Jakie koncepcje projektowe i artystyczne omawiali studenci / profesjonaliści w latach 70.?

11

Zastanawiam się: gdybyś był [warunkowy, nie pytam o ludzi, którzy tam byli] sztuką (lub poligrafią lub reklamą, nie jestem pewien, jaki byłby wtedy tytuł) studentem lub specjalistą lata 70., o czym rozmawiałbyś ze swoimi kolegami / kolegami z klasy?

Nie mam na myśli tego, czego będziesz się uczyć na zajęciach, ale co byś wtedy uważał za przedmioty rewolucyjne (a może trochę wywrotowe)? Jakie były trendy, nowe pomysły, o których ludzie mówili?

Mogą to być studenci z Ameryki lub Europy. Właściwie myślę o uniwersytetach latynoamerykańskich, ale zdaję sobie sprawę, że to może być zbyt specyficzne. I chyba musieli rozmawiać o tych samych rzeczach.

Wiem na przykład, że studenci nauk społecznych dużo rozmawiali o Levi-Straussie. Co było zabronione w niektórych krajach Ameryki Łacińskiej, ponieważ zostało uznane za „niebezpieczne”. Wyobrażam sobie, że może studenci sztuki mówili o ... postmodernizmie? Feminizm? Naprawdę nie wiem i byłbym wdzięczny za twoją pomoc.

Yisela
źródło
1
Świat sztuki komercyjnej zmienił się drastycznie od 1970 do 1979 roku. To może być zbyt szeroka epoka, by łatwo ją zawęzić. Dobre pytanie!
DA01
@ DA01 Wygląda na to, że te zmiany mogły przynieść konsekwencje, których szukam! Jaki byłby lepszy przedział czasowy?
Yisela
Czy ma to na celu uporządkowanie tutaj starszych członków? Lata 70. były przed moim czasem. Nie wyobrażam sobie też, aby ktoś wiedział, jakie tematy były omawiane w szkole artystycznej w 1930 r., Oprócz patrzenia na to, co działo się w tym czasie na świecie.
Scott
2
Pochodzę z innej dziedziny i w tej dziedzinie jestem bardziej świadomy historii tej dyscypliny, więc prawdopodobnie mogę dowiedzieć się, o czym rozmawiali ludzie w latach 20, 40 i 80. Ktoś nie musi tam być, tylko po to, aby poznać „szkoły” artystyczne lub tendencje, o których wówczas dyskutowano. Wyobrażam sobie, że może sztuka feministyczna była dość duża, szczególnie w Ameryce. Zastanawiam się, co jeszcze było.
Yisela
Ciekawe, chyba chyba chodziło mi o „postmodernistycznego” mężczyznę, który próbuje odkryć „wolność” łamiącą zasady na obu poziomach zarówno społecznie, jak i graficznie. Niektóre stare kursy mojego Ojca mogą wciąż być w pudełkach, nie wyrzuciłem tego ... Wiedziałem, że kiedyś będzie to potrzebne.
hsawires

Odpowiedzi:

6

Nie jestem ekspertem i nie byłem studentem w latach siedemdziesiątych, ale pamiętam niektóre wstrząsy polityczne, nurty i wydarzenia społeczne i kulturalne.

Projektowanie jest informowane, rozwijane w powiązaniu z polityką i wydarzeniami w społeczeństwie lub jako reakcja przeciwko niej.

Tak, w latach siedemdziesiątych zdecydowanie było sporo estetyki hipisowskiej; do tego czasu stało się bardziej akceptowane i bardziej popularne. Elementy psychodeliczne nie są już tak „niebezpieczne” i wywrotowe, „pokój i miłość” obywatelskiego nieposłuszeństwa i pokojowego protestu, wraz z ich organiczną wielokolorową estetyką „musiałyby”: nieuchronne wahania polityczne.

Lata sześćdziesiąte. Hippy-dippy:

wprowadź opis zdjęcia tutaj

W latach sześćdziesiątych eksperymentowano z technikami drukowania, a szaleństwo polegające na wlewaniu kilku kolorów do tego samego koloru dobrze w drukarkach offsetowych. Ostateczny rezultat jest taki, że całość staje się brązowawa, ale możesz wydrukować sporo, zanim kolory się zmieszają, i dostaniesz kilka plakatów, które są nieco inne. Tj .: nie byłoby rastra. Nie mogę znaleźć żadnego przykładu, ale wyobraź sobie, że umieściłeś w tym kilka kolorów:


Edycja: znalazłem zdjęcie, którego szukałem: wprowadź opis zdjęcia tutaj


Lata sześćdziesiąte. Czy kupiłbyś tę szminkę?

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Choć album Miltona Glasera Boba Dylana został wyprodukowany w 1967 r., Pokazuje ścisły język wizualny. Chodzi mi o to, że „hipisowate” włosy nie są w dzikich hipisowskich kolorach. Są wyciszone. Czcionka i sylwetka mówią o minimalistycznym kontraście.

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Istnieje duża różnica między tym, co możesz nazwać projektowaniem korporacyjnym, a podprądami zakorzenionymi w pewnego rodzaju oddolnych językach wizualnych. Jeśli szukasz „1970 design”, dostaniesz wiele - co wielu postrzegało - wysokich efektów wizualnych, projektów dla firm i nowej, cudownej technologii. Wciąż jest dużo kolorów, ale niewiele organicznych kwiatów. Zmierza w kierunku prostszych elementów graficznych. Porównaj projekty biznesowe z okładkami LP, plakatami koncertowymi, oddolnymi wydarzeniami kulturalnymi itp., Istnieje duża luka.

Lata siedemdziesiąte. Czy kupiłbyś to?

wprowadź opis zdjęcia tutaj

I oczywiście istnieje kontrowersyjna sztuka Andy'ego Warhola, który „bezwstydnie” skomercjalizował sztukę. Myślę, że można go nazwać mistrzem płaskiego projektowania: D.

Oto Liza Minelli:

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Niepokoje społeczne i konflikty w 1968 r. Były gwałtowną reakcją na elity wojskowe, kapitalistyczne i biurokratyczne. Wiele rządów odpowiedziało eskalacją represji politycznych i przemocy fizycznej. Pokojowy protest nigdzie nie poszedł. Mężczyzna na ulicy, anty-establishment. Zimna wojna, prawdziwa wojna, rewolucje, upadek imperium brytyjskiego, Mao zmarł. Świat był duży, zimny, niebezpieczny i zagmatwany. Roboty, science fiction, eksploracja kosmosu, gwiezdne wojny, dystopie, manipulacje genetyczne; świat stawał się obcy. Nadzieja, że ​​świat może być lepszy niż była, osłabła.

Wprowadź punk

Każdy może stworzyć wszystko. Każdy może tworzyć muzykę. Technologia wówczas ułatwiała większej liczbie osób zajmowanie się sztuką, muzyką i projektowaniem. Klasycznym tego przykładem są oczywiście Sex Pistols. To był bałagan, to zrób to sam, było głośno (pod każdym względem tego słowa). Wzięli szanowane symbole i dokonali ich analizy: królowej, flagi, religii, polityków. Siatka była naprawdę poza oknem, zasady i spójność były dla sissies. Gdybyś był głuchy na dźwięki, byłby to plus jako piosenkarz. The Clash został skrytykowany jako zbyt „melodyczny”, a nie „prawdziwy” punk. Klasa wyższa.

wprowadź opis zdjęcia tutaj

wprowadź opis zdjęcia tutaj

A oto gra o portrecie Andy Warhols Marilyn Monroe:

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Ruch feministyczny w latach 70. zabrał elementy punkowi; to był wizualny język protestu. Koncentrował się wokół kobiecego ciała, prawa do wolności seksualnej, równej płacy i solidarności z kobietami na całym świecie.

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Solidarność z wietnamskimi kobietami podczas wojny w Wietnamie:

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Będąc studentem w latach siedemdziesiątych, pomyślałbym, że między punkiem a „dobrym gustem” będzie dość duża przerwa i wojna okopowa. Postmodernistyczna (termin gardzę) i analityczna dekonstrukcja zderzyły się z „uliczną” estetyką. Inne elementy to estetyka „maszyny”, grafika i muzyka Davida Bowiego i Pink Floyda byłyby przykładami. Zgadnij, możesz to nazwać surrealizmem maszynowym (w przeciwieństwie do hipisowskiego surrealizmu organicznego), maszyną ludzką i ponownym odkrywaniem naszej tożsamości w stosunku do tego, kim jesteśmy i co tworzymy (tj. Technologii).

Warto zauważyć, że ruch punkowy był oczywiście przeciwny komercjalizacji. Ponieważ te, które są częścią punka, starzeją się i możemy im sprzedawać rzeczy, „ich” język staje się coraz bardziej popularny, choć w łagodniejszej wersji. Tak jest w wielu przypadkach.

Nie jestem pewien, czy rzeczywiście odpowiedziałem na twoje pytanie, ale była to próba umieszczenia go w kontekście historycznym.

(następne będą lata osiemdziesiąte i szalony boom gospodarczy. Ale teraz wystarczy).

benteh
źródło
Piękne odpowiedzi, a obrazy są absolutnie (i reprezentatywnie) idealne. Dziękuję Boblet!
Yisela
Happy to. Bardzo podobało mi się odświeżanie niektórych rzeczy.
benteh
Cześć, skąd masz zdjęcie Marilyn Monroe?
@cheryl ciekawe; Nie mogę powiedzieć! Nie mogę go znaleźć ponownie: S Może to być z książki o sztuce, ale dziwne, że nie można go znaleźć w Internecie. Jeśli się dowiem, dam ci znać.
benteh 11.04.16
3

Oczywiście omawiane kwestie były bardzo subiektywne i będą się znacznie różnić od krajów o tak różnych środowiskach politycznych, jak w latach 70.

Pozwólcie, że podzielę się moją pamięcią o koncepcjach graficznych, które uważałem za fajne w Niemczech, kiedy byłem nastolatkiem. Zdaję sobie sprawę z tego, że nieuchronnie jest to raczej całościowy, wąski i osobisty pogląd.

Większość projektów była pod silnym wpływem następstw 60-letniego hipisowskiego kwiatu-mocy. Ale ich koncepcje stały się bardziej skonsolidowane i skomercjalizowane. Narkotyki i ich wpływ na stan psychiczny zaowocowały Psychedelią ”, która została przeniesiona na prawie wszędzie, jak filmy, reklamy i muzyka.

wprowadź opis zdjęcia tutaj 7-up psychodeliczna naklejka

Znalazło to również odzwierciedlenie w grafice okładek płyt winylowych, które często miały motyw fantastycznego surrealistycznego świata:

wprowadź opis zdjęcia tutajOkładka Yessong autorstwa Rogera Deana

Miał na to duży wpływ surrealizm, głównie dzieła Salvadora Dali lub Yvesa Tanguy .

Ogólnie zaokrąglone organiczne struktury i ozdoby kwiatowe zastąpiły minimalistyczny styl Bauhaus , przynajmniej w tych obszarach, które twierdzą, że są młode i modne. Czcionki takie jak Banana Split można znaleźć wszędzie.

wprowadź opis zdjęcia tutaj

Artykuły papiernicze często były mocno zdobione, w tym papier do pisania i koperty.

Główni projektanci lat siedemdziesiątych, tacy jak Lugi Colani, dostosowali tę organiczność do prawie wszystkiego:

wprowadź opis zdjęcia tutaj Projekt ciężarówki autorstwa Colani

Minimalizm Bauhausu, wyraźne geometryczne nieorganiczne linie były nadal obecne w latach 70-tych. Przeżyli do dziś, ale do tego czasu uważano je za „kwadratowe” .

Takkat
źródło