Jak wychowujesz inteligentną i szczęśliwą córkę w seksistowskim świecie?

Nie mam wystarczająco dużo miejsca, aby wyjaśnić swoje rozumowanie. Po prostu nie chcę, aby moja córka była pod wpływem mediów lub ogólnych opinii „społeczeństwa”. Moja córka jest dzieckiem w moim łonie.

Zdecydowałem, że nigdy nie będę telewizji, filmów, muzyki pop, magazynów, wszystkie książki, które jej podaruję, zostaną najpierw przeczytane i zatwierdzone przeze mnie i będą klasyczne lub informacyjne, zabawki będą zabawne, interesujące i edukacyjne - bez lalek, tylko witryny internetowe, które akceptuję, brak edukacji publicznej, a nawet prywatnej, zrezygnuję z kariery w domu, mimo siedmiu lat studiów i rozwoju zawodowego (planuję rozpocząć własną działalność gospodarczą).

Edukacja będzie polegać na krytycznym myśleniu, badaniach podstawowych i średnich, nauczaniu indywidualnym przeze mnie, samodzielnym uczeniu się oraz wielu podróżach po świecie i nowych doświadczeniach, gdy będzie wystarczająco dorosła.

Przede wszystkim zostanie nauczona, jak być pewnym siebie (lekceważyć osądy innych ludzi jako bezwartościowe), robić, co chce, dopóki dokonuje inteligentnego wyboru, osiągać cele, zawsze myśleć spokojnie i racjonalnie, każdy problem jest wyzwaniem, nigdy kiedykolwiek wpada w depresję i ma niezachwianą wiarę w siebie.

Jeśli chodzi o zaufanie, będę uważnym i oddanym rodzicem, zwłaszcza przez pierwsze dwa lata. Żadnych zakłóceń dla mnie, takich jak telefon komórkowy, Internet lub telewizja, praca, alkohol czy cokolwiek innego.

Co najważniejsze, mój mąż i ja będziemy modelować dla niej idealne małżeństwo: w równym stopniu dzielimy prace domowe; mój mąż szanuje moją opinię; żadne znęcanie się emocjonalne, werbalne i (zdecydowanie nie) fizyczne nie będzie tolerowane; mój mąż wspiera mnie i moje cele; spędza więcej czasu z rodziną, dbając o nas; jest dobrym przykładem idealnego męża i ojca, więc wie, kim jest idealny mężczyzna i nie zadowoli się niczym innym.

Ciężką część ukończyłem już, wybierając idealnego mężczyznę do ojca mojego dziecka. Jak powiedziałem, jest teraz tylko płodem, ale planuję wcześnie.

Czy coś mi pominęło lub jakieś pomysły na wychowanie niesamowitej córki?

Po pierwsze muszę przyznać, że czytając twoje pytanie zastanawiałem się, czy mówisz poważnie. Dla mnie (jako obiecującego przyszłego ojca mającego na uwadze te same pytania) twoje rozwiązania brzmią szokująco i na pewno odradzałbym je.

Aby zastanowić się nad niektórymi punktami ...

1) „bez telewizji, bez filmów, bez muzyki pop, bez czasopism”

Czy to oznacza także brak przyjaciół? Ponieważ jeśli ma przyjaciół, będzie narażona na te i inne wpływy. Będzie czuła się wykluczona ze społeczeństwa, jeśli zabronione jest jej zobaczenie, i ostatecznie będzie cię za to nienawidzić.

Najbardziej zbuntowani ludzie, których znam (którzy często zbuntowali się zbyt mocno), to ci, którzy mieli rodziców, którzy robili dokładnie to, co im opisujesz - iw znacznie mniejszym stopniu.

Spowoduje to odwrót i skończy zranić was oboje.

2) „brak edukacji publicznej, a nawet prywatnej”

Czy jesteś ekspertem od wszystkiego? Z całym szacunkiem (nie znam cię), dlaczego chcesz ograniczyć swoje dziecko do własnej wiedzy i światopoglądu? Osobiście mam nadzieję, że moje dzieci będą wiedzieć więcej niż ja i zmienią moje poglądy, gdy dorosną. Nie jesteśmy doskonali, ani ja, ani ty.

3) „Edukacja będzie polegać na krytycznym myśleniu, badaniach podstawowych i średnich, nauczaniu indywidualnym przeze mnie, samodzielnej nauce oraz wielu podróżach po świecie i nowych doświadczeniach, gdy będzie wystarczająco dorosła”.

Brzmi świetnie, ale jest całkowicie sprzeczne z twoimi sugerowanymi metodami. Krytyczne myślenie jest dobre. Kwestionowanie rzeczy jest dobre. Niezależne uczenie się jest dobre. Jednak aby się tam dostać, trzeba być narażonym na wiele przeciwstawnych światopoglądów, filozofii, źródeł wiedzy. Będąc jej jedynym nauczycielem, a także matką, twoja opinia nie zostanie zakwestionowana, a ona nie nauczy się naprawdę myśleć krytycznie - tylko krytycznie wobec tych samych rzeczy, o których jesteś krytyczny - w wyuczony sposób, a nie osiągnął

Ponadto poprosiłbym cię o rozważenie, w jaki sposób możesz nauczyć kogoś krytycznego myślenia bez narażania go na cokolwiek krytycznego (te rzekomo złe wpływy). Nie kształcisz osoby, nie narażając jej na złe rzeczy. Edukujesz ich, pokazując im złe rzeczy i komentując razem, dlaczego są źli (dodatkowo należy to zrobić więcej, zadając pytania i pozwalając osobie dojść do własnych wniosków, zamiast udzielać odpowiedzi w sposób dogmatyczny).

4) „Zasadniczo zostanie również nauczona, jak być pewnym siebie (nie uznawaj osądów innych ludzi za bezwartościowe)”

To jeden z największych problemów współczesnych dzieci. Mają za dużo pewności siebie i zbyt mało prawdziwej substancji, by być pewnym siebie. Jest to przepis na wychowanie zepsutego dzieciaka, który czuje się wyjątkowy i uprawniony.

Zamiast tego proponuję nauczyć ją słuchać opinii wszystkich (lub „osądu”) i oceniać ją dla siebie. Sprawdź, czy jest tam jakaś prawda, czy nie. Często zdarza się, a ktoś nie zdaje sobie sprawy, że nie ma potrzeby zmiany (nawet gdy robią coś zupełnie złego) i niezależnie od tego, że wszyscy uważamy nasze dzieci za „wyjątkowe” (lub nawet „doskonałe”), wszyscy tak robimy chcę, żeby rosły i poprawiały się - zmieniają.

5) „rób co chce, dopóki dokonuje inteligentnego wyboru”

Proszę wziąć pod uwagę, że dwie inteligentne osoby o dobrych intencjach mogą mieć różne opinie na temat tego, co jest inteligentnym wyborem. Jeśli w którymś momencie uważasz, że wybór jej nie jest inteligentny, to niekoniecznie oznacza, że ​​masz rację lub że się myli.

6) „... i miej niezachwianą wiarę w siebie”.

Tylko uwaga: tak naprawdę nie można tego nauczyć, wynika to z wcześniejszych osiągnięć, zarówno poprzez sukces, jak i porażkę. Innym sposobem będzie wiara w siebie, która rozpadnie się, gdy zawiedzie po raz pierwszy.

Krótko mówiąc, powiedziałbym, że spróbuj ją kontrolować mniej więcej. Nie traktuj jej jako projektu, ale jako niesamowitego człowieka (który będzie miał własne życzenia, które powinieneś uszanować i pomóc jej w ich realizacji).

Łał!

Wygląda na to, że chcesz być idealną rodziną i doskonałymi rodzicami.

I łatwo zrozumieć, dlaczego. Kto nie chciałby wszystkiego najlepszego dla swoich dzieci?

Mam kilka ogólnych komentarzy, mam nadzieję, że okażą się one przydatne. Aha, zanim zapomnę, gratuluję niedługo nowego dodatku do rodziny! :)

Więc ... kilka myśli:

• Jeśli oczekujesz, że ty i twoja rodzina będziecie doskonali, oczekujesz zbyt wiele od siebie, swojego partnera i dziecka.

Oto jak jeden artykuł na temat „idealnego” rodzicielstwa opisuje ten problem:

Nawet nie staraj się być idealnym rodzicem. Staraj się modelować łaskawość, będąc ludzkim niedoskonałością. Twoje dziecko nigdy nie będzie idealne, ponieważ jest ludzkie. Tak więc posiadanie idealnego rodzica byłoby okropnym wzorem do naśladowania. Jeśli twoje dziecko uważa cię za idealnego, będzie się gorzej czuć, ponieważ wie, że nie jest. A jeśli twoje dziecko uważa cię za niedoskonałego, ale nie chcącego się do tego przyznać, co modelujesz?

Ustaliliśmy, że byłoby okropne dla twojego dziecka, gdybyś był doskonały. (Wyzwolenie, co ?!) To, czego potrzebuje Twoje dziecko, jest wzorem do naśladowania, w jaki sposób z wdzięcznością rozpoznać, kiedy umknie nam znak, jak przeprosić i jak naprawić. Porzuć więc doskonałość. Wybacz sobie, że jesteś człowiekiem. Heck, ZAŁOGUJ SIĘ, że jesteś człowiekiem i żyjesz jak najlepiej. To znaczy, że popełnisz błędy. Nie są to błędy, jeśli wyrastasz z nich i naprawiasz problemy, które stworzysz. To okazja, by kochać więcej. Zaczynając od siebie.

To jest lepsze dla twojego dziecka, jeśli nie jesteś idealny , Aha! Parenting .com, 13 października 2013 r

A więc - nie musisz być „doskonałym” rodzicem. Nikt nie jest. Gdyby tak było, byłoby to dziwne i niezdrowe. Musisz być sobą i to wystarczy

Możesz przeczytać o koncepcji „ wystarczająco dobrego ” rodzicielstwa:

Psychoanalityk Donald Winnicott miał wiele do powiedzenia na temat matek z prawdziwego życia. Jako pediatra w szpitalu Paddington Green w Londynie, a później jako psychoanalityk i konsultant dziecięcy, Winnicott kontaktował się dosłownie z tysiącami matek i ich dzieci. Dzięki tym doświadczeniom zaczął wierzyć, że drogą do bycia dobrą matką jest bycie wystarczająco dobrą matką. Dla mnie to zdanie mówi wszystko.

Wystarczająco dobra matka Winnicotta jest szczerze zajęta byciem matką. Zwraca uwagę na swoje dziecko. Zapewnia środowisko trzymania. Oferuje opiekę zarówno fizyczną, jak i emocjonalną. Ona zapewnia bezpieczeństwo. Kiedy zawiedzie, próbuje ponownie. Ona znosi bolesne uczucia. Składa ofiary. Dość dobra matka Winnicotta nie jest tak bardzo boginią; ona jest ogrodnikiem. Pielęgnuje swoje dziecko z miłością, cierpliwością, wysiłkiem i troską.

To, co podoba mi się w obrazie wystarczająco dobrej matki Winnicott, to to, że jest ona trójwymiarową istotą ludzką. Jest matką pod presją i napięciem. Jest pełna ambiwalencji co do bycia matką. Jest zarówno bezinteresowna, jak i zainteresowana. Odwraca się do swojego dziecka i odwraca się od niego. Jest zdolna do wielkiego poświęcenia, ale jest również podatna na urazy. Winnicott ośmiela się nawet powiedzieć, że wystarczająco dobra matka kocha swoje dziecko, ale ma też miejsce, by go nienawidzić. Nie jest bezgraniczna. Ona jest prawdziwa.

Prawdziwe matki są najlepszym rodzajem matek (i jedynym rodzajem!). Niedoskonała matka potrzebuje dobrego wychowania dziecka. Widzicie, dzieci muszą uczyć się o życiu poprzez prawdziwe doświadczenia. Muszą nauczyć się radzić sobie z rozczarowaniami i frustracjami. Muszą przezwyciężyć swoją chciwość i pragnienie bycia centrum wszechświata. Muszą nauczyć się szanować potrzeby i ograniczenia innych ludzi, w tym ich matek. I muszą nauczyć się robić rzeczy dla siebie.

W poszukiwaniu matki „wystarczająco dobrej”; Jak uhonorować złożoność macierzyństwa , Psychology Today, 9 maja 2012

Na przykład mówisz o tym, jak twój partner powinien być „idealnym mężem i ojcem” - to nie jest realistyczne. Żaden ojciec (i żaden mąż) nie jest idealny. To część bycia człowiekiem. Nie możesz mieć „idealnego małżeństwa” - nikt nie może.

A twoja córka, planujesz, „zawsze będzie myśleć spokojnie i racjonalnie” i „nigdy nigdy nie popadnie w depresję”. Osoba, która jest zawsze spokojna i nigdy smutna, zawsze racjonalna i nigdy impulsywna lub emocjonalna, nie jest osobą zdrową psychicznie.

Oczywiście naturalne jest, że chcemy chronić dziecko przed bólem - zarówno bólem psychicznym, jak i fizycznym. Ale niepowodzenia są częścią życia; jeśli spróbujemy chronić nasze dzieci przed wszystkimi nieszczęśliwymi uczuciami, to nie zadziała.

Jednym z aktualnych modnych słów w kręgach edukacyjnych / rodzicielskich jest odporność ; Rowntree Foundation Józef posiada użyteczną kartą informacji na temat rodzicielstwa i odporności .

Oto podsumowanie koncepcji:

Mamy tendencję do idealizowania dzieciństwa jako beztroskiego czasu, ale sama młodzież nie chroni przed emocjonalnymi ranami i urazami, z jakimi boryka się wiele dzieci. Dzieci mogą być proszone o radzenie sobie z problemami, od adaptacji do nowej klasy, po zastraszanie przez kolegów z klasy, a nawet znęcanie się w domu. Dodaj do tego niepewności, które są częścią dorastania, a dzieciństwo może być beztroskie. Zdolność do rozwoju pomimo tych wyzwań wynika z umiejętności odporności.

Dobrą wiadomością jest to, że można uczyć się umiejętności odporności.

Budowanie odporności - zdolność do dobrego przystosowania się do przeciwności losu, traumy, tragedii, zagrożeń, a nawet znaczących źródeł stresu - może pomóc naszym dzieciom radzić sobie ze stresem oraz uczuciem niepokoju i niepewności. Jednak bycie odpornym nie oznacza, że ​​dzieci nie będą miały trudności ani stresu. Ból emocjonalny i smutek są powszechne, gdy doznajemy poważnej traumy lub osobistej straty, a nawet gdy słyszymy o czyjejś stracie lub traumie.

Przewodnik odporności dla rodziców i nauczycieli , Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne

Chodzi tutaj o to, by nie próbować chronić dziecka przed złymi rzeczami, które mogą się im przydarzyć - bo to jest niemożliwe - ale raczej pomóc im w nauce umiejętności radzenia sobie, których będą potrzebować, gdy przydarzą się im złe rzeczy.

Uczymy dzieci w domu, więc być może mogę zapewnić wyjątkową perspektywę. Wiele innych odpowiedzi wydaje się przede wszystkim martwić o przyjaciół. Ludzie budowali przyjaźnie przez tysiąclecia przed telewizją i edukacją publiczną, i mogą to zrobić dzisiaj. Trudno zobaczyć, kiedy własne przyjaźnie z dzieciństwa zawarły się w szkole w oparciu o wspólne zainteresowania popkultury, ale istnieje wiele innych sposobów na nawiązanie przyjaźni.

Pozwól mi podejść do tego z twojego punktu widzenia. Chcesz przekazać swoje wartości swoim dzieciom. Schronienie to skuteczny sposób, aby dzieci podzielały twoje wartości, ale nie jest to bardzo skuteczny sposób, aby nadal dzieliły się tymi wartościami jako dorośli, co jest naprawdę twoim ostatecznym celem. Były Google drżał, by zobaczyć stosunkowo ekstremalne przykłady. Dzieci te były wychowywane w schronisku, aby nasycić względnie ekstremalne wartości religijne, ale zasady te obowiązują w każdym systemie przekonań. Kiedy te dzieci opuściły dom i zaczęły podejmować decyzje dla siebie, nie tylko odrzuciły bardziej ekstremalne przekonania swoich rodziców, ale wiele z nich odrzuciło wszystkie przekonania swoich rodziców.

Dzieci uczą się podejmować dobre decyzje, nie usuwając z nich opcji, ale zdobywając dużo praktyki, podejmując dobre decyzje dla siebie. Jeśli jako dorośli sami zdecydują się wprowadzić telewizję do swojego życia, jakie będą mieli wskazówki, jak wybrać wartościowe programy? O wiele lepiej jest pozwolić im popełniać małe błędy jako dzieci, aby nie popełnili dużych błędów jako dorośli.

Brakuje jednego klucza: aby być cudownym, być niesamowitym, aby odnieść sukces, nie wolno jej uwięzić w tej przytłaczającej strategii.
Niestety przyczyniasz się do „tego seksistowskiego świata”.

Wydaje się, że motywacją jej przyszłego mikro-zarządzanego życia jest to, że jest kobietą i jako taka będzie wymagać znacznie więcej „sprzętu”, aby przetrwać. To nieprawda.

Twoja córka nie wymaga surrealistycznych poziomów zarządzania i / lub rozpieszczania, aby odnieść sukces bardziej niż twój syn.

Gra naśladuje życie. Jeśli planujesz wychowywać córkę i być jedynym bezpośrednim wpływem w jej życiu, możesz spodziewać się, że będzie chciała naśladować twoje zachowanie podczas zabawy z lalką. Zabawa tą lalką nie oznacza, że ​​poniesie porażkę, po prostu oznacza, że ​​uczy się, jak działa świat wokół niej. To stawia ją w oczekiwaniu, że dziewczęta muszą być trzymane przez cały czas pod ścisłym przewodnictwem, że dziewczyna upadnie, jeśli nie zostanie rozpieszczona przez matkę, że dziewczyna musi zostać odcięta od społeczeństwa i musi zaakceptować tylko wskazówki od siebie . Nie będzie należeć do świata, a to nie jest jednoczące przesłanie.

Ponadto nie potrzebuje doskonałego męża, aby mieć udane małżeństwo. Nie jest źle wyposażona jako kobieta, przyczyni się do małżeństwa w sposób, który uzupełnia jej hipotetycznego przyszłego małżonka. Czy martwiłbyś się znalezieniem idealnego małżonka, gdyby zamiast tego miałeś syna?

Nie oczekuj, że twoja córka będzie żyła wolna od negatywnego wpływu seksistowskiego świata, kiedy uczysz ją, że do osiągnięcia sukcesu potrzebowała o wiele więcej, niż większość kiedykolwiek dostanie.

Wciąż może odnieść sukces w życiu, ale stanie się to dopiero po tym, jak ucieknie od sztywnych ograniczeń twojego szczegółowego planu wychowania. Kiedy to zrobi, spodziewam się, że będzie miała kolekcję lalek jako hołd dla jej utraconego dzieciństwa.

Chociaż myślę, że twoje intencje są dobre, myślę, że niektóre z twoich działań rzeczywiście będą miały negatywne skutki. Lalki są doskonale zdrową zabawką - bawił się nimi zarówno mój syn, jak i córki. Wszyscy bawili się sklepami z zabawkami, samolotami, samochodami wyścigowymi, końmi itp.

Chodzi mi o to: są zabawkami. To, czy mają jakieś powiązania płciowe w twojej rodzinie, zależy od ciebie. Możesz próbować trzymać je z dala od nich, ale w pewnym momencie to się nie powiedzie, więc dlaczego nie zastosować bardziej pozytywnego podejścia i bawić się tymi wszystkimi zabawkami z dzieckiem w pozytywny sposób (np. Lalka płci męskiej lub żeńskiej może być lekarz, szef kuchni, rodzic, kierowca wyścigowy itp.)

Jestem z tobą w mediach, reklama i uprzedzenia polityczne sprawiają, że jest to koszmar - ale bez tego będziesz musiał być mediami dla swojego dziecka. Jak przekażesz wiadomości, które pomogą jej dorosnąć w świecie?

Jak powiedział @anongoodnurse, pamiętaj jednak, że twoje plany nie powiodą się w więcej niż jednym punkcie - to nie będzie twoja wina, po prostu życie ma zwyczaj wydawania się inaczej niż się spodziewasz - więc bądź przygotowany na zmianę swoich planów.

Moja córka niedługo skończy 11 lat i mam podobne nadzieje. Każdy z poniższych akapitów jest kategorią, na którą jej ojciec i ja w jakiś sposób wpływamy na nią oraz sposoby, w jakie próbujemy do nich podejść.

Podaj pozytywne przykłady. Oczywiście muszą to być zarówno mężczyźni, jak i kobiety: kobiety, które ucieleśniają wartości i ufność, na które ją pokładasz, oraz mężczyźni, którzy wspierają, cenią i szanują kobiety w ich życiu. Najbardziej obecnymi i wpływowymi przykładami są jej rodzice (i wydaje się, że to obejmuje), ale także weź pod uwagę wpływ rodziny, (twoich) przyjaciół, liderów społeczności itp. (Również nauczycieli, których możesz uważać za nieistotny w edukacji domowej - jednak jeśli kiedykolwiek zapisujesz ją na zajęcia sportowe, gimnastykę, programowanie komputerowe, cokolwiek, program zajęć pozalekcyjnych byłby nadal przez kogoś nauczany lub prowadzony.) Bądź szczery i uczciwy wobec tych dorosłych w swoim życiu na temat wartości, które chcesz zachęcić twoje dziecko i szukaj ich pomocy i wsparcia, kultywując te ideały.

Pozytywne przykłady można również znaleźć poza znajomymi: kobiety-polityki, naukowcy, inżynierowie itp., Którzy są (lub byli, historia jest ważna!) Pionierami i liderami, demonstrującymi

Socjalizacja. Każde dziecko musi mieć przyjaciół w swoim wieku. Ci rówieśnicy (zarówno chłopcy, jak i dziewczęta) spotykani są w różnych ustawieniach: grupy zabaw (od dziecka w górę), zorganizowane zajęcia (sport, taniec, klub książki), organizacje społeczne (kościół, grupa wolontariuszy) lub szkoła. Jest to czynnik, nad którym jako rodzic masz najmniejszą kontrolę. Możesz dyktować, w których zajęciach ona bierze udział (na przykład zdecydować się na naukę w domu), ale wciąż istnieje praktyczny limit tego, ile puli potencjalnych przyjaciół można zawęzić i które dzieci z tej grupy Twoja córka może najbardziej lubić.

Te dzieci, czy to najlepsi przyjaciele, czy tylko znajomi, będą wychowywane inaczej, niektóre mogą być prześladowcami, niektóre mogą być seksistowskie - nawet te, które są wychowywane „dobrze” (według twoich standardów) mogą teraz być niegrzeczne, zepsute, małe bachory i wtedy. Zdarza się, że są dziećmi. Kluczem jest to, jak zachęcasz ją do zaangażowania się w ich perspektywy , rozmowy na temat ich postaw (szczególnie negatywnych) i pomysłów.

Najtrudniejszą częścią wpływów społecznych córki, i myślę, że w twoim scenariuszu jest więcej, chodzi o to, jak radzić sobie z przyjacielem, który ma [coś], kiedy twoje dziecko / rodzina nie. W przypadku mojej córki, pomimo wyselekcjonowanego zestawu filmów, programów telewizyjnych i innych mediów (które ona naprawdę lubi, gdy oglądamy razem), wciąż ma nadzieję, że nie będzie w stanie oglądać żadnego najnowszego napędu opartego na klatkach pośrednich, który wszyscy jej przyjaciele chichoczą w szkole. To prowadzi mnie do ...

Rozrywka i media instruktażowe. W rzeczywistości wiele można uzyskać z mediów, nawet jeśli same media zawierają złe wiadomości. Oczywistymi „dobrymi” mediami byłyby pokazy naukowe, relacje z pozytywnych wzorów do naśladowania, programy lub filmy z silnymi postaciami kobiecymi - można je zweryfikować podobnie jak książki. Jednym z ulubionych filmów mojej córki na YouTube jest „Women Can” Sesame Street . Myślę, że niezależnie od „jakości” treści, ważniejszym czynnikiem jest świadomość tego, co jest konsumowane (czytanie lub oglądanie obok jest doskonałe) i gotowość do dyskusji.

Świadomość. Uważam, że wiedza o bieżących wydarzeniach i społeczeństwie jest dla niej ważna, aby mogła się rozwijać w miarę dorastania. W przeciwnym razie, gdy osiągnie 18 lat i pójdzie na studia, będzie zupełnie nieprzygotowana na świat, który napotka. Gdy pierwszy raz powiesz „nie możesz [zrobić], jesteś dziewczyną”, jest to zaskakujące i nieprzyjemne uczucie. Myślę, że umiejętność odreagowania się od tego wymaga pewności siebie, ale pomaga także poćwiczyć, a także zrozumieć, skąd ten sprzeciw może pochodzić (strach, nieporozumienie, ignorancja, głupota) - abyś mógł zaangażować się z nim w odpowiedni sposób.

Zaręczynowy. Celem tego jest w końcu, aby była wystarczająco pewna siebie i pewna siebie, aby zaangażować się w dyskryminację, z którą spotka się jako osoba dorosła, ale podstawy muszą zostać wcześniej określone. Powiedzmy, że ograniczam pewne źródło informacji („nie możesz oglądać najnowszego napędu ukierunkowanego na klatkę pośrednią”) - będzie chciała wiedzieć, dlaczego . A to prowadzi do kolejnych, trudniejszych pytań. Program telewizyjny nie może po prostu sprawić, żebym źle się czuł. Przyjaciel cały czas to obserwuje! Jeśli jest tak źle, dlaczego miałby być w telewizji? Są to wszystkie dobre pytania, które mogą zadać i mogą prowadzić do przemyślanych, wzmacniających dyskusji. Nawet świetna literatura, nawet klasyka, zawiera wiele podchwytliwych lub wątpliwych treści, które należy zbadać, skrytykować i przesłuchać. Zamiast całkowicie unikać mediów, staram się kultywować krytyczną konsumpcję. Kiedy widzi coś, co przekazuje stronniczą lub bigotetyczną perspektywę, chcę, aby pomyślała o tym, dlaczego to nie jest dokładne, co dokładnie robią źle, sposoby, w jakie potencjalnie można to naprawić (czy można zmienić rzut? postać ma być rozwijana inaczej?) i tak dalej. Kiedy czyta książkę lub ogląda bzdury kierowane do klatek pośrednich w domu przyjaciela, ma ona pewność siebie i sprawiedliwość społeczną, dzięki której może aktywnie angażować się w negatywne przesłania, subtelne lub oczywiste.

Myślę, że trochę to przesadzasz. Jest świetny do burzy mózgów, ale nie pozwól, aby drobiazgi, takie jak to, czy może bawić się lalkami, odwracają uwagę od twojego głównego, chwalebnego celu, jakim jest wychowanie niesamowitej córki.

Na przykład, dlaczego nie byłoby inteligentne i szczęśliwy dziecko będzie mogło cieszyć się i być może nawet korzystać z odrobiną TV? Co jest tak strasznego w powiedzmy Frozen (poza tym, że skłania twoją córkę do kupowania niekończącego się strumienia zabawek i tym podobnych)?

Świat jest interesującym miejscem! Nie ukrywaj swojej córki przed większością tego - idź z nią zbadać. Oczywiście musisz tam być, żeby powiedzieć nie: nie za dużo słodyczy, nie za dużo telewizji, nie, nie możesz mieć piątej lalki Elsy, nawet jeśli odciąłeś włosy drugiej. Ale zalecam, abyś skupił się bardziej na tym, na co ją narażasz, niż na tym, przed czym ją ukrywasz, a kiedy jest coś, co twoim zdaniem powinno być unikane, powinieneś (jak najwcześniej) zaangażować ją w zrozumienie, dlaczego.

Wczesne czytanie *? Wczesne szkolenie nocnika? Gimnastyka? Sztuki walki? Fortepian? Skrzypce? Dokumenty przyrodnicze? Fizyka? Programowanie komputerowe? Koszykówka? Zwierzęta domowe - psy, koty, świnki morskie? Co nauczy ją wartości skupienia i praktyki? Czego nauczy jej samodzielności (to znaczy radzenia sobie bez ciebie w ogóle )? Co nauczy ją panowania nad sobą i wyszkoli siłę woli? Co nauczy jej dobroci i empatii? Co nauczy jej wytrwałości?

I pamiętajcie, ona też będzie osobą. Podnosząc ją coś zrobić z nią nie do niej. Nie możesz jej jeszcze zapytać, czego chce, ani dowiedzieć się, co działa, a co nie, i jak to poprawić. Ale niedługo. Powodzenia!

Lubię to, co masz nadzieję zrobić. Bądź jednak bardzo ostrożny w podejściu do wychowywania dziecka w ten sposób! Wychowałem się tak bardzo ... Przez pierwsze 13 lat mojego życia. Jest wiele okazji, które przegapiłem, szanse na robienie rzeczy, które byłyby dla mnie bardzo pomocne. Ponadto, gdy twoja córka opuści swoje odosobnienie (i zaufaj mi, zrobi to, bez względu na to, jak bardzo próbujesz ją schronić), będzie to wyglądać jak okrutna, zagmatwana dziura w piekle, z którą będzie miała trudności.

Opuściłem swój chroniony świat, kiedy moja babcia miała udar i spędziłam z nią długie okresy czasu w szpitalu, a następnie w domu opieki / odwyku. Inną sprawą było to, że matka mojej siostrzenicy próbowała popełnić samobójstwo ... Nawet nie wiedziałam, co to było samobójstwo.

Do 17 roku życia nigdy nie byłem w kinie; to było oszałamiające doświadczenie, gdybym musiał to zrobić od nowa, zrobiłbym to, gdy byłem młodszy.

Pamiętaj też, że wraz z dorastaniem i dojrzewaniem córki może ona rozwijać zainteresowania w niektórych aspektach życia, których nie można łatwo uczyć w domu. Na przykład możesz uczyć bardzo przekonującego i przemyślanego kursu biologii; jednak gdy decyduje, że chce wziąć udział w kursie biologii lub chemii na poziomie uczelni, który wymaga mikroskopu elektronowego ... Jak już powiedziałem, to tylko przykład i chociaż od jakiegoś czasu chciałem mikroskopu elektronowego (i nadal nie t have one!), nie na tym polega moje główne zainteresowanie.

Chociaż od jakiegoś czasu żyłem w ukryciu, ostatnio postanowiłem zostać strażakiem / EMT (Emergency Medical Technician). Nie jest to coś, czego naprawdę można nauczyć się w domu - chociaż oczywiście można nauczyć się nauk o ogniu, anatomii i fizjologii w domu, a one będą pomocne później. Ale o tym mówię, jeśli twoja córka zdecyduje się to zrobić tak, jak ja, zostanie rzucona wilkom. W ogóle nie będzie przygotowana na to, co zobaczy i usłyszy w ogniu i EMS. Zobaczysz śmierć, zniszczenie, używanie narkotyków i usłyszysz ogromne ilości wulgarnego i graficznego języka.

Ponadto będzie miała trudności z przyzwyczajeniem się do harmonogramu zajęć i może później mieć trudności ze spełnieniem wymagań edukacji publicznej lub prywatnej, jeśli zdecyduje się zrobić coś, co wymaga tego rodzaju edukacji.

Mimo to nie chcę cię zniechęcać do próbowania tego. Tylko wiedz, że za kilka lat niekoniecznie będzie to dla niej dobry sposób życia. Weź również pod uwagę, że sposób, w jaki funkcjonuje świat, w którym żyjemy, nie jest szczególnie dobrym sposobem na wychowanie.

Chronione życie? Tak, to jest dobre. Zastanów się, czy nie pozwolisz, by się zbytnio schroniło.

Uczysz się myśleć, a nie co myśleć? Doskonały!

Krytyczne myślenie? Wybitny!

Podsumowując: Myślę, że to, co zamierzasz wybrać, będzie niesamowitą podróżą dla Ciebie i Twojego dziecka! Pomyśl tylko, zanim całkowicie ją ochronisz. Homeschool jak najbardziej! Pamiętaj tylko, aby uzyskać jak najwięcej porad od innych uczniów szkół domowych! Wystaw ją na kulturę, w której żyjesz. Pobudzaj ciekawość. Zdobądź jej pełny zestaw encyklopedii i pozwól jej czytać je w wolnym czasie. Niech też przeczyta gazetę ... NIE sekcję sportową, ale sekcję prawdziwąwiadomości w nim; wiadomości lokalne, stanowe, krajowe i światowe. Tak wiele wiedzy, którą teraz posiadam, nie pochodzi od mojej rodziny, podręczników szkolnych czy Internetu, ale raczej edukacyjne programy telewizyjne (nie kreskówki, ale programy takie jak Nova i Natura), gazetę i moją encyklopedie z lat 80. Pomimo wielu razy, gdy moja matka ostrzegała mnie, że mogą tam być rzeczy, które mogłyby mnie zranić, wiedziałem, jakie są moje granice emocjonalne i psychiczne, a to, co czytałem i widziałem, czyniło mnie silniejszym, a nie słabszym. Biorąc to wszystko pod uwagę, myślę, że całkiem dobrze mi poszło. Jestem nieśmiały, ale zaczynam z tego wyrastać. Po pewnym czasie dyskusji, nieporozumień i targowania się, dostałem staż EMS, nauczyłem się prowadzić, a teraz jestem licencjonowanym kierowcą i zgłosiłem się do szkoły przeciwpożarowej.

Żałuję tylko, że nie dostałem co najmniej jednego roku szkolnego ani publicznego, ani prywatnego.

Życzę Ci sukcesu. Gratuluję ci podjęcia decyzji o szkole domowej. Mam nadzieję, że moje doświadczenie będzie dla Ciebie pomocne.

Chciałbym zająć twój post i przetłumaczyć go na listę celów składających się z jednego słowa w odniesieniu do cech, które chciałbyś, aby Twoja córka miała, daj mi znać, jeśli wydaje mi się, że coś przeoczyłem lub źle zinterpretowałem:

• Pewność siebie
• Wytrwałość
• Indywidualność
• Szczęśliwy
• Inteligentny
• Bywały
• Ambitny

Twoje cele dla twojej córki brzmią bardzo dobrze przemyślane. Wyraźnie chcesz dla niej jak najlepiej i zgadzam się, że jest to świetna lista, do której należy dążyć. Nie ma dla niej „najlepszej ścieżki” do osiągnięcia tych celów - wystarczy, że weźmiesz ją każdego dnia i zawsze będziesz mieć ją w zanadrzu, a także mnóstwo miłości, wskazówek i wsparcia - ale tylko wtedy, gdy potrzebuje tego, inaczej nie nauczy się samowystarczalności.

Jest jednak jedna rzecz, która naprawdę mnie wyróżnia ...

Po prostu nie chcę, aby moja córka była pod wpływem mediów lub ogólnych opinii „społeczeństwa”.

Wydaje się, że wynika to z chęci jej ochrony . Ochrona może być trudną rzeczą. Ochrona dziecka przed niektórymi rzeczami może być pełna miłości, dopóki nie będziesz w stanie przekazać mu tego, co jest knowledgepotrzebne, z Twoją pomocą, a potem samodzielnie. Uważaj, abyś jej nie chronił przed strachem . Jak to by jej pomogło confidence, gdyby była chroniona przed społeczeństwem, ponieważ nie ufasz, że będzie musiała intelligenceużyć knowledgetego, co dałeś jej, do podjęcia właściwych decyzji?

Popełni błędy, tak jak ty i twój mąż. Będą trudne czasy. Będą smutne czasy. W końcu takie jest życie i nawet gdybyś mógł uniknąć tych czasów, nie pozwoliłaby jej ona stać się knowledagablewystarczającą, by nauczyć się persevereradzić sobie z nią i radzić sobie z nią w późniejszym okresie życia. Ważne jest, aby zademonstrować, jak sobie radzisz w tych czasach?

Nie próbując być idealnym

Wydaje się, że wierzysz, że dzieci przychodzą na świat jako puste tabliczki i że aby mogły prawidłowo dorosnąć, musisz modelować swoją wizję doskonałości. To niemożliwe, szykujesz się na porażkę.

Nawet jeśli w jakiś sposób osiągniesz doskonałość, jak twoja córka nauczy się umiejętności radzenia sobie? Co się stanie, gdy opuści twoje schronienie i wejdzie do niedoskonałego świata. Nawet perfekcja jest niedoskonała.

Pozwalając jej być tym, kim jest

Jeśli próbujesz kontrolować każdy aspekt życia swojej córki, stajesz się seksistowskim oprawcą, którego się boisz. Pozwól jej wybrać zabawki, które chce mieć, delikatnie odsuwając ją od niewłaściwych wyborów.

Moja córka uwielbia kucyki, wróżki i księżniczki, ale bawimy się także z Arduino, Lego i Scratch.

Nie musi być taka sama jak chłopcy, aby być potężnym i zdolnym.

Ucząc ją, jak walczyć

Nie dosłownie (choć możesz to wziąć pod uwagę), ale daj jej pewność, że potrafi konkurować w konkurencyjnym świecie. Popchnij ją, aby zwiększyć swoje możliwości.

Spotka się z zachowaniami seksistowskimi, a ludzie będą zakładać o niej, ponieważ jest dziewczyną. Daj jej wiarę we własne umiejętności. To idzie w parze z jej nieotrzymaniem.

Pozwól jej stawić czoła własnym wyzwaniom i bądź tam, by odkurzyć ją, jeśli upadnie.

Wzmacniając dobro

Wspominaj, kiedy robi coś imponującego, i dalej o tym wspominaj. Moja córka chciała wspiąć się na zbyt wysoką rampę skate i nie sądziłem, że będzie w stanie, ale po prostu kontynuowała, fantastyczna wytrwałość. Wciąż o tym rozmawiamy, a także o jej wytrwałości i odwadze.

Dając jej bezpieczeństwo kochającego domu

Mówisz dużo o swoim mężu, który cię szanuje, wydajesz się prawie zły na to. Tak mi przykro, jeśli wynika to z trudnej historii, nie ma usprawiedliwienia dla męskiej przemocy wobec kobiety.

Ważne jest, aby pamiętać, że szacunek idzie w obie strony. Dobre małżeństwo to związek partnerski. Daj jej bezpieczeństwo, a będzie rosła silnie dzięki pewnemu fundamentowi.

Twój związek z mężem jest najważniejszym związkiem w jej życiu. Pielęgnujcie go, strzeżcie go, spędzajcie na nim czas i zdajcie sobie sprawę, że obaj jesteście omylnymi istotami ludzkimi potrzebującymi ciągłego przebaczenia.

Idealne małżeństwo nie polega na dzieleniu się obowiązkami i nie krzyczeniu na siebie, to wspólna podróż.

Ty i twój partner będziecie wkurzać się w kółko, to sposób, w jaki radzicie sobie z wpadkami, będzie miał na nią największy wpływ.

Nie zaprzeczając jej tożsamości płciowej

Moje doświadczenie z 3 własnymi osobami polega na tym, że wydają się one szukać tożsamości płciowej dla siebie. Moja córka kopiuje wszystko, co robi moja żona. Moi synowie chcą być tacy jak ja. Wydaje się, że tak właśnie robią i myślę, że prawdopodobnie jest w porządku.

Bycie dziewczyną nie oznacza, że ​​nie może być silna, twarda i odważna . Nie próbuj narzucać jej neutralności płci w interesie równości. Ona będzie tym, kim będzie.

Dostarczając wzory do naśladowania

Dzieci starają się nauczyć, jak być, kopiując ludzi wokół nich. Spróbuj zapewnić odpowiednie wzory do naśladowania. Jeśli nie, ona wybierze swoją.

Rzeczy, które nie będą działać

Nie można włożyć „niezachwianej wiary w siebie” w osobę taką jak wkładanie szynki do kanapki. Rozwinie wiarę w siebie, próbując osiągnąć sukces (lub może nie, w zależności od swojej osobowości). Możesz zwiększyć wiarę w siebie, dając jej wiele możliwości wygranej, ale nie możesz jej po prostu w to włożyć.

Podobnie, nie możesz nauczyć jej, aby nigdy nie miała depresji. Prawdopodobnie czasami będzie w depresji. Możesz jednak dać jej pełne miłości wsparcie (co w dużej mierze sprowadza się do twojego związku z mężem) i dużo zabawy.

Szanując ją jako istotę ludzką

Twoja córka nie jest robotem, który możesz zaprogramować, będzie miała własne pomysły. Żadne dwie osoby nie są takie same i żadne dwoje dzieci nie są takie same. Przychodzą na świat zapełnieni swoimi własnymi małymi osobowościami w stopniu, który mnie zaskoczył.

Jeśli nie pozwolisz jej być tym, kim jest, może pociągnąć za smycz, którą obwiązałeś, aż w końcu się wymknie.

Ewentualnie może zrezygnować z walki z tobą i stać się pasywnym, co znowu nie jest dobrym rezultatem.

Powodzenia, dzieci są trudne.

Po pierwsze, powiem tylko, że twój angielski jest bardzo dobry, zwłaszcza że jest to twój trzeci język. Jesteś wyraźnie bardzo dobrze wykształcony i utalentowany, i chcesz dać swojej córce najlepszą możliwą szansę na dobre i szczęśliwe życie w przyszłości.

Proszę, na miłość boską, nie próbujcie kontrolować każdego aspektu jej życia.

Po pierwsze, przecinasz o połowę potencjalną sieć wsparcia, którą miałaby, rezygnując z własnej kariery - ty i twoja córka będziecie teraz polegać na jednym dochodzie, i chociaż to może się przydać w przypadku niektórych rodzin, zapewniacie o wiele bardziej stabilne i bezpieczne środowisko dla niej, wykorzystując swoje stopnie naukowe i, miejmy nadzieję, oszczędzając na przyszłej edukacji.

Po drugie, nie próbuj kontrolować każdego aspektu tego, czego uczy się twoja córka. Jesteś bardzo inteligentny, aby się upewnić, a nauczanie w domu nie jest złą rzeczą z natury, ale zadaj sobie pytanie, czy to naprawdę mądre. Jeśli z zawodu nie jesteś nauczycielem i jeśli nie wiesz, jakiego rodzaju edukacji Twoja córka będzie potrzebowała, aby przejść do szkoły średniej, to zmniejszasz szanse swojej córki na pomyślną przyszłość. Szkoły publiczne nie są z natury straszne, a szkoły prywatne również mogą być całkiem dobre.

Po trzecie, nie próbuj kontrolować swojego małżeństwa ze względu na córkę. Będziesz nieszczęśliwy, twój mąż będzie niezadowolony i statystycznie sprawi, że twoje dziecko będzie nieszczęśliwe. Jeśli chcesz modelować swoje życie małżeńskie w ten sposób, ponieważ jest to, czego chcesz, to dobrze, w rzeczywistości to naprawdę świetne! Ale zrób to dla siebie, a nie dla swojej córki.

Wreszcie i mam nadzieję, że weźmiecie to sobie do serca, nie uczcie swojej córki bania się świata. Nie ucz jej, że telewizja i czasopisma są złe. Nie ucz jej ignorowania opinii innych i uważaj tylko własne (liderzy słuchają, nie ignorują) i NIE próbuj decydować o losie twojego dziecka. Jeszcze się nie narodzili.

Staraj się zachęcać dziecko do poszukiwania odpowiedniej literatury. Monitoruj to, co oglądają w telewizji, czytaj w czasopismach i oglądaj online. Bądźcie aktywni w życiu swojego dziecka, ponieważ jest to wspaniały i szlachetny cel. Ale proszę, nie próbujcie kontrolować każdego aspektu życia waszego dziecka. Nie będziesz żył wiecznie i nie możesz być tam na każdym etapie życia swojego dziecka. Musisz nauczyć to dziecko nie tego, jak być, ale jak samodzielnie stać się czymś.

Roślina doniczkowa rośnie tylko na tyle, na ile pozwala doniczka. Ale roślina na wolności może szybować ponad górami.

Chciałem tylko zauważyć:

Jeśli powiesz absolutnie NIE jakimkolwiek bezużytecznym mediom, takim jak telewizja, filmy, prawdziwe książki ... i robisz tylko naukę w domu, twoja córka będzie miała trudności ze znalezieniem przyjaciół. O czym powinni rozmawiać? Większość dzieci mówi o ostatnim filmie, muzyce, telewizji, memach internetowych, sieciach społecznościowych lub szkolnych wydarzeniach.

Twoja córka nie będzie mogła uczestniczyć we wszystkich tych rozmowach. To sprawi, że będzie bardzo towarzysko. Ale możliwość nawiązania kontaktów towarzyskich jest bardzo ważną częścią życia każdego. Jako dorośli, wszystkie te umiejętności w dzieciństwie mają znaczenie w wielu sytuacjach. Jak znalezienie partnera w miejscu pracy ze swoimi kolegami lub szefem ...

Co zrobisz, aby pomóc w rozwoju tych umiejętności? Gdzie twoja córka powinna się skontaktować z innymi dziećmi? Jak ograniczysz ekspozycję w mediach, jeśli twoje dziecko jest w domu znajomych? Jak twoja córka powinna nauczyć się radzić sobie z takim narażeniem, jeśli nie nauczysz się w domu?

W trakcie historii podejmowano wiele prób stworzenia, zbudowania, wynalezienia i stworzenia idealnego, idealnego czegoś.

Wszyscy ponieśli porażkę .

Skoncentruj się na kochaniu swojego dziecka, staraj się być najlepszą matką, ale bądź przygotowany na bycie wystarczająco dobrym . Dla twojego dobra i dla twojego dziecka.

Jeśli zrobisz to, by wychować swoje dziecko z takim samym nastawieniem, jak napisałeś swoje pytanie, ośmielę się, że zarówno ty, jak i twoje dziecko (dzieci?) Będziecie bardzo niezadowoleni.

Jestem spóźniony, ale postaram się powiedzieć ci, o czym zapomniałeś na liście doskonałości. Zapomniałeś uczuć. Zapomniałeś zaplanować, jak uczyć, czym jest miłość. Jak zmienne, irracjonalne, a nawet okrutne może być. I że jest to najpiękniejsza i najdoskonalsza (używając twoich słów) rzecz na świecie.

Jedną z najważniejszych rzeczy do nauczenia dziecka jest nauczenie go, jak kochać otaczający ją świat. Aby nauczyć ją płakać, gdy ktoś jest zdenerwowany, gdy toczy się wojna gdzie indziej, głodni ludzie umierają, okrucieństwo. Aby nauczyć ją, jak być zaskoczonym, gdy pojawia się nowe życie, nawet jeśli jest to tylko małe ziarno, dające pierwsze liście. Podziwiać cud życia, jego wewnętrzną sprzeczność, której nie da się pokonać żadną racjonalizacją, jego złożoność, która wielokrotnie przewyższa jakąkolwiek ludzką teorię.

Zapomniałeś poezji, muzyki, sztuki, które można zrozumieć tylko za pomocą uczuć.

Próba kontroli nad dzieckiem nie przyniesie dobrych rezultatów.

Dzieci uczą się na przykładzie. Niezależnie od tego, jaki podasz przykład, dziecko będzie naśladować.

Często jakość dziecka jest powiązana z oceną ojca przez matkę. Jeśli matka źle myśli o ojcu, dziecko nie wyjdzie dobrze i na odwrót. Często zauważyłem, że najlepsze dzieci osiągają, gdy ojciec jest bohaterem lub księciem w oczach matki.

Edukacja domowa jest trudna i wymaga pewnej osobowości. Jeśli nie jesteś osobowością nauczyciela, nauczanie w domu nie zajdzie daleko.

Im więcej troski i poświęcenia dziecku, tym lepiej się okaże. Widziałem wiele rodzin, w których najstarsze dziecko było najbardziej utalentowane, drugie dziecko, drugie miejsce, trzecie dziecko trzecie miejsce i tak dalej. Dzieje się tak, ponieważ każde dziecko otrzymuje coraz mniej uwagi niż poprzednie dziecko.

Często bardzo dojrzali i silni dorośli wywodzą się z dziecka, które musiało sobie radzić już w młodym wieku.

Pewnego dnia twoja córka wkroczy na świat, pełen dobra i zła.

Najlepszy sposób, jaki widzę, to uświadomienie twojej córce, że nie powinna porównywać się z nikim. Ponieważ gdy dorośnie, będzie jak każdy nastoletni potwór (mam siostrę w tym wieku, więc wiem, na zdrowie). Dobrze, że twoje myśli są dokładnie tym, czego życzyliby sobie wszyscy rodzice dawno temu, ale ty też tworzysz dla niej więzienie z iluzją wolnej woli.

Mówię, że najlepszym sposobem, aby uczynić ją kobietą pewną siebie na jutro, jest rozpoczęcie zajęć ze sztuk walki. Nie tylko uczy, jak panować nad sobą, ale jeśli jest właściwie nauczany, uczy również upokorzenia.

I proszę, nie pozwól jej oglądać tych dziwnych kreskówek w telewizji. Twórcy są głupi. Pozwól jej oglądać stare ANIME SHOWS zamiast Batmana, Supermana, Dragonball i tak dalej. Uwierz mi, mam bliźnięta, a moja żona jest naprawdę dumna z mojej decyzji, aby nie pozwalać moim dzieciom oglądać tych głupich kreskówek. Naprawdę nie muszę się nimi przejmować. Odwiedź konwencję komiksową i zapytaj rodziców, którzy sprawią, że ich małe dzieci przebierają się za awatara serialu, a sam na nie odpowiesz.

Lepiej nie dawać jej ograniczonej wolności. A co najważniejsze, nie PORÓWNAJ jej, bo to najgorsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobisz.

Doceń jej niekompletność i spraw, by poczuła, że ​​oboje jesteście skończeni.

Mieć zwierzaka, psa lub kota, co ci odpowiada. Poważnie, to dobrze.

Upewnij się, że jest w stanie obronić się psychicznie i fizycznie.

W porządku, jeśli widzi źle na tym świecie. Nie możesz jej zatrzymać. Ale upewnij się, że powinna bronić tego, co słuszne i swoimi zdolnymi rękami.

Nie pozwól jej też być religijnym głupcem. Dobrze jest mieć wiarę, ale ślepa wiara zaślepia wszystko. Ten świat jest już pełen religijnych idiotów.

Wreszcie, zanim będzie nastolatką, uświadom jej, że „mądrość jest jedną z rzeczy, które sprawiają, że warto się zestarzeć”. I do tego, że „nasze życie jest zapamiętane przez rzeczy, które zostawiamy za nasze dzieci”.

Gratulacje z góry, kiedy przyjdzie księżniczka. Twoje zdrowie.

Nie przesadzaj, proszę. Możesz poprowadzić ją do swoich ideałów, ale zbyt mocno, a ona się zbuntuje.

Pokaż jej umiar i uważność. Dawaj przykład i wystaw ją na świat i wyposaż ją w jak najwięcej informacji.

Nie mów jej, że świat jest seksistą. Niech sama zdecyduje. Świat jest tym, co z niego robisz, i może być dla ciebie seksistowski w twoim doświadczeniu, ale nie musi być dla niej seksistowski.

Naucz jej Desiderata. Jestem pewien, że tak bardzo chciałbyś, żeby żyła.