Moja 11-letnia pasierbica robi niepokojące komentarze na temat moich nowonarodzonych bliźniaczych córek, jej przyrodnich sióstr

Mój mąż i ja jesteśmy małżeństwem od 5 lat. To było moje pierwsze małżeństwo i nie miałem dzieci. Był wcześniej żonaty i ma troje dzieci ze swoją byłą żoną. Przez 4 lata próbowaliśmy zajść w ciążę i postanowiliśmy przejść przez IVF, co zaowocowało ciążą z bliźniakami!

Podczas mojej ciąży moja 10-letnia pasierbica skomentowała kilka niepokojących komentarzy, takich jak: „Co byś zrobił, gdyby jedno z dzieci zostało upuszczone na poręcz?”, „Co byś zrobił, gdyby w ich ustach wlano roztwór czyszczący?”, „Co by się stało, gdyby ktoś dał im całą butelkę narkotyków?”

Teraz bliźniaki są tutaj i mają 3 miesiące. Kontynuowała przerażające komentarze i pytania, z ostatnią rzeczą, kiedy powiedziałem, że mogę zostawić dzieci na siedzeniach samochodowych, aby spały na chwilę, gdyby nadal spały, kiedy wrócimy do domu. Powiedziała, że ​​jeśli zostawisz ich w garażu do spania, powinniśmy polać je benzyną, a to może spowodować pożar ”.

Wszystko to jest bardzo stresujące i nie pozwala mi zasnąć w nocy, kiedy tu jest. Jej dwaj bracia (jeden starszy i jeden młodszy) zadają podobne pytania, ale nie tak często jak ona i bez przemocy.

Mój mąż nie chce z nimi o tym rozmawiać, ponieważ mówi, że to tylko sposób na zazdrość wobec ich nowego rodzeństwa. Po prostu nie sądzę, że można to lekceważyć i nie uważam, że to normalne!

Czy ktoś ma radę, która przeszła podobną sytuację?

Jest to rzeczywiście bardzo niepokojące zachowanie i należy się z nim uporać

1. To prawdopodobnie (i mam nadzieję) próba zwrócenia na nią uwagi. Jeśli nie dostanie, może to podkręcić, dopóki go nie dostanie, a ostatnią rzeczą, której chcesz, jest dalsza eskalacja, więc ignorowanie tego nie jest dobrą opcją.
2. Musisz uzgodnić z mężem, co robić, i robić to konsekwentnie. Musisz go przekonać, że to wymaga działania
3. Jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest ustalenie jasnych zasad postępowania i upewnienie się, że są one odpowiednio wyjaśnione, a następnie konsekwentnie egzekwowane.
4. Zasady powinny być jasne, oczywiste i łatwe do zrozumienia. Często używamy „brak podwójnego D” oznacza: nic niebezpiecznego lub niszczącego. Bez szkody dla innych osób lub mienia innych osób. Łatwo to wytłumaczyć: „nie lubisz się krzywdzić i nie lubisz, gdy twoje rzeczy się psują. Wszyscy ludzie są tacy sami, więc nie robimy tego i możemy oczekiwać, że inni nie zrób to również nam. Z tym też trudno się kłócić. Są to „niezbywalne”. W przypadku naruszenia podwójnego D konsekwencja jest nieuchronna.
5. „Konsekwencja” NIE oznacza kary. O ile to możliwe, konsekwencją powinien być naturalny wynik czynu. Jeśli jesteś w parku, a dzieci robią coś niebezpiecznego, zakończ podróż i idź do domu. Jeśli celowo coś zepsują, usiądź razem i przedyskutuj, w jaki sposób dziecko może pomóc naprawić lub wymienić uszkodzenia.
6. Role powinny być ogólne, a NIE konkretnie ukierunkowane na konkretne zachowanie, które chcesz zmienić. Idealnie, zmiana jest naturalnym wynikiem zachowania.
7. Spróbujmy to zastosować. Kiedy twoja córka zasugeruje coś oburzającego, na przykład polewanie dzieci benzyną, po prostu odpowiedz „Oczywiście, że tego nie zrobimy. Jest to niebezpieczne i destrukcyjne i nie podwajamy Ds”. Nie rób tego o niej i dzieciach, rób to o zasadach.
8. Wymaga to ciągłego powtarzania, konsekwencji i cierpliwości.
9. Gdy podstawowe zasady zostaną wprowadzone, może to zniknąć lub złagodzić się. Jeśli nie, musisz z nią porozmawiać. Spróbuj znaleźć czas, kiedy nie będziesz zdenerwowany i przygotowany na dużo słuchania. „Hej, sugerowałeś, aby robić naprawdę złośliwe i paskudne rzeczy naszym dzieciom i to mnie martwi. Wiem, że jesteś dobrą osobą i każda dobra osoba nigdy by tego nie zrobiła. Nie rozumiem, dlaczego byś to sugerował to. Czy coś Cię niepokoi? Czy możesz mi wyjaśnić, dlaczego to robisz? Następnie przygotuj się na wiele empatycznego słuchania (na przykład https://www.crisisprevention.com/Blog/October-2016/7-Tips-for-Empathic-Listening )

Twoja pasierbica zastąpiła swoją mamę, a teraz sama jest zastępowana. Tak to chyba jej się czuje.

Ty, a zwłaszcza twój mąż, powinniście okazywać bezwarunkową miłość i dać jej do zrozumienia, że ​​inne dziecko nie oznacza, że ​​macie dla niej mniej czasu. Niezależnie od wyobraźni, jak wizualizuje rzeczy, jest to normalne. I powinieneś z nią o tym porozmawiać. Jeśli ty (I TWOJA MĄŻ) to nie koncentrujesz się na tym, co powiedziała. Porozmawiaj o tym, jak wpłynie to na jej życie i jej uczucia.

Ma 10 lat i nie poprosisz jej, aby została sama w domu z noworodkiem. Przez Internet nie możemy osądzać medycznie, ale zakładam, że nie jest psychopatą. Nie będzie miała wiele okazji, żeby naprawdę nic zrobić. Moje dzieci twierdzą także, że jestem najgorszym tatą w historii - zwłaszcza jeśli każę im iść spać. Nie rób z tego większego interesu, niż jest to potrzebne. (Oczywiście możesz powiedzieć, że nie lubisz tego rodzaju rozmów, ale potem to naprawdę dziecko próbuje zobaczyć, jak daleko musi się posunąć, aby sprowokować reakcję lub zmienić zdanie na temat posiadania dziecka)

Kiedy dziecko się urodzi, spróbuj ją zaangażować. Na przykład naucz ją, jak zrobić butelkę i chwal ją, jak wspaniała jest starszą siostrą. Uczyń ją honorową matką chrzestną lub czymś innym, co pokaże, jak ważne jest, aby mieć ją przy sobie. Zabierz ją ze sobą na kontrole i zostaw męża w domu raz. Wszystko, co pozwoli jej związać się z nienarodzonym dzieckiem. Że to nie będzie ona przeciwko tobie i dziecku, ale łącząca się jak rodzina.

Aktualizacja, tęskniłem za częścią narodzin bliźniaków. Nadal ważne jest, aby pozwolić córce związać się i bawić z bliźniakami zamiast eskalować śmieci