Czy babcia 6-letniego dziecka powinna być trzymana z dala, jeśli jest obelżywa wobec ojca?

Moja córka kocha swoją babcię, a uczucie jest wzajemne. Ale czasami, gdy moja mama przyjeżdża, traci panowanie nad sobą i zaczyna na mnie krzyczeć. Czasami moja córka to słyszy, mimo że moja żona próbuje wprowadzić się do innego pokoju i rozprasza ją. Powiedziałem mamie, żeby kontrolowała swój temperament, zwłaszcza gdy moja córka jest w pobliżu i mówi, że spróbuje, ale czasami po prostu go traci. Moja mama jest świetną kobietą i wiem, że ma dobre intencje, po prostu ma problem ze złością, który, jak sądzę, nawet ona nie zawsze może kontrolować.

Biorąc to pod uwagę, czy powinienem ograniczyć jej liczbę odwiedzin? Nie wiem, jaki jest wpływ psychologiczny na moją córkę, gdy słyszę, jak babcia krzyczy na ojca lub nazywa go złym synem. Nie chcę ich zbytnio rozdzielać, ponieważ są tak blisko, ale jednocześnie nie chcę niszczyć mojego związku z moją córką ani nie powodować urazów lub szkód w przyszłości w wyniku usłyszenia nadużycia .

Charakterem znęcania się jest w zasadzie jej krzyk i powiedzenie: „Nie jesteś dobrym synem, jesteś mi niewdzięczny po tym, co dla ciebie zrobiłem, nie szanujesz mnie wystarczająco, itp.”.

TL: DR: Ustaw granice.

Nie jest to wcale rzadkie i z tego powodu potrzeba sporo wglądu, aby oznaczyć krzyki jako nadużycia, ale takie są. Pytasz, czy bycie świadkiem nadużycia jest szkodliwe dla twojej córki, a już podejrzewasz, że jest to (co jest prawdą), więc jaki jest najlepszy sposób, aby sobie z tym poradzić?

Wymieniłeś dwie opcje: pogódź się z tym i miej nadzieję na najlepsze, lub ogranicz kontakt córki z matką. Bez względu na otaczającą ją miłość wykorzystywanie nie jest czymś, co dziecko powinno nauczyć się tolerować. Świadek znęcania się uczy dziecko, że świat nie jest całkiem bezpiecznym miejscem, nawet z tymi, których kochasz i którzy powinni cię kochać. Ogranicz więc jej narażenie na wykorzystywanie twojej matki, ustawiając wokół siebie ogrodzenia ochronne w formie granic .

Poczytaj o granicach w Internecie i dobrych książkach, dopóki nie poczujesz, że masz do nich dobry wpływ. Następnie zacznij stosować je do swoich relacji z matką.

Granicą, którą większość ludzi może uznać za rozsądną i zdrową, jest

Nie możesz mnie fizycznie uderzyć. Jeśli to zrobisz, będę zmuszony chronić się, oddzielając się od ciebie, a jeśli nie będziesz szukać leczenia, ochronię się, kończąc stosunki międzyludzkie.

Łatwo to zrozumieć, ponieważ większość ludzi rozumie, że uderzanie innych jest obelżywe. Trudniej jest przekonać kogoś, że krzyczenie to także znęcanie się. Wszyscy od czasu do czasu krzyczą, ale częste lub uwłaczające wrzaski nie są w porządku.

Niezdrowa granica to

Jeśli nie zrobisz tego, co mówię, kiedy to mówię, nie będę mógł pozostać w związku z tobą.

Ta ostatnia jest próbą kontrolowania osoby.

Granice nie są środkiem do kontrolowania innych; nie możesz kontrolować nikogo oprócz siebie. Granice są sposobem ochrony siebie i osób objętych ochroną przed szkodliwymi zachowaniami. Są niezbędne dla zdrowych relacji. Potrzebujesz zdrowego rozsądku i umiejętności, aby ustawić dobre; dlatego powinieneś naprawdę się z nimi zapoznać, zanim spróbujesz je ustawić.

Osobiste granice również nie są karami, chociaż twój oprawca prawdopodobnie powie ci, że jest karana i że jesteś zły za rysowanie swoich linii na piasku.

Gdy wiesz o granicach i jesteś przekonanymasz prawo być traktowanym z szacunkiem nawet przez kobietę, która cię urodziła, usiądź z matką i rozmawiaj z serca do serca lub przynajmniej z serca do ucha. Powiedz jej (jeśli to prawda), jak bardzo ją kochasz, jak bardzo jesteś wdzięczny za całą miłość i błogosławieństwa, które ci dała i tych, których kochasz, i wszystko, co naprawdę czujesz, jest dla niej ważne. Następnie powiedz jej, że martwisz się, że jej krzyk jest dla ciebie formą braku szacunku i złym przykładem dla twojej córki. Powiedz jej, że tak bardzo, jak ją kochasz, i tak jak twoja córka ją kocha, nie możesz pozwolić, by twoja córka była narażona na jej krzyki. Powiedz jej, że chcesz ją zobaczyć, a twoja córka ją zobaczy, ale nie wtedy, gdy będzie krzyczeć. Odtąd, kiedy będzie krzyczeć, usuniesz siebie i swoją córkę z jej obecności.

Może szydzić, kłócić się lub złościć i krzyczeć. To jej wybór. W ten sposób zareagujesz. Potem zacznij to robić.

Mówisz, że dzieje się to, kiedy odwiedza twoja mama. To trudniejsza sytuacja do opanowania, więc zmień to na odwiedzanie jej częściej lub spotykanie się z nią gdzieś, jeśli to możliwe. Jeśli nie krzyczy, to cudownie. Jeśli tak, przypomnij jej o swojej rozmowie, powiedz, że podobała ci się wizyta, dopóki nie zaczął się krzyk, powiedz jej, że ją kochasz (jeśli robisz tego rodzaju rzeczy) i że nie możesz się doczekać kolejnej wizyty (wszystko to mówi o twojej miłości ), następnie wybacz sobie i odejdź . Bez kłótni, bez błagań, bez drugiej szansy; po prostu wyjdź. (Jeśli zdarzy się to w twoim domu, musisz poprosić matkę o odejście, co jest o wiele trudniejsze, ale możliwe, a dodatkową korzyścią jest to, że nauczy twoją córkę, że możesz się bronić.) Powtórz jako niezbędne.

Granice mogą być bolesne dla ludzi po obu stronach. Jeśli kogoś kochasz i cenisz swoje relacje z nim, ostrożnie i z szacunkiem wyznaczysz swoje granice, a także uszanujesz swoje granice, aby między tobą a twoją matką można było zbudować zaufanie, które jest istotną częścią dobrego związku.

Wreszcie, jeśli masz trudności z ustaleniem dobrych granic, doradca może pomóc ci rozwiązać te trudne problemy i pomóc ci ustalić, gdzie powinieneś wytyczyć granice. Możesz znaleźć coś, z czego jesteś znacznie szczęśliwszy niż to, co możesz wymyślić.

_{10 sposobów budowania i zachowania lepszych granic
Granice
Jak ustalić wyraźne granice w dysfunkcyjnych relacjach rodzinnych}

To, jak reagujesz na te rzeczy, jest ważniejsze niż zachowanie babci. Pomyśl o tym w ten sposób, ona nie uczy się od mamy, jak się wobec ciebie zachowywać, uczy się od ciebie, jak reagować, gdy ktoś się tak zachowuje.

Zachowaj spokój. Mówisz takie rzeczy, jak: „Musisz się uspokoić, bo mnie denerwujesz i prawdopodobnie denerwujesz dzieci”. Jeśli to się nie skończy, zakończysz rozmowę i poprosisz ją, aby wyszła, nawet jeśli chodzi tylko na spacer. A jeśli nie, zabierz swoją córkę na spacer. Kończysz sytuację tak spokojnie i skutecznie, jak to możliwe.

Pamiętaj, aby porozmawiać z córką o tym, dlaczego jesteś w stanie to tolerować w pewnym stopniu (np. Dlatego, że jest to twoja mama), aby wiedziała, że ​​domyślnie nie musi tego tolerować. I upewniasz się, że ona wie, że nie uważasz tego zachowania za dopuszczalne i nigdy nie potraktowałbyś jej ani nie pozwoliłby na takie traktowanie, dopóki jesteś w stanie to powstrzymać.

Jak powiedział anongoodnurse, nie możesz kontrolować swojej mamy. Ale możesz kontrolować i wykazywać kontrolę nad tym, jak reagujesz.

Twoja matka czuje się nieznaczna z jakiegoś powodu, prawdziwa lub wyobrażona, nie ma znaczenia.

Spróbuj zbadać jej zasady (zasady: jeśli A się zdarzy, to znaczy B) i globalne przekonania (ja ... życie to ..., ludzie ...). Co sprawiłoby, że poczułaby się potwierdzona? Co sprawiłoby, że się stopiłaby? Jaki jest dobry sposób (dobry sposób oznacza dla niej wiarygodny zgodnie z jej zasadami i przekonaniami), aby pokazać jej, że jest ważna? Co sprawia, że ​​czuje się szanowana?

Wskazówka: kobiety biorą małe rzeczy i sprawiają, że są tak duże, jak to możliwe. Mężczyźni biorą duże rzeczy i udają, że są naprawdę małe. Oznacza to, że może nie są to duże rzeczy, które sprawiają, że czuje się nieznaczna, i może nie odbyć rejsu po świecie, aby czuła się kochana i szanowana. Może to wymagać spójności i wglądu. Jakie są jej źródła miłości i szacunku? Czy ona ma deficyt?

Jeśli jesteś odważny, możesz użyć przerwań wzoru. Do tej pory prawdopodobnie spodziewa się ustalonej reakcji na jej krzyki i prawdopodobnie spodziewa się, że będziesz złym synem w jej oczach. Jeśli nie spełnisz tych oczekiwań w sprytny sposób, może być zakłopotana i przestać krzyczeć, co jest dobrym czasem, aby ją przytulić i powiedzieć jej, że ją kochasz. (Ryzykowny)

Ćwicz te wybuchy w swoim umyśle i zobacz, jak reagujesz w dobry sposób. Przygotowanie jest pomocne. Staraj się nie brać tego osobiście, interpretuj to jako wołanie o pomoc. Dlaczego ona Ludzie nazywają to nienawiścią, ale to boli. Tak więc oskarżenia mogą być prośbą. Po prostu niezręczny.

Możesz ustalić wyraźne granice, kontrolować i sprawić, że prośba stanie się bardziej pilna, lub możesz wyeliminować potrzebę wybuchów. Uwaga: to, czego kobieta chce i czego naprawdę potrzebuje, nie zawsze musi być takie samo. Ale zazwyczaj jest to miłość i uwaga zgodnie z zasadami kobiety.