Przypuszczam, że to zależy od ciężkości stanu, ale zastanawiałem się, jak normalnie jest przejść przez kilka lat szkoły, zanim rodzice i / lub nauczyciele lub inni specjaliści zauważą „problem”. czy to możliwe?
ale zastanawiałem się, jak normalnie jest przejść przez kilka lat szkoły, zanim rodzice i / lub nauczyciele lub inni specjaliści zauważą „problem”. czy to możliwe?
Autyzm to dziwna bestia. Jest bardzo zróżnicowany w zależności od osoby, a inne zaburzenia psychiczne (i kilka genetycznych) mogą wyglądać jak autyzm, a nie być nim. Depresja jest dobrym przykładem. Oba mają bardzo podobne objawy, a czasami jest to rzut pomiędzy nimi.
3 jest mniej więcej w wieku, w którym faktycznie postawili diagnozę ( również ), ale uważam, że jeśli masz dobrego pediatrę, zaczną szukać oznak znacznie wcześniej, w wieku od 1,5 do 2 lat. Powinieneś zadać pytania lub podać listę do wypełnienia przed 2-letnią kontrolą dziecka. (obecnie w zależności od wieku dziecka może się to nie zdarzyć, ponieważ w ciągu ostatnich kilku lat zmienili listę kontrolną, aby uwzględnić dzieci w młodszym wieku). Możesz poprosić lekarza dziecka o listę kontrolną, którą dają rodzicom, aby zobaczyć jeśli uzasadnione są obawy.
Dzieci mogą technicznie wchodzić i wychodzić z tej diagnozy, po prostu większość tego nie robi. Niestety nie ma testu genetycznego itp., Który mógłby powiedzieć: „Tak, to jest to”. Z drugiej strony oznacza to, że niektórzy z tych, którzy przechodzą przez poradnictwo itp., Mogą prowadzić nieco normalnie, w przeciwieństwie do takich rzeczy jak zespół Downa, w którym ci ludzie prawie zawsze będą potrzebować jakiejś pomocy.
Zdecydowanie jest to możliwe, że zostanie „pominięte”. Nauczyciele i lekarze, którzy są przepracowani lub nie dbają o to, mogą przegapić wczesne znaki ostrzegawcze. Problem z autyzmem polega na tym, że obejmuje on szereg zachowań. W zależności od nasilenia, łagodny przypadek może być oznaczony jako dziwaczny lub nieśmiały. 30 lat temu u dziecka, które uważano za osobę z zewnątrz, można teraz zdiagnozować autyzm. Zespół Aspergera jest zaburzeniem ze spektrum autyzmu, a ludzie z tym są w stanie funkcjonować w społeczeństwie bez trudności.
Jeśli masz ubezpieczenie zdrowotne, chciałbym wyjaśnić lekarzowi swoje obawy i zobaczyć, co się z tym stanie. Skontaktuj się z ubezpieczycielem i sprawdź, czy psycholog może dokonać formalnej oceny. Możesz także sprawdzić w szkole, czy ma kogoś, kto może to zrobić. W USA większość miejsc ma szkoły rozwojowe, które są specjalnie ukierunkowane na diagnozowanie i pomoc dzieciom niepełnosprawnym. Sugeruję tę radę bardziej niż wszystkie inne: niech dwie osoby oceniają dziecko. Autyzm może być bardzo trudny do zdiagnozowania, ponieważ koncentruje się na szeregu zachowań. Jedna osoba może powiedzieć „nie”, a druga „tak”. Jeśli podejrzewasz, że coś jest nie tak, a pierwszy mówi „nie”, przejdź do drugiego. Wiem, że brzmi to tak, jakbyś szukał odpowiedzi, którą chcesz, ale w tym przypadku powinieneś być absolutnie pewien. Im wcześniej, tym lepiej. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepiej dla dziecka.
Przede wszystkim musisz poprosić specjalistów o ocenę dziecka. Nie próbuj formalnie oceniać siebie. Wiedzą, czego szukać i wiedzą, jakie inne problemy i czego szukać.
Oto, co musisz pamiętać przede wszystkim o autyzmie. Dziecko wciąż jest twoim dzieckiem. Autyzm to nic innego jak nazwa nadana serii zachowań. Nie pozwól, aby formalna diagnoza zmieniła twoje samopoczucie. Mówi tylko, że dana osoba potrzebuje pomocy w niektórych obszarach. Pomyśl o tym jak o nauczaniu nauczyciela matematyki, ale to nauczanie umiejętności społecznych. Większość dzieci z autyzmem nie jest powolna, nie jest opóźniona, mają po prostu trudności w sytuacjach społecznych. Jeśli nie słyszałeś o Temple Grandin, sprawdziłbym tutaj: http://www.templegrandin.com/templehome.html
+1 Autyzm jest zaburzeniem spektrum. Najprawdopodobniej wiele osób w wieku dorosłym nie zostało zdiagnozowanych. Moja córka ma aspergery i nie została zdiagnozowana, dopóki nie skończyła 12 lat. Wiele objawów stanowi normalna niezręczność u nastolatków.
Bill
Miałem ponad 50 lat, kiedy zdiagnozowano u mnie autyzm.
pojo-guy
5
Odpowiedź na to pytanie jest bardzo trudna z następujących powodów:
Zaburzenia spektrum autyzmu są niezwykle zróżnicowane.
Medyczna definicja autyzmu zmienia się: definicja DSM IV różni się znacznie od wkrótce przyjętej definicji DSM V.
Prawna definicja autyzmu (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych) jest całkowicie odmienna od medycznej definicji autyzmu.
Autyzm nie jest diagnozowany tylko wtedy, gdy dziecko jest autystyczne. Przynajmniej tu, w Stanach Zjednoczonych, szkoły otrzymują ogromne korzyści pieniężne dla każdego dziecka, u którego zdiagnozowano autyzm. Tak więc, jeśli dziecko ma jakieś specjalne potrzeby, a nie ma dodatkowej pomocy w opłaceniu kosztownego leczenia, szkoły są motywowane do postawienia dziecka w diagnozie takiej jak autyzm, który pochodzi z funduszy federalnych i stanowych.
Istnieje różnica między diagnozowaniem autyzmu a dokładnym diagnozowaniem autyzmu. Nie ma obiektywnego testu na autyzm. W większości przypadków najlepszym sposobem na zdiagnozowanie autyzmu jest sprawdzenie, czy leczenie wspomagające autyzm pomaga dziecku. Więc w taki sposób, że trudno się dowiedzieć, czy dziecko jest autystyczne, aż po on / ona jest z rozpoznaniem autyzmu.
Wreszcie, jak już zauważył Kevin, wiele innych rzeczy można pomylić z autyzmem. Szereg zaburzeń mowy / języka, uraz emocjonalny, zaburzenia integracji sensorycznej, zaburzenia przetwarzania sensorycznego, wyjątkowo wysokie IQ, szereg problemów społecznych i kilka zaburzeń zachowania (tuż nad moją głową) są powszechnie mylone z autyzmem.
Jako bardzo ogólna wskazówka: byłbym bardzo nieufny wobec osoby oferującej „ostateczną” diagnozę autyzmu w wieku około 6 lat i równie sceptycznie podchodziłbym do determinacji autyzmu u dziecka, które nie wykazywało objawów podczas wczesnej nauki i nagle rozwinęły problemy później. Chociaż czasem trudno jest stwierdzić, czy problemy młodego człowieka są związane z autyzmem, czy nie, chyba że chodzi o autyzm o wysokim poziomie funkcjonowania lub aspergery początkowo maskowane przez inteligencję bardzo jasnego dziecka, ale trudno nie wiedzieć, że coś jest nie tak. na długo zanim dziecko skończy szkołę podstawową.
Autyzm jest nie tyle zaburzeniem, co szeregiem objawów. Wraz z nadejściem funkcjonalnych skanów mózgu zaczynamy dostrzegać, że istnieje co najmniej sześć niezwiązanych ze sobą wzorców nieprawidłowego metabolizmu mózgu, które wyrażają się jako autyzm. Problem, który mamy teraz, polega na tym, że nie rozumiemy, co mówią nam funkcjonalne skany mózgu.
Z biegiem czasu, gdy nasze rozumienie metabolizmu i funkcji mózgu poprawia się, możemy spodziewać się, że niejasna i niezbyt użyteczna diagnoza „autyzmu” zostanie zastąpiona bardziej opisami zorientowanymi na przyczyny - w taki sam sposób, jak gospodarz wyparł „raka piersi” konkretnych rodzajów raka, które są obiektywnie takie same bez względu na to, gdzie występują w ciele.
Diagnoza ma miejsce, gdy ktoś wykryje problem, który wymaga rozważenia. Jeśli objawy są na tyle poważne, że można je uznać za opóźnienia rozwojowe, można je zdiagnozować w wieku od 1 do 2 lat. W przeciwnym razie diagnoza może się zdarzyć w dowolnym momencie - zdiagnozowano mnie w połowie lat 50-tych jako pomocniczy element w badaniach nad innym zdrowiem problemy.
ASD Autism Spectrum Disorder to zaburzenie integracji sensorycznej występujące w niepełnosprawności neurorozwojowej związanej z problemami komunikacyjnymi i zmianami zachowania w bardzo młodym wieku.
Autyzm jest złożonym stanem, a szereg różnych okoliczności może stanowić podstawę dla autyzmu, takich jak czynniki środowiskowe, biologiczne lub genetyczne.
Wczesne objawy autyzmu można wykryć u niemowląt w wieku 6-18 miesięcy . Każde dziecko w spektrum jest inne i pokazuje znaki w inny sposób. Wczesne znaki ostrzegawcze mogą obejmować:
No or little social smiling by 6 months.
No babbling, pointing or meaningful gestures by 12 months.
No communication with others by 16 months.
Poor or less eye contact.
Not responding to sounds, voices, or name.
Reluctant towards sharing things or interests.
Wczesne objawy i interwencje w przypadku zespołu spektrum autyzmu ASD są kluczowe dla długoterminowego sukcesu dziecka.
Jednak nie ma odpowiednio zdefiniowanego zestawu testów medycznych do diagnozowania spektrum autyzmu. Lekarze z czasem przyglądają się zachowaniu i rozwojowi dziecka.
Chociaż prawidłowa diagnoza jest wiarygodna, gdy niemowlę ma od 2 do 3 lat .
Pracuję jako nauczyciel prędkości od 20 lat. Z mojego doświadczenia wynika, że spektrum autyzmu waha się od łagodnego do głębokiego inwalidztwa u osoby.
Przepraszam, ale muszę się nie zgodzić z Kevinem na podstawie dowodów.
Autyzm jest zwykle diagnozowany w okolicach drugich urodzin i, jak powiedział inny plakat, istnieje duża różnorodność i dotkliwość problemów, które sprawiają, że dziecko na jednym końcu spektrum autyzmu bardzo, bardzo różni się od dziecka na drugim końcu spektrum . Problemów nie można po prostu wyjaśnić w kategoriach „zachowań”, takich jak „potrzeba nauczyciela matematyki” - są to zestaw problemów spowodowanych nieprawidłowym rozwojem neurologicznym. Wydaje się, że u osób z autyzmem części mózgu łączą się ze sobą inaczej. - Wydaje się teraz, że mogą być tego różne przyczyny, z których jedna jest genetyczna, ale także autyzm może być spowodowany uszkodzeniem mózgu.
Problemy spowodowane przez ten nienormalny schemat okablowania nie są po prostu „społeczne”, mają szeroki zakres. Faktem jest, że większość dzieci z autyzmem ma również pewien stopień trudności w nauce; - niektórzy mają także padaczkę; - wielu doświadcza trudności w przetwarzaniu sensorycznym, które następnie powodują obsesyjne, kompulsywne, defensywne i inne zachowania.
Jeśli chodzi o twoje zdanie na temat tego, że możesz przejść kilka lat bez, zauważono, że - w niektórych bardzo łagodnych przypadkach, możliwe. Jest dobra książka, która opisuje wiele problemów, z którymi borykają się osoby z autyzmem, które można znaleźć tutaj.
Odpowiedzi:
Autyzm to dziwna bestia. Jest bardzo zróżnicowany w zależności od osoby, a inne zaburzenia psychiczne (i kilka genetycznych) mogą wyglądać jak autyzm, a nie być nim. Depresja jest dobrym przykładem. Oba mają bardzo podobne objawy, a czasami jest to rzut pomiędzy nimi.
3 jest mniej więcej w wieku, w którym faktycznie postawili diagnozę ( również ), ale uważam, że jeśli masz dobrego pediatrę, zaczną szukać oznak znacznie wcześniej, w wieku od 1,5 do 2 lat. Powinieneś zadać pytania lub podać listę do wypełnienia przed 2-letnią kontrolą dziecka. (obecnie w zależności od wieku dziecka może się to nie zdarzyć, ponieważ w ciągu ostatnich kilku lat zmienili listę kontrolną, aby uwzględnić dzieci w młodszym wieku). Możesz poprosić lekarza dziecka o listę kontrolną, którą dają rodzicom, aby zobaczyć jeśli uzasadnione są obawy.
Dzieci mogą technicznie wchodzić i wychodzić z tej diagnozy, po prostu większość tego nie robi. Niestety nie ma testu genetycznego itp., Który mógłby powiedzieć: „Tak, to jest to”. Z drugiej strony oznacza to, że niektórzy z tych, którzy przechodzą przez poradnictwo itp., Mogą prowadzić nieco normalnie, w przeciwieństwie do takich rzeczy jak zespół Downa, w którym ci ludzie prawie zawsze będą potrzebować jakiejś pomocy.
Zdecydowanie jest to możliwe, że zostanie „pominięte”. Nauczyciele i lekarze, którzy są przepracowani lub nie dbają o to, mogą przegapić wczesne znaki ostrzegawcze. Problem z autyzmem polega na tym, że obejmuje on szereg zachowań. W zależności od nasilenia, łagodny przypadek może być oznaczony jako dziwaczny lub nieśmiały. 30 lat temu u dziecka, które uważano za osobę z zewnątrz, można teraz zdiagnozować autyzm. Zespół Aspergera jest zaburzeniem ze spektrum autyzmu, a ludzie z tym są w stanie funkcjonować w społeczeństwie bez trudności.
Jeśli masz ubezpieczenie zdrowotne, chciałbym wyjaśnić lekarzowi swoje obawy i zobaczyć, co się z tym stanie. Skontaktuj się z ubezpieczycielem i sprawdź, czy psycholog może dokonać formalnej oceny. Możesz także sprawdzić w szkole, czy ma kogoś, kto może to zrobić. W USA większość miejsc ma szkoły rozwojowe, które są specjalnie ukierunkowane na diagnozowanie i pomoc dzieciom niepełnosprawnym. Sugeruję tę radę bardziej niż wszystkie inne: niech dwie osoby oceniają dziecko. Autyzm może być bardzo trudny do zdiagnozowania, ponieważ koncentruje się na szeregu zachowań. Jedna osoba może powiedzieć „nie”, a druga „tak”. Jeśli podejrzewasz, że coś jest nie tak, a pierwszy mówi „nie”, przejdź do drugiego. Wiem, że brzmi to tak, jakbyś szukał odpowiedzi, którą chcesz, ale w tym przypadku powinieneś być absolutnie pewien. Im wcześniej, tym lepiej. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepiej dla dziecka.
Przede wszystkim musisz poprosić specjalistów o ocenę dziecka. Nie próbuj formalnie oceniać siebie. Wiedzą, czego szukać i wiedzą, jakie inne problemy i czego szukać.
Oto, co musisz pamiętać przede wszystkim o autyzmie. Dziecko wciąż jest twoim dzieckiem. Autyzm to nic innego jak nazwa nadana serii zachowań. Nie pozwól, aby formalna diagnoza zmieniła twoje samopoczucie. Mówi tylko, że dana osoba potrzebuje pomocy w niektórych obszarach. Pomyśl o tym jak o nauczaniu nauczyciela matematyki, ale to nauczanie umiejętności społecznych. Większość dzieci z autyzmem nie jest powolna, nie jest opóźniona, mają po prostu trudności w sytuacjach społecznych. Jeśli nie słyszałeś o Temple Grandin, sprawdziłbym tutaj: http://www.templegrandin.com/templehome.html
źródło
Odpowiedź na to pytanie jest bardzo trudna z następujących powodów:
Zaburzenia spektrum autyzmu są niezwykle zróżnicowane.
Medyczna definicja autyzmu zmienia się: definicja DSM IV różni się znacznie od wkrótce przyjętej definicji DSM V.
Prawna definicja autyzmu (przynajmniej w Stanach Zjednoczonych) jest całkowicie odmienna od medycznej definicji autyzmu.
Autyzm nie jest diagnozowany tylko wtedy, gdy dziecko jest autystyczne. Przynajmniej tu, w Stanach Zjednoczonych, szkoły otrzymują ogromne korzyści pieniężne dla każdego dziecka, u którego zdiagnozowano autyzm. Tak więc, jeśli dziecko ma jakieś specjalne potrzeby, a nie ma dodatkowej pomocy w opłaceniu kosztownego leczenia, szkoły są motywowane do postawienia dziecka w diagnozie takiej jak autyzm, który pochodzi z funduszy federalnych i stanowych.
Istnieje różnica między diagnozowaniem autyzmu a dokładnym diagnozowaniem autyzmu. Nie ma obiektywnego testu na autyzm. W większości przypadków najlepszym sposobem na zdiagnozowanie autyzmu jest sprawdzenie, czy leczenie wspomagające autyzm pomaga dziecku. Więc w taki sposób, że trudno się dowiedzieć, czy dziecko jest autystyczne, aż po on / ona jest z rozpoznaniem autyzmu.
Wreszcie, jak już zauważył Kevin, wiele innych rzeczy można pomylić z autyzmem. Szereg zaburzeń mowy / języka, uraz emocjonalny, zaburzenia integracji sensorycznej, zaburzenia przetwarzania sensorycznego, wyjątkowo wysokie IQ, szereg problemów społecznych i kilka zaburzeń zachowania (tuż nad moją głową) są powszechnie mylone z autyzmem.
Jako bardzo ogólna wskazówka: byłbym bardzo nieufny wobec osoby oferującej „ostateczną” diagnozę autyzmu w wieku około 6 lat i równie sceptycznie podchodziłbym do determinacji autyzmu u dziecka, które nie wykazywało objawów podczas wczesnej nauki i nagle rozwinęły problemy później. Chociaż czasem trudno jest stwierdzić, czy problemy młodego człowieka są związane z autyzmem, czy nie, chyba że chodzi o autyzm o wysokim poziomie funkcjonowania lub aspergery początkowo maskowane przez inteligencję bardzo jasnego dziecka, ale trudno nie wiedzieć, że coś jest nie tak. na długo zanim dziecko skończy szkołę podstawową.
źródło
Autyzm jest nie tyle zaburzeniem, co szeregiem objawów. Wraz z nadejściem funkcjonalnych skanów mózgu zaczynamy dostrzegać, że istnieje co najmniej sześć niezwiązanych ze sobą wzorców nieprawidłowego metabolizmu mózgu, które wyrażają się jako autyzm. Problem, który mamy teraz, polega na tym, że nie rozumiemy, co mówią nam funkcjonalne skany mózgu.
Z biegiem czasu, gdy nasze rozumienie metabolizmu i funkcji mózgu poprawia się, możemy spodziewać się, że niejasna i niezbyt użyteczna diagnoza „autyzmu” zostanie zastąpiona bardziej opisami zorientowanymi na przyczyny - w taki sam sposób, jak gospodarz wyparł „raka piersi” konkretnych rodzajów raka, które są obiektywnie takie same bez względu na to, gdzie występują w ciele.
Diagnoza ma miejsce, gdy ktoś wykryje problem, który wymaga rozważenia. Jeśli objawy są na tyle poważne, że można je uznać za opóźnienia rozwojowe, można je zdiagnozować w wieku od 1 do 2 lat. W przeciwnym razie diagnoza może się zdarzyć w dowolnym momencie - zdiagnozowano mnie w połowie lat 50-tych jako pomocniczy element w badaniach nad innym zdrowiem problemy.
źródło
ASD Autism Spectrum Disorder to zaburzenie integracji sensorycznej występujące w niepełnosprawności neurorozwojowej związanej z problemami komunikacyjnymi i zmianami zachowania w bardzo młodym wieku.
Autyzm jest złożonym stanem, a szereg różnych okoliczności może stanowić podstawę dla autyzmu, takich jak czynniki środowiskowe, biologiczne lub genetyczne.
Wczesne objawy autyzmu można wykryć u niemowląt w wieku 6-18 miesięcy . Każde dziecko w spektrum jest inne i pokazuje znaki w inny sposób. Wczesne znaki ostrzegawcze mogą obejmować:
Wczesne objawy i interwencje w przypadku zespołu spektrum autyzmu ASD są kluczowe dla długoterminowego sukcesu dziecka.
Jednak nie ma odpowiednio zdefiniowanego zestawu testów medycznych do diagnozowania spektrum autyzmu. Lekarze z czasem przyglądają się zachowaniu i rozwojowi dziecka.
Chociaż prawidłowa diagnoza jest wiarygodna, gdy niemowlę ma od 2 do 3 lat .
Pracuję jako nauczyciel prędkości od 20 lat. Z mojego doświadczenia wynika, że spektrum autyzmu waha się od łagodnego do głębokiego inwalidztwa u osoby.
Bibliografia:
źródło
Przepraszam, ale muszę się nie zgodzić z Kevinem na podstawie dowodów.
Autyzm jest zwykle diagnozowany w okolicach drugich urodzin i, jak powiedział inny plakat, istnieje duża różnorodność i dotkliwość problemów, które sprawiają, że dziecko na jednym końcu spektrum autyzmu bardzo, bardzo różni się od dziecka na drugim końcu spektrum . Problemów nie można po prostu wyjaśnić w kategoriach „zachowań”, takich jak „potrzeba nauczyciela matematyki” - są to zestaw problemów spowodowanych nieprawidłowym rozwojem neurologicznym. Wydaje się, że u osób z autyzmem części mózgu łączą się ze sobą inaczej. - Wydaje się teraz, że mogą być tego różne przyczyny, z których jedna jest genetyczna, ale także autyzm może być spowodowany uszkodzeniem mózgu.
Problemy spowodowane przez ten nienormalny schemat okablowania nie są po prostu „społeczne”, mają szeroki zakres. Faktem jest, że większość dzieci z autyzmem ma również pewien stopień trudności w nauce; - niektórzy mają także padaczkę; - wielu doświadcza trudności w przetwarzaniu sensorycznym, które następnie powodują obsesyjne, kompulsywne, defensywne i inne zachowania.
Jeśli chodzi o twoje zdanie na temat tego, że możesz przejść kilka lat bez, zauważono, że - w niektórych bardzo łagodnych przypadkach, możliwe. Jest dobra książka, która opisuje wiele problemów, z którymi borykają się osoby z autyzmem, które można znaleźć tutaj.
źródło