Czy powinienem napisać własny silnik fizyki z powodu integracji sieci?

Obecnie pracuję nad odgórną strzelanką zombie w czasie rzeczywistym. Piszę to w Javie, używając JBox2D jako mojego silnika fizyki. W tym tygodniu kodowałem sieć i jestem teraz gotowy do synchronizacji fizyki.

Planuję użyć predykcyjnego modelu klient / serwer autorytatywny, w którym klient może się swobodnie poruszać, o ile serwer zaakceptuje go później. Wiąże się to z wysłaniem przez klienta pakietów zawierających dane o ruchu do serwera oraz obliczeniem opóźnienia i ponownym symulowaniem świata ze starszego stanu.

Mój problem polega na tym, że mój obecny silnik fizyki, JBox2D (w zasadzie port Box2D), nie obsługuje cofania świata i najwyraźniej nie jest tak łatwo serializować światowe dane. Mam 2 rozwiązania, mogę albo zmodyfikować / rozszerzyć mój obecny silnik fizyki, albo napisać własny.

Powody, dla których napisałem własny silnik fizyki -

• Mogę usunąć niepotrzebne funkcje. W odgórnej grze potrzebuję tylko mechaniki kolizji i sił manipulacyjnych. Nie dotyczy to grawitacji.
• Mogę lepiej zrozumieć kod i [najprawdopodobniej] łatwiej byłoby zaimplementować funkcje przywracania

Powody rozszerzenia / modyfikacji JBox2D

• Pisanie własnego silnika fizyki wymagałoby dużo pracy, co może być kłopotliwe
• JBox2D ma bardzo wspierającą społeczność, która może mi pomóc z moim twórcą
• JBox2D ma specyficzne optymalizacje, takie jak wykrywanie kolizji, co czyni go użytecznym
• Niektóre prace zostały już wykonane, ale udostępniono niewiele kodu

Jakie są twoje opinie? To moja pierwsza gra i nie jestem profesjonalnym twórcą gier. Jeśli ktoś może podać linki do pracy już wykonanej w tym obszarze (najlepiej używając JBox2D / Box2D / Java).

Wykrywanie kolizji w 2D jest tak cholernie proste, że nie wiem, dlaczego w ogóle zawracasz sobie głowę używaniem silnika fizyki. A ponieważ wszystkie siły manipulacji są proste lub na zakręcie (bez spadania, zmieniania diagnoz itp.) Osobiście nie zastanawiam się, które powinieneś wybrać. Tworzenie własnych jest proste. Kolizja:

uwzględnij 3 możliwe kolizje, które mogą wystąpić w 2 prostokątach:

1. Od krawędzi do krawędzi: dość prosta, dostajesz oś jednej krawędzi, a drugą i decydujesz, czy zajmują one to samo miejsce, czy wystarczająco blisko niego.
2. Od krawędzi do rogu: z łatwością będzie to najczęściej występujące w przypadku obracania kształtów. Na szczęście jest również dość prosty do wdrożenia.
3. Narożnik: zdarza się tak rzadko, że nawet nie warto go wdrażać. Powodem tego jest to, że 2 rzeczy musiałyby się poruszać w dokładnie przeciwnych kierunkach na tej samej dokładnej osi w dół do ostatnich obliczonych miejsc dziesiętnych silników. Teraz, jeśli wszystko obraca się o 45 lub 90 stopni, to MAJ (nawet prawdopodobnie prawdopodobnie nie) będzie tego warte

EDYCJA: Jak skomentowałem, jestem o wiele mniej zaznajomiony z tą sprawą i nie powinienem się konsultować w sprawie kolizji pocisku / pocisku.

Kiedy pracowałem z pociskami w przestrzeni 2D, zastosowałem rodzaj ścieżki, która działała zarówno w linii prostej, jak i zakrzywionej, w której rzuciłem pocisk za pomocą silnika fizyki (którego nie zrobiłem od zera) i użyłem standardowej kolizji.

Przeczytaj o budowaniu tego od zera w komentarzach.

EDYCJA: * Zaufaj mi, * niezależnie od tego, będziesz potrzebować jakiejś formy martwego liczenia w silniku gry, ze względu na pociski i liczbę pocisków, które mogą być na ekranie w danym momencie. ABSOLUTNIE NIE chcesz aktualizować każdej kuli na ekranie dla każdej klatki w podanej lokalizacji. Jest to jednak świetny sposób na spowolnienie gry: D! Powinieneś zawsze aktualizować tylko te rzeczy:

• Rzucany jest pocisk
• Kierunek, w który jest rzucany
• Czy jest zakrzywiony czy nie
  • A jeśli tak, jaka jest funkcja krzywej
• Co to jest pocisk (dotyczy grafiki, efektów, uszkodzeń, wszystkiego)

Teraz zaktualizuj dane w silniku zgodnie z tymi danymi, a nie na serwerze dla każdego cholernego pocisku, i wysyłaj dane pakietowe dla każdego pocisku. (Wyobraź sobie, że robisz to z zaledwie 2 karabinami maszynowymi na ekranie! Jezu!)