Poprzednie pytanie dotyczące popychaczy tutaj:
obejmuje podstawy popychaczy. Jeśli przejdziemy do następnego kroku, oto moje pytania:
- Jakie są różne rodzaje popychaczy / podnośników?
- Jakie są zalety i wady każdego z nich?
- Czy faktycznie istnieją silniki, które nadal mają zawory, ale nie mają podnośników? (Pewne ustawienie, w którym krok zaworu i sprężyna podążają za krzywką w inny sposób)
Wiem, że istnieją solidne popychacze, podnośniki hydrauliczne i popychacze rolkowe, czy są inne rodzaje?
Odpowiedzi:
Nie jestem pewien, czy o to pytasz, ale istnieje kilka konfiguracji, w których nie ma podnośników (lub przynajmniej popychaczy) w silniku, w których zawory są napędzane przez wahacze lub bezpośrednio przez wałek rozrządu ). Taka konfiguracja to konfiguracja OHC (kamera górna). SOHC mają wyższą wydajność i są lżejsze (a więc zazwyczaj mają wyższy zakres obrotów) niż krzywki podwieszane z podnośnikami. W konfiguracjach SOHC (pojedyncza kamera górna) zobaczysz pojedyncze wahacze napędzające wahacze, które uruchamiają zawory:
Podczas gdy w konfiguracjach DOHC (podwójna kamera górna) zobaczysz dwie kamery bezpośrednio napędzające zawory:
Zawory DOHC zapewniają najwyższą wydajność konwencjonalnych ustawień i mają najniższą bezwładność, a więc najwyższy zakres obrotów, ale są nieco trudniejsze w konserwacji ze względu na fakt, że musisz utrzymywać synchronizację dwóch wałków rozrządu w synchronizacji, a także każdego wałka rozrządu do rozrządu wału korbowego. Co więcej, luz zaworowy w SOHC można zwykle regulować, obracając śruby regulacyjne na wahaczach, gdzie w zaworach DOHC należy wymienić podkładki dystansowe na popychaczach, aby wyregulować luz zaworowy, co zwykle obejmuje usunięcie wałka rozrządu.
Teraz w przypadku popychaczy zobaczysz podkładkę nad wiadrem, podkładkę pod wiadrem, półkulisty i desmodromiczny (prawie tylko silniki Ducati, ale bardzo fajne).
Łyżka rozpieracza ma podkładkę dystansową na popychaczu, który jest elementem kontaktowym wałka rozrządu lub wahacza, ale to zdjęcie ilustruje jedną z wad tego ustawienia:
Przy dużych prędkościach w konfiguracjach DOHC przesuwanie krzywki krzywkowej w poprzek podkładki może spowodować wyskakiwanie jej ze szczeliny i uszkodzenie wału napędowego.
Ten problem rozwiązują popychacze podpierające pod wiadrem, które są podobne, ale podkładka znajduje się pod wiadrem (stąd nazwa):
Zobacz także tutaj:
Używanie ich nie ma żadnej wady w przeciwieństwie do podkładek nad łyżką, z wyjątkiem tego, że podkładki można czasem zdjąć z popychaczy nad łyżką bez wyjmowania wałka rozrządu, co ułatwia serwis.
Teraz popychacze półkuliste:
Głównym celem jest ułatwienie obsługi, ponieważ w tych konfiguracjach jest ramię zakotwiczone do głowicy cylindrów, które ma swój koniec między wałkiem rozrządu a zaworem, i ma półkulistą podkładkę, która znajduje się w zagłębieniu w ramieniu, tak jak:
Ramię można bardzo szybko zdjąć, usuwając zacisk i zsuwając go na bok, zamiast konieczności wyjmowania wałka rozrządu, ale ten system nadal pozwala na pracę układu napędowego DOHC. Zwróć uwagę na podwójne sprężyny zaworowe na zdjęciu. Ma to na celu skrócenie czasu powrotu zaworu po otwarciu w celu zmniejszenia możliwości pływaka zaworu, a tym samym ponownego podniesienia potencjalnego limitu obrotów.
Wreszcie zawory desmodromiczne Ducati:
Są one tak skomplikowane, jak wyglądają. Wykorzystuje to trzy wałki rozrządu, przy czym dwa na końcach są odpowiedzialne za bezpośrednie otwieranie zaworów, a wałek rozrządu w środku odpowiada za wymuszenie ponownego zamknięcia zaworów za pomocą wahaczy. To (teoretycznie i przeważnie w praktyce) eliminuje pływak zaworów i usuwa bezwładność Valvetrain jako czynnik ograniczający obroty. Oznacza to, że na silnikach z zaworami desmodromicznymi mogą pojawić się szalone (20k!) Czerwone linie. Są jednak okropne w obsłudze (moim zdaniem), ze względu na liczbę ruchomych części i podkładek.
Mam nadzieję, że to wszystko pomogło!
źródło