. Jedno jednak: kiedy zaczniesz używać oprogramowania, kup tablet piórkowy. Ipad i jego podobni są okropni w pracy, ale intuicja Wacoma, cintiq, a nawet bambusowy długopis i touch będzie wart swojej wagi w złocie, jeśli chodzi o digitalizację lub jakąkolwiek pracę w Photoshopie. Mysz i klawiatura są świetnymi metodami wprowadzania wielu rzeczy, ale nie rysują (poza tym sama wrażliwość na nacisk jest niezbędna do większości operacji).

Porada Alexa Sheparda: „ćwicz jak szalony” jest prawdą. Jego sposób jest jeden, drugi to sposób, którego nauczyłem się już w przeszłości: wybieraj tematy - łatwiej zaczynasz, a następnie rysuj przez 30 minut, nie patrząc na szkicownik . Jeśli czujesz, że tracisz połączenie między przedmiotem a papierem, poświęć chwilę na zerknięcie na szkic / rysunek i przestaw pióro. Ponieważ rysunek jest w stanie narysować to, co widzisz, a nie to, co wiesz.

Zanim ludzie skaczą mi do gardła na temat „mniej pracy trzeba nauczyć się, jak coś digitalizować”; Zdaję sobie sprawę, że może to zabrzmieć nieco arogancko. Nauczenie się magii, którą potrafi Photoshop, wymaga dużo praktyki i wysiłku, a nawet nie zaczynam od modelowania 3D, ponieważ jest to po prostu wyjście. Ale nauka posługiwania się nim biernie jest o wiele łatwiejsza niż nauka rysowania osoby bez wyglądania jak z zapomnianego horroru. W mojej opinii.

Powinieneś nauczyć się rysowania ręcznego. To pierwsza umiejętność, którą musisz w ogóle narysować. Ucząc się rysować rękami, zyskujesz pojęcie perspektywy, tekstur, cieni itp.

Uzyskaj dostęp do stron takich jak DeviantArt i CGTextures, aby uzyskać inspirację i zobaczyć przykłady. Drawspace to świetna strona internetowa, która obejmuje prawie wszystkie aspekty rysowania.

Po tym, jak powinieneś być w stanie łatwo określić, jak możesz robić ikony, duszki, animacje itp. Za pomocą skanera możesz wizualizować swoje szkice na ekranie i dostosowywać je do swojej gry.

Szczerze mówiąc i nie wiem, czy jest to „właściwa” odpowiedź, ale nawet tworzenie wysokiej jakości grafik 2D wymaga znacznych zdolności artystycznych i umiejętności. Biorąc to pod uwagę, nie można się tego nauczyć. Całe przekonanie, że to wszystko „naturalny talent”, nie jest prawdą. Możesz zacząć od nauki rysowania za pomocą tej zmęczonej i prawdziwej książki „Nowy rysunek po prawej stronie mózgu: kurs zwiększania kreatywności i pewności artystycznej” . Myślę, że ta książka jest świetną platformą do rozwijania zdolności artystycznych (a przynajmniej tak mi powiedziano). Jak wszystko, wszystko sprowadza się do praktyki, praktyki, praktyki.

Mam nadzieję, że to jest pomocne. Czuję twój ból i ciągle jestem na tej samej łodzi co ty.

Dobre źródło samouczków i metod ćwiczeń można znaleźć tutaj .

Z mojego ograniczonego doświadczenia i jak wskazano w zaakceptowanych odpowiedziach powyżej, praktyka czyni mistrza.

Nie jestem pewien, czy dobrym pomysłem jest rysowanie ręczne. Przekonałem się, że jestem znacznie lepszy w sztuce za pomocą myszy niż w sztuce rysowanej ręcznie. Myślę, że kluczową kwestią jest praktyka. Jeśli zamierzasz dużo ćwiczyć, powinieneś używać narzędzi, których prawdopodobnie będziesz używać: myszy i klawiatury.

Nie jestem artystą, ale myślę, że jest coraz lepiej. Przechodziłem samouczki i modyfikowałem istniejącą sztukę. Obaj rozwijają swoją wiedzę na temat narzędzi. Ostatnio, kiedy tworzyłem teksturę dla modelu 3D, zaniedbałem zapisać plik tekstury przed zamknięciem Blendera, tekstury i modele mają różne operacje zapisu :(. W każdym razie musiałem odtworzyć całą teksturę z pustego płótna. myślę, że skończyło się to dobrą rzeczą, dało mi praktykę. Na tej podstawie prawdopodobnie będę tworzyć wiele wersji każdej tekstury za każdym razem. Zaczynam od zera za każdym razem.

Powodzenia w sztuce!

Moim dziwnym zdaniem nałóż na siebie tyle ograniczeń, że zaczniesz osiągać coś, co wygląda stylowo z samych ograniczeń! :-RE

Tak właśnie zrobię, jeśli znów będę mógł grać w indie i tworzyć gry (rodzaj mojego marzenia o emeryturze). Kilka lat temu robiłem to jako nastolatek, rysując wszystkie moje duszki i kafelki i pisząc własną muzykę. Wtedy mogłem to ponieść, ponieważ rynek był mocno nasycony bardzo amatorsko wyglądającą grafiką i dźwiękiem w grafice CGA, jak to:

I to naprawdę skłoniło mnie do tworzenia i projektowania gier, ponieważ wiele gier komercyjnych nie wyglądało tak, jakby były ilustrowane i oceniane przez profesjonalistów. Czułem, że naprawdę mogę konkurować z komercyjnymi grami, po prostu pracując z domu i wykonując całe moje pisanie, muzykę, grafikę i programowanie. Gdybym urodził się kilka pokoleń później, nigdy bym się nie przejmował, ponieważ gry komercyjne mają teraz niesamowitą grafikę i dźwięk od zespołów elitarnych profesjonalistów. Wyglądają jak filmy z Hollywood czy coś takiego. Nie rozumiem, jak młodzi obecnie uważają, że mogą konkurować na rynku z tymi wszystkimi ogromnymi grami, choć cieszę się, że nadal istnieją.

Dużo ćwiczyłem rysowanie i podjąłem drugą specjalizację sztuk wizualnych, ale nigdy nie byłem wystarczająco dobry, aby rozważyć ją profesjonalnie. Dostałem kilka takich szkiców w długopisie, co jest prawdopodobnie moją najlepszą rzeczą (łatwo było narysować śpiący temat):

Wydaje mi się, że lepiej rysuję piórem i atramentem niż grafitem lub węglem i to prawdopodobnie dlatego, że jest to bardziej ograniczone medium. Podobnie, kiedy próbowałem malować, nie byłem w tym tak dobry, ale zrobiłem to lepiej, kiedy po prostu cyfrowo napisałem, nie próbując mieszać ani nic takiego:

I myślę, że to dlatego, że nie jestem wystarczająco dobry do malowania miękkimi pędzlami i innymi rzeczami, ale jeśli ograniczę się i po prostu zacznę bazgrać coś bardziej jak atrament z twardymi liniami, łatwiej ukryć fakt, że nie wiem co ja robię. W rzeczywistości zazwyczaj im bardziej narzucam sobie ograniczenia, jak zmuszanie się do rysowania za pomocą atramentu w czerni i bieli, a nie wszystkie subtelne zmiany wartości, które można uzyskać za pomocą grafitu lub bazgraniny kolorami i nieużywanie miękkich pędzli, uzyskuję lepsze wyniki ponieważ ograniczenia ułatwiają komuś bez umiejętności lepsze radzenie sobie. Skończyło się na tym, że poszedłem ścieżką programowania zamiast kontynuacji całego twórcy gry.

Ale gdybym mógł wrócić do tworzenia gier, myślę, że tak właśnie należy. Przez ograniczenia rozumiem na przykład użycie dużych blokowych pikseli w stylu retro. A może możesz nawet użyć 4-kolorowych palet CGA! Właściwie to mi się podoba ... nie, może mam ciężką skrzynkę okularów do nostalgii. Ale próbowałem przetworzyć niektóre zdjęcia, aby użyć 4-paletowych palet (ale z niebieskim i pomarańczowym zamiast fioletowego i niebieskiego) i myślę, że wyglądają fajnie:

Praca z 4-kolorową paletą jest więc poważnym ograniczeniem, ale łatwiej mogę ukryć fakt, że nie jestem tak dobrym artystą, jeśli rysowałbym przy użyciu takiej palety, a zwłaszcza gdybym rysował blokową grafikę pikseli.

Być może niektórzy uważają, że taka strategia jest obecnie nadużywana w grach indie z odrodzeniem w stylu retro, ale nie wiem, nadal uważam te gry za zabawne i ostatecznie komunikują się spójnym językiem projektowania, co prowadzi do poczucia spójności stylistycznej .

Tak więc moja funkowa sugestia: nałóż na siebie tyle ograniczeń, po prostu zawiąż ręce za plecami, aż to, co analogicznie rysujesz ołówkiem za pomocą ust, zacznie wyglądać kompetentnie, biorąc pod uwagę wszystkie ograniczenia, które nałożyłeś na siebie. Publiczność nie może wiedzieć, że nie jesteś dobry w rysowaniu, jeśli patrzy, jak rysujesz rękami związanymi za plecami i rysuje coś ołówkiem w ustach, że tak powiem.

Podobnie jest z muzyką, jeśli to zrobisz. Przekonałem się, że po prostu dużo się ograniczam i utrzymuję super prostotę, tak jak nie używam wielu instrumentów, a może tak jak linia basu, niektóre bębny i dźwięki, mogę trochę ukryć fakt, że jestem pijany i nie mam pojęcia, co robię. robię tak: https://vocaroo.com/i/s1k7kLy45bi6 . Oczywiście profesjonalista mógłby prawdopodobnie powiedzieć, ale może mógłbym przynieść to zwykłym ludziom.

A moja sugestia tak naprawdę dotyczy fluktuacji - nie tworzenia wspaniałej sztuki, muzyki czy czegokolwiek, ale czegoś, co może być w stanie oszukać zwykłą osobę i przekonać ją, że nie jesteś całkowicie niekompetentny. I do tego uważam, że pomaga się mocno powstrzymać, używać super prostych palet, blokowej grafiki, bardzo niewielu instrumentów do muzyki i dźwięku itp., Tak jak byłem zmuszony to robić wtedy, gdy byłem nastolatkiem w latach 80. ze względu na technologię ograniczenia, tylko teraz zrobiłbym to celowo.