Właśnie dowiedziałem się, że moja 17-letnia córka wychodzi z lokalnym 25-latkiem. Czuję, że różnica wieku jest o wiele za duża w jej wieku. Jesteśmy w Wielkiej Brytanii, więc jest to całkowicie legalne.
Wygląda na bardzo rozsądną osobę. Jest właścicielem udanego biznesu, chociaż nadal mieszka z rodzicami.
Myślę tylko, że w ich wieku nie mogą mieć ze sobą nic wspólnego. Nie podzielili się tymi samymi doświadczeniami na żywo, wkrótce będą chcieli różnych rzeczy itp. Mogę myśleć, że jest z nią tylko z jednego powodu!
Obawiam się, że zostanie zraniona, zajdzie w ciążę lub że nawet jeśli są naprawdę zakochani, zbyt szybko dorośnie i przegapi rzeczy, które dziewczyny w jej wieku robią na uniwersytecie, podróżują i budują karierę .
Wiem, że to tylko 8 lat różnicy, ale to różnica między tym, że jest w wieku, w którym musi myśleć o założeniu rodziny, małżeństwa itp., A jej początkiem życia.
Nie wiem co mam robić. Czy pozwalam im się z tym pogodzić, czy powinienem spróbować wyjaśnić powyższe obawy związane z ryzykiem zjednoczenia ich?
źródło
Odpowiedzi:
Miałem 19 lat i uciekłem z 27-letnią kobietą z Ameryki. (Jestem Brytyjką, a ona jest Amerykanką). Moja matka wyrzekła się mnie i nie rozmawialiśmy przez rok.
Mój związek z żoną trwał 16 lat i wydał 3 urocze dzieci. Więc nigdy nie mogłem powiedzieć „to był błąd”. Ale. Byłem lekkomyślny i głupi i jako dorosły 20 lat później łatwo to rozpoznać.
Jednakże, kiedy MOJE dzieci osiągają wiek młodzieńczy, oczywiście widzę wszystko z perspektywy rodziców.
Myślę, że najważniejsze jest, aby nie odpychać córki od krzyków lub „robisz coś złego”, tak zrobiła moja matka i chociaż robiła wszystko, co mogła w trudnej sytuacji - krzyki i groźby po prostu odepchnął mnie dalej.
Nowa znaleziona miłość, którą znalazła twoja córka, jest fantastycznie potężna, a ona jest przytłoczona uczuciami tak bardzo, że nic innego tak naprawdę nie ma znaczenia. To jak narkotyk i pomimo rodziców, przyjaciół, a nawet zdrowego rozsądku szepczących za sceną „nie rób tego”. Kontynuuje, ponieważ jej uczucia są zbyt silne.
Masz pełne prawo do wyrażenia swoich obaw. Ale byłbym ostrożny w tym, jak wyrażasz swoje uczucia. Rozpoznaj mocny uchwyt 25-latka i to normalne. Jest w trybie pożądania i wszystko jest różowe.
Spróbowałbym stworzyć bańkę przechowawczą wokół sytuacji, nad którą masz ograniczoną kontrolę, ale w rzeczywistości masz sposób na powstrzymanie tej sytuacji.
Na przykład:
Więc nie panikuj. To są dobre rzeczy.
Opisz swoje obawy, ale pozwól swojej córce wiedzieć, że ją kochasz i wspieraj ją oraz że martwienie się jest dla ciebie naturalne. Wzmocnij swoją edukację na temat ryzyka zajścia w ciążę i być może ustalisz pewne miękkie zasady, takie jak „edukacja na pierwszym miejscu”. Może jest w szóstej formie. Nie wiem
Może się zdarzyć, że związek się powiedzie, ale jeśli coś pójdzie nie tak, upewnij się, że wie, że jesteś przy niej, jeśli coś się zawali.
Choruję z troski o moje dzieci. Ale pod koniec dnia wiem, że przynajmniej są zdrowe i bezpieczne.
Brzmisz jak wspaniały rodzic, a ja życzę tobie i twojej córce wszystkiego najlepszego.
źródło
Dlaczego nie zrobić obu?
To naturalne, że się martwisz. Możesz być również zaniepokojony, jeśli miał 17 lat, biorąc pod uwagę, że to, czego się boisz (zranienie, zajście w ciążę lub zbyt szybkie dorastanie, lub przebywanie z nią tylko z jednego powodu) może łatwo zdarzyć się z 17-letnim chłopakiem . Chociaż takie obawy są naturalne i doskonale zrozumiałe, są również irracjonalne. Jest mało prawdopodobne, aby coś gorszego spotkało ją z tym „rozsądnym” 25-latkiem, niż to, co spotkałoby przypadkowego 17-latka.
Twoja córka jest już dorosła w sensie prawnym, więc traktuj ją jak osobę dorosłą. Nie możesz jej powiedzieć, żeby przestała widywać się ze swoim chłopakiem, i nie powinieneś ostrzegać jej przed chłopakiem tylko po to, by móc jej powiedzieć „Powiedziałem ci tak”, kiedy / jeśli wszystko pójdzie na południe.
W zależności od relacji z nią możesz zrobić to, aby podzielić się swoimi obawami, jednocześnie uznając je za irracjonalne. W ten sposób nie zmuszasz jej do zmiany życia, a mimo to uświadamiasz jej obawy.
źródło
Kilka odpowiedzi już, ale chcę odpowiedzieć na kilka twoich obaw.
Martwisz się, że Twoja córka straci szansę (podróżowanie, studia). Zacząłem spotykać się z moją żoną, gdy miała zaledwie 17 lat, a ja miałem 28 lat. Pobraliśmy się dwa lata później, a naszą pierwszą córkę mieliśmy 9 miesięcy po ślubie, a moja żona wciąż ma 19 lat.
To było 20 lat temu, więc mogę Wam powiedzieć, jak się okazało.
Jesteśmy szczęśliwsi niż kiedykolwiek.
Mamy 7 niesamowitych dzieci, w wieku od 18 do 2 lat. Nasz najstarszy już odnosi sukcesy na uniwersytecie.
W międzyczasie mając dzieci, moja żona uzyskała tytuł licencjata z psychologii, a następnie poszła na studia magisterskie z filozofii, a teraz pracuje nad doktoratem. Wszystkie trzy po angielsku, których zaczęła się uczyć po ślubie.
Podróżowanie: od ślubu moja żona odbyła ponad 15 dużych międzynarodowych podróży rekreacyjnych (loty dłuższe niż 10 godzin) i wiele innych krótszych podróży (powiedzmy, kilkakrotnie przejechaliśmy wszystkie prowincje Kanady, około 25 stanów USA i około połowy Meksyku ), wiele kempingów, wycieczek narciarskich itp.
Poza powyższymi trzema punktami wciąż znajduje czas, by zgłosić się na ochotnika i być ulubioną mamą wśród przyjaciół naszych dzieci.
W sumie najprawdopodobniej nie to, co miał na myśli mój teść, kiedy była mała, ale ekscytujące życie.
źródło
Ogólna zasada dotycząca adekwatności wieku to połowa plus 7.
Obowiązkowa kreskówka XKCD:
25 i 17 jest nieco skończona. Jednak ogólnie rzecz biorąc kobiety dojrzewają wcześniej niż mężczyźni. Zakładając, że twoja córka ma co najmniej średnią dojrzałość jak na swój wiek i nie ma innych niepokojących oznak, nie martwiłbym się zbytnio. Może być również o wiele gorzej.
Mówisz także „wychodzisz” - to znaczy, że nie (jeszcze) zakładają domu i mieszkają razem. Twoja córka jest, jak zauważyłeś, dorosłym ze wszystkim, co się z tym wiąże, w tym ze swobodą popełniania własnych błędów.
Teoretyczny 17-letni mężczyzna może równie dobrze, jeśli nie bardziej, być z nią tylko z jednego powodu. Podobnie zajście w ciążę i odłożenie na później takich spraw, jak kariera, nie ma znaczenia dla wieku.
Polecam czekać. Jeśli związek się rozwinie, możesz wyrazić swoje obawy, ale nie w sposób osądzający - w przeciwnym razie możesz ryzykować uszkodzenie relacji z córką i zjednoczenie ich.
źródło
Nie wiem, czy to pomaga, ale kiedy poznałem moją dziewczynę, miała ona 16 lat, a ja 23 lata, rok później się spotkaliśmy. W tym wieku pracowałem, ale mieszkałem z matką. Poszła do liceum i mieszkała z rodzicami. Od tego czasu minęły prawie 4 lata i mieszkamy razem w innym mieście, jesteśmy szczęśliwi i zakochani.
Od pierwszego razu czuję, że jest idealna dla mnie i tak też myśli. Na początku obawiałem się, że ta różnica wieku może stanowić problem, ale tak nie jest. Była wystarczająco dorosła w myśleniu i nigdy nie czułem się, jakbym umawiał się z „dzieckiem”.
Byłem w stanie podzielić się swoimi odczuciami i doświadczeniem związanym z kończeniem egzaminów w szkole średniej, a także na uniwersytecie. Cieszymy się z tego samego rodzaju muzyki, filmów i tego samego myślenia o życiu. Moja ścieżka kariery i to, co robię, pomogło jej dowiedzieć się, co chce robić po studiach. Ale mógłbym również wspomnieć o wielu rzeczach, w których pomogła mi osiągnąć (w tym przeprowadzce z domu). I wiele z nich nie jest związanych z wiekiem.
Oczywiście twoja córka może zostać zraniona, ale jest to możliwe w każdym związku. To samo dotyczy zajścia w ciążę. A za czym może tęsknić? Myślę, że jeśli wychowałeś ją wystarczająco dobrze, to nie zrobiłaby nic głupiego, a mimo to mogłaby iść na uniwersytet, podróżować i rozwijać swoją karierę, tak jak robi to moja dziewczyna.
Pamiętam reakcje jej i mojej matki, a te były okropne. Moim zdaniem powinieneś spróbować poznać jej chłopaka i traktować go tak, jakbyś chciał być traktowany. Moim zdaniem możesz wyrządzić największą krzywdę, jeśli przejrzysz tę sytuację.
źródło
Czy to miłość? Nie wspomniałeś nawet o tym ważnym fakcie.
Jak powiedzieli inni, musisz poważnie porozmawiać z córką. Jeśli myśli, że jest zakochana, ale temat małżeństwa nie pojawił się, wciąż masz czas. Użyj go, ale nie wyobrażaj jej. Jeśli ta osoba dołączy do twojej rodziny, powinna ona być na przyjaznych i przyjaznych warunkach.
Jeśli pojawił się temat małżeństwa, możesz rozpocząć jakieś negocjacje. Zapytaj, czy mogą poczekać na małżeństwo, dopóki nie skończy edukacji. Nawet jeśli nie pracuje jako zamężna kobieta, rozwód lub wdowieństwo nie są odległą możliwością, a jeśli nie ma umiejętności rynkowych, znajdzie się w trudnych chwilach. Jeśli nie chcą czekać, poproś męża, aby wykupił wystarczające ubezpieczenie na życie, gdyby stało się to najgorsze.
Wszystkie te tematy można omawiać uczciwie iz szacunkiem.
źródło
Po pierwsze, pozwól mi tylko powiedzieć, myślę, że rozumiem skąd pochodzisz. Masz uzasadnione obawy: co mają ze sobą wspólnego? Na jakich doświadczeniach i wzajemnym zrozumieniu mogliby zbudować zdrowe połączenie? Czy w dłuższej perspektywie mogliby mieć razem znaczącą przyszłość? Czy on ją wykorzystuje, czy wykorzystuje?
Mam zamiar zasugerować coś, na co poruszają się inne odpowiedzi, ale w bardziej praktyczny sposób: „ co możesz zrobić” - teraz: Przełóż te obawy na pytania i zadaj córce te pytania. Spróbuj je wypowiedzieć, aby nie sprawiały wrażenia, że są przeciwni relacjom: myślę, że uzyskasz najlepsze wyniki, otwierając rozmowę z postawą, którą jesteś po prostu ciekawy i chcesz naprawdę poznać swoje córka obecnie ma się lepiej.
Nie oznacza to, że nie powinieneś już potępiać - chociaż ja osobiście nie poczułbym dezaprobaty na podstawie tego, co opisałeś, twoje uczucia są bardzo zrozumiałe - ale niezależnie od tego, jak możesz się początkowo czuć, zawsze możesz jej powiedzieć potępiam trochę później, kiedy masz tyle jej perspektywy, ile chce się podzielić. Ale na początku lepiej jest, jeśli możesz być po prostu dociekliwy: nie chcesz, aby czuła się tak, jakbyś już podjął decyzję, zanim będziesz miał okazję dokładnie ją przedyskutować, prawda? Myślę, że czasami ludzie po prostu się wycofują i stają się odporni na wszystko, co mówimy, jeśli czują, że jesteśmy już przeciwko temu, co robią, co zmniejsza naszą zdolność do znaczącej pomocy.
Podejście z dociekliwym podejściem pomaga wszystkim zaangażowanym: Jeśli ostatecznie zdecydujesz, że się nie zgadzasz lub że istnieją prawdziwe obawy, będziesz w stanie przedstawić swoje stanowisko znacznie dokładniej, wskazując na niepokojące szczegóły z tego, co powiedziała ci sama. Zadając jej te pytania, mogłaby nawet zacząć myśleć o problemach, które mogła przeoczyć. Być może podczas tego procesu nauczysz się czegoś o tym, dlaczego są do siebie przyciągani oraz o tym, jak oboje myślą i czują, co sprawia, że czujesz się bardziej komfortowo z tym wszystkim.
Osobiście zacznę od czegoś takiego: „hej, zastanawiałem się, czy możesz mi powiedzieć więcej o tym, jak ten związek się zaczął i co sprawiło, że go lubisz?”. Niestety, może być trudno znaleźć sposób na sformułowanie rzeczy bez powodowania błędnych interpretacji. Na przykład, przynajmniej skąd pochodzę, krótkie i bezpośrednie „Więc co w nim widzisz” może dać bardzo negatywne, nawet osądzające wrażenie, nawet jeśli dosłownie jest to prawie to samo pytanie. Więc może złagodź to objaśnieniem, na przykład „nie bierz tego w niewłaściwy sposób, po prostu proszę, abym zrozumiał, co myślisz i czujesz, ponieważ zdecydowałem, że skoro ta relacja wydaje się dla ciebie ważna , Chcę w pełni zrozumieć, skąd to się bierze ”.
Myślę, że to dobry punkt wyjścia - od samego początku dochodzi do zbadania, jak bardzo twoje obawy dotyczą tego konkretnego przypadku, pomaga Twojej córce dostrzec wszelkie problemy, które mogą pojawić się w tym związku, nie sprawiając, by czuła się tak, jakby ktoś jej powiedział „nie”, buduje wzajemne zrozumienie i możliwość otwartego omawiania relacji, w tym trudnych części, między tobą a twoją córką, i ma okazję pokazać jej na przykładzie, jakie pytania należy zadać, zastanawiając się, czy dana osoba jest odpowiednia ją w związku.
Najlepszy scenariusz, ona i jej romantyczne zainteresowania pozytywnie zaskoczą Cię dojrzałymi i przemyślanymi perspektywami, dlaczego są dla siebie odpowiednie. Ale jeśli nie, myślę, że powyższe sprawi, że zarówno ty, jak i twoja córka będziecie w lepszej pozycji, aby poradzić sobie ze wszystkimi problemami, które mogą się pojawić razem.
źródło
Jako facet, który obserwował, jak wiele dziewcząt w jego wieku na studiach zaczyna umawiać się z facetami w wieku 5+ lat starszymi od siebie, pamiętam, że byłem zazdrosny o świetny wgląd, jaki mogli uzyskać z tych doświadczeń. Dzieci ze starszymi braćmi lub siostrami są zwykle o wiele bardziej rozsądne i dorosłe niż te bez nich, to samo dotyczy dziewcząt umawiających się ze starszymi mężczyznami. To prawdopodobnie tylko znak, że jest bardzo inteligentna i dojrzała jak na swój wiek.
Kobiety dojrzewają znacznie szybciej niż mężczyźni i umawiając się w ten sposób, otaczają się znacznie bardziej dojrzałymi i rozsądnymi ludźmi.
Zależy to całkowicie od charakteru tej osoby - która z jej dźwięków jest dobra - ale może mieć na nią naprawdę dobry wpływ. O wiele lepsze niż umawianie się z facetem w jej wieku. Czy pamiętasz, jaki byłeś w wieku 17 lat? Czy chłopcy w tym wieku nie byli bardziej skłonni do „tylko jednego powodu”? Nic dziwnego, że kobiety nie interesują się mężczyznami w ich wieku. Nastoletni chłopcy nie mają dosłownie nic wartościowego do zaoferowania komukolwiek.
Również wszystko, co powiesz lub zrobisz, tylko pogorszy sytuację między tobą a nią. Jeśli rzeczywiście źle ją traktuje lub zaczyna wyglądać na zły wpływ, z pewnością wskocz tam i powiedz coś, ale w przeciwnym razie prawdopodobnie niepotrzebnie się martwisz i wywołujesz niepotrzebny dramat.
Moje 2 centy.
źródło
25-letni samotny mężczyzna z Wielkiej Brytanii tutaj i zastanawiam się, czy moja perspektywa może być przydatna.
Podczas gdy ludzie, z którymi chodzę na randki, są gdzieś pomiędzy 20-30 (korzystam z aplikacji, która pozwala ci to skonfigurować), a ja byłbym bardzo ostrożny w umawianiu się z kimś młodszym, niekoniecznie musiałbym wytyczyć granicę w randce z 17 -letni, jeśli wydawali się dojrzali (i to istnieje prawie całkowicie niezależnie od wieku).
Oczywiście nie możesz ich rozdzielić, więc myślę, że najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to otworzyć okno dialogowe i poznać tego faceta, a następnie - jeśli to właściwe - z jego rodzicami / rodziną.
Zaproś go na kolację i rodzinne dni. W ten sposób będziesz mieć na oku pogodę.
Jeśli chodzi o jej wykształcenie i karierę, naprawdę możesz zrobić tylko to, co zrobiłby każdy normalny rodzic z 17-latkiem, czyli zachęcić ich we właściwym kierunku.
Podróżowanie jest czymś, co zrobi lub nie zrobi z własnej woli i nie jest warunkiem koniecznym udanego dorastania.
Jeśli chodzi o ciążę, należy zachęcać ją do stosowania antykoncepcji. Byłby to rodzaj implantu, który wymagałby od niej świadomej decyzji o zaprzestaniu używania.
Mam nadzieję, że będzie to pocieszające.
źródło
Jedną rzeczą, której żaden inny post nie opisał i której prawdopodobnie nie chcesz usłyszeć, ale jest to prosta i brutalna prawda ...
Seks jest naprawdę zabawny. Młodsi ludzie wciąż uczą się i eksperymentują z tym, co potrafią, i naturalnie chcą zrobić tak dużo, jak tylko mogą, i sprawić, aby było to jak najbardziej przyjemne.
Jako osoba racjonalna miałaby dla niej sens, by doświadczyć tego, jak powinno być z kimś, kto jest naprawdę kompetentny. Większość facetów w jej wieku nie będzie bardzo kompetentna, więc ma sens, żeby się z nimi nie bawiła. 25 jest na tyle blisko swojego wieku, że nie jest to przerażające, ale wciąż jest na tyle duża, że ma doświadczenie, by wiedzieć, co robi.
Prawda może być po prostu taka, że nie interesuje ją długoterminowa romantyczna relacja z nim, a oni po prostu lubią uprawiać seks ze sobą. Być może nie chcesz tego słyszeć o swojej 17-letniej córce, ale musisz mieć świadomość, że ma ona potrzeby seksualne i jako osoba dorosła jest w pełni uprawniona do robienia absolutnie wszystkiego, co chce, z każdym, kogo wybierze. Możesz oczywiście wybrać, co dzieje się pod twoim dachem, i możesz interweniować, jeśli czas spędzony z nim szkodzi jej pracy w szkole / na studiach, ale to już jest granica.
źródło
Twoim głównym celem jest prawdopodobnie ochrona twojej córki przed wszelkimi krzywdami, jakie mogą ją spotkać.
Skoncentrowałbym się właśnie na tym i tylko na tym.
Oznacza to, że pozostawiasz wszystko, co dotyczy uczuć, złamanych serc, moralności i tak dalej, aby mogła sama decydować lub doświadczać. To jej obowiązek i zgodne z prawem prawo. To podstawowa odpowiedzialność. Jest pełnoletnia, co idzie w obie strony.
Widzę dwa obiektywne zagrożenia, o które musisz się martwić:
(I może 3. próbuje wyciągnąć z tego jakąś wartość materialną, ale zakładam, że nie ma ryzyka, ponieważ prawdopodobnie nie posiada niczego, co mógłby ukraść - byłoby to rozważeniem na znacznie późniejszą fazę życie.)
Obie te rzeczy wyrządzą jej prawdziwą szkodę, prawdopodobnie do końca życia.
Co z tym zrobić? Powinieneś starać się trzymać blisko nich (lub przynajmniej jej), aby miała cię jako powiernika, osobę godną zaufania - tj. Gdy pojawią się oznaki kłopotów, ona ci powie. W każdym razie nie można oczekiwać, że odniesie sukces w kopaniu za jej plecami. Wesprzyj ją, upewnij się, że wie, że jesteś przy niej, bądź (naprawdę) szczęśliwy, że kogoś znalazła itp.
Możesz spróbować wciągnąć faceta do rodziny; tj. zaproś go na grilla, tego typu rzeczy. Rób te zrelaksowane wydarzenia, a nie „testy”.
Jeśli i kiedy zobaczysz oznaki niebezpieczeństwa; wtedy działacie z determinacją. Wspierając ją, konfrontując chłopca i tak dalej.
Poza tym masz cenną małą dźwignię, a negatywne nastawienie z góry prawdopodobnie zepsuje każdą „moc”, jaką masz w tej sytuacji.
źródło
Poznaj go jako przyjaciela
Słyszałem historie od moich rodziców: kiedy zabrał ją do domu po randce, to była jej pora snu (była w liceum), więc poszła na emeryturę do swojego pokoju. Ale pozostał przy jej rodzicach, czasem grając w karty do późna w nocy.
Tak więc jej rodzice (moi dziadkowie ze strony matki) poznali tatę jako przyjaciela i potencjalnego zięcia, dzięki własnym datom zabaw, nie tylko ze spotkań całej rodziny.
Proponuję spróbować.
Poza tym dzieliło ich tylko 4 i pół roku, ale to wciąż wystarczyło, by znaleźć się w „różnych miejscach”. Ale wtedy było inaczej - matka wyszkoliła ją na gospodynię domową i nie oczekiwano, że pójdzie do szkoły po ukończeniu 12. klasy. Jej własna matka chodziła do szkoły dopiero w ósmej klasie, co w tym czasie było normalne dla dziewcząt .
Wydaje mi się więc, że problemem nie jest różnica wieku, ale to, że jest za młoda (w tym czasie), aby mieć poważny związek, który może być potencjalnie długoterminowy. Młodszy człowiek zdałby sobie sprawę, że oboje mają dalsze zmiany w życiu, ale może już być na ścieżce kariery. Ale to zależy od kariery: może jeszcze mieć przed sobą wiele lat nauki i staży! Więc może są bliżej siebie pod względem etapów życia, niż sugeruje to post.
Z podanych informacji naprawdę nie wiemy, jak naprawdę zaprezentuje się różnica wieku.
Powtarzam więc powyższy wniosek: poznaj go jako osobę z odrębnym związkiem niż „plus jeden” twojej córki.
źródło
Zupełnie uzasadnione jest, aby obawiać się o dobro swojej córki. Pomijając różnice wiekowe, zaczyna żyć własnym życiem. Koła treningowe są wyłączone, a ona wychodzi na świat. Zawsze jest coś, o co możesz się martwić jako rodzic. Jeśli nie chodzi o różnicę wieku u faceta, z którym się spotyka, może to być coś innego.
Ale spójrzmy na niektóre z największych problemów, o których wspomniałeś.
Ryzyko zranienia w związku jest uniwersalne. Nie sądzę, że jest to mniej lub bardziej prawdopodobne z powodu nieco większej różnicy wieku, niż można by oczekiwać od młodej kobiety. Z pewnością są szczęśliwe pary z większą różnicą wieku. Naprawdę nie ma gwarancji i musi po prostu przeżyć swoje własne doświadczenie w związku.
Jeśli chodzi o zajście w ciążę, w historii ludzkości, a nie w historii ssaków, kobiety odgrywały integralną rolę jako matki. Jest to stosunkowo niedawne, a może nawet bezpodstawne założenie, że będzie szczęśliwsza na studiach wyższych i karierze. Co może się martwić, że jej nie ma lub że szybko dorośnie, jeśli znajdzie satysfakcjonujące życie jako matka, tak jak wiele kobiet ma w historii? Tak, nawet te młode matki według współczesnych oczekiwań mogą mieć bardzo satysfakcjonujące życie.
Ale wszystkie badania dotyczące pozostawania w domu matek są szczęśliwsze, a wszystkie przykłady bezdzietnych kobiet, które kontynuowały karierę i skończyły z żalem, naprawdę nie mają znaczenia, jeśli chodzi o najlepsze życie dla twojej córki. Może się okazać, że mimo wszystko chce podążać ścieżką kariery i kariery. Tak czy inaczej, jeśli zamierzasz przyjąć nowoczesne podejście do takich rzeczy, musisz zaakceptować fakt, że wybór własnej drogi życiowej zależy wyłącznie od niej.
Znam prawdziwą troskę. Nie chcesz skończyć z opieką nad noworodkiem! O ile jej partner ma wspólne życie, możesz być dumnym dziadkiem. Mamy nadzieję, że są wystarczająco odpowiedzialni, aby zaplanować coś takiego bez niespodzianek. Ale jeśli zajdzie w ciążę i to się nie uda, znajdzie się w znacznie gorszej sytuacji niż ona. W jego najlepszym interesie jest, aby nie zajść w ciążę, ponieważ w dzisiejszych czasach mężczyzna może stracić wszystkie swoje prawa rodzicielskie i każdy grosz, jaki zarobi w takiej sytuacji. To z pewnością powód do wahania. Może ułatwiłoby ci to przypomnienie mu, że sądy rodzinne z pewnością nie będą po jego stronie i ocenić, jak rozsądny jest, jeśli chodzi o odpowiedzialne uprawianie seksu przedmałżeńskiego z córką.
Wygląda na to, że mają coś wspólnego. Hej, mógłby być o wiele bardziej dojrzały i doświadczony niż faceci w jej wieku. Mogłoby być znacznie gorzej. Chyba że istnieje jakiś szczególny powód do niepokoju, nie widzę tutaj żadnych powodów do zmartwień, niż gdyby spotykała się z facetem, który ma 20 lat.
Mam nadzieję, że to pomoże.
źródło
Mogę mówić tylko z własnego doświadczenia, ale chciałbym zaoferować moje dwa centy.
Spotkałem się z moją obecną dziewczyną, kiedy miała 16 lat, a ja miałem 22 lata. Nie jest to tak duża różnica, ale wystarczająco znacząca, by wzbudzić we mnie obawy, a także zajęło mi dużo czasu, aby być pewnym, że jej rodzice zatwierdzony. Jak zrozumiesz, raczej niezręcznie było mnie o to zapytać, ale zaoszczędziłoby nam to całego bólu głowy, gdybyśmy otworzyli tę rozmowę z obu stron.
Głównym powodem, dla którego nie chodziłem dookoła mojej dziewczyny, by zapytać jej rodziców, był to głównie szacunek dla jej autonomii. Była „stara jak na swój wiek” i ostatecznie okazało się, że jej rodzice nigdy nie oczekiwali inaczej niż ona.
Spróbuj z nim porozmawiać. Oboje będziecie zadowoleni, że to zrobiliście.
źródło
Czytając niektóre inne odpowiedzi, myślę, że wszyscy narzucają ci zbyt wiele rad, a jako rodzic wiesz już wiele z tego, co mówią.
Chcę podsumować niektóre inne odpowiedzi i dodać kilka praktycznych porad:
Zbliż się do jej chłopaka i ostrożnie włącz się w jego życie. Możesz to zrobić, prosząc go o przysługę i / lub jego rodzinę, co sprawi, że poczuje się przydatny i odejdzie.
Porozmawiaj ze swoją córką na temat jej podniecenia i doświadczenia zamiast wyrażać swoje obawy. Spraw, by podzieliła się tym, przez co przechodzi i jakie są jej obawy. Zapewnij ją, że miłości nie należy się bać. Powiedz jej, by objęła intensywność swoich emocji, aby zawsze pamiętała te uczucia.
Zacznij nakładać na swoją córkę odpowiedzialność, która utrzyma ją w życiu swojej rodziny. Na przykład możesz zdecydować, że w niedziele musi pomóc ci w gotowaniu, abyś mógł przekazać jej swoje sztuczki.
Idź z nią na badania STI i naucz ją, że zawsze trzeba sprawdzać, niezależnie od monogamii i zaangażowania. To po prostu dobry nawyk.
Już brzmisz jak świetny rodzic, więc po prostu pozostań. Moja pierwsza miłość była o 14 lat starsza ode mnie i mogę powiedzieć, że twoje obawy są uzasadnione. Jeśli zacznie ją znęcać lub zobaczysz oznaki molestowania emocjonalnego, możesz postawić stopę w sposób kochający i rodzicielski. 17 nie jest dorosła, potrzebuje ochrony. Jej chłopak (i jego rodzina) powinni być tego świadomi.
źródło
Myślę, że związek nastolatków z latami dwudziestymi może czasem być niezręczny lub wręcz podejrzliwy, szczególnie jeśli mężczyzna jest starszy.
Sprawa rodzicielska jest uzasadnioną funkcją, zwłaszcza ojca / córki, a ty jesteś bardzo zobowiązany jako rodzic. Wygląda na to, że wszystko jest ponad planem. Jeśli ufasz osądowi i dojrzałości córek, możesz racjonować swoje obawy (lub zastrzec je dla wskazania tempa postępu w związku). Względna różnica wieku szybko maleje z czasem.
Nie mam nic więcej do dodania, ale chciałbym zauważyć, że wiek to nie tylko liczba chronologiczna. Należy wziąć pod uwagę wiek biologiczny oraz wiek psychiczny i emocjonalny . Szczególne okoliczności w przypadku twojej córki mogą nie być w porządku.
Zawsze zachowuj troskę. Wiesz, jacy są mężczyźni.
źródło
Twoja córka jest w grupie wysokiego ryzyka, ale także wysokiej nagrody. Nie możesz i nie powinieneś przeszkadzać w związku, ale powinieneś ustanowić podstawowe zasady, aby zminimalizować ryzyko i zmaksymalizować nagrody.
Przypomina mi się stara (amerykańska) historia 19-letniej dziewczynki, która ścigała (i wygrała) 31-letniego oficera wojskowego, który później został generałem Williamem Westmorelandem. W młodym wieku złapała się na „zwycięzcę”, a jej życie zostało stworzone. Widzę możliwość, że tak się stanie.
Pocieszające jest to, że młody człowiek „wydaje się bardzo rozsądnym człowiekiem i ma własny, udany biznes”. W tych okolicznościach nawet jego życie z rodzicami jest zaletą, ponieważ mogło złagodzić jego skądinąd „kawalerskie” sposoby. Jeśli jest również „honorowy”, a to jest klucz, ochroni twoją córkę. W takim przypadku „gra jest warta świeczki”. Ta możliwość pojawiła się wcześniej w życiu twojej córki niż ty, którą chciałbym zobaczyć, ale warto ją zbadać, ponieważ może być kilka innych podobnych.
Najważniejsze jest ustalenie pewnych standardów. Po pierwsze, „ochrona” jest wykorzystywana do wszystkich aktywności fizycznych. Po drugie, że przez cały czas śledzi związek. Po trzecie, że przychodzi do ciebie po pomoc i wskazówki, jeśli kiedykolwiek czuje, że jest nad głową.
Nastolatki są bardziej dojrzałe niż faceci (o kilka lat), pod koniec nastolatków i wczesnych lat dwudziestych. Tak więc ośmioletnia różnica wieku może przypominać cztery lub pięć lat zapadalności. Możliwe, że dwoje ludzi, którzy są niezwykle dojrzali jak na swój wiek, „odnalazło się” w młodym wieku. W takim przypadku będą one w dłuższej perspektywie bardziej kompatybilne niż z innymi, bardziej „losowymi” osobami bliższymi ich wieku. Możliwe jest również, że jeden lub oboje to wyczują. Jako rodzice nie stawałbym im na drodze, ale „czuwałbym” w razie ewentualnych problemów.
źródło