Jakie typy czcionek są odpowiednie dla dokumentu technicznego?

Jakie są dobre czcionki do wykorzystania w wysoce technicznych dokumentach? Czy jest jakiś konkretny typ, którego należy używać / unikać?

Dokumenty techniczne będą miały głęboko zagnieżdżoną, hierarchiczną strukturę, a także będą korzystać z przypisów, różnego rodzaju akcentów, odsyłaczy, wyciągnięć i bocznych pasków jednego rodzaju oraz podpisów. Główną cechą wyróżniającą dokumenty techniczne jest zwykle złożona struktura.

W przypadku nagłówków możesz użyć dowolnej czytelnej czcionki; może to być serif lub sans-serif. Powinien mieć uzupełniający styl do tekstu podstawowego, ale nagłówki powinny zapewniać wyraźną strukturę wizualną dokumentu.

Przyzwoity krój szeryfowy lub bezszeryfowy jest odpowiedni dla tekstu podstawowego, jeśli masz dużo prozy. Jeśli masz dużo ilustracji z etykietami lub podpisami, szufladami lub tabelami, możesz użyć czcionki bezszeryfowej dla tekstu podstawowego i czcionki szeryfowej dla nagłówków. Przypisy będą mniejsze niż treść, więc nie używaj zbyt małej czcionki.

Dla podkreślenia kursywa lub skośna wersja czcionki powinna mieć wyraźnie inną teksturę niż tekst podstawowy.

W przypadku tabel, podpisów i wyciągnięć w większości przypadków należy używać czcionki sans-serif. Jeśli używasz czcionki szeryfowej do tekstu podstawowego, upewnij się, że tekstura czcionki bezszeryfowej jest zgodna, ale wyraźnie kontrastuje z typem tekstu.

Jeśli zamierzasz mieć w dokumencie wykazy kodów lub inne elementy o stałej szerokości, będziesz mieć trzeci krój czcionki dla tekstu o stałej szerokości. Powinno to wizualnie uzupełniać wszelkie kroje pisma bezszeryfowego. Nie używaj do tego Kuriera, ponieważ jest on stosunkowo szeroki; inne czcionki o stałej szerokości, takie jak Lucida Console, zapewniają więcej znaków o stałej szerokości i tej samej szerokości dla tego samego rozmiaru punktu lub ogólnej czytelności. Ponadto, Courier tak naprawdę nie pasuje do niczego, a wersja, która jest dostarczana z większością platform O / S, jest bardzo lekka i niezbyt czytelna do czytania dużych list kodów.

Jeśli masz opcję kupowania czcionek, możesz wybrać dowolną kombinację, która wygląda odpowiednio; wiele zasobów w Internecie zawiera pomocne sugestie.

Jeśli utkniesz z czcionkami dostarczonymi przez dostawcę systemu operacyjnego, historia jest nieco inna. Chociaż krótko pracowałem jako składacz około 20 lat temu, większość pracy związanej z dokumentacją techniczną, którą wykonuję, to specyfikacje funkcjonalne i zazwyczaj ogranicza mnie oprogramowanie dostępne w standardowej wersji pulpitu klienta.

Niektóre opcje to:

Palatino jest całkiem przyjemnym krojem tekstu, jeśli piszesz duże prozy. Zrobił to na śmierć w erze DTP, ponieważ był dostarczany w pakiecie z większością drukarek Postscript, ale to trochę umierające wspomnienie, dzięki czemu może wytrzymać samodzielnie. Będzie pasował do dowolnej czcionki Sans-serif (Arial, Tahoma, Trebuchet, Calibri itp.) Dostarczanej z systemem Windows. MacOS i większość dystrybucji Linuksa również mają przyzwoitą wersję Palatino z Adobe lub URW.

Rodzina Lucida jest przeznaczona do tego typu prac i ma czcionki szeryfowe, bezszeryfowe i monospace. Ma przyjemny, nowoczesny wygląd i działa dobrze. Kolejnym dużym plusem jest to, że większość platform O / S ma czcionki Lucida. Rodzina Lucida została również zaprojektowana tak, aby dobrze renderować na urządzeniach wyjściowych o niskiej rozdzielczości, takich jak ekrany lub wczesne drukarki laserowe, dlatego jest dobrym wyborem dla czcionek przeznaczonych do wydruku w formacie PDF.

Stand-bys Times i Arial (lub Helvetica) działają OK, chociaż uważam, że kursywa Times nie wyróżnia się zbyt dobrze na drukowanych laserowo dokumentach. Dokument będzie wyglądał jak coś zrobionego za pomocą MS Word, ale kroje pisma są obsługiwane. Głównym powodem, dla którego należy unikać tych czcionek, jest osobisty gust lub chęć unikania amatorskiego przetwarzania tekstu (co może być ważniejsze niż myślisz, jeśli potrzebujesz poważnego potraktowania dokumentu).

Tradycyjne typy w starym lub przejściowym stylu (np. Garamonds, Bembo, Baskerville) wyglądają całkiem ładnie i są czytelne w tekście, ale mają niską wysokość x, więc muszą być ustawione w większych rozmiarach. Mieszanie ich w jednej linii z czcionką bezszeryfową z większą wysokością x może wyglądać dziwnie. ITC Garamond (używany szeroko przez Apple w latach 80. i 90.) to ponowne wyobrażenie sobie Garamond o większej wysokości x, więc nie cierpi z powodu tego problemu.

Współcześni ludzie, tacy jak CM czy Century Schoolbook, zostali skazani na śmierć w XIX i pierwszej połowie XX wieku, więc zwykle mają dużo bagażu kulturowego. Uważam, że nowoczesność sprawia, że ​​dokument wygląda jak z epoki wiktoriańskiej lub z lat dwudziestych lub trzydziestych. Chociaż są one dość praktyczne i czytelne, muszę błagać DEK o różnicę w ich stosowności do dokumentów technicznych.

Podczas mieszania czcionek humanistycznych i geometrycznych weź pod uwagę zwykłe wskazówki. Zauważ, że wysoce geometryczne sans-serifs, takie jak Avant-Garde Gothic lub Futura, nie są tak naprawdę odpowiednie dla tekstu w dokumencie technicznym. Chociaż mogą być odpowiednie dla nagłówków, jeśli masz w dokumencie wiele podpisów, etykiet lub innych bezszeryfowych artefaktów, będą one kolidować z AGG lub Futura, jeśli nie zostaną ustawione w tym samym kroju pisma. Jest to uderzenie przeciwko używaniu tych czcionek do czegokolwiek poza głównymi nagłówkami, takimi jak tytuły rozdziałów. Podobne problemy dotyczą używania dowolnej czcionki sans-serif o bardzo charakterystycznym wyglądzie.

Z pamięci miałem dobre wyniki z typem tekstu ustawionym w Times, Helvetica, Charter, Palatino, Frutiger, ITC Berkeley Old Style, Calibri, Tahoma i jednym lub dwoma innymi w różnych dokumentach technicznych, w których pisałem.

Niektóre kombinacje, których użyłem to:

• Times tekst i nagłówki, podpisy i etykiety Arial z listami maszyn do pisania Lucida (podyktowanymi standardami korporacyjnymi)

• Tekst Palatino i nagłówki, podpisy i etykiety Helvetica (czcionki Adobe, zaprojektowane do renderowania do formatu PDF bez konieczności osadzania czcionek, więc trzymałem się 35 standardowych czcionek PostScript). Dokument został wyprodukowany we Framemaker.

• Tekst Palatino i nagłówki Tahoma z listami konsoli Lucida. Z perspektywy czasu śmiały Tahoma dostarczany z Windows jest zbyt ciężki.

• Nagłówki Cambria i tekst Calibri - domyślnie w programie Word 2010 i razem wyglądają OK. Zmniejsz style nagłówków od domyślnych rozmiarów - pogrubienie jest dość ciężkie i wygląda zbyt mocno w stosunku do tekstu podstawowego. Ponadto styl domyślny wstawia sporo wiodących stylów tekstu.

• Karta, CMSans, - dokument wyprodukowany za pomocą LaTeX. Wykorzystano w nim podstawowy styl „Charter”, który jest dołączony do LaTeXa, zmodyfikowany nieco przez włamanie się do dodatków.

• ITC Berkeley Old Style / Helvetica. Nagłówki i tekst wykonane za pomocą BOS i podpisów oraz kilka innych bitów wykonanych za pomocą Helvetica. Podoba mi się Berkeley Oldstyle jako czcionka (spróbuj ustawić w niej słowo „Quidditch”) i działa zarówno dla wyświetlania, jak i tekstu. Wersja ITC (przypuszczalnie, jak przypuszczam) ma dość dużą wysokość x, więc działa z czcionkami sans-serif.

• Lucida - ma prawie każdą większą platformę systemu operacyjnego, jest bardzo czytelna i została zaprojektowana tak, aby dobrze renderować na urządzeniach wyjściowych o niskiej rozdzielczości, takich jak drukarki laserowe. Dostępna jest cała rodzina czcionek szeryfowych, bezszeryfowych i o stałej szerokości. Dobrze renderują się na ekranie, ładnie wyglądają w druku i mają dobrą ergonomię dla dokumentów technicznych.

EDYCJA: Właściwie to przypomina mi historię. Na uniwersytecie, gdzie uzyskałem tytuł licencjata, odbyli kurs, który (między innymi) uczy LaTeXa i radości z ustrukturyzowanych dokumentów. Mój przyjaciel był nauczycielem tego papieru w pewnym momencie. Jeden ze studentów narzekał na LaTeX w ten sposób:

Ale jeśli używam LaTeX, wszystkie moje dokumenty wyglądają tak, jakby były zrobione w TeX-ie

Na który mój przyjaciel odpowiedział:

Mogło być gorzej. Może wyglądać, jakby zostały zrobione w programie Word.

Student zrozumiał sens.

Następstwem tego jest to, że jeden z wykładowców faktycznie dokonał w tym miejscu niektórych statystyk i znalazł korelację między ocenami za zadania i korzystaniem z LaTeX. Przysięga, że ​​użycie LaTeXa do zadania jest warte średnio około pół stopnia. Nie było jasne, czy wynikało to z ustrukturyzowanego efektu dokumentacji i funkcji auto-look-and-TeX, czy tylko dlatego, że mądrzejsi uczniowie z niego korzystali, chociaż sądzę, że mógł on spróbować skorygować średnie oceny student.

Dokumenty techniczne są często zapisywane w sans-serif. Istnieje kilka powodów, dla których jest to preferowane w stosunku do jego poważnego odpowiednika:

• Kroje pisma szeryfowego są zwykle zaprojektowane tak, aby były jak najbardziej czytelne dla czytelnika. W powieści czytanie powinno być płynną czynnością, a krój pisma nie może zwracać na siebie uwagi. Dokumenty techniczne są często wypełnione ważnymi uwagami, w których czytelnik powinien się zatrzymać, a struktura musi łatwo „skanować” wzrokiem.

• Sans-serif pozwala na większy zakres wag, od cienkich do czarnych. Dokumenty techniczne często mają głęboką, zagnieżdżoną hierarchię, a mając do dyspozycji wiele wag, możesz przekazać tę hierarchię.

Dobrym wyborem dla dokumentów technicznych są:

Whitney to bardzo kompletny krój pisma o bardzo szerokim zakresie gramatur. Zapewnia także „figury podszewkowe”, które świetnie nadają się na stoły i tym podobne. Ma również wbudowane cyfry i litery otoczone kółkami i kwadratami, które są bardzo przydatne podczas tworzenia adnotacji.

Teza to krój pisma seryjnego (ma opcje serif, pół-serif, mono, semi-sans i sans-serif), również w bardzo szerokim zakresie wag. Ta czcionka o stałej szerokości pozwala pisać kod w tym samym świetnie wyglądającym kroju pisma.

W przypadku dokumentów technicznych (lub dowolnego innego rodzaju) uważam, że dokument „So You Need A TypeFace” jest bardzo przydatny. Zaczęło się to od żartu, ale w rzeczywistości jest niezwykle przydatne. Mam wysadzoną kopię wiszącą na ścianie.

Link 1

Link 2

W przypadku każdego dokumentu technicznego celem jest maksymalizacja czytelności przy jednoczesnym zmniejszeniu potencjalnej niejednoznaczności.

Dla mnie oznacza to, że moją pierwszą zasadą jest:

• Cyfry lub cyfry powinny różnić się od liter, tak jak w przypadku modyfikacji Brioni w celu wyjaśnienia cyfry. I naprawdę chciałbym zobaczyć różnicę między literą kapitał O i cyfry zero 0, czy przez ukośnik poprzez ciasnoty zera lub innego wskaźnika. W piśmie technicznym można stosować etykietę złożoną z liter i cyfr, szczególnie w przypadku randomizacji próbek podczas eksperymentów oraz w kodzie źródłowym do programowania. Zatem ISO451 powinien wyraźnie odróżniać się od IS045I.

Następnie moje sugestie byłyby następujące:

• Teksty lub postacie bez podszewki w prozie są często grzywny, pod warunkiem, że nie rozpraszają uwagi, a podszewki do większości innych zastosowań, przy użyciu tabelarycznych i proporcjonalnych, odpowiednio.

• W dokumentach technicznych użyty żargon lub słowa techniczne mogą nie mieć normalnej ilości nadmiarowości informacji (entropii), której używamy w tekście naturalnym, więc dwuznaczne znaki mogą być trudne do zrozumienia w skomplikowanych przypadkach, takich jak nazwa nowego związku farmaceutycznego. Zasadniczo, jeśli krój pisma byłby oczywiście złym wyborem dla OCR, unikałbym go. Nie to, że byłbym niewolnikiem rzeczywistej wydajności kroju pisma i wydajności danego oprogramowania OCR.

• Kroje pisma nie powinny być męczące, jeśli są używane jako tekst podstawowy. Times New Roman i New Century Schoolbook są nudne, ale łatwe i nie męczące w czytaniu dużej ilości prozy. Moją osobistą preferencją jest skromność do lekkiego szeryfowania, ale bezszeryfowa odpowiednia dla tekstu prozy opublikowanego w forma książki (powiedzmy podręczniki na poziomie uniwersyteckim), może być odpowiednia.

W zależności od nośnika dokumentu, np. Schematu lub rysunku CAD, jeśli jest on ograniczony przestrzennie, rozważ użycie pół-skondensowanego kroju pisma bezszeryfowego w podpisach, etykietach itp., Aby zmaksymalizować gęstość informacji.

Postępuj zgodnie z istniejącymi konwencjami gatunku. W przypadku prawnych dokumentów technicznych typografia dla prawników jest dobrym miejscem do znalezienia konwencji. W przypadku większej liczby dziedzin akademickich czasopisma badawcze publikują przewodnik po stylu lub podręczniki do nadsyłania referatów w stylu „wydawcy” i konwencji gatunku wydawcy. Wydawcy książek mają podobne przewodniki dotyczące różnych wydruków technicznych i referencyjnych. Nawet normy (np. ISO , IEC, IEEE itp.).

Przestrzegaj docelowych mediów (ekranu, drukarki laserowej, tabletu) i sposobu, w jaki będą one używane (np. W brudnym środowisku pracy z brudnymi maszynami, sekcje kopiowane jako listy kontrolne itp.) W celu wyboru rozmiaru kroju pisma. Przypisy mogą wyglądać lepiej na 30-calowym ekranie z 8-punktową czcionką podczas ustawiania dokumentu, ale o 3 nad ranem - bez względu na to, czy przegląda orzecznictwo, czy wykonuje awaryjną instalację wodno-kanalizacyjną - wtedy jasność jest jedynym stylem, który I troszczyć się o.

Dokumenty wysoce techniczne (zakładam, że naukowe) powinny bez wątpienia używać STIX.

STIX jest darmową czcionką typu open source z niezrównaną biblioteką symboli technicznych.

http://www.stixfonts.org/

Ogólnie rzecz biorąc, czcionki szeryfowe, takie jak Times są Palatino, są uważane za dobre dla mediów drukowanych i czcionek bezszeryfowych, takich jak Helvetica, do stosowania na ekranach komputerów. Jednak wszystko w kodzie (HTML, C ++, co masz) powinno być renderowane czcionką o stałej szerokości, taką jak Courrier New.